Uitspraken

De rechtbank overweegt dat in deze procedure de vraag centraal staat of [gedaagden] gehouden zijn om aan [eiseres] afschrift te verstrekken van dan wel inzage te verlenen in het medisch dossier van wijlen haar zoon [zoon eiseres] , die in september 2008 tot twee maal toe in WZA opgenomen is geweest en aldaar is behandeld door de medici [gedaagde 1] en [gedaagde 2] .

De rechtbank stelt voorop dat een vordering tot afgifte van of inzage in bescheiden ex artikel 843a Rv slechts toewijsbaar is indien aan de drie in het eerste lid van dit wetsartikel genoemde voorwaarden is voldaan. Dat wil zeggen dat (i) de wederpartij van degene die bescheiden te zijner beschikking of onder zijn berusting heeft, een rechtmatig belang heeft bij afschrift of inzage daarvan, (ii) de vordering betrekking heeft op 'bepaalde' bescheiden en (iii) de bescheiden een rechtsbetrekking betreffen waarbij degene die afschrift of inzage vordert partij is. Voorts mag zich geen van de in de leden 3 en 4 van artikel 843a Rv genoemde uitzonderingen voordoen, te weten dat (iv) hij die uit hoofde van zijn ambt, beroep of betrekking tot geheimhouding verplicht is, niet gehouden is aan de vordering te voldoen, indien de bescheiden uitsluitend uit dien hoofde te zijner beschikking staan of onder zijn berusting zijn en (v) degene die de bescheiden te zijner beschikking of onder zijn berusting heeft, niet gehouden is aan de vordering te voldoen, indien daarvoor gewichtige redenen zijn en (vi) degene die de bescheiden te zijner beschikking of onder zijn berusting heeft, niet gehouden is aan de vordering te voldoen, indien redelijkerwijs aangenomen kan worden dat een behoorlijke rechtsbedeling ook zonder verschaffing van de gevraagde gegevens is gewaarborgd.

De rechtbank overweegt dat het verkrijgen van bewijsmiddelen om vast te kunnen stellen of er sprake is geweest van een medische fout bij de geneeskundige behandeling van [zoon eiseres] in WZA, welke eventuele fout onderwerp kan zijn van een (toekomstige) aansprakelijkheidsprocedure jegens [gedaagden] , is te beschouwen als een rechtmatig belang in de zin van artikel 843a Rv. Voorts is naar het oordeel van de rechtbank in voldoende mate voldaan aan het vereiste van 'bepaalde' bescheiden, nu de vordering specifiek ziet op het medisch dossier van de geneeskundige behandeling van [zoon eiseres] in het WZA gedurende diens opname aldaar in september 2008. Ten aanzien van het element 'rechtsbetrekking' heeft het volgende te gelden. Het bestaan van een 'rechtsbetrekking' moet marginaal worden getoetst. Hieronder valt niet alleen een contractuele verbintenis, maar ook een verbintenis uit de wet, zoals een onrechtmatige daad. [eiseres] was vanzelfsprekend geen partij bij de onderhavige geneeskundige behandelingsovereenkomst. Dat laat echter onverlet dat indien [eiseres] als nabestaande schade zou hebben geleden als gevolg van een door [gedaagden] begane medische fout een vordering van haar jegens [gedaagden] ex artikel 6:108 BW aan de orde zou kunnen zijn. Dat impliceert genoegzaam een rechtsbetrekking tussen partijen als bedoeld in artikel 843a lid 1 Rv, daargelaten of een dergelijke vordering toewijsbaar zal zijn in een latere aansprakelijkheidsprocedure.

Vervolgens dient te worden beoordeeld of zich één van de uitzonderingen genoemd in het 3e en 4e lid van artikel 843a Rv voordoet. Daarbij overweegt de rechtbank dat de gegevens uit het medisch dossier en het obductierapport van [zoon eiseres] uit hoofde van hun functie aan [gedaagden] zijn toevertrouwd en te hunner beschikking staan. Gelet op de specifieke verwijzing door [gedaagde 1] , in diens brief aan [eiseres] van 20 november 2008, naar conclusies uit het obductierapport kan ervan worden uitgegaan dat dit rapport zich ook onder [gedaagden] bevindt.

Artikel 7:457 lid 1 BW bepaalt dat de hulpverlener ervoor zorg draagt dat aan anderen dan de patiënt geen inlichtingen over de patiënt dan wel inzage in of afschrift van de bescheiden, bedoeld in artikel 7:454 BW ('het medisch dossier') worden verstrekt dan met toestemming van de patiënt. Onder 'anderen' dienen ook nabestaanden te worden begrepen. Artikel 7:457 BW beoogt niet alleen de belangen van de patiënt te beschermen, maar tevens het algemene belang dat personen zich tot hulpverleners moeten kunnen wenden zonder ervoor beducht te zijn dat hun in vertrouwen verstrekte gegevens kunnen worden verspreid. Uitgangspunt is daarom dat iedere hulpverlener zich in beginsel op zijn geheimhoudingsplicht kan beroepen. De wetgever heeft geen regeling getroffen voor het verstrekken van inlichtingen ná het overlijden van de patiënt. Er wordt echter algemeen aangenomen dat het beroepsgeheim ook geldt na de dood. In beginsel kunnen [gedaagden] zich ter afwering van de vordering van [eiseres] , als nabestaande van [zoon eiseres] , tot inzage in c.q. afschrift van het medisch dossier van [zoon eiseres] dan ook op hun geheimhoudingsplicht beroepen. [eiseres] neemt naar het oordeel van de rechtbank als moeder van [zoon eiseres] ten opzichte van ieder ander geen bijzondere - juridische - positie in, die maakt dat juist haar wel een recht op inzage in het medisch dossier van [zoon eiseres] zou toekomen (vgl. gerechtshof 's-Hertogenbosch, 12 december 2002, NJ 2003, 379 en rechtbank Amsterdam, 23 september 2014, ECLI:NL:RBAMS:2014:6239).

