Uitspraken

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft ter terechtzitting gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 150 dagen waarvan 143 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren en een taakstraf voor de duur van 120 dagen subsidiair 60 dagen hechtenis.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van verdachte heeft de rechtbank verzocht in geval van een gevangenisstraf, deze voorwaardelijk op te leggen nu verdachte weer werk heeft, uitzicht heeft op een vast contract en zich vrijwillig heeft gemeld bij [instelling] om aan zijn problemen te werken.

De gronden voor een straf of maatregel

Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij het volgende van belang.

Verdachte heeft op 21 augustus 2016 in een uitgaansgelegenheid een glas in de richting van aangever gegooid, waardoor aangever zwaar lichamelijk letsel heeft opgelopen. Het slachtoffer is nog steeds herstellende en duidelijk is dat volledig herstel niet wordt verwacht. Het litteken dat als gevolg van het handelen van verdachte bij het slachtoffer is ontstaan, zal namelijk voor altijd zichtbaar blijven, waardoor het slachtoffer blijvend getekend is.

Het is een feit van algemene bekendheid dat slachtoffers van dergelijke delicten niet alleen lijden onder de pijn en schrik van het moment van het delict, maar vaak ook nog lange tijd daarna last kunnen hebben van gevoelens van angst en onveiligheid.

Daarnaast is het delict gepleegd midden in een drukbezochte horecagelegenheid. Veel mensen die niets anders deden dan zich amuseren zijn plotseling getuige van een vreselijk feit. Dat veroorzaakt maatschappelijke verontrusting en gevoelens van angst en onveiligheid bij het publiek. Zo strekken de gevolgen van deze daad zich veel verder uit dan alleen tot het directe slachtoffer.

De rechtbank heeft bij de strafoplegging gekeken naar de oriëntatiepunten zoals deze zijn vastgesteld door het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht. Bij een zware mishandeling met een wapen (in dit geval een glas) wordt een gevangenisstraf van 7 maanden als uitgangspunt genomen.

Overeenkomstig deze oriëntatiepunten en het strafblad van verdachte vindt de rechtbank, gelet op de ernst van het gepleegde feit, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf dan ook een passende straf. Anderzijds heeft de rechtbank rekening gehouden met het feit dat verdachte inmiddels een fulltime baan heeft, die hij kwijt zal raken als hij langere tijd gedetineerd raakt. Juist deze dagbesteding zorgt ervoor dat de kans op herhaling van dit soort feiten wordt beperkt. Nu verdachte na het plegen van het feit ook vrijwillig hulp heeft gezocht bij [instelling] en inmiddels is ingebed in de hulpverlening, zal de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zodanige duur opleggen dat hij zijn baan kan behouden, zonder daarmee teveel afbreuk te doen aan de ernst van het feit. De rechtbank komt daarmee

tot een andere strafoplegging dan door de officier van justitie is geëist.

De rechtbank is van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van 6 maanden waarvan 5 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren en een werkstraf voor de duur van 120 uren subsidiair 60 dagen hechtenis passend en geboden is.

De vordering van de benadeelde partij

[slachtoffer] , heeft zich als benadeelde partij gevoegd in dit strafproces. De benadeelde partij vordert verdachte te veroordelen schadevergoeding te betalen tot een totaalbedrag van

€ 1145,- (elfhonderd en vijf en veertig), te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. De gevorderde materiële schade bestaat uit de volgende posten:

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij in zijn geheel toe te wijzen te vermeerderen met de wettelijke rente alsmede oplegging van de schadevergoedingsmaatregel conform artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van verdachte heeft de rechtbank verzocht de vordering voor wat betreft de materiële schade af te wijzen nu onvoldoende is onderbouwd of de schade aan de kleding onherstelbaar is.

Daarnaast heeft de raadsman van verdachte de rechtbank verzocht, gezien de omstandigheden, de vordering voor wat betreft de immateriële schade te matigen tot € 250,- a € 300,-.

Het oordeel van de rechtbank

Door de gebezigde bewijsmiddelen en de behandeling op de terechtzitting is komen vast te staan dat verdachte door het bewezenverklaarde feit rechtstreeks schade heeft toegebracht aan de benadeelde partij.

Voor wat betreft de (exacte) omvang van die schade zal . de rechtbank de schade schatten. De rechtbank schat de schade naar redelijkheid en billijkheid op € 100,-. De rechtbank zal de vordering tot zover toewijzen en voor het overige niet-ontvankelijk verklaren. De benadeelde partij kan de vordering in zoverre slechts aanbrengen bij de burgerlijke rechter.

De opgevoerde immateriële schadepost is betwist doch voldoende onderbouwd.

De rechtbank zal het immaterieel gevorderde daarom toewijzen tot een bedrag van € 900,-,

te vermeerderen met de verschuldigde wettelijke rente vanaf de datum waarop het strafbare feit is gepleegd.

De schadevergoedingsmaatregel

De benadeelde partij heeft verzocht en de officier van justitie heeft gevorderd de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

De rechtbank zal de maatregel als bedoeld in artikel 36f Sr opleggen, aangezien verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het feit is toegebracht.