Uitspraken

Vanboeijen levert ondersteuning en begeleiding aan kinderen, volwassenen en ouderen met een verstandelijke handicap.

[verweersters] , geboren op [geboortedatum verweerster] 1958, is op 1 januari 2013 in dienst getreden bij Vanboeijen in de functie van regiomanager, met een salaris van laatstelijk (per 1 januari 2016) van € 6.829,83 bruto per maand, te vermeerderen met vakantietoeslag en een onkostenvergoeding. Op de arbeidsovereenkomst is de CAO Gehandicaptenzorg (hierna: de CAO) van toepassing.

[verweersters] maakt als regiomanager deel uit van het managementteam (hierna: MT) van Vanboeijen. Naast [verweersters] bestond dit MT tot voor kort uit de bestuurder de heer [bestuurder] (hierna: [bestuurder] ), mevrouw [MT-lid 1] (hierna: [MT-lid 1] ) en de heer [MT-lid 2] (hierna: [MT-lid 2] ).

Per 1 februari 2014 is voormalig bestuurder [voormalig bestuurder] opgevolgd door [bestuurder] .

Op 11 mei 2015 heeft Vanboeijen bij de kantonrechter in deze rechtbank een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst met [MT-lid 1] ingediend. Aan dit verzoek lag een door Vanboeijen gestelde onherstelbaar verstoorde arbeids- en vertrouwensrelatie tussen [MT-lid 1] en [bestuurder] ten grondslag. Bij beschikking van 11 juni 2015 heeft de kantonrechter dit verzoek afgewezen (zaaknummer: 4113990 \ EJ VERZ 15-52).

Op 17 juni 2015 heeft er een zogenaamde "vertrouwensbijeenkomst" plaatsgevonden in de Kluut. [bestuurder] en de regiomanagers hebben tijdens deze bijeenkomst het personeel medegedeeld dat zij ieder de verplichting op zich namen om aan het herstel van het vertrouwen te gaan werken. Er is in die periode ook gesproken over het opstarten van een mediation- dan wel coachingstraject om onder meer de samenwerking binnen het MT te verbeteren. Dit traject is in augustus 2015 opgestart.

De onderzoeker heeft alle medewerkers strikte vertrouwelijkheid toegezegd en heeft gedurende tien weken 85 gesprekken gevoerd met 118 personen binnen diverse geledingen van Vanboeijen. Daarnaast zijn er (verschillende) gesprekken geweest met de Raad van Toezicht, de Medezeggenschapsraad, de Centrale verwantenraad, het bestuur en het MT.

De onderzoeker heeft 24 september 2015 een terugkoppeling van zijn bevindingen gegeven aan [bestuurder] . [bestuurder] is gelet op de uitkomst van deze bevindingen op 30 september 2015 afgetreden. De heer [interim-bestuurder 1] (hierna: [interim-bestuurder 1] ) is door de Raad van Toezicht per 1 oktober 2015 als interim-bestuurder aangesteld. Op 13 oktober 2015 heeft de onderzoeker met de leden van het MT gesproken over zijn bevindingen. [MT-lid 2] is na afloop van dit gesprek ook teruggetreden uit zijn functie.

[MT-lid 1] , [verweersters] en [interim-bestuurder 1] hebben op 15 oktober 2015 een gesprek gevoerd over de bevindingen van de onderzoeker. [interim-bestuurder 1] heeft [MT-lid 1] en [verweersters] na afloop van dit gesprek op hun verzoek vrijgesteld van werkzaamheden en hen twee weken de tijd gegeven om zich te beraden op hun positie. Eind oktober 2015 heeft [verweersters] aangegeven haar werk weer te willen oppakken.

[interim-bestuurder 1] heeft [MT-lid 1] en [verweersters] op 2 november 2015 in afwachting van de definitieve rapportage van de onderzoeker verder vrijgesteld van werkzaamheden en later op non-actief gesteld op grond van de CAO. Een door [verweersters] gedaan verzoek om inzage in de tussentijdse rapportage van de onderzoeker is later door Vanboeijen afgewezen vanwege de vertrouwelijkheid van deze rapportage.

