Uitspraken

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

1.

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

(telkens) ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

[slachtoffer 1]van het leven te beroven,

met dat opzet, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg, (telkens)

die [slachtoffer 1]met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

een of meer malen heeft gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in

de richting van die [slachtoffer 1] waarbij die [slachtoffer 1] in

de hals en/of in de (opper)arm werd gestoken/geraakt,

terwijl (telkens) de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

aan een persoon, [slachtoffer 1],

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade, zwaar lichamelijk letsel

(een (spannings)pneumothorax/klaplong en/of zenuwletsel schouder),

heeft toegebracht,

door deze opzettelijk, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg,

met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp, in de hals te

steken/raken (waarbij dat mes/voorwerp de/een long heeft geraakt);

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

(telkens) ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

[slachtoffer 1]zwaar lichamelijk letsel toe te brengen,

met dat opzet, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg, (telkens)

die [slachtoffer 1] met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

een of meer malen heeft gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in

de richting van die [slachtoffer 1] waarbij die [slachtoffer 1] in

de hals en/of in de (opper)arm werd gestoken/geraakt,

terwijl (telkens) de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen,

(telkens) opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

mishandelend, een persoon [slachtoffer 1],

opzettelijk, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg, (telkens)

met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp, een of meer malen heeft

gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in de richting van die

[slachtoffer 1], waarbij die [slachtoffer 1]in de hals en/of in de

(opper)arm werd gestoken/geraakt,

tengevolge waarvan die [slachtoffer 1]zwaar lichamelijk letsel

(een (spannings)pneumothorax/klaplong en/of zenuwletsel schouder),

en/of/althans (telkens) enig lichamelijk letsel, heeft bekomen en/of pijn

heeft ondervonden;

2.

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

[slachtoffer 2] van het leven te beroven,

met dat opzet, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg,

die [slachtoffer 2] met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

een of meer malen heeft gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in

de richting van die [slachtoffer 2], waarbij die [slachtoffer 2] in/aan de

(rechter) (boven)arm, het hoofd en/of (linker) (onder)arm werd

gestoken/geraakt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

[slachtoffer 2] zwaar lichamelijl letsel toe te brengen,

met dat opzet, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg,

die [slachtoffer 2] met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

een of meer malen heeft gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in

de richting van die [slachtoffer 2], waarbij die [slachtoffer 2] in/aan de

(rechter) (boven)arm, het hoofd en/of (linker) (onder)arm werd

gestoken/geraakt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen,

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

mishandelend een persoon, [slachtoffer 2],

opzettelijk, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg,

met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp, een of meer malen heeft

gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in de richting van die [slachtoffer 2]

, waarbij die [slachtoffer 2] in/aan de (rechter) (boven)arm,

het hoofd en/of (linker) (onder)arm werd gestoken/geraakt,

tengevolge waarvan [slachtoffer 2] enig lichamelijk letsel heeft bekomen

en/of pijn heeft ondervonden;

3.

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

[slachtoffer 3]van het leven te beroven,

met dat opzet, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg,

die [slachtoffer 3]met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

een of meer malen heeft gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in

de richting van die [slachtoffer 3] waarbij die [slachtoffer 3]in/aan de

(linkervoorzijde) borstkast en/of (even boven) (linker)sleutelbeen werd

gestoken/geraakt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen

ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade,

[slachtoffer 3]zwaar lichamelijk letsel tot te brengen,

met dat opzet, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg, ,

die [slachtoffer 3]met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

een of meer malen heeft gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in

de richting van die [slachtoffer 3], waarbij die [slachtoffer 3]in/aan de

(linkervoorzijde) borstkast en/of (even boven) (linker)sleutelbeen werd

gestoken/geraakt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien terzake van het vorenstaande geen veroordeling mocht volgen, dat

hij op of omstreeks 24 augustus 2013 te Groningen,

opzettelijk, en al dan niet met voorbedachten rade mishandelend,

mishandelend een persoon, [slachtoffer 3],

opzettelijk, en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg,

met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp, een of meer malen heeft

gestoken, althans stekende bewegingen gemaakt naar/in de richting van die [slachtoffer 3]

