Uitspraken

In de arbeidsovereenkomst tussen partijen is geen rechtskeuzebeding opgenomen. De kantonrechter gaat echter uit van een (stilzwijgende) rechtskeuze voor het Nederlandse recht. Partijen hebben namelijk geen discussie gevoerd over toepassing van het Nederlands recht en zij hebben hun stellingen gebaseerd op het Nederlands recht, zoals blijkt uit de gedingstukken. Tenslotte hebben partijen tijdens de mondelinge behandeling bevestigd dat zij uitgegaan zijn van beslechting van hun geschil op basis van Nederlands recht.

Het wettelijk kader van verzoek I, II en III, IV en V van [verzoeker]

Op grond van artikel 7:671c BW kan de kantonrechter op verzoek van de werknemer de arbeidsovereenkomst ontbinden wegens omstandigheden die van dien aard zijn dat de arbeidsovereenkomst billijkheidshalve dadelijk of na korte tijd behoort te eindigen.

Indien de kantonrechter het verzoek inwilligt, bepaalt deze op welk tijdstip de arbeidsovereenkomst eindigt en kan de kantonrechter aan de werknemer een billijke vergoeding toekennen (op grond van artikel 7:677 lid 5 onderdeel b BW) indien de ontbinding van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. De werknemer kan in dat geval tevens aanspraak maken op de transitievergoeding (op grond van artikel 7:673 lid 1 onderdeel b BW).

Indien de kantonrechter van oordeel is dat er geen sprake is van ernstige verwijtbaarheid aan de zijde van de werkgever, dan zal de werknemer niet in aanmerking komen voor een transitievergoeding en zal de kantonrechter de door de werknemer gevraagde billijke vergoeding niet toekennen. In dat geval dient de kantonrechter de werknemer een termijn te stellen om het verzoek in te trekken (op grond van artikel 7:686a lid 6 BW).

De beoordeling van verzoeken I en III van [verzoeker]

Het verzoek van [verzoeker] onder I, om de tussen [verzoeker] en Scientia bestaande arbeidsovereenkomst te ontbinden, is toewijsbaar indien er omstandigheden zijn van dien aard dat de arbeidsovereenkomst billijkheidshalve dadelijk of na korte tijd behoort te eindigen.

[verzoeker] heeft - kort gezegd - als grondslag van dit verzoek aangevoerd dat hij op ondeugdelijke gronden langdurig is geschorst, waarbij Scientia de belangen van [verzoeker] volledig heeft verwaarloosd. Scientia heeft in haar verweerschrift uitvoerig gemotiveerd waarom zij is overgegaan tot schorsing van [verzoeker] en waarom deze schorsing tot vandaag voortduurt.
De kantonrechter zal hierna ingaan op de vraag of er voldoende aanleiding en rechtsgrond bestond voor schorsing van [verzoeker] , waarbij het langdurig tijdsverloop, bezien in het licht van alle omstandigheden waaronder de belangen van partijen, zal worden meegewogen.

Aanleiding voor schorsing

De aanleiding voor Scientia om [verzoeker] te schorsen is gelegen in de onrust die was ontstaan in de klantenkring die zich bevindt in het werkgebied van [verzoeker] . Deze onrust bereikte een hoogtepunt tijdens de userconference in maart 2019 en mondde uit in de brief van 3 mei 2019 van SSI. Deze onrust spitste zich toe op Anywhere, een toekomstig cloud product, waarvan SSI de release eiste. Scientia was hierdoor erg verrast, omdat het senior bestuur van Scientia, in de loop van 2018 op de rem heeft getrapt wat betreft de verdere ontwikkeling van Anywhere en aan haar Sales Team (waaronder het team van [verzoeker] ) in juli 2018 de instructie heeft rondgestuurd om te zorgen voor één verkoopboodschap en om toezeggingen te stoppen (zie productie 14.3, Product Management Executive Report). Verder is in november 2018 aan het Development Team de opdracht gegeven om het werk aan Anywhere te staken en zich te richten op bestaande artikelen.