Bij brief van 20 november 2015 heeft Vanboeijen de termijn van non-actiefstelling van [MT-lid 1] en [verweersters] met ingang van 23 november 2015 met toepassing van de CAO met zes weken verlengd. In antwoord op een brief van [verweersters] is door Vanboeijen op 23 november 2015 schriftelijk medegedeeld dat zij voor 24 november 2015 geen inzage in het rapport zal krijgen.

Op 24 november 2015 heeft de onderzoeker het rapport op drie verschillende bijeenkomsten gepresenteerd aan medewerkers en verwanten. [verweersters] is bij één van deze presentaties, in Meppel, aanwezig geweest.

Bij brief van 25 november 2015 is zijdens Vanboeijen aan [verweersters] medegedeeld dat er op basis van het rapport geen enkele mogelijkheid voor een verdere vruchtbare samenwerking aanwezig is en dat Vanboeijen besloten heeft op korte termijn een verzoek tot ontbinding bij de kantonrechter in te dienen. Verder is medegedeeld dat de non-actiefstelling met toepassing van de CAO vanaf de datum van indiening van het ontbindingsverzoek wordt verlengd tot het tijdstip waarop de arbeidsovereenkomst eindigt. In de brief van 27 november 2015 heeft de gemachtigde van [verweersters] hierop gereageerd.

Op 4 december 2015 heeft Vanboeijen [verweersters] het rapport doen toekomen.

Per 1 januari 2016 is er een nieuwe voorzitter van de Raad van Toezicht aangetreden.

Op 25 januari 2015 is vanwege een verschil van inzicht tussen de Raad van Toezicht en [interim-bestuurder 1] , [interim-bestuurder 1] als interim-bestuurder afgetreden. De heer [interim-bestuurder 2] (hierna: [interim-bestuurder 2] ), lid van de Raad van Toezicht, heeft zijn taken tijdelijk overgenomen.

Vanboeijen en [MT-lid 1] hebben op 26 januari 2016 een regeling getroffen ter beëindiging van haar dienstverband.

Aan dit verzoek legt Vanboeijen ten grondslag dat sprake is van een verstoorde arbeidsverhouding die zodanig is dat van haar redelijkerwijs niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst met [verweersters] te laten voortduren. Vanboeijen verwijst ter onderbouwing van haar verzoek naar de tussentijdse rapportage en het rapport van de externe onderzoeker en maakt een vergelijking met het dossier (en het op 11 mei 2015 ingediende ontbindingsverzoek ten aanzien) van [MT-lid 1] . Vanboeijen stelt dat [verweersters] vanaf de aanvang van haar dienstverband sterk heeft aangeleund tegen [MT-lid 1] . Volgens Vanboeijen vormden de twee dames op negatieve wijze samen een blok tegen [bestuurder] . Hoewel het aanvankelijk leek alsof [MT-lid 1] hierin steeds het voortouw nam, blijkt uit het rapport dat [verweersters] hierin wel degelijk zelf ook een negatieve rol heeft gespeeld en [MT-lid 1] versterkte in haar gedrag dan wel haar hiertoe zelfs heeft aangezet. Vanboeijen wijst er op dat de onderzoeker heeft vastgesteld dat het [MT-lid 1] en [verweersters] zijn geweest die zogenaamde "spin" in de organisatie hebben ingebracht. "Spin" is door de onderzoeker verwoord als "het gebruik maken van onware, misleidende en/of manipulatieve verhalen die erop gericht zijn een door iemand gewenst beeld te creëren van de situatie of met een doel ten eigen faveure". Ook hebben zij samen de vorming van "kampen" binnen Vanboeijen versterkt. Vanboeijen stelt verder dat de beide dames verantwoordelijk moeten worden gehouden voor de in het rapport benoemde gesloten, angst- c.q. afrekencultuur binnen de organisatie. Volgens Vanboeijen blijkt uit het rapport duidelijk dat met name door schuld en toedoen van [MT-lid 1] en [verweersters] er een onherstelbaar verstoorde arbeidsrelatie tussen hen en [bestuurder] is ontstaan. Ook [interim-bestuurder 1] was volgens Vanboeijen van mening dat het op basis van het rapport onmogelijk was om [verweersters] in haar functie te handhaven en dat dit enkel frustrerend zou werken op het in te zetten veranderingsproces bij Vanboeijen. [interim-bestuurder 2] , de Raad van Toezicht, de Centrale Verwantenraad en de Medezeggenschapsraad zijn deze mening ook toegedaan. Dit blijkt naar zeggen van Vanboeijen tevens uit het feit dat de klankbordgroep zich unaniem kon vinden in (de conclusie van) het rapport. Terugkeer van [verweersters] zou naar stelling van Vanboeijen funest zijn voor de continuïteit van de organisatie en het proces van herstel dat sinds kort onder leiding van een nieuw bestuur en nieuw MT is ingezet en zou door een groot deel van de organisatie niet worden geaccepteerd. De bijval die de onderzoeker tijdens zijn presentatie kreeg, ondersteunt volgens Vanboeijen haar stelling dat er geen enkel draagvlak voor terugkeer van [verweersters] bestaat en zou leiden tot een onhoudbare situatie. Herplaatsing ligt gelet daarop en het verwijtbaar handelen van [verweersters] voor Vanboeijen niet in de rede.