waarbij die [slachtoffer 3]in/aan de (linkervoorzijde)

borstkast en/of (even boven) (linker)sleutelbeen werd gestoken/geraakt,

tengevolge waarvan [slachtoffer 3]enig lichamelijk letsel heeft bekomen

en/of pijn heeft ondervonden.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het onder 1 primair, 2 primair en 3 primair ten laste gelegde wettig en overtuigend kan worden bewezen, met dien verstande dat verdachte moet worden vrijgesproken van de ten laste gelegde voorbedachte raad.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft aangevoerd dat het onder 1 primair, 2 primair en 3 primair ten laste gelegde wettig en overtuigend kan worden bewezen, met dien verstande dat verdachte moet worden vrijgesproken van de ten laste gelegde voorbedachte raad.

Beoordeling

De rechtbank heeft bij de beoordeling acht geslagen op de volgende bewijsmiddelen.

Ten aanzien van het onder 1 primair ten laste gelegde

De bekennende verklaring door verdachte op de terechtzitting afgelegd

Een proces-verbaal aangifte d.d. 25 augustus 2013, opgenomen op pagina 70 e.v. van dossier nummer PL01KN 2013100302 d.d. 26 september 2013, inhoudende de verklaring van [slachtoffer 1]

Een medische verklaring omtrent [slachtoffer 1].d. 13 september 2013, opgenomen op pagina 84 van voornoemd dossier, opgemaakt door drs. J.E. Keizer, forensisch arts van de GGD

Ten aanzien van het onder 2 primair ten laste gelegde

De bekennende verklaring door verdachte op de terechtzitting afgelegd

Een proces-verbaal van aangifte d.d. 26 augustus 2013, opgenomen op pagina 86 e.v. van voornoemd dossier, inhoudende de verklaring van [slachtoffer 2]

Een medische verklaring omtrent [slachtoffer 2] opgenomen op pagina 95 van voornoemd dossier, opgemaakt door drs. J.E. Keizer, forensisch arts van de GGD

Ten aanzien van het onder 3 primair ten laste gelegde

De bekennende verklaring door verdachte op de terechtzitting afgelegd

Een proces-verbaal van aangifte d.d. 26 augustus 2013, opgenomen op pagina 97 e.v. van voornoemd dossier, inhoudende de verklaring van [slachtoffer 3]

Een medische verklaring omtrent [slachtoffer 3]d.d. 18 september 2013, opgenomen op pagina 102 van voornoemd dossier, opgemaakt door drs. J.E. Keizer, forensisch arts van de GGD

Bewezenverklaring

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen is wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het onder 1 primair, 2 primair en 3 primair ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat

1.

hij op 24 augustus 2013 te Groningen ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om opzettelijk [slachtoffer 1]van het leven te beroven, met dat opzet, die [slachtoffer 1] met een mes meermalen heeft gestoken, waarbij die [slachtoffer 1]in de hals en in de arm werd gestoken, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

2.

hij op 24 augustus 2013 te Groningen ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om opzettelijk [slachtoffer 2] van het leven te beroven, met dat opzet die [slachtoffer 2] met een mes meermalen heeft gestoken, waarbij die [slachtoffer 2] in de rechterbovenarm, het hoofd en linker onderarm werd geraakt, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

3.

hij op 24 augustus 2013 te Groningen ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om opzettelijk [slachtoffer 3]van het leven te beroven, met dat opzet die

[slachtoffer 3]met een mes meermalen heeft gestoken, waarbij die [slachtoffer 3]in de

(linkervoorzijde) borstkas en even boven het linker sleutelbeen werd geraakt, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

De rechtbank heeft de in de tenlastelegging voorkomende schrijffouten hersteld. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen onder 1 primair, 2 primair en 3 primair meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

Hetgeen de rechtbank bewezen heeft verklaard, levert de volgende strafbare feiten op:

1: poging tot doodslag

2: poging tot doodslag

3: poging tot doodslag

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

Zowel de officier van justitie als de raadsman hebben aangevoerd dat verdachte - gelet op de inhoud van de rapportages van de psycholoog en de psychiater - volledig ontoerekingsvatbaar moet worden beschouwd en dat verdachte dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