[verzoeker] leek als aanjager een belangrijke rol te spelen in de ontstane onrust, althans heeft deze onrust niet of onvoldoende gemanaged. Hij staat bij Scientia bekend als eigengereid en soms ook pusherig en oncollegiaal: als hij een (verkoop) doel voor ogen heeft dan gaat hij daarvoor. Scientia geeft als voorbeeld van dit gedrag de gang van zaken weer rond het door [verzoeker] gesloten Tampere contract (Finland). Binnen Scientia heeft hij er op aangedrongen dat Anywhere onderdeel zou zijn van een tender, stellende dat dit een aanbestedingseis van de klant zou zijn. Pas nadat intern een discussie was ontstaan met het Consultancy Team (dat samen werkt met het Sales Team aan offertes over oplevering) wijzigde hij zijn standpunt en vertelde hij het Consultancy Team “last minute” dat toch kon worden volstaan met het huidige product.

De kantonrechter vindt dat de ontstane onrust in de markt voldoende uit de gedingstukken blijkt en dat de zorg van Scientia over die onrust gerechtvaardigd was. De eveneens gerechtvaardigde wens van Scientia om de onrust in de markt te stoppen en de rol van [verzoeker] bij het ontstaat daarvan te onderzoeken, vormt naar het oordeel van de kantonrechter een voldoende gegronde reden om [verzoeker] te schorsen. Van handelen in strijd met de eisen die aan goed werkgeverschap worden gesteld, was geen sprake op het moment dat het schorsingsbesluit werd genomen.

Hierbij is door de kantonrechter meegewogen dat in het personeelshandboek van Scientia (productie 30 bij verzoekschrift) de mogelijkheid is vermeld om tot een schorsing met behoud van salaris te besluiten in het kader van een noodzakelijk geacht onderzoek. Een dergelijke schorsing heeft niet het karakter van een disciplinaire maatregel, zo staat in het handboek te lezen. De kantonrechter leidt uit deze passage af dat een schorsing zoals aan [verzoeker] is opgelegd in het bedrijf waarbinnen hij werkzaam was een ander karakter heeft dan een dergelijke maatregel in een Nederlandse context doorgaans heeft. Tenslotte heeft de kantonrechter nog belang gehecht aan de opmerking van Scientia dat zij het mede nodig vond om [verzoeker] uit het werk te halen omdat de onrust alleen heerste bij klanten in zijn werkgebied.

Tijdsverloop schorsing

Het onderzoek naar de rol van [verzoeker] bij de ontstane onrust is naar het oordeel van de kantonrechter (voldoende) voortvarend van start gegaan. Aan [verzoeker] is begin augustus 2019 een uiteenzetting gegeven van wat Scientia hem verwijt in de vorm van een “letter of allegations” (productie 7 bij het verzoekschrift). [verzoeker] heeft hierop vrij gedetailleerd gereageerd, zo blijkt uit de stukken. [verzoeker] is in de periode gelegen tussen medio juni en eind augustus 2019 verschillende keren gehoord via afgenomen interviews. Uit de gedingstukken is op te maken dat [verzoeker] in staat was om nagenoeg op elke vraag een antwoord te geven. De kantonrechter volgt [verzoeker] dan ook niet in zijn stelling dat hij door Scientia in het ongewisse is gelaten over wat hem wordt verweten.

Vanaf 29 augustus 2019 (het laatste afgenomen interview) is [verzoeker] echter geconfronteerd geweest met radiostilte van de zijde van Scientia. Vanaf dat moment heeft er, volgens Scientia, intern onderzoek plaatsgevonden bij Scientia. Scientia heeft desgevraagd bevestigd dat daarover niets is teruggekoppeld aan [verzoeker] . Scientia heeft tijdens de mondelinge behandeling toegelicht dat ze in de betreffende periode ook druk doende was met een schadeclaim van de Erasmus Universiteit. De kantonrechter is van oordeel dat Scientia zich had moeten realiseren dat een schorsing voor een werknemer een grote impact heeft, ook als deze niet het karakter heeft van een disciplinaire maatregel en er loondoorbetaling plaatsvindt. Dit geldt zeker als de handelwijze van de geschorste werknemer onderwerp is van een uitgebreid extern onderzoek en hem ernstige verwijten kenbaar zijn gemaakt. Zij had [verzoeker] niet een aantal maanden in het ongewisse mogen laten en had hem tenminste periodiek moeten informeren over de stand van zaken.

