Uitspraken

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het witwassen van € 423.853,-- wettig en overtuigend kan worden bewezen. Het geld is afkomstig uit verduistering in dienstbetrekking. Verdachte wist dat het geld van het bedrijf van haar echtgenoot op haar privérekening gestort zou worden, het was haar rekeningnummer en zij heeft alle boekingen verricht. Door het geld vervolgens terug te boeken naar de zakelijke rekening onder de noemer ‘een tijdelijke lening’ heeft verdachte een omzettingshandeling verricht. Aldus is zij schuldig aan witwassen.

De raadsman heeft vrijspraak bepleit van het opzettelijk witwassen en het schuldwitwassen. Hij heeft daartoe aangevoerd dat verdachte niet wist dat het geld dat op haar rekening werd gestort uit misdrijf afkomstig was en dat het dossier hier ook geen aanknopingspunten voor biedt. Verdachte hoefde redelijkerwijs ook niet te vermoeden dat het geld uit enig misdrijf afkomstig was, omdat zij mocht vertrouwen op de instructies van haar man, [medeverdachte] , en geen aanleiding had om aan zijn instructies te twijfelen.

De rechtbank stelt op grond van de hierna genoemde bewijsmiddelen de volgende feiten en omstandigheden vast.

Verdachte is gehuwd met medeverdachte [medeverdachte] (hierna: [medeverdachte] ), die op 14 januari 2011 medeverdachte [verdacht bedrijf] BV heeft opgericht en op dat moment ook bestuurder was. Vanaf 21 maart 2013 werd de zus van [medeverdachte] , [naam] , bestuurder van [verdacht bedrijf] BV. [medeverdachte] heeft verklaard dat hij ook na 21 maart 2013 degene was die feitelijk bepaalde wat er gebeurde binnen [verdacht bedrijf] BV.1 Het rekeningnummer [rekeningnummer 1] betreft de privérekening van verdachte. Het rekeningnummer [rekeningnummer 2] betreft de spaarrekening van verdachte.2

De Belastingdienst heeft tijdens het ingestelde boekenonderzoek vastgesteld dat op de privérekening van verdachte bedragen zijn ontvangen, waaraan een zakelijk karakter kan worden verbonden.3 In de administraties van [bedrijf 1] BV en [bedrijf 2] BV zijn een aantal facturen van [verdacht bedrijf] BV aangetroffen, waarop het rekeningnummer van [verdacht bedrijf] BV is veranderd in het privérekeningnummer van verdachte.4 De bedragen op deze facturen zijn rechtstreeks door de betreffende ondernemingen overgeboekt naar de privérekening van verdachte, onder vermelding van het factuurnummer. Deze facturen of betalingen zijn niet in de fysieke noch in de digitale administratie van [verdacht bedrijf] BV terug te vinden.5 Wanneer [verdacht bedrijf] BV geld nodig had, boekte verdachte het geld vervolgens op verzoek van [medeverdachte] over naar [verdacht bedrijf] BV.6 Bij die overschrijving vermeldde zij als omschrijving ‘een (tijdelijke) lening’.7

Verdachte heeft verklaard dat zij in opdracht van [medeverdachte] betalingen van debiteuren van [verdacht bedrijf] BV via haar rekening heeft laten lopen. Zij heeft verklaard dat zij wist dat de geldbedragen aan [verdacht bedrijf] BV toekwamen. Het geld zou zo veilig gesteld worden vanwege een faillissement, aldus verdachte. Op het moment dat [medeverdachte] daar om vroeg maakte zij het geld over naar de zakelijk rekening van [verdacht bedrijf] BV met daarbij als omschrijving ‘een tijdelijke lening’.8

Gelet op hetgeen de rechtbank hiervoor aan feiten en omstandigheden heeft vastgesteld kan het niet anders zijn dat het geldbedrag van € 423.853,-- onmiddellijk afkomstig is uit een ((mede) door verdachte gepleegd) misdrijf. De geldbedragen zijn immers, door wijziging van de oorspronkelijke zakelijke facturen, rechtstreeks op de privérekening van verdachte gestort.

De vraag die voorligt is of verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het witwassen van het geldbedrag van € 423.853,--. Hiervoor is het van belang dat sprake is van een gedraging die gericht is op het verbergen of verhullen van de criminele herkomst van het door misdrijf verkregen goed.

Op grond van de gedragingen van de verdachte, te weten het overmaken van de van derden ontvangen geldbedragen naar de zakelijke rekening van [verdacht bedrijf] BV onder de noemer van ‘tijdelijke lening’, welke gedragingen de rechtbank in dit verband redengevend acht, is de rechtbank van oordeel dat de verdachte handelingen heeft verricht die er naar hun uiterlijke verschijningsvorm (kennelijk) op gericht zijn geweest de criminele herkomst van het geld te verhullen. Van een (tijdelijke) lening van verdachte aan [verdacht bedrijf] BV was immers geen sprake. De op de privérekening van verdachte ontvangen gelden behoorden [verdacht bedrijf] BV reeds toe.

De rechtbank is dan ook van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan.

De rechtbank acht op grond van de genoemde bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat:

zij in de periode van 3 december 2012 tot en met 6 januari 2015 in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, telkens geldbedragen van in totaal EURO 423.853, heeft verworven en voorhanden heeft gehad en heeft overgedragen en heeft omgezet, immers hebben verdachte en haar mededader die geldbedragen laten overboeken/storten op de privérekening ( [rekeningnummer 1] ) van verdachte en vervolgens die geldbedragen doorgestort naar een spaarrekening ( [rekeningnummer 2] ) op naam van verdachte en die geldbedragen overgeboekt naar een rekening van [verdacht bedrijf] BV met omschrijving (tijdelijke) lening, terwijl zij, verdachte, en haar mededader wisten dat bovenomschreven geldbedragen onmiddellijk afkomstig waren uit enig misdrijf.

De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij haar daarvan zal vrijspreken.