Aan bovenstaande vorderingen heeft Mihatra c.s. – zakelijk weergegeven – het volgende ten grondslag gelegd.
Tussen Mihatra c.s. (als koper) en Cottonwave (als verkoper) zijn drie koopovereenkomsten tot stand gekomen met betrekking tot de levering van elektrische fietsen.
De eerste koopovereenkomst (d.d. 23 december 2017) betreft levering van 910 fietsen, de tweede koopovereenkomst (d.d. 23 februari 2018) betreft een bestelling van 680 fietsen, en de derde koopovereenkomst (d.d. 25 april 2018) een partij van 480 fietsen. Al deze fietsen worden vervaardigd in China en vervolgens door Cottonwave geïmporteerd.
The Bike heeft de koopprijs voor de partij fietsen die onder de eerste koopovereenkomst valt, volledig voldaan, zij heeft zelfs meer betaald dan dat zij uit hoofde van deze overeenkomst verschuldigd was. Van de bestelde 910 fietsen heeft Cottonwave slechts 452 fietsen uitgeleverd aan The Bike. Sinds medio oktober 2018 weigert Cottonwave fietsen uit te leveren.
Van de fietsen die onder de tweede en de derde koopovereenkomst zijn besteld heeft Mihatra, dan wel The Bike meer dan de helft van de inkoopprijs betaald, terwijl van beide bestellingen nog geen fiets aan Mihatra c.s. is uitgeleverd.
Verder heeft Mihatra een partij van ruim 200 elektrische fietsen die afkomstig zijn uit haar eigen magazijn in Nederland en Spanje opgeslagen in de loods van Cottonwave. Mihatra is eigenaar van deze fietsen. De fietsen zijn gekocht van een andere leverancier en de met de opslag en handling van deze fietsen samenhangende kosten zijn volledig betaald.
Cottonwave doet ten onrechte een beroep op het opschortingsrecht. Omdat Mihatra c.s. de 910 fietsen die zijn besteld onder de eerste koopovereenkomst al volledig betaald heeft, dient Cottonwave in ieder geval de fietsen uit hoofde van die overeenkomst te leveren. Verder dient Cottonwave de fietsen te leveren die bij haar in opslag staan en eigendom zijn van Mihatra c.s.