Vervolgens heeft [verzoeker] zich eind november 2019 ziek gemeld met psychische klachten. Dit is aanleiding geweest voor Scientia om [verzoeker] ‘niet meer lastig te vallen’ met aanvullende interviews, zo is tijdens de mondelinge behandeling namens haar verklaard. De kantonrechter oordeelt deze invulling van Scientia van de spankracht van [verzoeker] op zichzelf niet onbegrijpelijk. Wel valt Scientia aan te rekenen dat zij [verzoeker] niet op de hoogte heeft gesteld van haar afweging en dat zij hem niet heeft gevraagd of hij zich in die afweging kan vinden. Scientia heeft [verzoeker] door haar beslissing hem niet lastig te vallen nog langer in het ongewisse gelaten, terwijl zij ervan op de hoogte was gesteld dat de spanning hem parten was gaan spelen. Dit is Scientia te verwijten.

De schorsing loopt nog steeds door en het ‘overall onderzoek’ dat (als gezegd) inmiddels veel meer omvat dan de schorsing van [verzoeker] , is in de loop der tijd alsmaar verder uitgedijd. Uit bedrijfsmatig oogpunt is dit onderzoek voor Scientia wellicht van groot belang, maar daar staat tegenover dat de eisen van goed werkgeverschap met zich meebrengen dat een onderzoek naar gedragingen van een geschorste werknemer binnen een (ook voor die werknemer) redelijke tijd tot resultaat moet komen. Uit wat namens Scientia tijdens de mondelinge behandeling is toegelicht, kan de kantonrechter niet anders concluderen dan dat het einde van het onderzoek nog niet in zicht is. Tijdens de mondelinge behandeling heeft Scientia weliswaar aangegeven dat zij hoopt om het overall onderzoek in september af te kunnen ronden, maar dat is de kantonrechter te vaag. Bovendien betekent dat nog niet dat daarmee ook (direct) een einde komt aan de schorsing van [verzoeker] (op welke wijze dan ook). Dit vindt de kantonrechter niet te rechtvaardigen.

Belangenafweging

Uit de stellingen van Scientia heeft de kantonrechter de indruk gekregen dat de schorsing van [verzoeker] - naast het gerechtvaardigde stoppen van de onrust bij de Europese universiteiten en het doen van onderzoek naar zijn gedragingen – inmiddels ook een afgeleid doel dient. Scientia heeft namelijk herhaald te kennen gegeven dat zij zich verzet tegen de door [verzoeker] gewenste ontbinding van de arbeidsovereenkomst, hoewel uit al haar stellingen blijkt dat ze het vertrouwen in [verzoeker] volledig is verloren. Ze heeft voor haar verzet tegen de gevraagde ontbinding als reden gegeven dat [verzoeker] zich bij ontbinding van de arbeidsrelatie zou kunnen onttrekken aan het onderzoek terwijl de uitkomsten daarvan voor Scientia van eminent belang zijn en veel verder reiken dat de positie van [verzoeker] . Indien de arbeidsovereenkomst in stand blijft, heeft Scientia immers een rechtsbasis om van [verzoeker] te verlangen zijn medewerking te verlenen aan het onderzoek dat, zoals blijkt uit de toelichting van Scientia tijdens de mondelinge behandeling, voorlopig nog niet afgerond lijkt te zijn.

Deze bedrijfseconomische en proces/strategische belangen van Scientia onderkent de kantonrechter weliswaar maar deze belangen wegen naar haar oordeel niet op tegen het belang van [verzoeker] om (na zo lange tijd) duidelijkheid te verkrijgen over zijn positie binnen Scientia. De pijn/last die [verzoeker] ondervindt van zijn langdurige schorsing, waaronder de psychische klachten die uit de rapportages van de bedrijfsarts spreken, en de omstandigheid dat zijn carrière on hold staat, rechtvaardigen dat er knopen worden doorgehakt over de vraag waar Scientia in de arbeidsrelatie met [verzoeker] heen wil. [verzoeker] kan op dit moment geen kant op en heeft geen reëel zicht op verbetering van deze impasse. De enkele omstandigheid dat er een loondoorbetaling plaatsvindt, weegt tegen die al langer dan een jaar durende onzekerheid niet meer op vindt de kantonrechter.

