Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van alle ten laste gelegde feiten.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft allereerst bepleit dat de verdachte moet worden vrijgesproken van het onder 1 ten laste gelegde feit. In het proces-verbaal van bevindingen ter plaatse staat beschreven dat de verdachte het mes heeft opgepakt en vervolgens in de richting van de aangever draait. Hoewel in de aangifte staat beschreven dat de verdachte met het mes in de richting van de aangever heeft gewezen, staat deze omstandigheid niet in het proces-verbaal van bevindingen vermeld. Deze discrepantie tussen de aangifte en het proces-verbaal van bevindingen maakt dat het dossier onvoldoende bewijs bevat voor de ten laste gelegde bedreiging. Bovendien is het enkel vasthouden van een mes geen handeling die bedoeld is om vrees op te wekken en daarmee onvoldoende voor (voorwaardelijk) opzet op bedreiging.

Daarnaast heeft de raadsman bepleit dat de verdachte moet worden vrijgesproken van het onder 5 ten laste gelegde feit. De gedachtestreepjes ten aanzien van de handelingen op de school van zijn dochter en het benaderen van een vriendinnetje van zijn dochter hebben op geen enkele wijze te maken met contact zoeken met de aangeefster [slachtoffer 5] en maken daarmee geen inbreuk op haar persoonlijke levenssfeer. Daarnaast zijn een aantal berichten van de verdachte in het dossier zakelijk van aard, namelijk in het kader van het gezag dat de verdachte gezamenlijk met de aangeefster heeft over hun dochter. Deze berichten kunnen niet bijdragen aan een strafbare belaging. Aangezien bovendien het stelselmatige karakter van de handelingen ontbreekt, moet de verdachte van de gehele ten laste gelegde belaging worden vrijgesproken.

Ten aanzien van de overige ten laste gelegde feiten heeft de raadsman zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de onder 2, 3, 4, 6, 7 en 8 ten laste gelegde feiten heeft begaan, in die zin dat

Feit 2

hij op 13 juni 2023 in Nederland [slachtoffer 2] heeft bedreigd met zware mishandeling, door die [slachtoffer 2] telefonisch dreigend de woorden toe te voegen "Ik ga je benen breken met mijn auto, ik ga je gewoon slopen met mijn auto. Begrijp je dat?".

Feit 3

hij op 13 juni 2023 te Haarlem, ter uitvoering van het door hem voorgenomen misdrijf om door bedreiging met geweld gericht tegen [slachtoffer 3], die [slachtoffer 3] wederrechtelijk te dwingen iets te doen, die [slachtoffer 3] per mail de volgende tekst gestuurd: "Daarom verzoek ik u om het bedrag op mijn bankrekening over te maken zodat we netjes afscheid kunnen nemen. In gebreke hiervan zal ik de ramen van uw kantoor kapot maken op het drukste moment van een werkdag". terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

Feit 4

hij in de periode van 1 mei 2023 tot en met 8 juni 2023 te Haarlem, [slachtoffer 4] (indirect) heeft bedreigd met zware mishandeling, door (de collega van die [slachtoffer 4]) [naam 1] telefonisch dreigend de woorden toe te voegen: "Ik weet waar het kantoor is. Ik zie [slachtoffer 4] iedere ochtend bij het pand arriveren en iedere avond het pand verlaten", en door (de collega van die [slachtoffer 4]) [naam 2] telefonisch dreigend de woorden toe te voegen: "Ik woon vlakbij en ik ben zo op de fiets bij jullie, ik weet jullie te vinden. Ik wacht mevrouw [slachtoffer 4] op. Ik weet hoe laat zij begint en weer naar huis gaat. Ik steek een paar keer met een mes door haar keel".

Feit 6

hij op 3 mei 2023 in Nederland, [slachtoffer 6] en/of anderen heeft bedreigd met brandstichting, door e-mails te versturen aan [emailadres] met de inhoud:
- 'En als jullie denken dat ik aan het belfen ben om jullie bang te maken… dan ga ik jullie allemaal laten zien wie ik ben. Met jullie klacht indienen… Jullie gaan branden … tot 6 juni de tijd' en
- 'Ik heb niks te verliezen en de rechter kan overwegen wat jullie allemaal gedaan hebben. De brandstichting ga ik ook live streamen'.

