Uitspraken

Nu Acmaa heeft verklaard dat zij een volledige asbestinventarisatie type A heeft uitgevoerd, mocht Coop er vanuit gaan dat er geen sprake was van waarneembare asbest. In haar eindrapport heeft Acmaa geen uitsluitingen opgenomen, omdat bijvoorbeeld sommige ruimten niet konden worden onderzocht. Integendeel, bovenaan pagina 8 van het eindrapport valt te lezen dat er geen beperkingen waren tijdens de inventarisatie. Acmaa heeft kennelijk geen reden aanwezig geacht om een aanvullend type B onderzoek aan te bevelen. Tussen partijen staat vast dat er niettemin asbest is aangetroffen. Nu die asbest zich bevond boven op de plafondplaten bij de brood – en kaasafdeling en eenvoudig visueel kon worden vastgesteld door een plafondplaat in de winkel op te tillen, zodat over de bovenzijde van die platen kon worden gekeken, moet ervan worden uitgegaan dat (dus) sprake is geweest van direct waarneembare asbest, waarvoor geen destructief onderzoek nodig was. Acmaa heeft benadrukt dat zij heeft gedaan wat bij een type A onderzoek van haar, binnen het kader van haar inspanningsovereenkomst, mocht worden verwacht. Zij heeft ook desk research gepleegd, heeft acht geslagen op een verbouwing in 2007 en heeft steekproefsgewijze gecontroleerd hetgeen gebruikelijk is bij een type A onderzoek. Acmaa stelt thans dat er tijdens haar onderzoek beperkingen waren doordat de winkel gewoon open was en er daardoor bijvoorbeeld geen plafondplaten konden worden opgetild boven de brood – en kaasafdeling. Dat moge zo zijn, maar Acmaa had daarvan dan melding moeten doen in haar eindrapport en moeten vermelden dat er door die omstandigheden geen sprake kon zijn van een volledig type A onderzoek. Dat wordt immers voorgeschreven in SC 540, maar behoort ook onderdeel te zijn van een zorgvuldig onderzoek en dito rapportering aan de opdrachtgever. Weliswaar maakt Acmaa in haar eindrapport op pagina 5 nog een voorbehoud door te vermelden dat niet volledig kan worden uitgesloten dat bij aan het pand te verrichten werkzaamheden toch asbesthoudende onderdelen worden aangetroffen die tijdens de inventarisatie niet zijn opgemerkt, maar de oorzaak daarvan ligt dan volgens Acmaa bijvoorbeeld in het feit dat er onderdelen in het gebouw aanwezig zijn, die niet visueel zijn te detecteren zonder dat er destructief onderzoek plaatsvindt. Als voorbeeld noemt Acmaa dan asbest boven vaste plafondplaten. Zoals hiervoor overwogen, was de uiteindelijk geconstateerde asbest eenvoudig visueel waar te nemen door een plafondplaat op te tillen, derhalve zonder destructief onderzoek. Het hiervoor genoemde voorbehoud baat Acmaa derhalve niet.

Nu Acmaa specifiek is ingeschakeld om een volledige asbestinventarisatie type A te verrichten en zij vervolgens heeft gerapporteerd dat geen asbest is gedetecteerd, zonder enig relevant voorbehoud te maken en zonder melding te maken van enige belemmering bij het onderzoek, terwijl er wel sprake was van asbest, heeft Acmaa, naar de rechtbank oordeelt, in dit specifieke geval niet naar behoren gepresteerd. Dit maakt derhalve dat Acmaa in beginsel aansprakelijk is voor de schade die daarvan het gevolg is.

Waar het gaat om haar aansprakelijkheid en de mogelijke omvang daarvan, heeft Acmaa een beroep gedaan op haar algemene voorwaarden, die mede van toepassing zijn op haar overeenkomst met [X] en die zij derhalve ook kan tegenwerpen aan Coop. Ter comparitie heeft Coop ingetrokken haar verweer dat zij de algemene voorwaarden van Acmaa niet had ontvangen. Coop erkent dat de tekst van die voorwaarden was gevoegd bij de offerte. Nu niet anders is gebleken, neemt de rechtbank als uitgangspunt dat [X] , door op basis van de offerte opdracht te verstrekken, de algemene voorwaarden van Acmaa heeft aanvaard. Meer in concreto zijn in de algemene voorwaarden, voor zover relevant, de navolgende bepalingen te lezen.