Uit de stellingen van partijen en uit wat daarop is toegelicht tijdens de mondelinge behandeling volgt dat er inmiddels over en weer een sfeer van ernstig wantrouwen is ontstaan, met een verstoorde arbeidsverhouding tot gevolg. [verzoeker] voelt zich enorm gekwetst door de beschuldigingen van Scientia en Scientia vermoedt dat zij mede ten gevolge van gedragingen van [verzoeker] (ernstige) schade zal lijden of al heeft geleden.

De beoordeling van verzoek II, IV, V en VI van [verzoeker]

De verzoeken van [verzoeker] onder II, IV en V zijn alleen toewijsbaar indien de verstoorde arbeidsverhouding het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van Scientia.

Ernstig verwijtbaar handelen of nalaten doet zich slechts voor in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld als een werkgever grovelijk de verplichtingen niet nakomt die voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst en er als gevolg daarvan een verstoorde arbeidsverhouding ontstaat of als een werkgever een valse grond voor ontslag aanvoert met als enige oogmerk een onwerkbare situatie te creëren. Over de vraag of er, in het licht bezien van het vorenstaande, sprake is van ernstig verwijtbaar handelen, overweegt de kantonrechter het volgende.

Schorsing en/of duur daarvan ernstig verwijtbaar?

Wat betreft de schorsing van [verzoeker] oordeelt de kantonrechter, onder verwijzing naar wat hierover eerder is overwogen, dat Scientia een voldoende gegronde reden had om [verzoeker] te schorsen en een onderzoek te starten naar zijn rol bij de onrust onder de klantenkring binnen zijn werkgebied. Het uitgangspunt van de schorsing van [verzoeker] was niet om hem te treiteren of om de arbeidsverhouding op scherp te zetten (wat omstandigheden zouden zijn die een schorsing ernstig verwijtbaar kunnen maken). Scientia is tot schorsing overgegaan omdat zij het uit het werkveld halen van [verzoeker] zag als een noodzakelijke maatregel om de rust onder zijn klanten te herstellen of in elk geval niet verder te laten escaleren. De beslissing is mede ingegeven door het feit dat de onrust alleen bij de klanten uit het gebied van [verzoeker] heerste, zo heeft Scientia toegelicht. Het ging Scientia om “damage control”. Scientia heeft [verzoeker] geschorst bij brief van 9 mei 2019. Voorafgaand aan het interview op 12 juni 2019 zijn de gespreksonderwerpen genoemd waarover Scientia [verzoeker] wilde spreken en bij brief van 7 augustus 2019 (Allegations) heeft Scientia haar verdenkingen jegens [verzoeker] nader uitgewerkt. Vervolgens hebben op 9 en op 29 augustus 2019 nadere interviews plaatsgevonden. Zoals hiervoor is overwogen, vindt de kantonrechter dat Scientia, mede gelet op de onrust in de markt waar zij het hoofd aan te bieden had, voldoende voortvarend van start is gegaan met haar onderzoek. Zij heeft [verzoeker] ook naar behoren op de hoogte gesteld van de verdenkingen die zij heeft. Dat [verzoeker] de informatie die hem bij brief van 7 augustus 2019 is verstrekt, al veel eerder had willen ontvangen is begrijpelijk, maar de kantonrechter vindt het gerechtvaardigd dat Scientia niet direct opening van zaken heeft willen geven, gelet op het onderzoeksbelang en de complexiteit van de situatie.

Na de interviews echter, heeft Scientia [verzoeker] niet meer op de hoogte gehouden van het verloop van het onderzoek. Toen [verzoeker] vervolgens op 22 november 2019 arbeidsongeschikt werd, heeft Scientia gedacht er goed aan te doen hem met rust te laten. Zoals hiervoor is overwogen, vindt de kantonrechter dat van Scientia had mogen worden verwacht dat zij in ieder geval [verzoeker] had benaderd met de vraag of en wanneer hij zich in staat achtte mee te werken aan het verdere onderzoek. Door [verzoeker] langdurig in het ongewisse te laten, heeft Scientia verwijtbaar gehandeld. De kantonrechter is echter van oordeel dat de verwijtbaarheid niet zodanig zwaar is dat dit kan worden bestempeld als ernstig verwijtbaar. Zij brengt hierbij in herinnering dat de lat voor ernstige verwijtbaarheid erg hoog ligt.

