Uitspraken

Feiten
1. [eiseres] , woonachtig in [woonplaats 1] ( [land] ), is Co-founder and President van Skagen Designs Ltd, gevestigd te 640 Maestro Drive, Suite 100 Reno, NV 89511 (USA)1, een bedrijf dat zich (wereldwijd) bezighoudt met productie en verkoop van horloges, juwelen en zonnebrillen.
Daarnaast is [eiseres] een enthousiaste (dressuur)amazone en kan daartoe beschikken over een groter aantal rijpaarden en komt als zodanig regelmatig in wedstrijden uit.

2. In het voorjaar van 2012 heeft paardenmakelaar [R]2, met wie [eiseres] via een relatie in contact was gekomen en bekend stond als een goede paardenmakelaar, die regelmatig toppaarden aanbiedt, aan [eiseres] een achtjarige hengst genaamd Wilkens aangeboden.
Volgens [R] was Wilkens zeer geschikt om op Olympisch niveau te presteren.
was gevraagd door ene [A] om Wilkens voor hem te verkopen.

3. [eiseres] is (naar Europa) overgekomen, heeft Wilkens bekeken en was zeer enthousiast en wilde tot aankoop overgaan.
Daartoe wilde zij een z.g. aankoopkeuring door een erkende keuringsdierenarts laten verrichtten, zulks vanwege haar Olympische aspiraties (met het paard) en de hoge (vraag)prijs van € 1.250.000,--.
Verkoper [A] heeft [eiseres] toen geadviseerd om Wilkens door [gedaagde 2] van De Watermolen te laten keuren. Die zou volgens [A] zeer deskundig en in het onderhavige geval onpartijdig zijn.

4. Vervolgens heeft [R] een afspraak bij De Watermolen gemaakt voor de keuring van Wilkens.
Deze klinische en röntgenologische keuring is op 15 mei 2015 door [gedaagde 2] in het bijzijn van [A] en [R] in de praktijk van De Watermolen c.s. te Haaksbergen verricht.
Kort samengevat heeft [gedaagde 2] geconstateerd dat het paard zeer atletisch was en klinisch gezond. Aan het linker voorbeen werd een röntgenologische afwijking geconstateerd, die op dat moment niet actief was.

5. Nadat de keuring door [gedaagde 2] had plaatsgevonden, is op dat moment geen schriftelijk keuringsrapport opgemaakt, maar heeft [R] per email van 16 mei 20123 [eiseres] geïnformeerd over het resultaat van de keuring van Wilkens:

6. Kort na dit positieve bericht van [R] heeft de betrokken dierenarts [P] de röntgenfoto’s van Wilkens ontvangen en een onregelmatigheid op het linker voorbeen gezien.
vraagt [eiseres] hiernaar, die de opmerking naar [R] stuurt en om het telefoonnummer van [gedaagde 2] vraagt zodat [P] haar bedenkingen rechtstreeks met hem kan bespreken4.
In het daarop volgend telefoongesprek bespreken [gedaagde 2] en [P] de onregelmatigheid op de röntgenfoto’s en deelt [gedaagde 2] haar mede dat hij Wilkens klinisch gezond heeft bevonden en dat het een zeer atletisch en klinisch gezond paard is5.

7. De Watermolen heeft vervolgens de keuringskosten aan [R] in rekening gebracht, die die kosten op 5 juni 2012 aan De Watermolen c.s. heeft voldaan.

8. Op 31 mei 2012 is vervolgens de koopovereenkomst inzake Wilkens tot stand gekomen voor een bedrag van € 1.250.000,--, zulks blijkens de factuur van [A] aan [eiseres] , Skagen Designs Ltd., 640 Maestro Dr. Suite 100, Reno, NV 89511 USA6.

9. Middels email van 31 mei 20127 vraagt [eiseres] na de koop van Wilkens aan [R] ten behoeve van de te sluiten verzekering om een duplicaat van het keuringsrapport, welk verzoek [R] veel later aan De Watermolen c.s. doorgeeft en eerst waarna dat rapport door [gedaagde 2] ten behoeve en op naam van [eiseres] wordt opgemaakt en gedateerd op 15 mei 20128, zijnde de datum van keuring en de weergave van de toestand van Wilkens op dat moment.

10. Na de import in de USA en aansluitende quarantaine van Wilkens wordt in september 2012 de Amerikaanse dierenarts [M] ingeschakeld om Wilkens te onderzoeken vanwege kennelijke kreupelheid.
Deze constateert artrose in het kroongewricht van het linker voorbeen9, die Wilkens ongeschikt zou maken voor de wedstrijdsport.