Het meest ver strekkend is het beroep op het bepaalde in artikel 8.3. De rechtbank honoreert evenwel de stelling van Coop dat die bepaling in strijd is met normen van redelijkheid en billijkheid. De bepaling raakt de essentie van de opdracht aan Acmaa. Acmaa wordt, en is in ieder geval in de onderhavige kwestie, ingeschakeld om een asbestinventarisatie uit te voeren. De resultaten van zodanige onderzoek zijn mede bepalend voor de vraag of een bouwvergunning dan wel sloopvergunning wordt afgegeven. De opdracht aan Acmaa is uiteraard niet vrijblijvend. Dat karakter zou de opdracht niettemin kunnen krijgen indien en voor zover Acmaa zich juist met betrekking tot deze essentie van haar inschakeling kan exonereren indien zij, binnen de omvang van de opdracht en de aard van het onderzoek, haar aansprakelijkheid kan afwenden, indien zij ten onrechte rapporteert dat geen asbest aanwezig is. Het beroep door Acmaa op artikel 8.3 van haar voorwaarden wordt dan ook verworpen.

Artikel 8.4 van de voorwaarden brengt een aansprakelijkheidsbeperking aan. De rechtbank stelt voorop dat het in strijd is met de goede zeden om zich contractueel vrij te tekenen voor schade als gevolg van opzet of grove schuld als bedoeld in artikel 3: 40 BW. Daarvan is echter aan de zijde van Acmaa niet gebleken. Wat er ook zijn moge van de toerekenbare tekortkoming van Acmaa, niet kan worden gesteld dat zij haar opdracht bewust roekeloos heeft uitgevoerd.

Een beding waarbij de aansprakelijkheid in omvang wordt beperkt, is niet ongebruikelijk, zeker niet in die gevallen waarin de verhouding tussen de door te belasten prijs voor de prestatie en de mogelijke gevolgen van een toerekenbare tekortkoming groot kan zijn. De onderhavige kwestie is daarvan een voorbeeld. Acmaa heeft haar werkzaamheden geoffreerd en verricht voor een bedrag van € 610,-. Coop stelt dat haar schade € 73.794,79 omvat. Onder die omstandigheden kan niet worden geoordeeld dat een beroep op de aansprakelijkheids- beperking op grond van de algemene voorwaarden in het onderhavige geval naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar moet worden geacht. (Zie ook gerechtshof Den Bosch, 27 oktober 2015, ECLI:NL:GHSHE: 2015:4335).
[X] heeft de algemene voorwaarden van Acmaa, toen zij de opdracht verstrekte, onweersproken gelaten en heeft derhalve ook met de aansprakelijkheidsbeperking van artikel 8.4 van die voorwaarden ingestemd.

De aansprakelijkheid van Acmaa jegens Coop is, in dit geval, derhalve beperkt tot een bedrag van € 2.500,-. Coop heeft haar vordering van € 73.794,79 met facturen onderbouwd. Hoewel partijen inhoudelijk hebben gedebatteerd over die facturen en de totaalomvang van de gevorderde schade, oordeelt de rechtbank dat uit die facturen in ieder geval blijkt dat de gevolgen van de asbestsanering tot hogere kosten dan € 2.500,- hebben geleid. De rechtbank verwijst onder meer naar de spoedwerkzaamheden van het bedrijf Van Leeuwen en de meerwerknota in verband met de bouwstop van het bedrijf Pactum. De door de algemene voorwaarden beperkte vordering van € 2.500,- is dan ook voor toewijzing vatbaar.

De wettelijke rente vanaf 30 april 2014 is voor toewijzing vatbaar, terwijl Acmaa als in het ongelijk gestelde partij de kosten van deze procedure moet dragen.