Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft vrijspraak gevorderd van de onder 1 en 2 ten laste gelegde voorbedachte raad. Hij heeft daartoe aangevoerd dat het dossier weliswaar aanknopingspunten biedt voor een bewezenverklaring van dit bestanddeel, maar dat daarvoor eveneens contra-indicaties bestaan. Alles afwegende meent de officier van justitie dat op grond van de bewijsmiddelen onvoldoende overtuigend kan worden vastgesteld dat er bij verdachte sprake is geweest van een moment van kalm beraad en rustig overleg, zodat voorbedachte raad niet bewezen kan worden.

De officier van justitie acht op grond van de bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan de onder 1 ten laste gelegde doodslag op zijn moeder [slachtoffer 1] en de onder 2 ten laste gelegde poging tot doodslag op zijn vader [slachtoffer 2].

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft, met de officier van justitie, betoogd dat niet bewezen kan worden dat verdachte heeft gehandeld met voorbedachte raad. Hij heeft voorts bepleit dat de onder 1 ten laste gelegde doodslag op [slachtoffer 1] en de onder 2 ten laste gelegde poging tot doodslag op [slachtoffer 2] wettig en overtuigend kunnen worden bewezen.

Oordeel van de rechtbank

Aan verdachte is onder 1 ten laste gelegd dat hij zich heeft schuldig gemaakt aan moord dan wel doodslag op zijn moeder [slachtoffer 1]. Onder 2 is ten laste gelegd dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan een poging tot moord dan wel een poging tot doodslag op zijn vader [slachtoffer 2].

Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat de onder 1 en 2 ten laste gelegde voorbedachte raad op grond van het dossier niet wettig en overtuigend bewezen kan worden. De rechtbank zal dit deel van de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten dan ook niet bewezen verklaren.

De rechtbank stelt op grond van de hierna te noemen bewijsmiddelen1 die de daartoe redengevende feiten en omstandigheden bevatten, het volgende vast.

Op 22 juni 2017 wordt op het tuinpad voor een woning, gelegen aan de Bereklauw te Leeuwarden het levenloze lichaam aangetroffen van een vrouw. Voor de woning treft de politie eveneens een gewonde man aan, die de echtgenoot van de overleden vrouw blijkt te zijn. Al gauw wordt duidelijk dat de zoon van beiden als verdachte dient te worden aangemerkt. Hij wordt ter plaatse aangehouden.2

Verdachte heeft verklaard dat hij met een mes in zijn hand vanuit zijn slaapkamer naar beneden is gelopen waarna hij zijn moeder, [slachtoffer 1], vastpakt. Op het moment dat zijn vader, [slachtoffer 2], de kamer binnenkomt, richt verdachte zijn aandacht op zijn vader. Verdachte steekt zijn vader opzettelijk in de hals met de bedoeling hem te doden. Zijn moeder vlucht de woning uit. Nadat verdachte zijn vader heeft gestoken, rent hij zijn moeder achterna. Nadat zijn moeder is gestruikeld op het tuinpad voor de woning en probeert op te staan, steekt verdachte zijn moeder opzettelijk in de hals met de bedoeling haar te doden.3

[slachtoffer 2] heeft verklaard dat zijn zoon, verdachte, hem in de hals stak. Zijn vrouw rent vervolgens naar buiten en struikelt waarna verdachte haar weet te bereiken. Buiten aangekomen ziet [slachtoffer 2] zijn vrouw liggen met een bloedende wond in haar hals.4

[slachtoffer 2] is onderzocht door een forensisch arts. De arts constateerde aan de rechterzijde van de hals een gehechte wond van ongeveer 2,5 cm met scherpe wondranden. Contact met een mes wordt aannemelijk geacht.5

Op het lichaam van [slachtoffer 1] is sectie verricht. In de hals, aan de rechterzijde, worden twee steekkanalen aangetroffen. De V-vorm van de huidklieving en de aanwezigheid van twee steekkanalen past bij een letselcomplex dat is toegebracht door meerdere (waarschijnlijk twee) steekbewegingen, aldus de patholoog-anatoom. Het overlijden wordt verklaard door verbloeding.6

Met de officier van justitie en de raadsman komt de rechtbank op grond van voornoemde bewijsmiddelen tot het oordeel dat verdachte doodslag heeft gepleegd op zijn moeder en een poging tot doodslag op zijn vader. Een en ander zoals hierna weergegeven.

Vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat aan verdachte ter zake van het onder 1 en 2 ten laste gelegde de maatregel van terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege wordt opgelegd.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft eveneens gepleit voor oplegging van de maatregel van terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank heeft bewezen verklaard dat verdachte doodslag heeft gepleegd op zijn moeder en een poging daartoe op zijn vader. Bij verdachte is sinds meerdere jaren sprake van psychiatrische problematiek, die in de loop der tijd ernstiger is geworden. Uit het dossier blijkt van de grote impact die dit heeft gehad. Niet alleen op verdachte, maar ook op zijn familie en vrienden. De ouders van verdachte hebben veel in het werk gesteld om verdachte te helpen en om op de juiste manier met hem om te gaan. Door het drama dat zich op 22 juni 2017 heeft afgespeeld moet de familie [achternaam] nu hun verdere leven leiden met het gemis van hun vrouw en moeder.

Met betrekking tot de op te leggen maatregel overweegt de rechtbank als volgt.

Blijkens het hiervoor genoemde PBC-rapport bestond bij verdachte tijdens het begaan van het bewezenverklaarde een ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens. Volgens de deskundigen, voornoemd, is verdachte een psychiatrisch ernstig zieke man die lijdt aan een chronisch, zonder behandeling, vaak progressieve stoornis. Zonder behandeling is geen verbetering te verwachten. Het recidiverisico op zeer ernstige gewelddadige delicten is op de korte en langere termijn hoog. Het is van groot belang dat verdachte wordt behandeld, zowel voor zijn eigen welzijn als voor het terugdringen van het recidiverisico. Verdachte heeft geen ziektebesef en geen ziekte-inzicht. Verdachte wil niet behandeld worden en weigert medicatie. Een behandeling in een voorwaardelijke kader wordt daarom als niet haalbaar ingeschat. De enige optie die volgens de deskundigen resteert is een verplichte behandeling in het kader van een terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege.

De rechtbank kan zich met de inhoud en de conclusies van de deskundigen verenigen en neemt deze over. De rechtbank zal aan verdachte de maatregel van terbeschikkingstelling opleggen.

De rechtbank stelt vast dat de door verdachte begane feiten, misdrijven zijn waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van vier jaren of meer is gesteld. Het gaat bovendien om misdrijven die gericht zijn tegen of gevaar veroorzaken voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen.

De rechtbank is van oordeel dat op grond van de inhoud van het PBC-rapport zoals hiervoor weergegeven afdoende blijkt dat de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen de oplegging van de maatregel van terbeschikkingstelling eist.

De rechtbank is voorts van oordeel dat verdachte van overheidswege moet worden verpleegd omdat de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen deze verpleging eist.