Feit 7

hij op 8 juni 2023 in Nederland, opzettelijk de eer en/of de goede naam van [slachtoffer 6] heeft aangerand door tenlastelegging van één of meerdere bepaalde feiten, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, immers heeft verdachte met voormeld doel op internet (op zijn openbare Facebook-profiel) verscheidene teksten geplaatst waarin die [slachtoffer 6] met naam en toenaam wordt genoemd en waarbij één of meer foto's van die [slachtoffer 6] en het LinkedIn profiel van die [slachtoffer 6] zijn geplaatst, met de inhoud:
- 'Deze zijn de omgekochte advocaten, mediators en experts' en
- '[slachtoffer 6] kwam persoonlijk bij mij thuis om zijn diensten aan mijn ex te verlenen en haar te helpen met de financiële zaken en behalen van haar doelen. Dit het liefst in de nieuwe bed die ik gekocht heb. Alles nieuw en verbouwd. Dhr [slachtoffer 6] voelde zich thuis terwijl ik in Macedonië was om documenten te verzamelen'.

Feit 8

hij op 18 oktober 2022 te Haarlem, ter plaatse waar politieambtenaren, te weten [slachtoffer 7] en [slachtoffer 8] in het openbaar, te weten de Paul Krugerkade in de rechtmatige uitoefening van hun bediening werkzaam waren, te weten terwijl voornoemde ambtenaren voornemens en/of bezig waren om een schadeformulier in te vullen, opschudding heeft veroorzaakt, door verbaal agressief aanwezig te zijn en hinderlijk te filmen met zijn telefoon in het gezicht van genoemde verbalisanten en zich agressief op te stellen tegenover genoemde verbalisanten en na een door of vanwege het bevoegd bezag gegeven bevel zich niet heeft verwijderd.

De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in zijn verdediging.

Wat aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 360 dagen met aftrek van de tijd die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht, waarvan 121 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren, met daaraan verbonden de door de reclassering geadviseerde bijzondere voorwaarden. Indachtig de gevorderde vrijheidsbeperkende maatregel, behoeft het door de reclassering geadviseerde contact- en locatieverbod niet te gelden ten aanzien van de aangeefster [slachtoffer 5].

Daarnaast heeft de officier van justitie verzocht een vrijheidsbeperkende maatregel in de zin van artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht (Sr) op te leggen voor de duur van drie jaren, inhoudende een contactverbod met [slachtoffer 5] en een locatieverbod ten aanzien van haar verblijfplaats. Voor iedere overtreding van deze maatregel door de verdachte moet vervangende hechtenis voor de duur van twee weken worden toegepast, met een maximum van zes maanden.

De officier van justitie heeft gevorderd de bijzondere voorwaarden en de vrijheidsbeperkende maatregel dadelijk uitvoerbaar te verklaren.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht een minder lange (deels voorwaardelijke) gevangenisstraf op te leggen dan door de officier van justitie gevorderd, waarvan het onvoorwaardelijk deel gelijk is aan het voorarrest. Aan het voorwaardelijk deel van de gevangenisstraf kunnen de door de reclassering geadviseerde bijzondere voorwaarden worden verbonden, met uitzondering van het contactverbod met [slachtoffer 5]. In een civiel kader is het contactverbod met [slachtoffer 5] al gewaarborgd, zodat geen belang bestaat om daarnaast in een strafrechtelijk kader ook een contactverbod op te leggen.

De feiten die bewezen kunnen worden verklaard, betreffen feiten waar normaliter geen langdurige gevangenisstraffen op voorgeschreven staan. Bovendien is de verdachte een first offender en wordt geadviseerd hem de feiten in verminderde mate toe te rekenen. Dat het in korte tijd opeens mis is gegaan, onderstreept dat er iets met hem aan de hand was. De verdachte heeft baat bij de behandeling die hij nu krijgt en hij wil dit graag voortzetten.

Oordeel van de rechtbank

Bij de beslissing over de sanctie die aan de verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon van de verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.

Ernst van de feiten

De verdachte heeft zich in korte tijd schuldig gemaakt aan meerdere strafbare feiten, waaronder smaad, bedreigingen aan het adres van de Orde van Advocaten en een poging tot dwang. Ook heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan het bemoeilijken van een ambtsverrichting. Dit zijn hinderlijke en ernstige feiten waar de slachtoffers en de maatschappij veel nadeel van ondervinden. De verdachte heeft voor overlast en angst gezorgd bij personen, waaronder advocaten en een medewerkster van Veilig Thuis, die hun werkzaamheden uitoefenden en het in feite goed met de verdachte voorhadden. Dit rekent de rechtbank de verdachte aan.

