Uitspraken

Het gaat in deze zaak, met het oog op een doelmatige bespreking samengevat weergegeven, om het volgende. [eiser] houdt zijn voormalig werkgeefster OSG2 aansprakelijk voor de schade die hij stelt te lijden, doordat informatie over hem en de wijze waarop hij zijn dienstverband bij OSG2 heeft vervuld, is verstrekt aan een mogelijke nieuwe werkgever. [eiser] stelt dat die informatie ten onrechte is gegeven door een stafmedewerker die niet zijn leidinggevende is geweest en dat de gegeven informatief bovendien feitelijk onjuist is. OSG2 betwist haar aansprakelijkheid en het bestaan van de gestelde schade. Ten aanzien van de tegen deze achtergrond tussen partijen opgekomen geschilpunten overweegt de kantonrechter als volgt.

De kantonrechter stelt voorop dat niet vaststaat dat [eiser] niet is aangenomen door de RSG Ter Apel als gevolg van de informatie die het Reitdiep College over hem heeft verstrekt. Om proceseconomische redenen zal de kantonrechter echter bij de beoordeling van het geschil van dat oorzakelijk verband veronderstellenderwijs uitgaan en aan [eiser] geen bewijs opdragen van zijn in dit verband betrokken stellingen.

[eiser] laat zijn stelling dat OSG2 jegens hem onrechtmatig heeft gehandeld, rusten op twee pijlers die kennelijk volgens hem ieder voor zich of bezien vanuit een gezamenlijk verband, een onrechtmatige daad met zich brengen. De eerste pijler betreft de stelling dat de informatie is verstrekt door een stafmedewerker en niet, zoals [eiser] stelt, zoals te doen gebruikelijk door iemand die als leidinggevende heeft gewerkt met de docent die de referentie aangaat zoals een locatieleider, afdelingsleider of teamleider. De tweede pijler betreft de stelling dat de stafmedewerker feitelijk onjuiste informatie heeft verstrekt.

Zonder nadere toelichting die [eiser] niet geeft, is niet begrijpelijk waarom een stafmedewerker geen informatie mag geven en het geven van informatie onrechtmatig zou zijn. Dat in de gegeven omstandigheden de stafmedewerker namens de directeur, informatie heeft gegeven, is bovendien in het licht van de door OSG2 ter toelichting op de feitelijke gang van zaken gestelde en door [eiser] niet weersproken feiten, begrijpelijk. OSG2 stelt dat de stafmedewerker nauw betrokken is geweest bij de behandeling van de kennisgeving van de ouder van een leerling over het ontslag van [eiser] bij het Wessel Gansfort en de stafmedewerker de directeur van het Reitdiep College daarover heeft geadviseerd. OSG2 stelt verder dat de stafmedewerker de directeur heeft geadviseerd over hoe om te gaan met de melding van een aantal leerlingen over aanrakingen door [eiser] , het nakijken van meisjes en het hen aanspreken met "lieverd".

[eiser] stelt verder dat de aan de RSG Ter Apel verstrekte informatie feitelijk onjuist is. Die stelling heeft [eiser] onvoldoende onderbouwd. Uit de stellingen van [eiser] kan niet voldoende concreet blijken welke informatie volgens hem is verstrekt en waaruit blijkt dat die verstrekte informatie feitelijk onjuist was. [eiser] stelt in dit verband onder randnummer 6 van zijn conclusie van repliek:

Het e-mailbericht waarop [eiser] doelt, geeft geen enkele aanleiding om, zoals [eiser] doet, a contrario aan te nemen dat wat in het e-mailbericht "niet wordt bestreden" als informatie aan de RSG Ter Apel is verstrekt. Wel kan uit wat [eiser] stelt worden afgeleid dat hij het onrechtmatig acht als de stafmedewerker heeft gezegd dat hij geen Verklaring Omtrent het Gedrag heeft verstrekt of als de stafmedewerker heeft gezegd dat vrouwelijke collega's zich zeer onzeker bij hem hebben gevoeld.

[eiser] miskent echter dat bij het geven van de informatie mocht worden uitgegaan van de informatie die de directeur van de CSG Wessel Gansfort aan het Reitdiep College heeft verstrekt, zoals die hiervoor is weergegeven in de in rov. 2.3. weergegeven brief. [eiser] heeft niet weersproken dat die informatie aan het Reitdiep College is verstrekt. Het is [eiser] geweest die er voor heeft gekozen het Reitdiep College te misleiden door opportuniteitshalve bij zijn sollicitatie een niet waarheidsgetrouw curriculum vitae te gebruiken, met alle gevolgen van dien. In de gegeven omstandigheden had [eiser] er rekening mee moeten houden dat de commotie waartoe het verzwijgen van de onfortuinlijke aanstelling bij de CSG Wessel Gansfort heeft geleid bij het Reitdiep College, en de afspraken die naar aanleiding daarvan zijn gemaakt bij het geven van een referentie zouden worden gedeeld met een mogelijk nieuwe werkgever.

[eiser] miskent verder dat het Reitdiep College bovendien uit haar eigen ervaringen kon putten. Die eigen ervaringen komen erop neer dat [eiser] niet in staat was (tijdig) een Verklaring Omtrent het Gedrag te verstrekken en dat ook op het Reitdiep College is geklaagd over grensoverschrijdend gedrag van [eiser] , wat met zich heeft gebracht dat de hiervoor in rov. 2.5. weergegeven en naar de opvatting van kantonrechter ongebruikelijke afspraken met [eiser] zijn gemaakt, die kennelijk als noodzakelijk werden ervaren om [eiser] als invaldocent te kunnen handhaven.

De kantonrechter ziet in het licht van deze zaak aanleiding om te overwegen dat het zonder meer zorgelijk is te noemen dat OSG2 kennelijk miskent dat het verstrekken van een Verklaring Omtrent het Gedrag in het primair onderwijs, het voortgezet onderwijs en in het beroepsonderwijs en volwasseneneducatie verplicht is voor (onder meer) docenten. Door een docent aan te stellen en te laten werken voordat hij een verklaring omtrent het gedrag heeft verstrekt, wordt niet alleen de wet overtreden maar mist ook iedere borging dat het gedrag van een aan te stellen docent in het verleden géén bezwaar vormt voor het vervullen van de functie. Door een docent aan te stellen voordat die docent een Verklaring Omtrent het Gedrag heeft verstrekt, wordt het immers mogelijk gemaakt dat die docent in het verleden een strafbaar heeft gepleegd dat relevant is voor het vervullen van zijn functie en aan het vervullen van die functie in de weg staat.

Of [eiser] op enig moment een Verklaring Omtrent het Gedrag heeft verstrekt, wordt in deze zaak door beide partijen wijselijk in het midden gelaten. [eiser] stelt niet dit dat hij die verklaring heeft verstrekt. In een door hem als productie 4 aan zijn dagvaarding gehechte kopie van een e-mailbericht aan de stafmedewerker vermeldt [eiser] hierover niet meer dan:

Al het voorgaande tezamen genomen, leidt tot de slotsom dat als veronderstellenderwijs wordt uitgegaan van de door [eiser] aan OSG2 verweten gedragingen, dat niet kan leiden tot toewijzing van de vorderingen. OSG2 heeft jegens [eiser] niet onrechtmatig gehandeld. De vorderingen zullen worden afgewezen.

[eiser] zal als de in het ongelijk te stellen partij worden veroordeeld in de op de gebruikelijke wijze te begroten kosten van deze procedure.