Uitspraken

Naar het oordeel van de kantonrechter heeft ASV, gezien de aard van het geschil, een voldoende spoedeisend belang bij haar vordering. [werknemer] is voornemens met ingang van

1 maart 2018, althans op korte termijn bij Van Wijhe in dienst te treden, waarmee hij volgens ASV het tussen partijen overeengekomen concurrentiebeding overtreedt.

Niet in geschil is dat tussen partijen een concurrentiebeding geldt, zoals hiervoor in rechtsoverweging 2.5 geciteerd. Evenmin is in geschil dat ASV en Van Wijhe beide actief zijn in de verfbranche, zodat in die zin de indiensttreding van [werknemer] bij Van Wijhe binnen de reikwijdte valt van het concurrentiebeding.

In zoverre is de vordering van ASV in beginsel toewijsbaar, zij het dat [werknemer] betoogt dat ASV bij dit verbod geen redelijk te respecteren belang heeft. Voor zover dit belang wel zou blijken te bestaan, heeft [werknemer] een reconventionele vordering ingesteld.

[werknemer] doet daarbij een beroep op schorsing, dan wel matiging -vooruitlopend op de (gedeeltelijke) vernietiging- van het concurrentiebeding stellende dat hij, in verhouding tot het te beschermen belang van ASV, door het concurrentiebeding onbillijk wordt benadeeld.

Door het overeenkomen van een non-concurrentiebeding kan de werkgever zijn (economische) belangen beschermen tegen oneerlijke concurrentie. Ingevolge artikel 7:653 lid 2 (oud) BW kan de rechter een dergelijk beding evenwel geheel of gedeeltelijk vernietigen ingeval de werknemer, in verhouding tot het te beschermen belang van de werkgever, door dat beding onbillijk wordt benadeeld.

Nu zo'n vordering zich niet leent voor een uitspraak in kort geding kan, in aanloop op een bodemprocedure, in kort geding wel alvast de schorsing van het beding worden gevorderd.

Een schorsing van het concurrentiebeding is slechts toewijsbaar wanneer voorshands voldoende aannemelijk is dat de bodemrechter het concurrentiebeding geheel of gedeeltelijk zal vernietigen op de grond dat, in verhouding tot het te beschermen belang van ASV, [werknemer] door dat beding onbillijk wordt benadeeld.

Op basis van alle relevante omstandigheden van het geval dient daartoe een afweging te worden gemaakt tussen de belangen van ASV bij onverkorte handhaving van dat beding en de belangen van [werknemer] bij schorsing van het concurrentiebeding.

Naast het evidente belang bij een vrije keuze van arbeid, stelt [werknemer] dat zijn belang bij een overstap bovenal gelegen is in de mogelijkheid om zich in het vakgebied, waarin hij zich heeft gespecialiseerd, verder te ontwikkelen en te ontplooien. Zijn expertise op het gebied van colloïdale systemen, zoals verf, pasta's en coatings, is onomstreden en ook door ASV erkend. Anders dan ASV stelt, heeft hij zijn kennis dan ook niet slechts bij ASV opgedaan, maar zijn expertise juist in het belang van ASV ingezet, aldus [werknemer] .

Los van een positieverbetering in financieel opzicht biedt Van Wijhe, als grotere onderneming, hem meer leidinggevende mogelijkheden, maar bovenal op intellectueel gebied een meer uitdagende functie. Het vertrek van [werknemer] is, zo stelt hij, ingegeven door de niet gerealiseerde verwachtingen en toezeggingen van ASV bij aanvang van zijn dienstverband bij ASV, aangezien de focus van zijn functie steeds meer kwam te liggen bij de arbeidsintensieve kwaliteitscontroles en -keuringen, zulks ten koste van het echte innovatieve R&D-werk. Een incident met (een van de leden van) de directie van ASV, waarbij hem het structurele gebrek aan waardering voor zijn inzet duidelijk werd, fungeerde daarbij "als druppel".

[werknemer] betwist over bedrijfsgevoelige informatie te beschikken en stelt, gezien zijn specialisme, niet eenvoudig in een andere branche aan de slag te kunnen zodat de vordering van ASV zijn loopbaan frustreert en in feite tot gevolg heeft dat hij zich niet langer kan ontplooien in de branche en in het vakgebied waarin hij is gespecialiseerd.