Ten aanzien van de strafbaarheid van de verdachte heeft de rechtbank gelet op het pro justitia rapport d.d. 18 oktober 2013, opgemaakt door psychiater A.H.J. Regterschot en het

pro justitia rapport d.d. 21 oktober 2013, opgemaakt door de forensisch psycholoog

D. Breuker.

De conclusies van deze rapportages zijn, dat er bij verdachte sprake is van schizofrenie van het paranoïde type, (trekken van) antisociale persoonlijkheidsstoornis en cannabisafhankelijkheid in remissie. Ten tijde van het ten laste gelegde was er reeds sprake van schizofrenie van het paranoïde type en (trekken van) een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Vanuit de psychose en wanen was verdachte niet in staat de situatie adequaat in te schatten en te overzien, zijn eigen en andermans gevoelens juist te interpreteren en logisch na te denken. Zijn gedrag werd volledig beheerst door het waanidee dat hij een jongetje in zijn hoofd had en dat zijn slachtoffers hem belaagden en tegen hem waren. Hij was achterdochtig en had het idee dat de slachtoffers zijn gedachten konden horen en zag alles wat niet begrepen werd door hen als pesten en uitdagen.

Verdachte schroomde vanuit zijn antisociale persoonlijkheidstrekken geweld al niet als oplossing voor conflicten. Zijn agressieve impulsen werden door de waanideeën en het gevoel hieruit in het nauw te zitten helemaal niet meer beheerst. Het gedrag van verdachte en zijn gedachten werden volledig beheerst door de waanideeën, hallucinaties en achterdocht voortkomend uit de schizofrenie.

Door de deskundigen wordt geadviseerd om verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar te verklaren voor hetgeen hem is ten laste gelegd.

De rechtbank kan zich, gelet op de onderbouwing daarvan, met de adviezen verenigen en neemt deze over. De rechtbank is met betrekking tot de toerekeningsvatbaarheid van verdachte van oordeel dat het bewezenverklaarde aan verdachte niet kan worden toegerekend. Verdachte zal daarom worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

Als benadeelde partij heeft zich in het strafproces gevoegd [slachtoffer 1], wonende te Groningen.

De benadeelde partij heeft schriftelijk opgave gedaan van de inhoud van de vordering, te weten een bedrag van in totaal € 9.416,-, bestaande uit € 1.916,- aan materiële schade en

€ 7.500,- aan immateriële schade.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat de post ‘smartengeld’ moet worden toegewezen tot een bedrag van € 4.000,-.

De post ‘mantelzorg’ is niet toewijsbaar, nu onduidelijk is waar dat bedrag vandaan komt. De overige posten zijn toewijsbaar.

De officier van justitie heeft de rechtbank verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van de benadeelde partij

niet-ontvankelijk moet worden verklaard, nu het beoordelen van de vordering een onevenredige belasting voor het strafproces oplevert. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat de vordering van de benadeelde partij niet van eenvoudige aard is. De vordering is pas een dag voor de zitting door de verdediging ontvangen. Daarbij komt dat de vordering grotendeels onleesbaar is.

Subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat de post 'eigen risico' moet worden afgewezen. Uit de stukken wordt niet duidelijk dat het eigen risico van € 350,- rechtstreekse schade is van het bewezen verklaarde feit. De post 'immateriële schade' moet worden gematigd.

Beoordeling

Anders dan de raadsman is de rechtbank van oordeel dat de vordering in behandeling kan worden genomen. De raadsman heeft ter zitting alle gelegenheid gekregen vragen te stellen aan de raadsvrouw van de benadeelde partij, zodat van onduidelijkheden geen sprake kan zijn.

De rechtbank is van oordeel dat de post ‘smartengeld’ kan worden toegewezen tot een bedrag van € 4.000,=.

De overige posten zijn voor toewijzing vatbaar nu zijn goed zijn onderbouwd. In totaal is dan ook een bedrag van € 5.916,- toewijsbaar.

