Uitspraken

De vordering heeft betrekking op loon en is daarmee naar haar aard spoedeisend.

Ter zitting is gebleken dat SW&B recent nog een betaling aan [eiser] heeft gedaan van € 1.000,=. Dit betekent dat het resterende netto loon over periode 7 van 2019 inmiddels is voldaan. De vordering ziet nu nog op het verschuldigde salaris van periode 8 van 2019 en de perioden daarna.

De kantonrechter is van oordeel dat het achterstallige salaris betaald moet worden. Op grond van de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst is SW&B verplicht het salaris te voldoen en SW&B heeft dit ook niet betwist. Bovendien heeft [eiser] tot op heden voldaan aan zijn verplichting om de bedongen arbeid te verrichten. Deze toewijzing van achterstallig salaris betekent concreet dat SW&B nog een totaal bedrag van € 12.222,39 netto aan [eiser] verschuldigd is wegens het salaris over de periodes 8 tot en met 13 van 2019.

Eveneens zal het gevorderde bedrag van € 3.773,01 bruto voor vakantietoeslag over de periode van 5 oktober 2018 tot en met 31 december 2019 worden toegewezen. [eiser] heeft ter onderbouwing van deze vordering gesteld dat de vakantietoeslag op basis van de arbeidsovereenkomst (artikel 3 lid 2) door de werkgever moet worden gestort in een tijdspaarfonds. SW&B heeft de vakantietoeslag wel ingehouden op het salaris. Dat volgt uit de loonstroken die verstrekt zijn. SW&B heeft het vakantiegeld echter niet doorgestort in het tijdspaarfonds. [eiser] kan als gevolg daarvan geen betalingen uit het tijdspaarfonds verkrijgen. [eiser] wenst daarom uitbetaling van het opgebouwde vakantiegeld. Deze door [eiser] gestelde feiten zijn door SW&B niet weersproken.

Vanwege het voortduren van de arbeidsovereenkomst is SW&B tevens het overeengekomen salaris verschuldigd vanaf 1 januari 2020 tot de datum waarop de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig zal zijn geëindigd. Dit is door SW&B wederom niet betwist. Ook dit deel van de vordering is daarom toewijsbaar. Het betreft een bedrag van € 2.900,80 bruto te vermeerderen met 8% vakantiegeld per periode. Periode 1 en 2 van 2020 zijn inmiddels al verstreken.

De kantonrechter zal de gevorderde wettelijke verhoging over de achterstallige salarisbedragen matigen tot 25%. Weliswaar heeft [eiser] aanspraak gemaakt op de maximale wettelijke verhoging van 50%, maar de kantonrechter ziet in de omstandigheden van dit geval aanleiding tot matiging daarvan. Redengevend daarvoor is dat SW&B heeft verzocht om matiging omdat de financiële situatie van het bedrijf er niet rooskleuring voor staat. Onverwachte uitgaven in het afgelopen jaar en uitblijvende betalingen door klanten hebben daaraan bijgedragen. [eiser] heeft betoogd dat deze situatie in de risicosfeer van SW&B ligt. Dat is in beginsel ook zo, maar de kantonrechter acht het billijk om het percentage in deze situatie te matigen, omdat van betalingsonwil aan de zijde van werkgever niet is gebleken.

Op grond van de wet (artikel 7:626 BW) is de werkgever gehouden om van het loon aan de werknemer een specificatie te verstrekken. De vordering van [eiser] die daarop ziet, wordt daarom toegewezen. Overigens blijkt uit producties bij dagvaarding en hetgeen op de zitting door [eiser] naar voren is gebracht dat de loonstroken tot en met periode 1 van 2020 al zijn verstrekt.

In verband met de vertraging in de betaling van de verschillende loonbedragen (achterstallig salaris, vakantiegeld en wettelijke verhoging) is daarover de wettelijke rente toewijsbaar vanaf de dag van opeisbaarheid van die bedragen.

De vordering tot betaling van buitengerechtelijke incassokosten zal eveneens worden toegewezen. [eiser] heeft gesteld en met stukken onderbouwd dat buitengerechtelijke werkzaamheden hebben plaatsgevonden. Het gevorderde bedrag van € 875,= is in overeenstemming met de staffel uit het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten.

SW&B zal als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten van deze procedure worden veroordeeld. Deze kosten worden tot aan deze uitspraak aan de zijde van [eiser] begroot op € 499,= voor griffierecht, € 106,47 voor explootkosten en € 480,= voor salaris gemachtigde. Dat is samen een bedrag van € 1.085,47.