Uitspraken

In deze zaak staat de vraag centraal of [eiseres] de koopovereenkomst die zij met Autosale op 20 april 2019 heeft gesloten, op goede gronden heeft vernietigd dan wel ontbonden.

In artikel 6:228 van het Burgerlijk Wetboek (BW) is bepaald dat een overeenkomst die is tot stand gekomen onder invloed van dwaling en bij een juiste voorstelling van zaken niet zou zijn gesloten, vernietigbaar is indien (1) de dwaling te wijten is aan een inlichting van de wederpartij, tenzij deze mocht aannemen dat de overeenkomst ook zonder deze inlichting zou worden gesloten; (2) indien de wederpartij in verband met hetgeen zij omtrent de dwaling wist of behoorde te weten, de dwalende had behoren in te lichten; (3) de wederpartij bij het sluiten van de overeenkomst van dezelfde onjuiste veronderstelling als de dwalende is uitgegaan, tenzij zij ook bij een juiste voorstelling van zaken niet had behoeven te begrijpen dat de dwalende daardoor van het sluiten van de overeenkomst zou worden afgehouden.

Vast staat dat Autosale de auto te koop heeft aangeboden via een op specifiek díe auto gerichte advertentie. Deze advertentie is als productie 5 bij dagvaarding overgelegd. De kantonrechter stelt vast dat daarin niets is vermeld over schade aan de auto. Wel is vermeld: “Wij weten als geen ander dat het kopen van een nieuwe auto voor veel mensen een hele opgave is. Hierbij zijn betrouwbaarheid en de prijs belangrijke factoren. Door onze jarenlange ervaring bij het inkopen van auto’s weten wij als geen ander welke auto’s wij wél en welke vooral niet te koop aan moeten bieden aan onze klanten. Hierdoor koopt u bij AutoSale altijd een kwaliteits occasion (…). Bovendien zijn al onze occasions voorzien van originele onderhoudsboekjes en eventuele garagerekeningen. (…)”

De kantonrechter vindt dat [eiseres] ervan uit mocht gaan dat de (staat van de) auto in de advertentie van Autosale naar waarheid was beschreven. Dat een advertentietekst niet leidend kan zijn voor de staat van een aangeboden auto, zoals Autosale ter zitting heeft gesteld, onderschrijft de kantonrechter niet. Van een handelaar als Autosale mag professionele toewijding worden verwacht, zoals is omschreven in artikel 6:193a, lid 1 onder f BW. Uit artikel 6:193c BW vloeit voort dat een handelaar als Autosale juiste informatie dient te verstrekken aan een consument als [eiseres] . Of een auto al dan niet een schadeverleden heeft, hoort in beginsel tot de feiten die een handelaar in gebruikte auto’s aan een koper moet meedelen. Dat geldt des te meer in dit geval, waarin [eiseres] bij Autosale expliciet navraag heeft gedaan naar het schadeverleden van de auto voordat de koopovereenkomst tot uitvoering was gekomen. [eiseres] mocht ervan uitgaan dat het door Autosale gegeven antwoord (inhoudende dat er slechts sprake was van een overgespoten kras en dat er verder geen sprake was van ernstige schade) op waarheid berustte en gebaseerd was op kennis bij Autosale van dat schadeverleden. Uit de door Autosale ter zitting gegeven toelichting is echter gebleken dat Autosale haar antwoord over het schadeverleden enkel heeft gebaseerd op informatie van degene van wie Autosale de auto heeft gekocht. De professionele toewijding die van een handelaar in gebruikte auto’s wordt vereist, houdt mede in dat de handelaar zich vergewist van de staat waarin een door haar in de verkoop gebrachte auto zich bevindt. Daarbij hoort naar het oordeel van de kantonrechter ook dat de handelaar zich vergewist van het schade- en onderhoudsverleden. Als de handelaar haar wetenschap op niet meer baseert dan op ingewonnen informatie van de persoon of het bedrijf waar zij de auto heeft gekocht, is dat een omstandigheid die voor haar rekening en risico moet blijven.

Het voorgaande betekent in dit geval dat [eiseres] op een voor haar wezenlijk punt (het schadeverleden) onjuist is ingelicht door Autosale. Daargelaten dat het op de weg ligt van een handelaar in gebruikte auto’s om op dat punt uit eigen beweging de klant naar waarheid en volledig te informeren, wist Autosale dat [eiseres] belang hechtte aan wetenschap over schadeverleden. Zij heeft daar immers specifiek navraag naar gedaan. Dat Autosale zelf (ook) niet over de juiste wetenschap beschikte, is (als gezegd) een omstandigheid die zij [eiseres] niet kan tegenwerpen. Autosale had over die wetenschap behoren te beschikken. De stelling van Autosale dat [eiseres] zelf maar onderzoek had moeten laten doen naar de staat van de auto, gaat uit van een visie op verantwoordelijkheidsverdeling tussen handelaar en consument die geen steun vindt in wet- of regelgeving. Dat [eiseres] de koopovereenkomst ook had gesloten als zij had geweten dat de auto meer dan alleen gebruiksschade heeft gehad, is door Autosale niet gesteld en (gelet op de reactie van [eiseres] , die is gevolgd op de mededeling van [naam] ) ook niet aannemelijk.

