Uitspraken

Op 22 februari 2016 heeft Endona een omgevingsvergunning op grond van de Wabo aangevraagd voor de activiteiten: het bouwen van een bouwwerk, het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde (afgraven, ophogen en egaliseren van de grond) en het gebruiken van gronden of bouwwerken in strijd met de bestemming op het perceel met adres Johannalaan 39 te Heeten.

De gronden waarop het plan wordt gerealiseerd zijn grotendeels gelegen binnen het bestemmingsplan ‘De Veldegge, fase 1 De Enk’ en hebben daarin de bestemming ‘Agrarisch – Kerngebied’ en de gebiedsaanduidingen ‘hoogteverschillen’ en ‘openheid’. Voorts is het noordelijkste puntje gelegen in het bestemmingsplan ‘Buitengebied Raalte, correctieve herziening’ en ‘Buitengebied Raalte, 2e correctieve herziening’. Daarin heeft het de bestemming ‘Agrarisch met waarden – Landschapswaarden’ en deels de dubbelbestemming ‘Waarde Archeologie’ en de gebiedsaanduiding ‘reconstructiewetzone-verwevingsgebied’.

Niet in geschil is dat de aangevraagde activiteiten in strijd met die bestemmingen zijn.

Naar aanleiding van deze aanvraag heeft verweerder onder toepassing van afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) op 17 maart 2016 een ontwerpbesluit genomen dat van 17 maart 2016 tot en met 27 april 2016 ter inzage heeft gelegen. Hiertegen zijn, onder meer door eiser, zienswijzen ingediend. Daarna heeft verweerder het bestreden besluit als vermeld onder ‘procesverloop’ genomen.

In artikel 2.27, eerste lid, van de Wabo is bepaald dat in bij wet of algemene maatregel van bestuur aangewezen categorieën gevallen een omgevingsvergunning niet wordt verleend dan nadat een daarbij aangewezen bestuursorgaan heeft verklaard dat het daartegen geen bedenkingen heeft. Op grond van het derde lid van voornoemd artikel kan de verklaring slechts worden gegeven of geweigerd in het belang dat in de betrokken wet of algemene maatregel van bestuur is aangegeven. In het vierde lid van dit artikel is bepaald dat het bestuursorgaan dat de verklaring geeft, daarbij bepaalt dat aan de omgevingsvergunning de daarbij aangegeven voorschriften die nodig zijn met het oog op het belang, bedoeld in het derde lid, worden verbonden.

Op grond van artikel 6.5, eerste lid, van het Besluit omgevingsrecht (Bor) wordt de omgevingsvergunning, voor zover een aanvraag betrekking heeft op een activiteit als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wabo, waarbij met toepassing van artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onder a, onder 3º, van de Wabo wordt afgeweken van het bestemmingsplan, niet verleend dan nadat de gemeenteraad van de gemeente waar het project geheel of in hoofdzaak zal worden of wordt uitgevoerd, heeft verklaard dat hij daartegen geen bedenkingen heeft. In het tweede lid van dit artikel is bepaald dat de verklaring slechts kan worden verleend of geweigerd in het belang van een goede ruimtelijke ordening.

Goede ruimtelijke ordening

Bij raadsbesluit van 16 december 2010 zijn besluiten omtrent een aanvraag omgevingsvergunning waarbij met toepassing van artikel 2.12, lid 1, sub a, onder 3º van de Wabo wordt afgeweken van het bestemmingsplan gedelegeerd aan het college.

Ook heeft de raad op 30 januari 2014 besloten om een positieve grondhouding aan te nemen wat betreft de ontwikkeling van grondgebonden zonnepanelen (zonneparken) in de gebieden:

Tevens is daarbij met betrekking tot het zonnepark in Heeten expliciet besloten om in principe planologische medewerking te verlenen aan de ontwikkeling van een zonnepark als pilotproject op de gronden in gemeentelijk eigendom, gelegen langs de rondweg in Heeten.

Tenslotte heeft de raad op 29 januari 2015 een lijst met categorieën van gevallen vastgesteld waarvoor geen verklaring van geen bedenkingen noodzakelijk is. Daarbij is in categorie I van die lijst onder meer ‘Duurzame energie’ opgenomen.

De rechtbank is van oordeel dat met de in het raadsbesluit van 30 januari 2014 vermelde uitgangspunten sprake is van een goede ruimtelijke onderbouwing van het standpunt dat geen verklaring van bedenkingen is vereist. Dit geldt temeer omdat ook in het provinciale beleid (onder meer de Omgevingsvisie en – verordening en het programma Nieuwe Energie Overijssel) de ambitie is uitgesproken om duurzame energieopwekking te bevorderen, waarbij onder meer is gedacht aan het opwekken van energie met behulp van zonnepanelen op agrarische percelen. Daarnaast wordt het energiepark enigszins verdiept aangelegd en ingepast met een grondwal van 15 meter breedte met een haag die er voor zorgt dat het energiepark vanuit vrijwel de gehele omgeving op ooghoogte niet is te zien. De rechtbank is van oordeel dat verweerder zich op het standpunt kan stellen dat hiermee afdoende aandacht is besteed om de door eiser gestelde uitzicht- en horizonvervuiling zoveel mogelijk te beperken.

