Uitspraken

Het eerste onderdeel van de vordering strekt tot een verbod voor [gedaagde] om het Lean and Green-logo op zijn voertuigen te gebruiken. Dat onderdeel van de vordering zal worden toegewezen. Vast staat dat Connekt houder is van het Europese Lean and Green- beeldmerk zoals hierboven onder 2.2. is afgebeeld. Op grond van artikel 2.20 lid 1 sub a BVIE kan Connekt als merkhouder het gebruik van het beeldmerk (logo) door derden zonder haar toestemming verbieden. Connekt heeft ook voldoende (spoedeisend) belang bij een dergelijk verbod. Vast staat namelijk dat [gedaagde] het logo zonder toestemming van Connekt jarenlang – naar eigen zeggen al vanaf januari 2013 - heeft gebruikt in de vorm van stickers op zijn bedrijfsvoertuigen. [gedaagde] stelt weliswaar dat hij inmiddels alle stickers heeft verwijderd, maar met die enkele verklaring hoeft Connekt onder de gegeven omstandigheden geen genoegen te nemen. Nog daargelaten dat aan de hand van de door [gedaagde] overgelegde kopieën van foto’s niet kan worden vastgesteld of de stickers daadwerkelijk zijn verwijderd, staat vast dat [gedaagde] in een eerder stadium, namelijk in een e-mail van 14 februari 2017 die is overgelegd als productie 10 bij dagvaarding, in strijd met de waarheid heeft verklaard dat de stickers op dat moment waren verwijderd. [gedaagde] heeft erkend dat de stickers op dat moment nog niet waren verwijderd. Dat zou een week later alsnog zijn gebeurd. Bovendien staat vast dat [gedaagde] in elk geval vanaf 2015 wist dat hij het beeldmerk niet zonder toestemming van Connekt mocht gebruiken. [gedaagde] schrijft in zijn e-mail van 8 maart 2017 immers zelf dat hij in 2015 telefonisch is benaderd door een medewerker van Connekt met de mededeling dat hij het logo niet zomaar mocht gebruiken. Dat was voor [gedaagde] kennelijk geen reden om het gebruik van het beeldmerk te staken. Hij is het beeldmerk in elk geval tot maart 2017 blijven gebruiken. De handelwijze van [gedaagde] geeft voldoende aanleiding om te veronderstellen dat [gedaagde] het beeldmerk mogelijk nog gebruikt of in de toekomst zal gebruiken. Dat rechtvaardigt het opleggen van het door Connekt gevorderde verbod. Het eerste onderdeel van de vordering zal daarom worden toegewezen als na te melden.

Het tweede onderdeel van de vordering strekt tot het vertrekken van een overzicht door [gedaagde] aan Connekt van de kentekens van de voertuigen van [gedaagde] . Dat onderdeel zal worden afgewezen wegens gebrek aan belang. [gedaagde] heeft ter zitting fotokopieën overgelegd van een zestal voertuigen. Op de foto’s zijn de kentekens van de voertuigen duidelijk zichtbaar. [gedaagde] heeft onweersproken gesteld op de foto’s al zijn voertuigen staan afgebeeld. De voorzieningenrechter gaat er daarom vanuit dat Connekt met de door [gedaagde] overgelegde kopieën beschikt over alle kentekens zoals door haar gevorderd.

Connekt heeft belang bij het opleggen van een dwangsom om [gedaagde] ertoe te bewegen het verbod om het logo te gebruiken na te komen. Zoals gezegd is [gedaagde] vanaf 2015 welbewust doorgegaan met het onrechtmatige gebruik van het Lean and Green-logo en is hij eerder toezeggingen dat hij daarmee zou stoppen niet (tijdig) nagekomen. De dwangsom zal worden beperkt als na te melden.

Resteert de vordering die strekt tot betaling van een (voorschot) op schadevergoeding door [gedaagde] . Het betreft een vordering tot betaling van een geldsom in kort geding. Met betrekking tot een voorziening in kort geding, bestaande in veroordeling tot betaling van een geldsom, is terughoudendheid op zijn plaats. De rechter zal daarbij niet alleen hebben te onderzoeken of het bestaan van een vordering van de eiser op de gedaagde voldoende aannemelijk is, maar ook of daarnaast sprake is van feiten en omstandigheden die meebrengen dat uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening is vereist, terwijl de rechter in de afweging van de belangen van partijen mede zal hebben te betrekken de vraag naar - kort gezegd - het risico van onmogelijkheid van terugbetaling, welk risico kan bijdragen tot weigering van de voorziening.

Van het bestaan van enig spoedeisend belang aan de zijde van Connekt bij betaling van het gevorderde voorschot is niet gebleken. Connekt heeft in dat kader ook niets gesteld. Het bestaan en de hoogte van de door Connekt gestelde vordering uit hoofde van schadevergoeding zijn daarnaast onvoldoende aannemelijk geworden. Connekt begroot de schade op € 20.000,--. Daarvan is € 12.000,-- een voorschot op afdracht van winst die [gedaagde] zou hebben gemaakt. Een deugdelijke onderbouwing van dat bedrag ontbreekt. Connekt stelt in dat kader slechts dat een gemiddelde transportonderneming een winst van € 6.000,-- per wagen per jaar maakt. Wat de winst van [gedaagde] daadwerkelijk is geweest is volstrekt onduidelijk, laat staan welk gedeelte daarvan is behaald in verband met het onrechtmatige gebruik van het Lean and Green-logo door [gedaagde] zoals bedoeld in artikel 2:21 lid 2 sub a. BVIE. Alleen daarop zou Connekt immers aanspraak kunnen maken. Het komt de voorzieningenrechter bovendien voor dat indien het logo al van invloed is geweest op de door [gedaagde] behaalde winst, die invloed uiterst gering is geweest.

Van het gevorderde voorschot van € 20.000,-- betreft een bedrag € 3.600,-- advocaatkosten die zijn gemaakt in het kader van (de voorbereiding van) dit kort geding. Die kosten zijn geen schade in de zin van artikel 2:21 BVIE, maar zijn onderdeel van de proceskosten en de toewijsbaarheid dient zal daarom in dat kader worden beoordeeld.

Resteert nog een bedrag van € 4.400,-- aan misgelopen licentie- en lidmaatschapsinkomsten. Of Connekt die inkomsten daadwerkelijk is misgelopen is nog maar de vraag. Deelnemers aan het Lean and Green-programma dienen immers aan strikte voorwaarden te voldoen, zoals het opstellen van een plan van aanpak dat door TNO en Connekt dient te worden goedgekeurd. In hoeverre [gedaagde] destijds voldeed aan de voorwaarden om te worden toegelaten tot het Lean and Green-programma kan thans niet worden vastgesteld. Connekt heeft in dat kader ook niets gesteld. Dat [gedaagde] de licentie- en lidmaatschapskosten verschuldigd zou zijn geweest indien hij toestemming had gevraagd aan Connekt om het beeldmerk te mogen gebruiken (lees: een inschrijvingsovereenkomst met Connekt had gesloten), zoals bedoeld in artikel 2.21. lid 2 sub b. BVIE, is daarmee onvoldoende aannemelijk geworden.

Het vorenstaande leidt tot de slotsom dat de vordering tot betaling van een voorschot op schadevergoeding zal worden afgewezen.

Aangezien elk van partijen als op enig punt in het ongelijk gesteld is te beschouwen, zullen de proceskosten worden gecompenseerd in die zin dat ieder van partijen de eigen kosten draagt. op de hierna te vermelden wijze.