Uitspraken

7.1.

De Landinrichtingswet (Liw) is ingetrokken per 1 januari 2007 en vervangen door de Wet inrichting landelijk gebied. Op grond van de overgangsbepaling van artikel 95 lid 2 van laatstgenoemde wet zijn de bepalingen van de Liw voor deze ruilverkaveling van toepassing gebleven nu het gaat om een landinrichtingsproject dat reeds vóór 1 januari 2007 in uitvoering was.

7.2.

7.3.

Betreffende het tweede bezwaar, de niet-agrarische meerwaarde, oordeelt de rechtbank als volgt. Met betrekking tot de vraag of er sprake is van een niet-agrarische meerwaarde wordt het in de uitspraken van de rechtbank Leeuwarden van 7 mei 1997 en 3 september 1997, Agrarisch Recht 1999, 4945, geformuleerde criterium gehanteerd. Dit criterium houdt in dat voor de beoordeling van de vraag of er een andere dan de agrarische waarde moet worden toegekend doorslaggevend is of een redelijk handelend koper op het moment van ter visie legging van het plan van toedeling bereid zou zijn geweest om, uitgaande van redelijke verwachtingen omtrent de toekomstige planologische ontwikkelingen in het gebied, een hogere prijs te betalen dan de agrarische waarde. Op grond van hetgeen daaromtrent door partijen is aangevoerd staat naar het oordeel van de rechtbank in voldoende mate vast dat er in het gebied waarin kavel Leeuwaren D 3052 is gelegen geen grond was voor zodanige verwachtingen omtrent ontwikkelingen, dat aan bovengenoemd criterium geacht kan worden te zijn voldaan. De bestemming van deze kavel was agrarisch en wijziging daarvan lag niet in het verschiet.

7.4.

Reclamante heeft zich echter niet beroepen op de hiervoor bedoelde redelijke verwachtingen omtrent de toekomstige planologische ontwikkelingen, maar zij heeft gesteld dat de enkele omstandigheid dat de toedeling direct achter de manege van belanghebbende [B] is gelegen al maakt dat aan de toedeling een meerwaarde moet worden toegekend omdat zijn gehele huiskavel door de toevoeging een meerwaarde krijgt. Ter onderbouwing van haar standpunt heeft reclamante onder meer gewezen op een vonnis van 10 februari 2010 (rechtbank: moet zijn 26 januari 2011) van de voormalige rechtbank Groningen in de ruilverkaveling Sauwerd in een vergelijkbare situatie, waarbij een tussen de afgaande en opkomende eigenaar te verrekenen meerwaarde is aangenomen.

7.5.

De rechtbank oordeelt hieromtrent als volgt. Volgens het bepaalde in artikel 212, lid 1 onder d, Liw houdt de lijst der geldelijke regelingen onder meer de uitkomst van de tweede schatting in, alsmede een opgave van de daarmee verband houdende geldelijke verrekening tussen de oude en de nieuwe eigenaar. Blijkens het bepaalde in artikel 210, lid 1, sub c onder 3, Liw en artikel 210 lid 2 Liw dient bij de tweede schatting de andere dan agrarische waarde op het moment van ter inzage legging van het plan van toedeling te worden geschat. Uit voornoemde bepalingen en artikel 23 van de Regeling herverkaveling volgt dat een zodanige verrekening als een verrekenpost tussen de oude en nieuwe eigenaar betreffende een andere dan agrarische waarde op de lijst der geldelijke regelingen kan worden opgenomen. Naar het oordeel van de rechtbank is er gelet op de wettelijke regeling voor het opnemen van een zodanige verrekenpost slechts aanleiding indien een andere dan de agrarische waarde op het moment van ter inzage legging van het plan van toedeling kan worden bepaald.

7.6.

De gestelde meerwaarde is volgens reclamante daarin gelegen dat deze kavel is toegedeeld aan naastligger [B] en in die zin een direct gevolg van de toedeling. Reclamante heeft in dit kader gesteld dat een redelijk handelend koper meer zal willen betalen als hem grond van de buurman te koop wordt aangeboden en zij in dat geval derhalve meer dan de agrarische waarde had kunnen bedingen. De te beantwoorden vraag is of een dergelijke meerwaarde, indien daarvan al sprake is, via de LGR moet worden verrekend tussen de oude en nieuwe eigenaar.

7.7.

De rechtbank is van oordeel dat de enkele omstandigheid dat [B] als naastligger mogelijk meer zou willen betalen dan de reguliere agrarische waarde, dan wel dat als gevolg van deze toedeling het geheel van de eigendom van [B] mogelijk een meerwaarde zou krijgen, geen omstandigheid is waarmee in het kader van de tweede schatting rekening moet worden gehouden omdat dit subjectieve, deels speculatieve omstandigheden betreft die slechts zijn gerelateerd aan de persoon van de toegedeelde en dat is voor vaststelling van een voor verrekening in aanmerking komende (niet-agrarische) meerwaarde onvoldoende. De rechtbank verwijst in verband hiermee naar de uitspraak van de rechtbank Dordrecht van 5 december 2007, ECLI:NL:RBDOR:2007:BC0163.

7.8.

Op grond van het voorgaande zullen de bezwaren van reclamante ongegrond worden verklaard en zal zij als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten worden veroordeeld. De kosten van de Landinrichtingscommissie worden hierbij op nihil gesteld.

- verklaart de bezwaren van reclamante ongegrond;

- bepaalt dat reclamante de kosten van de procedure dient te voldoen, aan de zijde van de Landinrichtingscommissie begroot op nihil.

c. 108.