Geluid

Wat betreft de zorgen van eiser voor geluidsoverlast door hoogfrequente tonen, afkomstig van de omvormers, transformatoren en langs de zonnepanelen blazende oostenwind, overweegt de rechtbank dat de omvormers worden geplaatst in een aparte ruimte in een stenen techniekgebouw en dat de techniekruimte wordt afgezogen met een ventilator die de lucht in oostelijke richting uitblaast. De rechtbank is van oordeel dat daarmee, mede gelet op de overheersende windrichting, voldoende maatregelen zijn genomen om het geluid zoveel mogelijk te beperken. Eiser heeft niet aannemelijk gemaakt dat sprake zal zijn van geluidsoverlast. Verweerder heeft voor het antwoord op de vraag of een akoestisch rapport is vereist gebruik gemaakt van de uitgave “bedrijven en milieuzonering” van de VNG en daarbij, omdat in de Staat van Inrichtingen/Activiteitenlijst geen omschrijving van een zonnepanelenpark voorkomt, aansluiting gezocht bij de omschrijving van elektriciteitsbedrijven, waar immers ook transformatoren en omvormers aanwezig zijn. De rechtbank acht dit niet onredelijk. Aan de daarbij genoemde eis van een minimale afstand van 30 meter tot de dichtstbijzijnde woningen wordt ruimschoots voldaan. Voorts heeft verweerder er in dit verband nog op gewezen dat een binnen de gemeente Raalte aanwezige elektriciteitscentrale, gelegen in het dorp Raalte, niet tot overlast voor de omwonenden leidt. Naar het oordeel van de rechtbank kon verweerder dan ook in redelijkheid afzien van het eisen van een akoestisch onderzoek.

Nu het zonnepark moet worden aangemerkt als een inrichting in de zin van het Activiteitenbesluit en moet worden voldaan aan de geluidsvoorschriften van het Activiteitenbesluit waarbij de best beschikbare technieken moeten worden toegepast, is de rechtbank van oordeel dat ook wat het geluid betreft voldaan wordt aan de eisen van een goede ruimtelijke onderbouwing. Indien de geluidsnormen worden overtreden kan eiser zich tot verweerder wenden met een handhavingsverzoek.

Overlast door schittering door de zon.

Voor zover eiser heeft gesteld dat hij overlast verwacht door weerkaatsing/schittering van de zon op de zonnepanelen, heeft verweerder er terecht op gewezen dat dit gezien de ligging van het zonnepark ten noorden van eisers woning niet is voor te stellen. Ook overlast als gevolg van schittering door breken van het zonlicht indien er waterdruppels op de panelen blijven liggen acht de rechtbank niet aannemelijk.

Financiële haalbaarheid.

Ten aanzien van de financiële haalbaarheid heeft verweerder er gemotiveerd op gewezen dat er voor hem geen risico is omdat met initiatiefnemer een anterieure planschadeovereenkomst is aangegaan en eventuele planschade dus voor rekening van de initiatiefnemer komt.

Daarnaast heeft het Energiefonds Overijssel een intentieverklaring getekend om 80% van de financiering voor haar rekening te nemen en daarnaast nog 10% in de vorm van een participatie af te dekken. Dat het hier betreft een intentieverklaring doet aan de conclusie van financiële haalbaarheid niet af. Verweerder heeft voldoende duidelijk gemaakt dat een definitieve toezegging pas zal worden gegeven als het project definitief doorgaat.

Verhoogde temperatuur.

Voor zover eiser heeft gewezen op een onderzoeksrapport waaruit zou blijken dat het zonnepark kan leiden tot een verhoging van de omgevingstemperatuur, is de rechtbank van oordeel, dat nog daargelaten of dit onderzoek één op één is toe te passen op de onderhavige situatie, de conclusie van dat onderzoek is dat het waarschijnlijk geen effect heeft. Ook deze grond kan derhalve niet slagen.

Gevolgen verdiept aanleggen.

Tenslotte is met betrekking de mogelijke overlast door ongedierte omdat de verdiepte aanleg kan leiden tot een modderpoel door verweerder aangegeven dat het terrein onder afschot zal worden aangelegd richting de watergang aan de noordzijde hetgeen ook blijkt uit de op de tekening aangegeven rode pijlen. Nu het plan conform de bij de vergunning behorende tekening moet worden gerealiseerd, treft ook dit punt geen doel.

Vandalisme.

Met betrekking tot mogelijk vandalisme door hangjongeren, constateert de rechtbank dat men in beginsel niet op het terrein kan komen. Bovendien heeft verweerder er terecht op gewezen dat dit een onzekere toekomstige gebeurtenis betreft die, indien daar sprake van is, middels handhaving kan worden aangepakt.

Gelet op het voorgaande kan het bestreden besluit in stand worden gelaten.