12. Thans stelt [eiseres] in deze procedure dat tussen haar en De Watermolen c.s. een opdrachtovereenkomst tot stand is gekomen op grond waarvan [gedaagde 2] de opdracht heeft gekregen om Wilkens zowel klinisch als röntgenologisch volledig te keuren.
Volgens [eiseres] heeft [gedaagde 2] ten onrechte niet in het Keuringsrapport opgenomen dat Wilkens lijdt aan artrose en heeft hij [eiseres] ten onrechte niet geïnformeerd over de artrose en de daaraan verbonden risico’s.
Mitsdien heeft [eiseres] De Watermolen c.s. en [gedaagde 2] per brief van 11 december 201210 hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor de schade die zij heeft geleden als gevolg van de toerekenbare tekortkomingen door [gedaagde 2] .
Nu volgens [eiseres] De Watermolen c.s. is tekortgeschoten in de nakoming van haar verplichtingen, is de opdrachtovereenkomst per brief11 van 9 december 2014 ontbonden.

13. [eiseres] baseert haar vorderingen primair op het toerekenbaar tekortschieten van [gedaagde 2] in de nakoming van de op hem rustende verplichtingen van de opdrachtovereenkomst dan wel op een onrechtmatige daad van [gedaagde 2] , die onzorgvuldig zou hebben gehandeld bij de uitvoering van de keuring van Wilkens.

15. Daarnaast vordert [eiseres] (als verdere ontbindingsschade) van De Watermolen c.s. het bedrag ad € 1.595,-- dat zij aan [R] ter zake van de keuringskosten13 van Wilkens heeft betaald.
Het verweer van De Watermolen c.s.
16. Voorop stelt De Watermolen c.s. dat [eiseres] om twee redenen niet als contractspartij bij opdrachtovereenkomst tot keuring van Wilkens is aan te merken.

17. Allereerst heeft De Watermolen c.s. de opdracht daartoe (uitsluitend) van (de hen bekende) [R] ontvangen, is [eiseres] bij die keuring niet aanwezig of betrokken geweest en zijn de resultaten van de keuring door [gedaagde 2] niet aan [eiseres] , maar aan [R] medegedeeld.
Het moge zo zijn dat nadien De Watermolen c.s. op verzoek van [R] per email de röntgenfoto’s van Wilkens naar [P] , de dierenarts van [eiseres] , heeft gestuurd en [gedaagde 2] die dierenarts later ook nog telefonisch te woord heeft gestaan omtrent een onregelmatigheid, zichtbaar op die foto(‘s), van het linker voorbeen, zomede toen de koop reeds was gesloten op verzoek van [R] de keuringsbevindingen ten behoeve van een verzekering nog op papier heeft gesteld; daarmede is [eiseres] echter nog steeds geen contractspartij van
De Watermolen c.s. geworden, hoogstens is zij als een (indirect) belanghebbende bij Wilkens te beschouwen.

18. Ten tweede blijkt uit de verkoopfactuur van 31 mei 2012, dat Wilkens is gekocht niet door [eiseres] privé, maar door Skagen Designs Ltd., de vennootschap waarvan [eiseres] president is. Dat haar naam ook in de adressering voorkomt, maakt dat niet anders.
Verdere bevestiging hiervan vindt De Watermolen c.s. onder meer in het feit dat [R] de keuringskosten aan Skagen Design Ltd. heeft gefactureerd en bijvoorbeeld ook de transportkosten aan Skagen zijn gedeclareerd.
Dienvolgens is [eiseres] geen eigenaar (geworden) van Wilkens en uit dien hoofde in deze ook niet als contracts- en procespartij aan te merken.

19. Voorts betwist De Watermolen c.s. dat [eiseres] en/of Skagen Design Ltd. nog belang bij Wilkens en de onderhavige vorderingen heeft/hebben, omdat Skagen Design Ltd. haar eigendomsrechten van het paard Wilkens in 2013 heeft overgedragen aan Skagen Holdings, die op haar beurt het paard datzelfde jaar weer heeft overgedragen aan de vennootschap Kastel Denmark14.
Bovendien blijkt uit dezelfde uitdraai van Centerline Scores.com dat het paard Wilkens het laatste jaar 2013/14 minstens tien keer (met dezelfde ruiter) op wedstrijden is uitgekomen, waarvan vijf keer in de prijzen:

21. Daarmede is naar het oordeel van De Watermolen c.s. de keuring en het later opgemaakte rapport lege artis tot stand gekomen en dienen de vorderingen van [eiseres] te worden afgewezen.

