Uitspraken

Het spoedeisend belang van Rovidam bij de vorderingen vloeit genoegzaam voort uit haar stelling dat de uitlatingen van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] over de voortzetting van de onderneming van MZB en het gebruik door hen van het computerbestand doorlopend afbreuk doen aan de bedrijfsvoering van Rovidam.

In de kern gaat deze zaak om het computerbestand. Niet in geschil is dat MZB ten tijde van haar faillissement een computerbestand had met de gegevens zoals hierboven vermeld. Rovidam stelt dat [gedaagde 2] dat computerbestand heeft gedownload kort voordat MZB failliet is verklaard, om het computerbestand na het faillissement van MZB te kunnen blijven gebruiken, en dat het sindsdien wordt gebruikt ten behoeve van de ondernemingen van [gedaagde 1] . Rovidam wijst in dat verband op de nieuwjaarswens die [gedaagde 1] in het begin van 2018 heeft rondgestuurd. Volgens Rovidam heeft het computerbestand te gelden als een databank, die zij als enige mag gebruiken omdat zij het computerbestand heeft gekocht van de curator in het faillissement van MZB.
Ter zitting heeft Rovidam uitdrukkelijk verklaard geen beroep meer te doen op het handelsnaamrecht.

Daarmee ligt ten eerste de vraag voor of het computerbestand een databank is als bedoeld in de Databankenwet. In artikel 1.a Databankenwet is een databank een verzameling van werken, gegevens of andere zelfstandige elementen die systematisch of methodisch geordend en afzonderlijk met elektronische middelen of anderszins toegankelijk zijn en waarvan de verkrijging, de controle of de presentatie van de inhoud in kwalitatief of kwantitatief opzicht getuigt van een substantiële investering.

Rovidam stelt dat het computerbestand dusdanig groot is (15 gigabite) dat het veel tijd en geld heeft gekost om te komen tot zo’n groot computerbestand. Bij de overname door [gedaagde 2] in 2010 is dan ook een enorm bedrag betaald voor het computerbestand, aldus Rovidam. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] betwisten dat sprake is van een substantiële investering als bedoeld in de Databankenwet.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Om aanspraak te kunnen maken op de bescherming van het databankenrecht geldt als voorwaarde dat wordt aangetoond dat de samensteller van de databank substantieel heeft geïnvesteerd in de verkrijging van de door hem gecreëerde elementen of in de controle of presentatie van die elementen, los van de investeringen die voor het creëren van die elementen zijn aangewend. Het moet derhalve gaan om de investering ten behoeve van het aanleggen van de databank als zodanig en niet om de investering die was gemoeid met het creëren van de gegevens die zijn opgenomen in het computerbestand (vgl. HvJ 9 november 2004, nr. C-203/02, British Horseracing Board/William Hill).

Rovidam heeft niet inzichtelijk gemaakt welke investeringen zijn gedaan in het computerbestand als zodanig, dus los van wat het in de loop der jaren heeft gekost om de gegevens met betrekking tot klanten en relaties te verwerven die zijn opgenomen in het computerbestand. Dat [gedaagde 2] niet, althans onvoldoende gemotiveerd, heeft betwist dat bij de overname in 2010 een enorm bedrag is betaald voor het computerbestand, maakt nog niet dat er sprake moet zijn geweest van een substantiële investering in de zin van artikel 1.a Databankenwet. Uit niets blijkt dat de koopprijs in 2010 voor het computerbestand niet (mede) is bepaald door de grote hoeveelheid klanten- en relatiegegevens die zijn opgenomen in het computerbestand en dat vooral is betaald voor de investering die was gemoeid met het creëren dan wel verzamelen van die gegevens, terwijl nu juist die investering niet meeweegt bij de beoordeling of er sprake is van een substantiële investering zoals bedoeld in artikel 1.a Databankenwet. Het bovenstaande leidt ertoe dat niet aannemelijk is dat het computerbestand een databank is in de zin van artikel 1.a. Databankenwet. Daardoor kan voor toewijzing van de vorderingen geen grondslag worden gevonden in het databankenrecht.

Vervolgens is aan de orde of [gedaagde 1] en [gedaagde 2] onrechtmatig hebben gehandeld jegens Rovidam door gebruik te maken van het computerbestand.

