Uitspraken

Anders dan Spring oordeelt de kantonrechter een voldoende spoedeisend belang aanwezig. [werkneemster] heeft er een gerechtvaardigd en spoedeisend belang bij, dat zij op korte termijn duidelijkheid krijgt omtrent haar werkplek, werkdagen en werkuren omdat zij thans flexibel wordt ingezet en de kans aanwezig is dat zij, indien zij eenmaal in de flexpoule is geplaatst, minder zekerheid heeft over haar werkdagen en -uren en als gevolg daarvan flexibele opvang nodig heeft voor haar eigen kinderen. [werkneemster] is daarom ontvankelijk in haar vordering.

De onderhavige vordering strekt tot het treffen van een voorlopige voorziening. Dat betekent dat de vordering slechts kan worden toegewezen indien met een redelijke mate van zekerheid kan worden aangenomen dat een overeenkomstige vordering in een gewone ("bodem"-)procedure zal worden toegewezen. In het licht daarvan wordt het volgende overwogen.

Vooralsnog is de kantonrechter met Spring van oordeel, dat zij, rekening houdend met de belangen van [werkneemster] , op goede gronden tot de beslissing heeft kunnen komen om [werkneemster] aan te wijzen als overtollige medewerker. Dat oordeel steunt op de volgende overwegingen.

[werkneemster] heeft de noodzaak tot een personeelsinkrimping op de locatie Liessel, en dus de noodzaak tot het aanwijzen van één overtollige medewerker op die locatie, niet betwist. Die noodzaak staat dus vast. Haar bezwaar richt zich met name op de toepassing van het hierboven in 3.3.2. onder e. genoemde criterium: de medewerker met het langste dienstverband wordt als eerste overtollig. Zij acht dat in strijd met het zogenoemde afspiegelingsbeginsel (bedoeld zal zijn: anciënniteitsbeginsel) en zij is bang, dat zij als gevolg van mogelijke plaatsing in de flexpoule in een ongunstigere positie komt te verkeren en wellicht eerder voor ontslag in aanmerking zal komen.

Bij haar bezwaar gaat [werkneemster] er in de eerste plaats aan voorbij, dat Spring gemotiveerd heeft aangevoerd, dat zij primair vanwege de continuïteit van de groep op de locatie Liessel (criterium b.) ervoor heeft gekozen om [werkneemster] en niet [V] overtollig te verklaren. De argumenten die Spring in dat verband met betrekking tot de locatie Liessel heeft aangevoerd en hierboven onder 3.3.3. zijn weergegeven, zijn door [werkneemster] niet weersproken. Wel heeft zij betwist, dat het bij de vacature in Helmond gaat om 17 uur per week (volgens [werkneemster] vervangt zij in Helmond een collega die werkzaam is voor 24 uur en worden de 17 uur van [werkneemster] aangevuld door een andere collega), maar zij heeft niet gemotiveerd betwist, dat [V] langer dan zij werkzaam is op de locatie Liessel en op loopafstand van die locatie woont en evenmin dat de arbeidsomvang van [V] (25 uur) beter aansluit bij de behoefte op de locatie Liessel.

Verder geldt, dat toepassing van het criterium als hierboven genoemd in 3.3.2. sub e in de gegeven omstandigheden niet onverenigbaar is met de eisen van goed werkgeverschap. De gronden die Spring inzake de keuze voor dat criterium heeft aangevoerd (zie hierboven onder 3.3.3.) en die kennelijk de volledige instemming hebben van de OR, kunnen die keuze rechtvaardigen en hebben tot doel de organisatie van Spring flexibel(er) te maken en ontslagen te voorkomen. Op zichzelf is juist dat [werkneemster] aan het reorganisatieplan, zoals overeengekomen tussen de Raad van Bestuur van Spring enerzijds en de OR anderzijds, als individuele werknemer niet is gebonden, maar het vormt wel een aanwijzing, dat voor de keuze en toepassing van de genoemde criteria kennelijk (breed) draagvlak is bij de overige medewerkers.

Belangrijke omstandigheid is tot slot, zoals terecht door Spring aangegeven, dat het in onderhavig geval niet gaat om een ontslag maar om een verandering van standplaats en/of verandering van arbeidsdagen en/of -tijden. Overtolligheid is in onderhavig geval niet hetzelfde als boventalligheid. Bij een ontslag dient in beginsel onverkorte toepassing van het afspiegelings- en anciënniteitsbeginsel plaats te vinden, bij een verandering van standplaats en/of wijziging van werkdagen/-uren ligt de nadruk meer op de instructiebevoegdheid van de werkgever en optimalisering van de bedrijfsvoering. Onvoldoende is aannemelijk geworden, dat [werkneemster] als gevolg van de overplaatsing naar Helmond en een mogelijke plaatsing in de flexpoule in januari 2016, qua rechtspositie in een ongunstiger situatie is komen te verkeren dan haar collega [V] . In dit verband is het wellicht goed erop te wijzen, dat in het reorganisatieplan D (productie 2 van Spring), hoofdstuk 2 pagina 2 onder punt 3, bij de "leidende uitgangspunten" in het geval van gedwongen ontslagen uitdrukkelijk is opgenomen dat bij uitwisselbare functies (zoals die van pedagogisch medewerker/groepsleider) het afspiegelingsbeginsel "Spring-breed" zal worden toegepast, dus over de locaties heen. In het geval van een eventuele ontslagronde zal [werkneemster] dus in zoverre niet in een ongunstiger positie verkeren dan [V] .

Gelet op het bovenstaande is de kantonrechter voorshands van oordeel, dat [werkneemster] zich aan de beslissing van Spring dient te conformeren en is niet bij voorbaat aannemelijk dat de vordering van [werkneemster] in een gewone ("bodem"-)procedure zal worden toegewezen. De gevraagde voorlopige voorziening wordt daarom geweigerd.

Als de in het ongelijk gestelde partij wordt [werkneemster] verwezen in de proceskosten.