Uitspraken

[verweerster], geboren op [geboortedatum] 1979, is sedert 23 september 2009 in dienst bij Fit For Free, laatstelijk in de functie van Baliemedewerker in de vestiging te Almelo, tegen een bruto salaris van € 1.633,34 per maand, exclusief 8% vakantietoeslag.

Fit For Free is een landelijk actieve keten van fitnesscentra.

Ieder jaar ontvangen de werknemers van Fit For Free in de maand december een kerstpakket van hun werkgever. Daartoe stelt Fit For Free omstreeks oktober van elk jaar een lijst op van het aantal werknemers per vestiging, om te bepalen hoeveel kerstpakketten er per vestiging besteld en geleverd moeten worden. In 2014 heeft Fit For Free 26 kerstpakketten besteld voor de vestiging in Almelo. Dat aantal bleek achteraf te hoog te zijn, omdat het aantal werknemers ten tijde van de bestelling afweek van het aantal werknemers dat in december 2014 daadwerkelijk op de vestiging werkzaam was.

De betreffende kerstpakketten zijn op 10 en 11 december 2014 door Makro, de leverancier, afgeleverd bij de vestigingen van Fit For Free. Per vestiging is een doos afgeleverd, waarin blikjes zaten. Deze blikjes waren de kerstpakketten. Per werknemer was er één blikje. In elk blikje zat een tegoedbon in de vorm van een briefje met één gebruikersnaam. Met behulp van die gebruikersnaam kon een werknemer via de website www.mijncadeaucarroussel een cadeau bestellen. Het totale te besteden bedrag was € 45,- per persoon. Nadat een werknemer via genoemde website een cadeau had besteld, werd het cadeau vervolgens in de vorm van een voucher met een unieke barcode naar het e-mailadres van de werknemer gestuurd. De werknemer kon na ontvangst van de voucher deze op elk willekeurig moment in een (web)winkel verzilveren door middel van de barcode.

De kerstpakketten zijn op de vestiging in Almelo tussen 11 en 31 december 2014 door [verweerster] aan de medewerkers uitgedeeld. Nadien hadden de werknemers tot 31 januari 2015 de tijd om een kerstcadeau via meergenoemde website te bestellen.

Fit For Free heeft in februari 2015 bij Makro een lijst opgevraagd met een overzicht welke werknemers een kerstpakket hadden besteld en om hoeveel kerstcadeaus per werknemer het ging. Uit dit overzicht bleek dat via het privé emailadres van [verweerster], [emailadres], vier kerstcadeaus waren besteld. Het betrof vier giftcards van ICI Paris. In vervolg hierop heeft Fit For Free bij Makro nadere informatie opgevraagd over de bestelling van de vier giftcards van ICI Paris via het privé e-mailadres van [verweerster] en bij ICI Paris over de verzilvering daarvan.

Uit de door Fit For Free van Makro verkregen schriftelijke informatie over de bestellingen vanaf het privé e-mailadres van [verweerster] blijkt dat op elk van de vier bestellingen dit e-mailadres vermeld is en dat de vouchers voor de giftcards telkens naar dit e-mailadres zijn toegezonden. De vouchers zijn per e-mail afgeleverd op 17 december 2014 (1x), 19 december 2014 (1x) en 27 januari 2015 (2x). Tweemaal staat [verweerster] als aanvrager vermeld en is als adres vermeld het woonadres van [verweerster] aan de [adres] te ([postcode]) [woonplaats]. Op de andere twee bestelbonnen staan andere aanvraagnamen en andere adressen vermeld.

Via het e-mailadres van [verweerster] zijn op 17 december 2014 (1x), 20 december 2014 (1x) en 27 januari 2015 (2x) ICI Paris giftcards in de webshop van ICI Paris verzilverd.

Op 25 maart 2015 heeft een gesprek tussen Fit For Free en [verweerster] plaatsgevonden, in welk gesprek aan [verweerster] is gevraagd om een verklaring te geven voor de vier giftcards die via haar e-mailadres zijn aangevraagd en verzilverd. In reactie daarop heeft [verweerster] betwist dat zij vier keer een giftcard zou hebben besteld en verzilverd. Het ging volgens [verweerster] slechts om één giftcard.