Internationale casuspositie
23. Aan de orde is een geschil omtrent de merites van een door De Watermolen c.s. te [plaats] (Nederland) verrichte (aankoop)keuring van een paard, dat nadien door een Deense vennootschap verkocht is aan een in Reno ( USA ) wonende koper, alwaar dat paard zich inmiddels bevindt.

27. Alvorens tot aankoop te willen overgaan, wenste [eiseres] daarbij een positieve aankoopkeuring van Wilkens door een onafhankelijke dierenarts.
Op voorspraak van [A] is daartoe De Watermolen c.s. in beeld gebracht en als zodanig door [eiseres] geaccepteerd.
Vervolgens heeft [R] als makelaar van [A] , maar op eigen naam althans niet namens [eiseres] bij De Watermolen c.s. een keuringsafspraak voor Wilkens gemaakt.
De keuring als zodanig is op 15 mei 2012 door [gedaagde 2] uitgevoerd in het bijzijn van [A] en [R] ; [eiseres] was daarbij niet aanwezig of anderszins betrokken.

28. Uit het voorgaande blijkt dat [eiseres] geen opdrachtgeefster van De Watermolen c.s. is geweest tot het verrichten van de keuring van Wilkens.
Zulks wordt bevestigd door:
- de verklaring van [R] zelf16;
- de patientenkaart 17
- het uitsluitend rechtstreeks aan [R] rapporteren door [gedaagde 2] van de
keuringsresultaten18;
- de omschrijving in de (verkoop)factuur van [A] , waarvan de goedkeuring
onderdeel uitmaakt;
- het ontbreken van een commissienota van [R] aan [eiseres] ;
- het declareren van de keuringskosten door [gedaagde 2] bij [R] en het op zijn beurt
declareren daarvan bij [eiseres] ;
indirect:
- het terugvorderen door [eiseres] van de door haar aan [R] betaalde
keuringskosten ad € 1.595,--19: als opdrachtgeefster had zij ook in geval van afkeuring die
kosten moeten voldoen, dus geen te vorderen (ontbindings)schade.
- in de email van 17 mei 201220 geeft [R] aan De Watermolen c.s. aan dat [eiseres] “de
klant”is, oftewel degene ten behoeve van wie de keuring heeft plaatsgevonden; daarmede
wordt [eiseres] nog geen contractspartij van De Watermolen c.s.
29. Met name in het kader van de subsidiaire vordering, is vervolgens te bezien in hoeverre [eiseres] niet alleen als geïnteresseerde amazone maar ook overigens in de hoedanigheid van eigenaar als belanghebbend bij de deugdelijkheid en uitkomsten van de keuring van Wilkens door De Watermolen c.s. is te beschouwen.

30. De koopovereenkomst21 van Wilkens is volgens [eiseres] vervat in de factuur van 31 mei 2012 van [A]22.
Daarop komt weliswaar de naam van [eiseres] voor, maar is (overigens) gericht en geadresseerd aan de vennootschap waarvan zij president is: Skagen Design Ltd., 640 Maestro Dr. Suite 100, Reno ( USA ).
Ook [R] heeft aan die vennootschap de keuringskosten gedeclareerd23.
Evenzo zijn transportkosten van Wilkens aan Skagen Designs Ltd. gedeclareerd24.
Daarmede is in beginsel gegeven, dat niet [eiseres] in privé, maar Skagen Design Ltd. eigenaar van Wilkens is (geworden).
Daaraan doet naar het oordeel van de rechtbank niet af de mededeling van (de accountant van) [eiseres]25 dat betaling van die facturen van enige privérekening van haar zou zijn geschied, nog los van de mogelijkheid, dat zulks middels een rekening-courantverhouding met de vennootschap kan zijn gecompenseerd.

31. Het vorenstaande gevoegd bij het feit dat [eiseres] in het geheel niet heeft weersproken of zich zelfs ook maar heeft uitgelaten omtrent de gedocumenteerde stelling van De Watermolen c.s. bij conclusie van antwoord dat het paard Wilkens in 2013 in eigendom is overgedragen aan Skagen Holding en nadien aan Kastel Denmark, vestigt voor de rechtbank in ieder geval het vermoeden, dat het paard Wilkens initieel eigendom was/is geworden van Skagen Design Ltd. en vervolgens is overgedragen aan Skagen Holdings respectievelijk Kastel Denmark, overigens vennootschappen die direct of indirect door [eiseres] worden gecontroleerd.