De rechtbank houdt rekening met het feit dat de verdachte in de periode waarin hij de strafbare feiten heeft gepleegd, kampte met serieuze psychische problemen. De verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij in een korte periode onbewust strafbare feiten heeft gepleegd en zich hier niet veel meer van kan herinneren. Het gaat nu beter met hem, mede vanwege de opname in de forensisch psychiatrische kliniek en de medicijnen die hij krijgt.

Persoon van de verdachte

Met betrekking tot de persoon van de verdachte heeft de rechtbank onder meer gelet op het op naam van de verdachte staand Uittreksel Justitiële Documentatie (strafblad), gedateerd 14 maart 2024, waaruit blijkt dat de verdachte niet eerder voor soortgelijke strafbare feiten is veroordeeld. Daarnaast heeft de rechtbank kennisgenomen van de onder 5. genoemde deskundigenrapportages.

De psycholoog heeft onder meer gerapporteerd dat bij de verdachte sprake is van psychotische kwetsbaarheid. Een waanstoornis is het meest passende verklaringsmodel voor de psychotische symptomatologie, maar een mogelijke schizofrenie of (onderliggende) paranoïde persoonlijkheidsstoornis kan niet worden uitgesloten. Meer volledig diagnostisch onderzoek is onvoldoende mogelijk geweest. De achterdochtsthematiek, passend bij de psychotische stoornis, lijkt een belangrijke drijfveer te hebben gevormd in het ten laste gelegde. Ook worden aanwijzingen voor ontremming (verminderde impulsbeheersing) gezien in het ten laste gelegde gedrag, eveneens passend bij vastgestelde diagnostiek. Alle ten laste gelegde feiten vonden plaats in een periode waarin sprake lijkt te zijn geweest van psychotische ontregeling.

Binnen een PI/PPC-setting is nog sprake van risicovol gedrag en bij het wegvallen van externe kaders wordt het recidiverisico reeds op korte termijn hoog geschat, waarbij een mogelijk escalatierisico niet wordt uitgesloten. In die zin kan gesteld worden dat het recidiverisico in belangrijke mate afhankelijk is van de mate van stabiliteit in het functioneren, meer specifiek het verloop van de psychotische stoornis. Vooral de vastgestelde psychiatrische stoornis en het vermoede problematisch middelengebruik lijken de meest prominente statische risicofactoren. Ten tijde van huidig onderzoek is nog slechts zeer beperkt sprake van probleembesef, neemt de verdachte nog geen afstand van het waandenken en is sprake van instabiel functioneren en psychiatrische symptomatologie bij beperkte behandelrespons. Een klinisch behandeltraject lijkt aangewezen als startpunt. Bij afnemende fysieke externe kaders kan toezicht op het middelengebruik een belangrijk onderdeel van het risicomanagement vormen en in die zin zou reclasseringstoezicht, in het kader van bijzondere voorwaarden bij een voorwaardelijk strafdeel (naast een zorgmachtiging), hier een bijdrage aan kunnen leveren. Ook een behandeltraject vanuit het kader van bijzondere voorwaarden is denkbaar.

Uit het rapport van de psychiater volgt onder meer dat bij de verdachte een ongespecificeerde schizofreniespectrum- of andere psychotische stoornis en een stoornis in cannabis- en cocaïnegebruik is vastgesteld. Vanaf mei 2023 kan gesproken worden van een psychotische ontregeling met waanvorming (complotdenken) en hallucinaties, agitatie, verhoogde prikkelbaarheid en grensoverschrijdend met agressief gedrag. De realiteitstoetsing van de verdachte was ernstig verstoord, zijn agitatie en prikkelbaarheid namen toe zodat ingeschat wordt dat hij in verminderde mate controle had over zijn handelen. Cannabisgebruik was dagelijks en kan een aanjagende functie gehad hebben ten aanzien van angstgevoelens en paranoïdie, zo ook betreffende cocaïnegebruik en mogelijk ook alcoholgebruik.