Het belang van geheimhouding is van zodanig gewicht dat daarop slechts inbreuk kan worden gemaakt, indien er voldoende concrete aanwijzingen bestaan dat door het beroep van de hulpverlener op zijn beroepsgeheim een ander zwaarwegend belang geschaad zou kunnen worden (zie HR 20 april 2001, NJ 2001, 600). De geheimhoudingsplicht kan ook worden doorbroken indien aannemelijk wordt gemaakt dat de overledene, ware hij nog in leven, zijn toestemming tot inzage in het medisch dossier zou hebben gegeven. Deze toestemming mag volgens vaste jurisprudentie echter niet worden verondersteld. Bij de beoordeling is tevens van belang of de door [eiseres] gewenste gegevens op een andere wijze verkregen kunnen worden.

Naar het oordeel van de rechtbank weegt het belang van [eiseres] bij het verkrijgen van gegevens omtrent een eventuele medische fout van [gedaagden] en het (mogelijk) tegen [gedaagden] entameren van een aansprakelijkheidsprocedure - wegens als nabestaande geleden schade als bedoeld in artikel 6:108 BW - echter niet op tegen het hiervoor genoemde algemene belang dat met het medisch beroepsgeheim wordt beschermd. De rechtbank acht het overigens voorstelbaar dat [eiseres] er in het kader van de verwerking van het overlijden van haar zoon belang bij heeft om te achterhalen of aan dit overlijden al dan niet een medische fout ten grondslag heeft gelegen, maar dit emotionele belang is zowel op zichzelf als in samenhang bezien met de hiervoor genoemde belangen van [eiseres] echter onvoldoende zwaarwegend om doorbreking van het beroepsgeheim te kunnen rechtvaardigen (vgl. HR 8 oktober 1998, NJ 1998, 853).

Partijen twisten over de vraag of [zoon eiseres] bij leven een goede band met zijn moeder [eiseres] had. Ook zou de rechtbank - met [eiseres] - die vraag bevestigend beantwoorden, dan betekent dat niet automatisch een recht op inzage voor [eiseres] in het medisch dossier van [zoon eiseres] . [eiseres] heeft naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende aannemelijk gemaakt dat [zoon eiseres] toestemming tot openbaarmaking of inzage in zijn medisch dossier zou hebben gegeven. In het onderhavige geval bestaan daarvoor naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende concrete en specifieke aanwijzingen.

Voorts overweegt de rechtbank dat er voor [eiseres] bij de huidige stand van zaken andere, minder verstrekkende, alternatieven aanwezig zijn om de door haar gewenste informatie omtrent de medische behandeling van [zoon eiseres] in WZA te kunnen verkrijgen, bijvoorbeeld in het kader van het (op een daartoe strekkend verzoek van [eiseres] ) bevelen van een voorlopig deskundigenbericht of een voorlopig getuigenverhoor. Dat het volgen van dergelijke rechtsingangen, zoals [eiseres] aanvoert, niet tot de gewenste informatieverstrekking zal leiden, staat thans naar het oordeel van de rechtbank nog geenszins vast.

Naar het oordeel van de rechtbank constitueert artikel 6 EVRM in deze procedure geen recht voor [eiseres] op inzage in c.q. afschrift van het medisch dossier van [zoon eiseres]1. Of er bij afwezigheid van het medisch dossier van [zoon eiseres] in een aansprakelijkheidsprocedure sprake kan zijn van schending van de door artikel 6 EVRM gewaarborgde beginselen van 'fair trial' en 'equality of arms' dient in een dergelijke procedure te worden beoordeeld. Deze kwesties vallen buiten het bestek van de onderhavige 843a Rv procedure. Bedacht dient overigens te worden dat artikel 6 EVRM slechts waarborgen schept voor de verhouding tussen burger en overheid. Het brengt met zich dat partij in een procedure dezelfde kansen behoort te hebben om haar standpunt te verdedigen als haar wederpartij. Het gaat dus om gelijke proceskansen. Artikel 6 EVRM heeft echter geen horizontale werking tussen natuurlijke en/of rechtspersonen onderling.

De rechtbank komt op grond van hetgeen hiervoor is overwogen tot de slotsom dat het door [gedaagden] gedane beroep op hun geheimhoudingsplicht moet worden gehonoreerd. Dat betekent dat zich daarmee één van de uitzonderingen op het recht op inzage in c.q. afschrift van gegevens als bedoeld in artikel 843a Rv voordoet.

De vorderingen van [eiseres] zullen daarom worden afgewezen. Al hetgeen partijen overigens nog te berde hebben gebracht, kan daarmee onbesproken blijven.

[eiseres] zal als de in het ongelijk te stellen partij in de kosten van het geding worden veroordeeld, aan de zijde van [gedaagden] vastgesteld op:

- vast recht € 285,00

- salaris advocaat € 904,00 (2 punten x € 452,00, tarief II)

De door [gedaagden] gevorderde veroordeling van [eiseres] in de nakosten en de wettelijke rente over de proceskosten is toewijsbaar als hierna in het dictum te melden.