32. Daarnaast weerspreekt [eiseres] niet of nauwelijks dat Wilkens in 2013/2014 minstens tien keer in wedstrijden is uitgekomen, vijf keer in de prijzen is gevallen, waarvan twee keer een (reserve)kampioenschap26.

33. Nu het voorgaande in schril contrast staat met de stellingen van [eiseres] in de dagvaarding, waarin de rechtbank bovendien leest dat Wilkens na aankomst in de USA kreupel was, niet (meer) geschikt voor de (top)sport en [eiseres] geen enkele wedstrijd met het paard heeft gereden, is de rechtbank van oordeel dat [eiseres] daarmede gehandeld heeft in strijd met haar waarheidsplicht, hetgeen te ernstiger is, nu zij haar schadevordering baseert op totaal verlies van (de mogelijkheden van) Wilkens en dienvolgens de volledige koopsom van
De Watermolen c.s. vordert, terwijl zij -als dat al voor haar als eigenaar aan de orde zou zijn- in ieder geval de ontvangen koopprijs van Skagen Holdings, gewonnen prijs- en dekkingsgelden daarop in mindering zou moeten komen.
Hetzelfde heeft te gelden voor een aantal andere posten van de door [eiseres] gepretendeerde schade als verzekeringspremies over de jaren 2013 en 2014, commissie Volker Bromman27 en andere na 2012 opgevoerde kosten, betrekking hebbende op de periode, dat Skagen Holdings respectievelijk Kastel Denmark eigenaar van Wilkens was/is.

34. Vorengaande overwegingen tezamen genomen en met name beziende de verzwijgingen in de dagvaarding en het zwijgen bij conclusie van repliek, waar uitleg geboden was, brengt de rechtbank, voor zoveel nodig met inachtname van het bepaalde in artikel 21 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, tot de vaststelling dat [eiseres] in privé geen eigenaar van het paard Wilkens is (geworden) en ook op die grond haar vorderingen zullen worden afgewezen.

36. Blijft over de vraag in hoeverre De Watermolen c.s. vanwege die onregelmatigheid op de röntgenfoto(‘s) behalve de aanwezigheid daarvan ook voor een mogelijk later artrose-risico had moeten waarschuwen.
Het is de rechtbank ambtshalve bekend, dat artrose op zich een veel vaker voorkomende kwaal van (grote huisdieren als) paarden is, zomede dat een onregelmatigheid in een kroongewricht, ook als die op het moment van keuring niet actief is, op den duur een groter risico op het krijgen van artrose kan vormen.
Binnen de “paardenwereld”, zeker bij professionele fokkers/stalhouders, paardenhandelaars en makelaars en dierenartsen is dat een feit van algemene bekendheid.
Gelegd op de onderhavige situatie behoefde De Watermolen c.s. [R] als opdracht- gevende makelaar op dit punt niet te waarschuwen.
[eiseres] werd bijgestaan door dierenarts [P] , die de röntgenfoto’s heeft bestudeerd en de onregelmatigheid in het kroongewricht van het linker voorbeen van Wilkens zelf heeft opgemerkt en op verzoek van [eiseres] ter zake navraag heeft gedaan bij [gedaagde 2] .
Daarmede staat vast dat zij -en dus ook [eiseres] - op de hoogte was van het voren geschetste potentiële risico.
Ten onrechte doet [eiseres] dat af met de stelling dat [P] niet gespecialiseerd was in paarden.
Nog los van de indruk van de rechtbank aan de hand van de betrokken emailwisselingen, dat dat wel meevalt, stelt ook [eiseres] dat [P] dierenarts een praktijk met grote huisdieren uitoefent.
Dan weet [P] uit dien hoofde beter, hetgeen wordt bevestigd door het feit dat zij na kennisname van de röntgenfoto’s nadere informatie van [gedaagde 2] omtrent diens keuringsbevindingen wilde hebben.
In die situatie kan De Watermolen c.s. niet worden verweten [eiseres] , als overigens voor [gedaagde 2] op dat moment niet rechtstreeks belanghebbende, niet voor een artrose-risico gewaarschuwd te hebben.