Beschuldigingen aan het adres van [verzoeker]

Alles afwegende komt de kantonrechter tot het oordeel dat Scientia, en in mindere mate ook [verzoeker] , op een aantal punten zeker een verwijt te maken valt van de verstoring van de arbeidsrelatie.

Scientia is echter met haar verdenkingen/beschuldigingen jegens [verzoeker] of haar handelwijze gedurende zijn schorsing, nergens zodanig over de schreef gegaan dat dit de conclusie kan rechtvaardigen dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten aan haar zijde. Een zodanige mate van verwijtbaarheid wordt immers slechts in uitzonderlijke gevallen aangenomen en dat is hier niet aan de orde. Van een door [verzoeker] geschetste situatie waarin hij op grond van ongefundeerde beschuldigingen is geschorst en gedurende lange tijd aan zijn lot is overgelaten, is naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake geweest. Zoals de kantonrechter tijdens de mondelinge behandeling al heeft gezegd, is het voor een beoordeling van de in deze procedure voorliggende vragen niet nodig dat Scientia sluitend bewijs levert voor de verdenkingen/beschuldigingen die ze heeft geuit. Voldoende is dat komt vast te staan dat zij deugdelijke aanknopingspunten had en heeft voor de gegrondheid van de beschuldigingen. Dat is op onderdelen het geval.

De kantonrechter is, alles overziende, verder van oordeel dat de belangen van [verzoeker] door Scientia tijdens haar (overall) onderzoek voldoende zijn gewaarborgd. Hij is over hem kenbaar gemaakte verdenkingen/beschuldigingen gehoord tijdens vier interviews, hij is (weliswaar ongevraagd) met rust gelaten tijdens zijn arbeidsongeschiktheid, Scientia heeft wel degelijk invulling gegeven aan de verplichtingen in het kader van de re-integratie en [verzoeker] heeft zijn salaris en onkostenvergoeding (deels) doorbetaald of (deels) toegezegd gekregen.

De beoordeling van verzoek VII en VIII van [verzoeker]

Met betrekking tot de verzochte onkostenvergoeding heeft Scientia gesteld dat [verzoeker] geen recht heeft op een onkostenvergoeding, aangezien die bedoeld is voor kosten ten behoeve van zijn werk en [verzoeker] zijn werkzaamheden sinds 9 mei 2019 niet meer heeft uitgevoerd. Scientia verwijst daartoe naar het Scientia Staff Handbook. Dat Scientia het afgelopen jaar vrijwillig de onkosten van [verzoeker] heeft vergoed over de maanden juli 2019 tot en met december 2019, betekent volgens haar niet dat deze onkostenvergoeding door [verzoeker] opgeëist kan worden, zoals onder VII en VIII door [verzoeker] verzocht.
Deze stelling van Scientia wordt door de kantonrechter gevolgd, wat betekent dat het verzoek van [verzoeker] om Scientia te veroordelen tot betaling van onkostenvergoeding (vermeerderd met de wettelijke verhoging) wordt afgewezen.

Alhoewel Scientia dus niet veroordeeld wordt tot betaling van achterstallige onkostenvergoeding, heeft zij onder punt 227 in haar verweerschrift verklaard dat zij, net zoals het afgelopen jaar – dus coulance halve – ook de komende tijd (dus vanaf januari 2020) bereid is de onkostenvergoeding aan [verzoeker] te betalen. Onder de te vergoeden onkosten vallen volgens de kantonrechter dan ook de kosten die [verzoeker] heeft gemaakt voor het telefoonabonnement van zijn collega, mevrouw [naam collega] . [verzoeker] heeft namelijk onweersproken gesteld dat hij dit abonnement jaren geleden op verzoek van Scientia heeft afgesloten, omdat Scientia geen Nederlandse entiteit is en om die reden geen telefoonabonnement kon afsluiten. Indien Scientia wenst dat dit abonnement wordt beëindigd dan dient zij hierover met [verzoeker] in contact te treden.