De rechtbank verklaart de benadeelde partij in het overige deel van de vordering

niet-ontvankelijk.

Uit de vordering benadeelde partij blijkt dat een deel van de schade, te weten een bedrag van € 2.977,= reeds aan de benadeelde partij vergoed is uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven.

In totaal wijst de rechtbank een bedrag van (€ 5.916,- minus € 2.977,- =) € 2.939,- toe.

De rechtbank zal aan verdachte de verplichting opleggen voornoemd geldbedrag ten behoeve van de benadeelde partij aan de Staat te betalen. De rechtbank heeft daartoe besloten omdat verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het strafbare feit is toegebracht en het belang van de benadeelde partij ermee is gediend niet zelf te worden belast met het innen van de toegewezen schadevergoeding.

Als benadeelde partij heeft zich in het strafproces gevoegd [slachtoffer 2] wonende te Groningen.

De benadeelde partij heeft schriftelijk opgave gedaan van de inhoud van de vordering, te weten een bedrag van in totaal € 7.664,40, bestaande uit € 164,40 aan materiële schade en

€ 7.500,- aan immateriële schade.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat de post ‘smartengeld’ moet worden toegewezen tot een bedrag van € 4.000,-.

De officier van justitie heeft de rechtbank verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van de benadeelde partij

niet-ontvankelijk moet worden verklaard, nu het beoordelen van de vordering een onevenredige belasting voor het strafproces oplevert. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat de vordering van de benadeelde partij niet van eenvoudige aard is. De vordering is pas een dag voor de zitting door de verdediging ontvangen. Daarbij komt dat de vordering grotendeels onleesbaar is.

Subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat de post 'immateriële schade' moet worden gematigd.

Beoordeling

Anders dan de raadsman is de rechtbank van oordeel dat de vordering in behandeling kan worden genomen. De raadsman heeft ter zitting alle gelegenheid gekregen vragen te stellen aan de raadsvrouw van de benadeelde partij, zodat van onduidelijkheden geen sprake kan zijn.

De rechtbank is van oordeel dat de post ‘smartengeld’ kan worden toegewezen tot een bedrag van € 4.000,-.

De overige posten zijn voor toewijzing vatbaar nu zij goed zijn onderbouwd. In totaal is dan ook een bedrag van

€ 4.164,40 toewijsbaar.

De rechtbank verklaart de benadeelde partij in het overige deel van de vordering

niet-ontvankelijk.

Uit de vordering benadeelde partij blijkt dat een deel van de schade, te weten een bedrag van € 2.533,- reeds aan de benadeelde partij vergoed is uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven.

In totaal wijst de rechtbank een bedrag van (€ 4.164,40 minus € 2.533,- =) € 1.631,40 toe.

De rechtbank zal aan verdachte de verplichting opleggen voornoemd geldbedrag ten behoeve van de benadeelde partij aan de Staat te betalen. De rechtbank heeft daartoe besloten omdat verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het strafbare feit is toegebracht en het belang van de benadeelde partij ermee is gediend niet zelf te worden belast met het innen van de toegewezen schadevergoeding.

Als benadeelde partij heeft zich in het strafproces gevoegd[slachtoffer 3], wonende te Groningen.

De benadeelde partij heeft schriftelijk opgave gedaan van de inhoud van de vordering, te weten een bedrag van in totaal € 7.644,80, bestaande uit € 144,80 aan materiële schade en

€ 7.500,- aan immateriële schade.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat de post ‘smartengeld’ moet worden toegewezen tot een bedrag van € 4.000,-.

De officier van justitie heeft de rechtbank verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van de benadeelde partij

niet-ontvankelijk moet worden verklaard, nu het beoordelen van de vordering een onevenredige belasting voor het strafproces oplevert. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat de vordering van de benadeelde partij niet van eenvoudige aard is. De vordering is pas een dag voor de zitting door de verdediging ontvangen. Daarbij komt dat de vordering grotendeels onleesbaar is.

Subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat de post 'immateriële schade' moet worden gematigd.

