Een medewerker die een glas in de richting van een manager heeft gegooid en diezelfde manager daarna een klap in het gezicht heeft gegeven is terecht op staande voet ontslagen.
Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de kantonrechter van 17 juli 2023 in de zaak van:
[verzoekster] ,
wonende te [woonplaats] ,
verzoekster,
gemachtigde: mr. H.M. Paijmans.
tegen
Stichting Dichterbij,
gevestigd te Gennep,
verweerster,
gemachtigde: mr. A.P.J. Cordang.
Partijen zullen hierna “ [verzoekster] ” en “Dichterbij” worden genoemd.
De mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden op 17 juli 2023. Partijen zijn verschenen.
Na de mondelinge behandeling heeft de kantonrechter ter zitting mondeling de volgende uitspraak gedaan.
1 1. De beslissing
De kantonrechter:
1.1.
wijst de verzoeken af;
1.2.
veroordeelt [verzoekster] in de kosten van de procedure, aan de zijde van Dichterbij tot en met vandaag vastgesteld op € 793,00 als bijdrage in het salaris van de gemachtigde (niet met btw belast);
1.3.
verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.
2 De gronden van de beslissing
2.1.
Voldoende vast staat dat [verzoekster] op 4 april 2023 een glas in de richting van een manager van Dichterbij heeft gegooid en diezelfde manager een klap in het gezicht heeft gegeven. [verzoekster] heeft weliswaar aangevoerd dat zij het glas niet in de richting [naam] heeft gegooid en zij [naam] enkel in het voorbijgaan per ongeluk in het gezicht heeft geraakt, maar dit vindt geen steun in het dossier. De kantonrechter is van oordeel dat deze handelswijze een dringende reden voor ontslag op staande voet oplevert.
2.2.
Het gebruik van geweld op de werkvloer is volstrekt ontoelaatbaar. In artikel 7:678 lid 2 sub e van het Burgerlijk Wetboek (BW) is niet voor niets expliciet bepaald dat een dringende reden onder andere aanwezig geacht kan worden wanneer de werknemer zijn medewerknemers mishandelt.
De aanleiding voor het incident en de omstandigheid dat [verzoekster] , zoals zij stelt en Dichterbij betwist, overmand is geraakt door emoties en zij al langere tijd burn-out achtige klachten en hoofdpijn had vormen geen rechtvaardiging voor het uitoefenen van geweld. Het had op de weg van [verzoekster] gelegen om haar frustratie over het aanpassen van het werkrooster op andere, gepaste wijze kenbaar te maken, door bijvoorbeeld het gesprek daarover met een leidinggevende aan te gaan. Ook de omstandigheid dat zij achteraf spijt heeft betuigd, plaatst de verweten gedraging niet in een ander perspectief.
[verzoekster] heeft met haar handelen een zodanige situatie in het leven geroepen dat van Dichterbij redelijkerwijze niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Dichterbij is dan ook met recht overgegaan tot het geven van het ontslag op staande voet. [verzoekster] heeft nog aangevoerd dat zij een relatief lang en goed dienstverband had, er nooit eerder incidenten zijn geweest die duiden op het verlies van zelfbeheersing, en dat het ontslag op staande voet grote financiële consequenties voor haar heeft.
Naar het oordeel van de kantonrechter leidt een afweging van deze persoonlijke omstandigheden, afgezet tegen de aard en ernst van de dringende reden, niet tot de conclusie dat het ontslag op staande voet niet gerechtvaardigd zou zijn. Dichterbij heeft [verzoekster] terecht op staande voet ontslagen.
2.3.
De verzoeken van [verzoekster] tot toekenning van een billijke vergoeding en een gefixeerde schadevergoeding zijn gebaseerd op de stelling dat het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig is. Nu hiervan geen sprake is zullen deze verzoeken worden afgewezen.
2.4.
Het verzoek tot toekenning van de wettelijke transitievergoeding zal eveneens worden afgewezen. Hoewel betoogd kan worden dat een dringende reden niet zonder meer samenvalt met ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer, leveren de feiten en omstandigheden die de dringende reden vormen, in dit geval ook een ernstige verwijtbaarheid aan de zijde van [verzoekster] op. De door [verzoekster] geschetste persoonlijke omstandigheden zijn onvoldoende om te concluderen dat het niet toekennen van de transitievergoeding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.
2.5.
[verzoekster] krijgt ongelijk en wordt daarom veroordeeld in de kosten van de procedure.
Deze mondelinge uitspraak is gedaan door mr. J.A.M. van den Berk, kantonrechter, en in het openbaar uitgesproken op 17 juli 2023.
De gegevens worden opgehaald
Hulp bij zoeken
Er is een uitgebreide handleiding beschikbaar voor het zoeken naar uitspraken, met onder andere uitleg over:
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
