Uitspraken

Het verzoek heeft betrekking op het eindigen van de arbeidsovereenkomst tussen Beliani als werkgever en [verzoeker] als werknemer. Uit de door [verzoeker] bij het verzoekschrift overgelegde kopieën van de arbeidsovereenkomsten met achtereenvolgens Tulip Furniture en Beliani volgt dat er drie arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd zijn gepasseerd. [verzoeker] voert aan dat zij daarna in dienst is gebleven en dat daarmee een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan. Zij baseert dat op een mededeling over de verlenging van haar arbeidscontract tijdens een interne bedrijfspresentatie op 8 december 2021, op voortzetting van contact met haar leidinggevende (over haar ziekte en doktersbezoek) in februari 2022, op contact met de arbodienst over haar ziekte en op de betaling van salaris over februari 2022. Deze door [verzoeker] aangevoerde feiten en omstandigheden zijn door Beliani niet weersproken. De kantonrechter gaat daarom uit van de juistheid daarvan. Dat leidt ertoe dat de kantonrechter er vanuit gaat dat het dienstverband van [verzoeker] bij Beliani met ingang van 1 februari 2022 voor onbepaalde tijd is voortgezet.

Vervolgens is het dienstverband kennelijk door Beliani opgezegd. Volgens [verzoeker] is dat telefonisch gebeurd. Op 24 februari 2022 is haar in een telefoongesprek met haar leidinggevende ([A]) meegedeeld dat het dienstverband beëindigd werd. Dat is door Beliani niet betwist. De kantonrechter gaat daarom uit van opzegging van het dienstverband door Beliani per 24 februari 2022.

Op grond van de niet weersproken feiten en omstandigheden uit het verzoekschrift gaat de kantonrechter ervanuit dat de opzegging door Beliani niet rechtsgeldig is gegeven. Er is immers niet gebleken van (schriftelijke) instemming van de werknemer met het ontslag en er is ook geen sprake van toestemming voor opzegging door het UWV of één van de andere situaties als omschreven in artikel 7:671 lid 1 BW. Bovendien is er sprake van een opzegverbod, want [verzoeker] is ziek. Verder is niet gebleken dat [verzoeker] aan Beliani een dringende reden zou hebben gegeven voor een onmiddellijke beëindiging van het dienstverband. De door [verzoeker] onder a) van haar verzoek gevraagde verklaring voor recht wordt daarom toegewezen.

In verband met de hiervoor omschreven beëindiging van het dienstverband heeft [verzoeker] onder b) verzocht om toekenning van een transitievergoeding ter hoogte van € 727,45 bruto. De aanspraak op die vergoeding is op de wet gegrond en de hoogte daarvan is niet weersproken. De verzochte vergoeding is daarom toewijsbaar. De wettelijke rente over de transitievergoeding is toewijsbaar vanaf een maand na de dag waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd (artikel 7:686a lid 1 BW). Dat is in dit geval vanaf 24 maart 2022.

Verder maakt [verzoeker] onder c) van haar verzoek aanspraak op betaling door Beliani van een vergoeding gelijk aan het loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging had behoren voort te duren (zoals bedoeld in artikel 7:672 lid 11 BW). Het gaat dan om een bedrag van € 1.900,= bruto met de wettelijke rente daarover vanaf 24 februari 2022. In dit geval is er sprake van een onregelmatige opzegging. Daarom wijst de kantonrechter dit verzoek toe.

Ten slotte maakt [verzoeker] aanspraak op betaling aan haar van een billijke vergoeding. De kantonrechter is van oordeel dat aan [verzoeker] zo’n vergoeding toekomt. De opzegging van Beliani is immers gedaan in strijd met artikel 7:671 BW, want er is geen sprake van een opzegging met schriftelijke instemming van de werknemer en er is geen sprake van toestemming van het UWV of van één van de andere situaties uit laatst genoemd artikel. Bovendien is er sprake van een opzegging bij ziekte, zodat de opzegging is gedaan in strijd met een opzegverbod. Op basis van hetgeen is bepaald in artikel 7:681 BW komt dan aan [verzoeker] het recht toe om te berusten in de beëindiging van het dienstverband en te verzoeken om toekenning van een billijke vergoeding en dat verzoek heeft [verzoeker] gedaan.

Om de hoogte van die vergoeding vast te stellen houdt de kantonrechter rekening met de volgende feiten en omstandigheden. Het dienstverband van [verzoeker], dat is begonnen bij Tulip Furniture en is voortgezet door Beliani heeft een jaar en bijna twee maanden geduurd. De gevolgen van het ontslag zijn in beginsel verdisconteerd in de transitievergoeding die aan [verzoeker] is toegekend. Op het moment van de beëindiging van het dienstverband was [verzoeker] ziek. In verband met haar ziekte (toen en nu) heeft [verzoeker] sinds 1 maart 2022 een ziektewet uitkering. De hoogte daarvan bedraagt 70% van het loon dat zij verdiende bij Beliani. Als [verzoeker] in dienst zou zijn gebleven bij Beliani had zij op grond van de arbeidsovereenkomst recht gehad op 100% van het loon gedurende het eerste ziekte jaar en op 70% van het loon gedurende het tweede ziekte jaar. Aangezien [verzoeker] (naar ter zitting is gebleken) nog steeds ziek is en niet duidelijk is wanneer zij weer hersteld zal zijn, gaat de kantonrechter ervanuit dat zij in elk geval niet voor het verstrijken van het eerste ziekte jaar ontslag zou hebben gekregen of genomen. Aannemelijk is daarom dat zij over dat eerste jaar een salaris van € 22.800,= bruto (12 x € 1.900) zou hebben genoten. Nu ontvangt zij over dat jaar 70% daarvan of te wel € 15.960,= bruto. Het verschil betreft een bedrag van € 6.840,=. De kantonrechter houdt er verder rekening mee dat aan [verzoeker] een bedrag gelijk aan het loon over de opzegtermijn, namelijk € 1.900,= bruto is toegekend. Rekening houdend met al deze feiten en omstandigheden en met de omstandigheid dat het aan Beliani is te wijten dat er sprake is van een niet rechtsgeldige opzegging, komt de kantonrechter tot toekenning van een billijke vergoeding van € 5.000,= bruto.

[verzoeker] heeft verder verzocht om Beliani op te dragen om een deugdelijke eindafrekening van het dienstverband op te maken en af te geven op straffe van een dwangsom. Omdat Beliani op grond van de wet tot afgifte daarvan gehouden is, zal het verzoek worden toegewezen. Daarbij zal de dwangsom worden bepaald op € 50,00 per dag en gemaximeerd op een bedrag van € € 5.000,=.

De proceskosten komen voor rekening van Beliani, omdat zij ongelijk krijgt. De proceskosten van [verzoeker] worden tot aan deze uitspraak vastgesteld op een bedrag van € 693,= voor griffierecht en een bedrag van € 747,= voor salaris van de gemachtigde van werknemer.