Met betrekking tot de verzochte commissie heeft [verzoeker] gesteld dat de tussen partijen contractueel overeengekomen commissie een variabel bestanddeel van zijn loon betreft, dat op grond van artikel 7:628 lid 3 BW en op grond van artikel 7:629 BW in aanmerking moet worden genomen bij de wettelijke loonbetalingsverplichting.

Scientia stelt zich daarentegen op het standpunt dat [verzoeker] contractueel geen recht heeft op commissie, omdat dit niet is overeengekomen in zijn arbeidsovereenkomst. Ook verwijst zij naar de oude Commission Plans 2017 en 2018, waarin specifiek is opgenomen dat deelname aan dit plan géén arbeidsvoorwaarde is.

De kantonrechter stelt voorop dat contractsvrijheid het uitgangspunt is bij het maken van afspraken over loon, waarbij de arbeidsovereenkomst in beginsel als leidraad dient.

In de tussen partijen overeengekomen arbeidsovereenkomst (“Employment Contract”) is in “Article 5” wat betreft het salaris het volgende opgenomen: “Employee shall be paid a gross salary of € 3,455 per month and a car allowance of € 570, payable at the end of each month. In addition the Employee will be paid an allowance of € 0,11 per km driven in performance of his duties”. Er wordt dus niets afgesproken over commissie. Evenmin wordt verwezen naar (het bestaan van) Commission Plans of enige aanspraak daarop. Sterker nog, in de op naam gestelde Commission Plans 2017 en 2018 waarin aan [verzoeker] commissie is toegekend, (door Scientia ingebracht als productie 6) is een pagina “Commission Plan General Conditions” bijgevoegd, waar in punt 9. het volgende is bepaald: “Payments under this Scheme do not form part of your terms and conditions of employment”. Daarbij komt punt 11. “Management reserves the right to withhold commission payement in the event of selling mallpractice or customer/partner dissatisfaction” en punt 12. “All commission payments made are at the discretion of the Executive Committee and must comply with the requirements of the Scientia’s Remuneration Committee”.

Gelet ook op deze, door [verzoeker] voor akkoord getekende, General Conditions kan niet worden geconcludeerd dat de commissie waarop [verzoeker] aanspraak maakt een variabel bestanddeel van zijn loon betreft, dat op grond van artikel 7:628 lid 3 BW en op grond van artikel 7:629 BW in aanmerking moet worden genomen bij de wettelijke loonbetalingsverplichting.

[verzoeker] kan evenmin op grond van andere feiten of omstandigheden aanspraak maken op commissie over de jaren 2019 en 2020, omdat Scientia vanaf 2019, vanwege de ernstige problemen die Scientia ondervond en het gestarte onderzoek, geen commissieplannen meer heeft uitgerold.

Voor zover [verzoeker] heeft betwist dat voor 2019 geen commissieplan zou gelden, overweegt de kantonrechter dat Scientia deze betwisting, met haar nagezonden producties 30 en 31 voldoende gemotiveerd heeft weersproken. Uit deze nagezonden producties blijkt dat de e-mailcorrespondentie met mevrouw [naam Head of Finance] , verantwoordelijk voor het vaststellen en het communiceren van de targets voor de sales teams en de bijbehorende commissie voor de sales medewerkers, waarop [verzoeker] in dit verband een beroep doet (productie 5 bij zijn pleitnota), ging over een voorstel van de “Sales Oversight Group” gedaan in april 2019. Dit voorstel is echter niet goedgekeurd door de Financieel directeur van Scientia (de heer [naam Financieel directeur Scientia] ) en de andere directeuren. [naam Head of Finance] was, als “Head of Finance” weliswaar betrokken bij de calculaties van dit voorstel, maar had niet de bevoegdheid om de commissie daadwerkelijk toe te kennen, zoals toegelicht door [naam Financieel directeur Scientia] . De “final approval” lag bij [naam Financieel directeur Scientia] en de overige directeuren van Scientia en deze is, zoals hiervoor vastgesteld, niet gegeven.