Fit For Free heeft [verweerster] per 26 maart 2015 vrijgesteld van werkzaamheden in verband met het jegens haar gerezen vermoeden dat zij zonder toestemming van Fit For Free drie (extra) giftcards zou hebben besteld en ingewisseld.

Fit For Free stelt dat is komen vast te staan dat [verweerster] zich, zonder toestemming, drie (extra) kerstcadeaus heeft toegeëigend die haar niet toekwamen, voor een bedrag van in totaal € 135,-, waarmee [verweerster] zichzelf en/of anderen ten nadele van Fit For Free heeft verrijkt.

Het handelen van [verweerster] levert primair een dringende reden op in de zin der wet, die maakt dat de arbeidsovereenkomst dient te worden ontbonden. Subsidiair is er volgens Fit For Free sprake van een verandering van omstandigheden, die rechtvaardigt dat de arbeidsovereenkomst dient te eindigen. Daartoe stelt Fit For Free dat als gevolg van de handelwijze van [verweerster] met betrekking tot de kerstcadeaus het vertrouwen in [verweerster] ernstig en onherstelbaar is geschonden, waarmee de basis voor een verdere voortzetting van het dienstverband is verdwenen. Er is een onwerkbare situatie ontstaan.

Indien de arbeidsovereenkomst op grond van een verandering van omstandigheden wordt ontbonden, dan dient naar de mening van Fit For Free toekenning van een ontbindingsvergoeding aan [verweerster] achterwege te blijven, nu de ontstane situatie geheel aan [verweerster] te wijten is, althans in haar risicosfeer valt.

heeft verweer gevoerd, dat - voor zover van belang - als volgt kan worden samengevat.

[verweerster] betwist dat zij zich schuldig zou hebben gemaakt aan het zich zonder toestemming toe-eigenen van een drietal (extra) kerstcadeaus. Zij heeft slechts één kerstpakket ontvangen en vervolgens bij ICI Paris verzilverd. [verweerster] heeft er naar eigen zeggen geen verklaring voor hoe het kan dat haar e-mailadres is gebruikt bij de bestelling van een viertal giftcards. Voor zover haar bekend, hebben derden geen toegang tot haar e-mailaccount. Fit For Free heeft ook geen aangifte tegen [verweerster] gedaan. Een enkel vermoeden van toe-eigening van een drietal (extra) kerstcadeaus kan geen reden voor ontslag zijn. Van een dringende reden voor ontbinding is gezien het voorgaande geen sprake.

[verweerster] erkent dat er sprake is van een verandering van omstandigheden, die tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst noopt. Zij realiseert zich dat terugkeer naar de werkvloer in de gegeven omstandigheden een gepasseerd station is. Voor [verweerster] is de verandering van omstandigheden gelegen in de omstandigheid dat Fit For Free als werkgever haar valselijk beschuldigt van het toe-eigenen van een drietal (extra) kerstpakketten. Deze beschuldiging is [verweerster] rauw op het dak gevallen en maakt dat zij geen vertrouwen meer heeft in Fit For Free.

De handelwijze van Fit For Free jegens [verweerster] is in strijd met de normen van goed werkgeverschap. Gelet op de (mate van) verwijtbaarheid aan de zijde van Fit For Free acht [verweerster] toekenning van een ontbindingsvergoeding waarbij als correctiefactor c=1,5 wordt gehanteerd op zijn plaats, zijnde een bedrag van € 9.261,04 bruto. Tevens dient bij het bepalen van de ontbindingsdatum ten faveure van [verweerster] rekening te worden gehouden met de geldende opzegtermijn. Ten slotte verzoekt [verweerster] om Fit For Free te veroordelen tot betaling van de bonus 2014 ten bedrage van bruto € 503,17, nu zij ten onrechte deze bonus niet definitief uitgekeerd heeft gekregen. De aanvankelijk vanwege het goede functioneren van [verweerster] over 2014 betaalde bonus is door Fit For Free namelijk weer teruggedraaid, door verrekening met een latere salarisbetaling.

De kantonrechter heeft zich ervan vergewist dat het verzoek geen verband houdt met het bestaan van een opzegverbod.

