Uitspraken

Aan de kantonrechter ligt de vraag voor of [vennootschap] uit mededelingen en gedragingen van [verzoeker] mocht afleiden dat [verzoeker] de arbeidsovereenkomst tussen partijen op 24 januari 2023 per direct heeft opgezegd. Hierbij moet vooropgesteld worden dat de opzegging van een arbeidsovereenkomst door de werknemer een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring vereist, die erop is gericht de beëindiging van de arbeidsovereenkomst te bewerkstelligen. Deze strenge maatstaf dient ertoe de werknemer te behoeden voor de ernstige gevolgen die vrijwillige beëindiging van het dienstverband voor hem of haar kan hebben, zoals het mogelijk verlies van aanspraken op grond van de sociale zekerheidswetgeving, met name een werkloosheidsuitkering. In verband met die ernstige gevolgen zal de werkgever niet snel mogen aannemen dat een verklaring van de werknemer is gericht op vrijwillige beëindiging van de dienstbetrekking. Onder omstandigheden kan op de werkgever een onderzoeksplicht rusten om na te gaan of de werknemer daadwerkelijk wilde opzeggen en een verplichting om de werknemer over de gevolgen van de opzegging voor te lichten.

Het door [vennootschap] ingenomen standpunt dat [verzoeker] de arbeidsovereenkomst per direct op 24 januari 2023 heeft opgezegd, is een zelfstandig verweer waarvan de bewijslast op grond van artikel 150 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) rust op [vennootschap] . Ter onderbouwing wijst [vennootschap] op de inhoud van de Whatsappberichten die [verzoeker] op 24 januari 2023 om 19:12 uur aan [vennoot 1] heeft verzonden met als inhoud: “Mijn broer [B] , ik kon er niet in. Je hebt veel goeds met me gedaan, dus ik kon er niet in, maar ik zal ook niet weer aan het werk kunnen.”. Nadat [vennoot 1] aan [verzoeker] om 19:17 uur terugstuurt: “Jij stopt met werken?”, antwoordt [verzoeker] daarop om 19:36 uur: “Ja, ik werk niet meer, ik was erg beledigd en ik zal het niet meer aankunnen.”. Daarnaast heeft [vennoot 1] tijdens de mondelinge behandeling verklaard dat [verzoeker] op 23 januari 2023 naar hem toe is gekomen en hem heeft gevraagd of het mogelijk was om de arbeidsovereenkomst te laten eindigen en dan een tijdje “zwart” voor [vennootschap] te komen werken waarbij hij dan ook aanspraak zou maken op een WW-uitkering, om zo sneller te kunnen sparen voor het halen van een rijbewijs en het kopen van een auto. [verzoeker] zou na die drie maanden dan weer bij [vennootschap] in dienst treden. [vennootschap] wenste daar, aldus [vennoot 1] tijdens de mondelinge behandeling, niet aan mee te werken, waarna [verzoeker] op 24 januari 2023 zijn collega [A] zodanig treiterde, dat [A] boos werd op [verzoeker] en er over en weer aan elkaar werd geduwd en getrokken. Verder heeft [vennoot 1] verklaard dat hij op dat moment tussen [verzoeker] en [A] in stond en dat [verzoeker] na een tijdje wegrende. [vennootschap] heeft betwist dat [A] [verzoeker] die dag heeft mishandeld en ook dat [verzoeker] meermaals op de werkvloer is mishandeld. Er is volgens [vennootschap] dan ook geen sprake geweest van een hevige emotionele toestand en zij heeft er dan ook op mogen vertrouwen dat [verzoeker] heeft bedoeld om de arbeidsovereenkomst op te zeggen, met name omdat [verzoeker] dat op een later moment nog aan haar heeft bevestigd.

[verzoeker] brengt hier tegenin dat geen sprake is van een ondubbelzinnige op beëindiging gerichte opzegging. Hij verwijst daarvoor naar de omstandigheden waaronder hij het Whatsapp-bericht aan [vennootschap] heeft gestuurd, te weten de mishandeling door [A] tijdens het uitvoeren van de werkzaamheden bij [vennootschap] . Verder stelt [verzoeker] dat hij al vaker op de werkvloer is mishandeld en dat hij onder invloed van pijn en angst te kennen heeft gegeven zo niet langer meer te kunnen werken. Ook verwijst [verzoeker] naar het Whatsapp bericht dat hij één dag later, op 25 januari 2023 om 12:31 uur, aan [vennootschap] heeft gestuurd, met de volgende inhoud: “Op 24 januari 2023 ben ik zwaar mishandeld tijdens mijn werk. Helaas was dat niet de eerste keer. Omdat dit eerder is gebeurd en u hiertegen niets hebt gedaan, heb ik in een emotionele toestand tegen u gezegd dat ik ontslag neem. U hebt direct het ontslag aan mij bevestigd. Het was u echter duidelijk dat ik uit emotie handelde en dat ik niet werkelijk de intentie of de wil had om mijn dienstverband op te zeggen. U hebt dat bij mij ook niet nagevraagd en mij niet gewezen op de consequenties. Ik deel u hierbij mede dat ik geen ontslag neem en dat ik terugkom op mijn bericht van gisteren. Ik meld mij bij deze ziek en verzoek u mij in te plannen voor het spreekuur van de bedrijfsarts.” [verzoeker] is dus direct na zijn opzegging, te weten één dag later, op zijn eerdere bericht teruggekomen.