Beoordeling

Anders dan de raadsman is de rechtbank van oordeel dat de vordering in behandeling kan worden genomen. De raadsman heeft ter zitting alle gelegenheid gekregen vragen te stellen aan de raadsvrouw van de benadeelde partij, zodat van onduidelijkheden geen sprake kan zijn.

De rechtbank is van oordeel dat de post ‘smartengeld’ kan worden toegewezen tot een bedrag van € 4.000,-.

De overige posten zijn voor toewijzing vatbaar nu zij goed zijn onderbouwd. In totaal is dan ook een bedrag van

€ 4.144,80 toewijsbaar.

De rechtbank verklaart de benadeelde partij in het overige deel van de vordering

niet-ontvankelijk.

Uit de vordering benadeelde partij blijkt dat een deel van de schade, te weten een bedrag van € 2.541,- reeds aan de benadeelde partij vergoed is uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven.

In totaal wijst de rechtbank een bedrag van (€ 4.144,80 minus € 2.541,- =) € 1.603,80 toe.

De rechtbank zal aan verdachte de verplichting opleggen voornoemd geldbedrag ten behoeve van de benadeelde partij aan de Staat te betalen. De rechtbank heeft daartoe besloten omdat verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het strafbare feit is toegebracht en het belang van de benadeelde partij ermee is gediend niet zelf te worden belast met het innen van de toegewezen schadevergoeding.

Als benadeelde partij heeft zich in het strafproces gevoegd [benadeelde partij], wonende te Groningen.

De benadeelde partij heeft schriftelijk opgave gedaan van de inhoud van de vordering, te weten een bedrag van in totaal € 2.500, bestaande uit immateriële schade.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk moet worden verklaard in haar vordering. Op grond van artikel 51f Wetboek van Strafvordering (Sv) kan alleen iemand die rechtstreeks schade heeft geleden door een strafbaar feit zich terzake van zijn vordering tot schadevergoeding als benadeelde partij voegen in het strafproces. Daarvan is hier geen sprake.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich aangesloten bij het standpunt van de officier van justitie.

Beoordeling

De rechtbank begrijpt de vordering van de benadeelde partij zo, dat zij een schadevergoeding vordert voor geleden ‘shockschade’. Onder shockschade wordt geestelijk letsel verstaan dat is veroorzaakt door de directe waarneming van of confrontatie met een ongeval of misdrijf dat een naaste overkomt. Shockschade valt onder aantasting in de persoon ex artikel 6:106 BW en kan daardoor aanspraak geven op vergoeding van immateriële schade. Er moet dan wel sprake zijn van een in de psychiatrie erkend ziektebeeld (Taxibusarrest, HR 22 februari 2002, NJ 2002, 240).

Bij de behandeling van de vordering tot vergoeding van shockschade is de maatstaf of de vordering van de benadeelde partij een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert als bedoeld in artikel 361 lid 3 van het Wetboek van Strafvordering. Zoals uit de wetsgeschiedenis is af te leiden, heeft de vordering van de benadeelde partij in het strafproces een accessoir karakter. De behandeling van deze civiele vordering in het strafgeding mag niet ten koste gaan van een vlotte afhandeling van de strafzaak. De rechtbank is van oordeel dat het hier gaat om een juridisch en feitelijk gecompliceerde schadevergoedingskwestie. Zo dient (onder meer) te worden vastgesteld of er sprake is van een in de psychiatrie erkend ziektebeeld. Uit de (onderbouwing van de) vordering benadeelde partij blijkt hiervan niet.

De rechtbank is van oordeel dat een zorgvuldige beantwoording van deze vraag nader onderzoek en tijd vergt en dat de burgerlijke rechter bij uitstek het forum is waar deze vraag beantwoord moet worden. Een inhoudelijke beoordeling van de vordering door de rechtbank in deze strafprocedure zou een aanzienlijke vertraging en daarmee een onevenredige belasting van het strafgeding opleveren. De rechtbank zal dan ook bepalen dat de vordering van de benadeelde partij niet ontvankelijk is en dat zij haar vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

De rechtbank heeft gelet op de artikelen 24c, 36f, 37a, 37b, 45 en 287 van het Wetboek van Strafrecht.