De beoordeling van verzoek IX van [verzoeker]

Niet genoten vakantiedagen over de periode 2015-2018

[verzoeker] stelt dat hij over de periode 2015-2018 in totaal 30 niet genoten vakantiedagen heeft opgebouwd.

Scientia stelt dat in totaal 80 wettelijke vakantiedagen op grond van artikel 7:640a BW zijn komen te vervallen. Ten aanzien van de bovenwettelijke vakantiedagen stelt Scientia dat dit maximaal 20 vakantiedagen kunnen zijn (4x5 dagen per jaar) en dat deze alleen als niet genoten gelden indien en zover deze niet zijn opgenomen in 2019 en 2020 en deze ook niet meer worden opgenomen in de periode tot aan het einde van de arbeidsovereenkomst. Scientia stelt [verzoeker] graag in de gelegenheid de dagen voor het einde van zijn arbeidsovereenkomst op te nemen, zo heeft zij gesteld. Verder vraagt Scientia zich af hoe het kan dat [verzoeker] stelt geen vakantiedagen te hebben opgenomen, terwijl hij veel gereisd heeft. De bewijslast voor het tegoed aan vakantiedagen ligt aan de zijde van [verzoeker] , aldus Scientia.

[verzoeker] stelt dat hij in 2019 en tot nu toe in 2020 geen vakantiedagen heeft opgenomen. Tot aan 1 augustus 2020 maakt [verzoeker] dan ook aanspraak op 25 + 14,5 niet-genoten vakantiedagen, in totaal derhalve 39,5 niet genoten vakantiedagen.

Ten aanzien van de wettelijke vakantiedagen stelt Scientia zich op het standpunt dat [verzoeker] conform artikel 3.1 van het Staff Handbook, verplicht was om drie vakantiedagen op te nemen gedurende de bedrijfssluiting tijdens kerst. Daarnaast stelt Scientia, onder verwijzing naar FaceBook, dat [verzoeker] tijdens zijn schorsing en arbeidsongeschiktheid meerdere uitstapjes heeft gemaakt naar onder meer Londen, Manchester, Berlijn, Nürnberg, Amsterdam en Maastricht, terwijl hij hiervoor geen toestemming heeft gevraagd, conform artikel 3.1 van het Staff Handbook 2017. Aangezien [verzoeker] niet doorgaf aan Scientia wanneer hij met vakantie ging, maar in 2019 en later gedurende zijn schorsing en arbeidsongeschiktheid wel degelijk vakantie heeft genoten, betwist Scientia dat hij 25 vakantiedagen zou hebben opgebouwd en is het volgens Scientia aan [verzoeker] om dit te bewijzen.

De kantonrechter oordeelt als volgt.

[verzoeker] heeft tijdens de mondelinge behandeling betwist dat hij buitenlandse (vakantie)reizen heeft gemaakt. Als hij naar Maastricht reisde, deed hij dat om zijn advocaat te bezoeken. Verder heeft [verzoeker] onweersproken gesteld dat bij Scientia vakantieaanvragen via het systeem “Cezanne HR” moeten worden ingediend en dat hij geen toegang meer heeft tot dat systeem, omdat hij is afgesloten van alle bedrijfssystemen.

De kantonrechter is van oordeel dat de omstandigheid dat Scientia in de periode 2019-2020 (met daarin een langdurige schorsing en arbeidsongeschiktheid van [verzoeker] ) geen goede administratie heeft bijgehouden of kunnen bijhouden van door haar veronderstelde vakantiedagen die [verzoeker] zou hebben opgenomen, er in dit geval niet toe kan leiden dat [verzoeker] zijn vakantieaanspraken verliest, omdat Scientia het opgebouwde vakantie tegoed betwist. De enkele verwijzing door Scientia naar berichten en foto’s op FaceBook vindt de kantonrechter, gelet op de door [verzoeker] daarvoor gegeven verklaringen, een onvoldoende betwisting van de stelling dat [verzoeker] in 2019 en 2020 vakantiedagen heeft opgebouwd die hij niet heeft opgenomen. De kantonrechter gaat uit van de door [verzoeker] gestelde opbouw aan vakantiedagen in 2019 en 2020, met dien verstande dat drie vakantiedagen worden geacht te zijn opgenomen gedurende de bedrijfssluiting in 2019 tijdens kerst. [verzoeker] heeft tegen dit deel van de betwisting geen verweer gevoerd. [verzoeker] heeft dus nog recht op uitbetaling van 36,5 niet genoten vakantiedagen over de periode januari 2019 tot 1 augustus 2020.