Centraal in deze procedure staat de vraag of [verweerster], zoals Fit For Free stelt, zich schuldig heeft gemaakt aan het - zonder toestemming van Fit For Free - zich toe-eigenen van een drietal (extra) door Fit For Free voor haar werknemers ter beschikking gestelde kerstpakketten. Het ligt op de weg van Fit For Free om dit verwijt voldoende te onderbouwen.

Het antwoord op genoemde vraag dient bevestigend te luiden. Naar het oordeel van de kantonrechter is aan de hand van de door Fit For Free overgelegde stukken en de daarop gegeven toelichting voldoende komen vast te staan, dat [verweerster] zich schuldig heeft gemaakt aan het haar verweten handelen. Daartoe is het volgende redengevend. Vast staat (i) dat vanaf het privé e-mailadres van [verweerster], [emailadres], op vier verschillende tijdstippen een viertal Fit For Free kerstcadeaus is besteld, (ii) dat vervolgens vier maal een in te wisselen voucher ter waarde van telkens € 45,- op ditzelfde e-mailadres is afgeleverd, (iii) dat via genoemd e-mailadres vervolgens 4 maal een ICI Paris giftcard ten bedrage van € 45,- elk in de webshop is verzilverd, (iv) en dat op twee van de bestellingen het woonadres van [verweerster] is vermeld. Al deze omstandigheden tezamen leveren naar het oordeel van de kantonrechter voldoende bewijs op dat het [verweerster] is geweest die zich - zonder toestemming van Fit For Free - een drietal (extra) kerstcadeaus van Fit For Free heeft toegeëigend. [verweerster] heeft er ook geen enkele valide verklaring voor kunnen geven hoe al deze cadeaus via haar privé e-mailadres kunnen zijn besteld en uiteindelijk verzilverd, anders dan door [verweerster] zelf. [verweerster] geeft bovendien zelf aan dat derden geen toegang hebben tot haar privé e-mailaccount.

De kantonrechter overweegt voorts dat het [verweerster], bij wijze van veronderstelling ervan uitgaande dat zij niet degene zou zijn geweest die met gebruikmaking van haar privé e-mailadres drie extra kerstcadeaus heeft besteld, bij het (regelmatig) checken van haar e-mail ongetwijfeld zou zijn opgevallen dat er na haar initiële bestelling/verzilvering van een giftcard nog drie extra bestellingen/verzilveringshandelingen voor een giftcard zijn gedaan. Wat had dan meer voor de hand gelegen dan dat [verweerster], als goed werknemer, die omstandigheid bij Fit For Free had gemeld? Dat heeft [verweerster] evenwel niet gedaan. Dit bevestigt naar het oordeel van de kantonrechter het in de vorige rechtsoverweging vastgestelde beeld van de gang van zaken.

Het zonder toestemming van de werkgever toe-eigenen van een drietal (extra) kerstcadeaus door een werknemer levert naar het oordeel van de kantonrechter een dringende reden in de zin der wet op, die maakt dat de arbeidsovereenkomst van partijen op zo kort mogelijke termijn dient te worden ontbonden. Daarbij wordt geen rekening gehouden met de geldende (fictieve) opzegtermijn. Met haar handelwijze is [verweerster] het vertrouwen van haar werkgever onwaardig geworden. Het ontbindingsverzoek van Fit For Free is dan ook op de primaire grondslag toewijsbaar. Al hetgeen partijen ten aanzien van de subsidiair gestelde verandering in de omstandigheden hebben aangevoerd, kan dan ook buiten beschouwing blijven.

Nu er ontbonden zal worden op grond van een dringende reden, is toekenning van een ontbindingsvergoeding niet aan de orde.

[verweerster] heeft in haar verweerschrift betaling gevorderd van een - in haar visie - ten onrechte op haar salaris ingehouden bonus over het jaar 2014. Deze kwestie valt echter buiten het bestek van onderhavige ontbindingsprocedure. Een dergelijke vordering dient - volgens het thans nog geldende arbeidsprocesrecht - in een dagvaardingsprocedure te worden ingesteld.

Gezien het vorenstaande behoeft aan Fit For Free geen termijn te worden gegund het verzoek in te trekken.

De kantonrechter acht termen aanwezig om de proceskosten tussen partijen te compenseren. Voor de door Fit For Free bepleite veroordeling van [verweerster] in de proceskosten ziet de kantonrechter in de gegeven omstandigheden onvoldoende aanleiding.