Tegenover deze belangen beroept ASV zich op bescherming van de uit hoofde van zijn dienstverband bij [werknemer] bekende vertrouwelijke bedrijfsgegevens, zoals kennis van klanten, recepturen, prijsstellingen en kostenstructuren. Als hoofd van het laboratorium heeft [werknemer] kennis van diverse producten in ontwikkeling en als lid van het MT van commerciële bedrijfsgegevens, zoals omzet, afzet, strategieën en toekomstplannen.

Dit betreft volgens ASV vertrouwelijke informatie, waarmee Van Wijhe, als directe concurrent, een ongerechtvaardigde voorsprong kan verkrijgen en daarmee op onevenredig eenvoudige wijze ASV concurrentie kan aandoen.

Dat [werknemer] over specifieke commerciële bedrijfsgegevens behorend bij het door ASV te beschermen bedrijfsdebiet beschikt, is de voorzieningenrechter in onvoldoende mate gebleken. De rol van het -in geringe frequentie bijeenkomend- MT was daarvoor naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter minder van belang dan door ASV geschetst, terwijl niet is weersproken dat klant-specifieke informatie juist in een verkoopoverleg plaatsvond, waaraan [werknemer] niet deel nam.

Ook ter zitting is door de directeur van ASV erkend dat het de onderneming veeleer gaat om de kennis die [werknemer] heeft van specifieke (geheime) recepturen en producten in ontwikkeling.

Voorts is onvoldoende weersproken dat ASV en Van Wijhe weliswaar beide actief zijn in de verfbranche, maar ieder in een ander segment van de markt opereren. Uit de overgelegde gegevens blijkt dat ASV zich bovenal richt op de TIFA markt (80% van haar omzet), te weten timmerfabrikanten die specifieke verf afnemen geschikt voor spuitapparatuur ten behoeve van houtproducten. Van Wijhe behaalt maar 5,8 % van haar omzet in deze markt en richt zich vooral op de markt van de decoratieve verven/coatings en kleurpasta's en het daarbij horende KMS (kleurenmengsysteem) en levert haar producten aan zowel de professionele markt (schilderbedrijven/woningcorporaties) als aan de retailmarkt (bouwmarkten, verf en behangspeciaalzaken). Het commerciële belang van Van Wijhe -en haar afdeling R&D- ligt dan ook, voorlopig oordelend, bij de ontwikkeling van andere markten dan die waarop ASV zich richt.

Daarnaast is onweersproken gesteld dat de TIFA markt een weinig flexibele markt betreft in verband met het tijdrovende en kostbare KOMO-certificeringstraject bij een overstap naar een ander systeem of product, los van het feit dat gemiddeld elk half jaar een nieuwe (verbeterde) versie van de recepturen wordt ontwikkeld. Daar komt bij dat onweersproken is gesteld dat recepturen van ASV niet simpelweg gemengd kunnen worden met recepturen van Van Wijhe. Dit beperkt dan ook de concurrentiegevoeligheid van (de kennis van) deze recepturen.

Desgevraagd heeft de directeur van ASV ter zitting een drietal voorbeelden genoemd van specifiek door haar laboratorium recent ontwikkelde systemen/recepturen, waarvoor het concurrentiebeding haar in deze zaak in het bijzonder bescherming zou moeten bieden.

Allereerst is genoemd een nieuwe coating voor windmolens, maar vast staat dat dit product is ontwikkeld door en ten behoeve van een ander bedrijf dan ASV -het bedrijf Aeolus Coatings B.V. van een van de directieleden van ASV- en in die zin buiten de reikwijdte van dit concurrentiebeding valt.

Het verder genoemde nieuwe 2K-systeem voor de houtindustrie is weliswaar recent door ASV ontwikkeld, maar -zoals [werknemer] vervolgens onweersproken heeft aangevoerd- niet nieuw voor concurrenten en overigens al eerder door Van Wijhe op de markt gebracht.

Tenslotte zou de nieuw ontwikkelde pastalijn met name voor de buitenlandse markt voor ASV van belang en het beschermen waard zijn, maar volgens [werknemer] gaat dit niet om een nieuw product maar om de verbetering van een al bestaand product, te weten de juiste pasta voor de eigen kleurmengmachine, welke kennis niet concurrentiegevoelig is.

ASV zal zowel in conventie als in reconventie als de (grotendeels) in het ongelijk te stellen partij worden veroordeeld in de proceskosten.

De proceskosten aan de zijde van [werknemer] worden begroot op € 800,00 aan salaris gemachtigde.