[verweersters] verweert zich tegen het verzoek en stelt primair dat de verzochte ontbinding moet worden afgewezen, met veroordeling van Vanboeijen in de proceskosten. [verweersters] merkt allereerst op dat Vanboeijen door het aanstellen van [interim-bestuurder 2] in strijd met de "Zorgbrede Governance Code" handelt. [verweersters] betwist verder de door Vanboeijen gestelde verstoorde verhouding en merkt op dat, voor zover die er al zou zijn, die enkel zou gelden voor de verhouding tussen haar en [bestuurder] . De gestelde problemen zijn door zijn vertrek en de (op handen zijnde) nieuwe samenstelling van de Raad van Toezicht en het MT geheel weggenomen. [verweersters] voert aan dat er geen enkel gesprek over een verstoorde arbeidsrelatie met haar heeft plaatsgevonden en geen constructieve pogingen zijn ondernomen om de onderlinge verhoudingen te herstellen. [interim-bestuurder 1] heeft na het vertrek van [bestuurder] zijn conclusie dat er een verstoorde arbeidsrelatie is enkel gebaseerd op het rapport en de tussentijdse rapportage. [verweersters] verzoekt om die tussentijdse rapportage wegens de strikte vertrouwelijkheid hiervan en het feit dat Vanboeijen deze eerst 15 januari 2016 heeft overgelegd, buiten beschouwing te laten. Zij merkt verder op dat de onderzoeker niet de opdracht had om te onderzoeken of sprake was van een verstoorde arbeidsrelatie, maar dat Vanboeijen op basis van dit rapport wel de conclusie heeft getrokken dat hiervan sprake is. Het rapport is ook niet met haar besproken. [verweersters] kan zich onder meer wegens een door haar gesteld gebrek aan hoor en wederhoor niet vinden in de tussentijdse rapportage en het rapport. Zij betwist verder de in het rapport gemaakte verwijten en betwist dat zij vanaf de aanvang van haar dienstverband zo sterk heeft aangeleund tegen [MT-lid 1] als in het rapport gesteld. [verweersters] betwist daarbij ook de mede-veroorzaker te zijn van de door Vanboeijen genoemde "spin" in de organisatie en benadrukt dat er nooit een gesprek hierover dan wel over de andere gestelde verwijten met haar is aangegaan. [verweersters] merkt bovendien op dat uit het rapport blijkt dat de situatie die zich binnen Vanboeijen afspeelt in 2011 is ontstaan en dat dit moment ruim voor haar indiensttreding is gelegen. [verweersters] voert aan dat het belang van de organisatie van Vanboeien voor haar altijd voorop heeft gestaan en zij zich altijd als een zeer loyaal en coöperatief werknemer heeft opgesteld. [verweersters] wil daarom ook graag de kans krijgen om haar werkzaamheden te hervatten. Dat hiervoor onvoldoende draagvlak in de organisatie zou zijn, dan wel dat dit het wegens het ingezette veranderingsproces niet mogelijk zou zijn wordt door haar betwist.

Bij toewijzing van het verzoek, verzoekt [verweersters] - onder verwijzing naar haar primaire stellingen - om haar de transitievergoeding van € 8.159,35 bruto toe te kennen alsmede een billijke vergoeding van € 50.000,00 wegens verwijtbaar handelen van Vanboeijen.