Uitspraken

De rechtbank maakt onderscheid tussen verschillende kosten van de raadsman, te weten de tijd die de raadsman aanwezig is om bijstand te verlenen tijdens het verhoor bij de politie en tijdens de OM zitting en de reistijd en -kosten om naar dat verhoor en die zitting te gaan.

De rechtbank is van oordeel dat de kosten die zijn gemoeid met de aanwezigheid van de raadsman tijdens het verhoor en tijdens de zitting voor vergoeding in aanmerking komen.

Met betrekking tot de reistijd en -kosten oordeelt de rechtbank als volgt. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft in het arrest Salduz bepaald dat een aangehouden verdachte recht heeft op consultatiebijstand. Ingevolgde de piketregeling heeft de advocaat recht op een vergoeding van de reistijd en -kosten.

Verzoekster is echter een minderjarige, niet aangehouden verdachte. Zij is destijds door de politie ontboden. Hierdoor had zij geen recht op een toegevoegde advocaat. De rechtbank bespeurt dat er terughoudendheid wordt betracht in het toepassen van dwangmiddelen bij minderjarige verdachten. Deze terughoudendheid heeft voor verdachte tot gevolg dat zij niet onder de toevoegingsregeling valt. Zij komt hierdoor voor hogere kosten te staan, dan een aangehouden verdachte. De rechtbank acht dit een onwenselijk gevolg. Om die reden acht de rechtbank gronden van billijkheid aanwezig om naast een vergoeding van de tijd die gemoeid is met het verlenen van bijstand tijdens het politieverhoor en de OM-zitting, tevens een vergoeding toe te kennen voor de reistijd en -kosten. De raadsman kan zijn cliënt tijdens een verhoor of zitting immers niet bijstaan, zonder dat hij daarvoor naar de betreffende locatie afreist.

De vraag die vervolgens moet worden beantwoord is wat de hoogte van de vergoeding moet zijn. Verzoekster heeft zich laten bijstaan door een in Kaatsheuvel gevestigde advocaat. Uit de bij de stukken gevoegde urenverantwoording blijkt dat de advocaat voor het politieverhoor tweemaal 4,5 uren heeft moeten reizen en voor de OM-zitting 5,5 uren. De rechtbank acht het niet billijk dat de kosten daarvan in de volle omvang voor rekening van de Staat zouden moeten komen. Het staat verzoekster uiteraard vrij om zich te laten bijstaan door een advocaat van haar keuze. Evenzeer is het begrijpelijk dat dit een advocaat is met kennis van het jeugdstrafrecht, gelet op de minderjarigheid van verzoekster. Niet valt echter in te zien dat een dergelijke advocaat niet dichter bij het gerecht waar verzoeksters straf- zaak zou dienen, zou zijn te vinden. Nu verzoekster er desalniettemin voor heeft gekozen zich te laten bijstaan door een in Kaatsheuvel gevestigde advocaat, is het billijk dat een deel van de bij verzoekster in rekening gebrachte reiskosten en reistijd van die advocaat voor rekening blijft van verzoekster. De rechtbank zal daarom de verzochte vergoeding voor de reistijd en reiskosten matigen en slechts toewijzen tot de helft van de verzochte vergoeding. De rechtbank sluit daarmee aan bij de jurisprudentie van het Gerechtshof Amsterdam.

De rechtbank komt daarmee tot de volgende berekening:

De rechtbank zal de kosten van de raadsman met de voor de advocatuur gebruikelijke kantoorkosten van 5% en 21% BTW verhogen.

Ter zake van het opstellen, indienen en in raadkamer toelichten van het verzoekschrift zijn gronden van billijkheid aanwezig voor toekenning van € 550,--, zijnde het geldende standaardbedrag.