Autosale heeft, als bevrijdend verweer, aangevoerd dat in het geheel niet is gebleken dat de auto in het verleden ernstig beschadigd is geweest. Niet alleen is de auto bij invoer in Nederland gekeurd door de RDW en geschikt bevonden om aan het verkeer deel te nemen. Ook heeft de auto een APK keuring doorstaan en bovendien blijkt uit de door [eiseres] in het geding gebrachte documenten niet dat de auto technisch total loss verklaard is geweest. Voor zover de auto al meer dan gebruiksschade heeft gehad, is die schade in Duitsland naar behoren hersteld, aldus Autosale.

De kantonrechter stelt voorop dat Autosale haar stellingen niet met enig document heeft onderbouwd. Er is geen keuringsrapport overgelegd, waarin de staat van de auto bij importeren is vermeld en geen APK-rapport. Er is zelfs niets overgelegd waaruit kan blijken dat de RDW een keuring heeft uitgevoerd. De kantonrechter wil op basis van de blote stelling van Autosale en de omstandigheid dat de auto is voorzien van een Nederlands kenteken, wel aannemen dat er daadwerkelijk een RDW keuring heeft plaatsgevonden. Wat die keuring heeft ingehouden, heeft Autosale echter op geen enkele wijze toegelicht. De vraag òf de RDW heeft onderzocht of er een schadeverleden is en zo ja, of de schade deugdelijk is hersteld, is onbeantwoord gebleven. Er is zelfs niet toegelicht of de RDW bij een keuring als hier aan de orde, op eigen initiatief op zoek gaat naar het schadeverleden van een ter keuring aangeboden auto. Autosale kan daar in elk geval zelf niet om verzocht hebben, aangezien zij zich niet op de hoogte heeft gesteld van het schadeverleden van de auto.

Vast staat dus dat de ernstige schade aan de auto tot 9 maart 2019 niet is gerepareerd. Dat dit in de periode gelegen tussen 9 maart 2019 en 20 april 2019 wel is gebeurd, is slechts gebaseerd op een veronderstelling van Autosale en wordt door geen enkel document gestaafd. De enkele omstandigheid dat de RDW de auto (naar zeggen van Autosale) heeft goedgekeurd, vindt de kantonrechter onvoldoende om ervan uit te kunnen gaan dat de schade (aan met name chassis en as) naar behoren is hersteld. De kantonrechter wijst in dit verband naar wat zij in rechtsoverweging 4.7. heeft overwogen.

Dit alles brengt de kantonrechter tot de slotsom dat [eiseres] op goede grond de koopovereenkomst met Autosale buiten rechte heeft vernietigd op grond van dwaling. [eiseres] heeft de koopovereenkomst gesloten, niet wetende van het schadeverleden van de auto. Autosale had van dat schadeverleden op de hoogte behoren te zijn en [eiseres] hierover moeten informeren. Uit de e-mail van 23 april 2019 en de correspondentie die is gevolgd op de informatie die [eiseres] heeft verkregen van [naam] , volgt dat [eiseres] niet tot aankoop van de auto zou hebben besloten indien Autosale haar over dat schadeverleden had geïnformeerd. Dit betekent dat de primaire vordering van [eiseres] slaagt. Autosale dient de betaalde koopprijs aan [eiseres] terug te betalen en heeft recht op teruggave van de auto. Tegen de gevorderde rente over de koopsom is geen afzonderlijk inhoudelijk verweer gevoerd. De kantonrechter vindt die rente toewijsbaar vanaf de datum waarop buitengerechtelijk de vernietiging van de overeenkomst is ingeroepen (29 augustus 2019).

De kantonrechter is van oordeel dat [eiseres] geen vergoeding van de gevorderde kosten toekomt op grond van onrechtmatige daad. Zij licht dit als volgt toe.

De slotsom is dat vergoeding van de bijkomende kosten niet toewijsbaar is.

Tegen de gevorderde vergoeding van kosten van € 500,00 wegens buitengerechtelijke bijstand, is geen afzonderlijk verweer gevoerd. Aangezien de gevorderde vergoeding het bedrag dat volgt uit het Besluit vergoeding buitengerechtelijke incassokosten niet overschrijdt, is die vergoeding toewijsbaar.