Uitspraken

Ingevolge artikel 229, lid 1, aanhef en onder b, van de Gemeentewet kunnen rechten worden geheven ter zake van het genot van door of vanwege het gemeentebestuur verstrekte diensten.

Op grond van het objectieve karakter van de legesheffing gaat het hierbij om de prijs die aan een derde in het economisch verkeer zou moeten worden betaald voor het tot stand brengen van het bouwwerk waarvoor de vergunning werd verleend (zie ook het arrest van de Hoge Raad van 9 oktober 1991, LJN: ZC4731).

In navolging van verweerder stelt de rechtbank vast dat eiser er niet in is geslaagd om voldoende gegevens te overleggen ter onderbouwing van de aanneemsom of van de raming van de bouwkosten, zoals deze zijn beschreven in de bij de Verordening behorende tarieventabel. Er is geen sprake van een aanneemsom die vooraf was vastgelegd.

Eiser heeft in beroep gesteld dat hij per e-mail van 11 oktober 2012 verweerder een aantal offertes heeft doen toekomen. Verweerder heeft de ontvangst van de e-mail betwist. In het midden gelaten of bedoelde e-mail verweerder heeft bereikt, overweegt de rechtbank het volgende. Verweerder heeft in beroep alsnog kennis genomen van de hiervoor bedoelde offertes en heeft dienaangaande onweersproken gesteld dat ze verlopen zijn en geen kosten bevatten voor het grondwerk. Gelijk verweerder heeft betoogd, is de rechtbank van oordeel dat deze stukken vanwege het verstrijken van de geldigheidsduur en het ontbreken van een begroting van het grondwerk onvoldoende inzicht bieden in alle kosten die nodig zijn om het vergunde bouwwerk te realiseren. Hieraan doen niet af de door eiser ter zitting gestelde omstandigheid dat de bouwkosten vanwege de economische situatie alleen maar lager zijn geworden en eisers stelling dat verweerder is uitgegaan van een algemene prijs voor een varkensstal. Hiermee zijn de kosten immers nog steeds niet inzichtelijk gemaakt. Dit brengt de rechtbank tot de conclusie dat eiser de door hem geraamde bouwkosten niet voldoende inzichtelijk heeft gemaakt.

Ter zitting heeft eiser aangeboden nieuwe offertes te laten uitbrengen en over te leggen. Verweerder acht dit met het oog op de goede procesorde te laat en heeft zich hiertegen verzet. Gelet op dit standpunt van verweerder, in aanmerking genomen dat verweerder al in het verweerschrift van 22 januari 2013 te kennen heeft gegeven dat de offertes, bedoeld bij voormelde e-mail van 11 oktober 2012, onvoldoende inzicht bieden in de bouwkosten, wijst de rechtbank voormeld verzoek van eiser af.

Omdat eiser onvoldoende inzicht heeft gegeven in de door hem geraamde bouwkosten, heeft verweerder voor de vaststelling van de bouwkosten terecht gebruik gemaakt van de kostenbepaling bouwwerken zoals opgenomen in de legesverordening 2012 (onder tariefstelling legesheffing bouwvergunning). Niet gesteld of gebleken is dat verweerder deze kostenbepaling onjuist heeft toegepast.

Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.