Slotsom is dat het verzoek van [verzoeker] onder IX zal worden toegewezen, met dien verstande dat Scientia veroordeeld zal worden tot betaling van 56,5 niet genoten vakantiedagen, indien en voor zover de arbeidsovereenkomst tussen partijen eindigt per
1 augustus 2020.

Uitgaande van de niet, althans onvoldoende weersproken berekening van [verzoeker] zoals weergegeven onder punt 115 van zijn verzoekschrift, betekent dit dat Scientia veroordeeld zal worden tot betaling van een bedrag ad € 15.413,20 bruto (vermenigvuldiging van het basisuurloon van [verzoeker] ad € 34,10 met het aantal niet genoten vakantiedaguren, te weten 8 x 56,5 = 452 uur).

Gebod 1: medewerking aan het lopende onderzoek

De kantonrechter volgt het verweer van [verzoeker] in deze.
In het geval [verzoeker] gebruik maakt van zijn intrekkingsrecht en de arbeidsovereenkomst na
1 augustus 2020 in stand blijft, is [verzoeker] uit hoofde van deze arbeidsovereenkomst gehouden om medewerking te verlenen aan het onderzoek van Scientia. Daarbij komt dat [verzoeker] heeft meegewerkt aan alle vier de interviews waartoe Scientia hem heeft uitgenodigd en ook in deze procedure zijn bereidheid heeft uitgesproken om zijn medewerking te verlenen aan het onderzoek. In het geval de arbeidsovereenkomst niet in stand blijft, bestaat geen wettelijke grondslag voor het verzochte gebod om medewerking aan het lopende onderzoek.

Slotsom is, dat het verzochte gebod van Scientia om [verzoeker] te gebieden mee te werken aan het lopende onderzoek, zal worden afgewezen.

Gebod 2: aanpassing LinkedIn

Scientia verzoekt [verzoeker] ook te gebieden zijn LinkedIn pagina aan te passen en enkel “Scientia Ltd.” te noemen als werkgever met vermelding van zijn juiste functie.

[verzoeker] heeft tijdens de mondelinge behandeling verklaard dat hij na ontvangst van het verweerschrift, waarin hij voor het eerst is gewezen op de vergissing, zijn LinkedIn profiel heeft aangepast. Door Scientia is niet weersproken dat het LinkedIn profiel inmiddels is aangepast.

De kantonrechter zal het verzochte gebod aan [verzoeker] om aanpassing van zijn LinkedIn-profiel dan ook wegens gebrek aan belang afwijzen.

Gebod 3: verklaring/overzicht vakantiedagen

Gebod 4: teruggave

Tevens heeft Scientia verzocht [verzoeker] te gebieden tot teruggave van al hetgeen hij tijdens de duur van zijn arbeidsovereenkomst verkregen heeft, waaronder, doch niet beperkt tot alle Scientia toebehorende bedrijfsgeheimen, materialen, documenten en informatie en al hetgeen haar, haar gelieerde ondernemingen en haar klanten en overige zakelijke relaties overigens toebehoort.

[verzoeker] voert ten verwere aan dat alle fysieke bedrijfseigendommen van Scientia die [verzoeker] in het kader van zijn werkzaamheden in bezit had, reeds door Scientia in beslag zijn genomen, behoudens wat promotiemateriaal, waarvan [verzoeker] de bereidheid heeft uitgesproken om dit bij het einde van het dienstverband aan Scientia te retourneren. Dit is door Scientia niet weersproken.

De kantonrechter zal dit verzochte gebod tot teruggave dan ook wegens gebrek aan belang afwijzen. Bovendien is dit gebod te onbepaald en rijp voor executiegeschillen, nu niet is geconcretiseerd wat er zoal teruggeven zou moeten worden. Ook om die reden is toewijzing niet aan de orde.

Verzochte proceskosten in het verzoek en het zelfstandig tegenverzoek