Volgens Rovidam hebben [gedaagde 1] en [gedaagde 2] aan de hand van concurrentiegevoelige informatie afkomstig uit het computerbestand van Rovidam, hun ondernemingen opgebouwd. Zij heeft ter onderbouwing van deze stelling verwezen naar de in januari 2018 verzonden nieuwjaarsgroet en gesteld dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] tot het gebruik van de informatie niet gerechtigd waren, omdat Rovidam deze informatie heeft gekocht van de curator. Daarnaast heeft Rovidam gesteld dat zij al langer het vermoeden had dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] zich presenteerden als rechtsopvolger van Rovidam, maar dat vermoeden heeft zij niet onderbouwd met concrete feiten en omstandigheden.
[gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben aangevoerd dat zij niet of nauwelijks gebruik hebben gemaakt van gegevens die afkomstig zijn uit het computerbestand. Zij stellen daartoe dat [gedaagde 1] vanaf 2014 met veel tijdsinspanningen via internet en sociale media een eigen database heeft opgebouwd. Daarin is in 2016 weliswaar ook een gedeelte van de gegevens uit het computerbestand (hierna: het excelbestand) uit 2010 opgenomen, aldus [gedaagde 1] en [gedaagde 2] , maar die gegevens bestonden enkel uit de NAW- gegevens van kandidaten en waren door het tijdsverloop grotendeels achterhaald, zodat zij daarvan met uitzondering van de nieuwjaarsgroet geen gebruik hebben gemaakt. Voormeld excelbestand betreft volgens [gedaagde 1] en [gedaagde 2] een door [gedaagde 2] in 2010 uit het computerbestand gekopieerde lijst met de namen en (e-mail)adressen van kandidaten die hij destijds als bestuurder van MZB onder zich had.

Geoordeeld wordt dat Rovidam onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] gebruik hebben gemaakt van het computerbestand zoals Rovidam dat in 2014 van de curator heeft gekocht. De omstandigheid dat [gedaagde 2] in 2013 pogingen heeft ondernomen om het computerbestand te downloaden - wat daar ook van zij - brengt nog niet mee dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] de informatie uit het computerbestand ook hebben gebruikt. Dit geldt ook ten aanzien van de nieuwjaarsgroet van januari 2018, nu [gedaagde 1] en [gedaagde 2] gemotiveerd hebben betoogd dat zij die gegevens hebben ontleend aan het excelbestand waarover [gedaagde 2] als bestuurder van MZB in 2010 reeds beschikte. Rovidam heeft verder geen concrete feiten en omstandigheden genoemd waaruit het gebruik van het aangekochte computerbestand kan worden afgeleid.
Dit is anders ten aanzien van het excelbestand daterend uit 2010 ten aanzien waarvan het gebruik door [gedaagde 1] en [gedaagde 2] kan worden vastgesteld. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] hebben immers erkend dat zij deze gegevens in 2016 hebben opgenomen in hun eigen database en dat zij dit excelbestand hebben gebruikt voor het versturen van de nieuwjaarswens in 2018.

Het hiervoor vastgestelde gebruik biedt echter onvoldoende grond om aan te nemen dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] jegens Rovidam onrechtmatig hebben gehandeld. Daarvoor is onder meer redengevend dat het gebruik maken van in het verleden opgedane kennis, ervaring en contacten niet zonder meer onrechtmatig is, ook niet als deze is opgedaan bij een gefailleerde vennootschap waarvan de activa vervolgens is verkocht door de curator. Dit geldt temeer nu het een excelbestand betreft dat op het moment van de aankoop door Rovidam in 2014 al vier jaar oud was en dat de gegevens van het excelbestand eerst in 2016 zijn opgenomen in de database van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] .
Dit tijdsverloop maakt dat Rovidam voldoende tijd heeft gehad om haar relaties met klanten en relaties aan te halen en deze aan zich te binden. Gesteld noch gebleken is verder dat anderszins sprake is van bijkomende omstandigheden die het gebruik van het excelbestand door Rovidam onrechtmatig maken.

Aan Rovidam kan worden toegegeven dat de nieuwjaarswens ongelukkig is geformuleerd en dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] zich beter hadden kunnen onthouden van het noemen van de naam Rovidam. Ter zitting hebben [gedaagde 1] en [gedaagde 2] verklaard zij aan de mensen aan wie de nieuwjaarsgroet is gestuurd slechts kenbaar wilden maken hoe zij aan hun adressen zijn gekomen. Nu verder nergens uit blijkt dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] de naam Rovidam vaker hebben gebruikt is er onvoldoende grond voor toewijzing van de vorderingen die verband houden met de inhoud van de e-mail die in januari 2018 is verzonden.

De slotsom is dat alle vorderingen zullen worden afgewezen.

Rovidam zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] worden begroot op:

- griffierecht € 291,00

- salaris advocaat 816,00

Totaal € 1.107,00