Er is sprake van zeer weinig bescherming bij een ingeschat hoog risico op recidive van soortgelijke feiten bij psychotisch derailleren. Als de verdachte meer gestabiliseerd raakt, wordt het recidiverisico als laag ingeschat. Geadviseerd wordt om de verdachte te plaatsen in een forensische kliniek voor verdere stabilisatie en behandeling. De diagnostiek dient verder verhelderd te worden en het behandelplan hierop eventueel aangepast. Verder is van belang passende huisvesting, dagbesteding, gezonde financiën en een steunend netwerk alsook begeleiding in het herstellen van zijn contact met zijn dochter. De verwachting is dat de verdachte bij uitstroom uit de kliniek ambulante zorg nodig zal hebben waarbij gedacht kan worden aan een forensisch FACT-team.

Verder heeft de rechtbank acht geslagen op het reclasseringsrapport van Reclassering Nederland van 28 december 2023 en op het aanvullende e-mailbericht van 25 april 2024. Uit het rapport blijkt dat het risico op recidive en op letsel wordt ingeschat als hoog. De verdachte wil meewerken aan een zorgmachtiging en aan eventueel op te leggen bijzondere voorwaarden. Ook wil hij medicatie blijven gebruiken en toont zich ontvankelijk voor hulp bij het regelen van zijn financiën en bij het komen tot een omgangsregeling met zijn dochter. Uit het aanvullende e-mailbericht blijkt dat de verdachte na zijn schorsing is opgenomen in de kliniek bij Inforsa, waar diagnostiek plaatsvindt. De verdachte wordt omschreven als meewerkend, maar zijn psychiatrisch beeld is nog niet stabiel. Omdat de verdachte zich nog in de beginfase van de behandeling bevindt en de duur van het toezicht van korte duur is, wordt het risico op recidive zonder (forensische) zorg ingeschat als hoog.

Op te leggen straf

De aard en ernst van de feiten en de gevolgen daarvan voor de slachtoffers en voor de maatschappij rechtvaardigen naar het oordeel van de rechtbank een (deels voorwaardelijke) gevangenisstraf. Bij het bepalen van de duur van die gevangenisstraf heeft de rechtbank gelet op straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd. De rechtbank weegt daarbij mee dat zij tot een andere bewezenverklaring komt dan de officier van justitie en dat – zoals hiervoor onder 5. is overwogen – de bewezenverklaarde feiten in verminderde mate aan de verdachte worden toegerekend. Ook heeft de rechtbank bij het bepalen van de straf betrokken dat uit de voornoemde deskundigenrapportages volgt dat de verdachte forse psychische problemen heeft, waarvoor naar verwachting langdurige behandeling nodig zal zijn. Ten tijde van de inhoudelijke behandeling van deze strafzaak was heldere diagnostiek nog niet vastgesteld en nog niet bekend welke behandeling de verdachte zal ondergaan.

Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat oplegging van een gedeeltelijk voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zes maanden op zijn plaats is. De rechtbank zal daarbij bepalen dat een groot gedeelte, te weten vier maanden, vooralsnog niet ten uitvoer zal worden gelegd en zal daaraan een proeftijd verbinden, zodat de verdachte ervan wordt weerhouden zich voor het einde van die proeftijd schuldig te maken aan een strafbaar feit. Gelet op de fase van de huidige behandeling van de verdachte en om het recidiverisico voldoende in te perken, ziet de rechtbank aanleiding de proeftijd op drie jaren te stellen. De rechtbank zal daarnaast aan het voorwaardelijk strafdeel, naast de algemene voorwaarde, de reeds in het kader van de schorsing van de voorlopige hechtenis opgelegde en door de reclassering geadviseerde bijzondere voorwaarden verbinden.

Omdat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de verdachte wederom een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen, beveelt de rechtbank dat de bijzondere voorwaarden dadelijk uitvoerbaar zijn.

artikel 38v Sr

De rechtbank zal, anders dan door de officier van justitie gevorderd, geen vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38v Sr opleggen. Gelet op de bewezen verklaarde feiten en de op te leggen bijzondere voorwaarden acht de rechtbank het niet noodzakelijk om het risico, waar de vrijheidsbeperkende maatregel op ziet, in te perken. Een contactverbod met [slachtoffer 5] maakt deel uit van de bijzondere voorwaarden en ten aanzien van het locatieverbod verwijst de rechtbank naar het reeds in een civiel kader opgelegde locatieverbod. De rechtbank ziet daarom geen aanleiding in strafrechtelijk kader een locatieverbod op te leggen met betrekking tot de verblijfplaats van [slachtoffer 5].