Uitspraken

Uit de overgelegde stukken blijkt dat de overeenkomst op 14 mei 2019 voor een duur van 12 maanden is gesloten en dat de toegang tot de sportschool nimmer is opgeschort.

De eisende partij heeft bij brief van 12 juli 2019 de resterende abonnementstermijnen (over de periode vanaf 1 juni 2019 tot 1 juni 2020) wegens wanbetaling vervroegd opgeëist. In deze procedure wordt door de eisende partij betaling gevorderd van de abonnementstermijnen over de maanden juni tot en met september 2019. De eisende partij heeft geen antwoord gegeven op de vraag waarom zij bij brief van 12 juli 2019 de resterende termijnen vervroegd heeft opgeëist terwijl zij daar thans niet (volledig) betaling van vordert.

De eisende partij heeft naar het oordeel van de kantonrechter in haar brief van 12 juli 2019 ten onrechte de toekomstige abonnementstermijnen vervroegd opgeëist. Uit die brief blijkt dat de eisende partij de vervroegde opeising heeft gebaseerd op artikel 6:80 lid 1 sub b en sub c BW. Uit de wetsgeschiedenis van dat artikel blijkt echter dat een schuldeiser enkel opschorting, ontbinding en schadevergoeding kan vorderen (Parl. Gesch. BW Boek 6, 1981, p. 276, nr. 5). Het vorderen van nakoming van betaling van toekomstige abonnementstermijnen is op grond van dat artikel dan ook niet mogelijk.

De gevorderde hoofdsom zal worden toegewezen omdat de termijnen betreffende de maanden juni tot en met september 2019 thans opeisbaar zijn.

Nu de gedaagde partij ten onrechte is aangemaand voor een te hoog bedrag omdat hij nog niet in verzuim verkeerde van de gevorderde termijnen op het moment dat de eisende partij de aanmaning als bedoeld in artikel 6:96 lid 6 BW verstuurde, is niet aan de in deze bepaling gestelde vereisten voldaan. De vordering tot vergoeding van buitengerechtelijke kosten zal daarom worden afgewezen.

De gevorderde rente berekend tot aan de dag van dagvaarding zal eveneens worden afgewezen omdat onduidelijk is vanaf welk moment de eisende partij deze heeft berekend en zij de gedaagde partij ten onrechte heeft aangemaand tot betaling van termijnbedragen die nog niet opeisbaar waren.

Omdat de eisende partij de gedaagde partij ten onrechte heeft aangemaand tot betaling van termijnen die nog niet opeisbaar waren en niet is gebleken dat de gedaagde partij na opeisbaarheid van deze termijnen is aangemaand tot betaling daarvan is niet uit te sluiten dat de gedaagde partij de thans gevorderde hoofdsom had voldaan na aanmaning daartoe, zodat de onderhavige procedure niet nodig was geweest. De proceskosten dienen om deze reden voor rekening van de eisende partij te komen.