Ter beantwoording ligt de vraag voor of [vennootschap] ervan mocht uitgaan dat [verzoeker] in het hiervoor aangehaalde Whatsapp gesprek de arbeidsovereenkomst per direct heeft beëindigd. Naar het oordeel van de kantonrechter is dat niet het geval. Hiervoor is het volgende relevant.

Tussen partijen staat vast dat zich voorafgaand aan de Whatsappberichten van [verzoeker] aan [vennootschap] op 24 januari 2023 een voorval heeft voorgedaan tussen [verzoeker] en [A] , zijnde een andere werknemer van [vennootschap] , waarbij de gemoederen hoog waren opgelopen. [vennootschap] betwist weliswaar dat sprake is geweest van mishandeling, maar vast staat dat [verzoeker] nog diezelfde avond aangifte heeft willen doen, dat ook aan [vennoot 1] heeft gemeld en dat (omdat het politiebureau die avond dicht was) later ook daadwerkelijk heeft gedaan. Daarmee heeft [verzoeker] voldoende aannemelijk gemaakt dat de situatie op de werkvloer op de dag van zijn Whatsappbericht zodanig was dat hij zich daar zeer oncomfortabel bij voelde. Onder die omstandigheden - en mede in het licht van het bericht van de [verzoeker] direct op de ochtend daarna (25 januari 2023) - had [vennootschap] bij [verzoeker] moeten verifiëren of hij de arbeidsovereenkomst per direct wilde beëindigen, ook gelet op de daaraan voor [verzoeker] verbonden negatieve financiële gevolgen. De enkele omstandigheid dat [verzoeker] kort na de vermeende ontslagname via WhatsApp op de vraag van [vennootschap] of hij stopt met werken heeft geantwoord dat hij niet meer werkt en dat hij het niet meer aan zal kunnen, maakt dat niet anders.

[verzoeker] maakt verder aanspraak op de transitievergoeding omdat de looptijd van het dienstverband inmiddels is verstreken. Omdat hiervoor is komen vast te staan dat [verzoeker] de arbeidsovereenkomst niet heeft opgezegd, gaat de kantonrechter er met partijen van uit dat de arbeidsovereenkomst op 7 februari 2023 van rechtswege is geëindigd omdat het een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd betrof. [vennootschap] is dan ook de transitievergoeding aan [verzoeker] verschuldigd. De kantonrechter wijst het verzoek daarom toe. Omdat [verzoeker] geen bedrag van de transitievergoeding heeft genoemd en uit de overgelegde loonstroken niet exact blijkt wat het bruto maandsalaris van [verzoeker] is, zal de kantonrechter daar geen bedrag aan koppelen.

Omdat de kantonrechter het primair gevorderde onder I en III toewijst en hiervoor tot het oordeel is gekomen dat de arbeidsovereenkomst niet op 24 januari 2023 is geëindigd, komt zij niet toe aan de beoordeling van de voorwaardelijke verzoeken, waaronder de verzochte vergoeding voor onregelmatige opzegging. Tijdens de mondelinge behandeling heeft (de gemachtigde van) [verzoeker] gesteld dat met deze vergoeding de aanzegvergoeding is bedoeld, maar gelet op de onderbouwing van het verzoek onder 46 en 47 van het verzoekschrift en de omschrijving van het verzoek onder IV van het subsidiaire verzoek, is geen sprake van een kennelijke fout of verschrijving. Daarnaast heeft [verzoeker] zijn verzoek ook niet gewijzigd zodat de kantonrechter uitgaat van een verzoek voor onregelmatige opzegging. Zoals hiervoor al is aangegeven komt de kantonrechter niet toe aan een beoordeling van dit voorwaardelijke verzoek. Verder geldt dat [verzoeker] zijn verzoek tot toekenning van een billijke vergoeding tijdens de mondelinge behandeling heeft ingetrokken zodat dat verzoek niet meer ter beoordeling voorligt.

[verzoeker] maakt aanspraak op vergoeding van de buitengerechtelijke incassokosten. [verzoeker] heeft echter niet gesteld dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht. De kantonrechter wijst dit verzoek daarom af.

De proceskosten komen voor rekening van [vennootschap] omdat zij ongelijk krijgt.