Uitspraken

De rechtbank blijft bij hetgeen zij in het tussenvonnis van 24 augustus 2022 (hierna te noemen: het tussenvonnis) heeft overwogen.

In dat tussenvonnis heeft de rechtbank met betrekking tot de kwestie van de drie facturen van BV Media ter hoogte van € 17.666,00 OSG opgedragen te bewijzen dat de op die facturen in rekening gebrachte werkzaamheden niet zijn uitgevoerd.

OSG heeft naar aanleiding van deze bewijsopdracht bij akte een aantal bewijsstukken in het geding gebracht. Daarnaast heeft zij in die akte onder meer betoogd dat en waarom BV Media geen inhoudelijke werkzaamheden voor OSG kán hebben verricht. Aangezien de fase van bewijslevering niet bedoeld is voor het (nogmaals) bepleiten van een bepaald standpunt, gaat de rechtbank niet in op dit betoog.

Zowel [A] als AL c.s. stellen zich op het standpunt dat OSG niet is geslaagd in de haar gegeven bewijsopdracht. Zij vinden dat uit de bewijsstukken van OSG niet af te leiden valt dat de werkzaamheden die op de drie relevante facturen van BV Media zijn vermeld niet zijn verricht.

OSG heeft als bewijsstukken een – ongedateerde en niet ondertekende – verklaring met bijlagen overgelegd van [X] , die werkzaam is op de afdeling communicatie van Witte Kruis. In die verklaring staat onder meer vermeld dat de afdeling communicatie altijd verantwoordelijk is geweest voor het opstellen van de nieuwsbrief en dat het die afdeling onbekend is dat OSG met een eigen nieuwsbrief zou komen. De bijlagen bij de verklaring in kwestie betreffen een drietal nieuwsbrieven van juni 2018, december 2019 en juli 2020, een e-mail van [A] waaruit volgt dat hij een in juni 2020 verstuurde nieuwsbrief heeft gelezen en een e-mail waarin om input van ACM/OSG wordt gevraagd voor de nieuwsbrief van september 2018. Deze stukken leveren naar het oordeel van de rechtbank echter geen bewijs op van de stelling dat de op de facturen van BV Media van 27 december 2018, 3 januari 2019 en 15 januari 2019 in rekening gebrachte werkzaamheden niet zijn uitgevoerd. Dat de afdeling communicatie van Witte Kruis in haar beleving altijd de nieuwsbrieven opstelde en er niet van op de hoogte was dat OSG met een eigen nieuwsbrief zou komen, betekent immers nog niet zonder meer dat de door [A] en AL c.s. gestelde werkzaamheden met betrekking tot de nieuwsbrief – bestaande uit een grondige review – niet hebben plaatsgehad. Wat betreft de overgelegde e-mails en nieuwsbrieven geldt bovendien dat deze niet dateren uit december 2018/januari 2019, de periode waarop de drie facturen van BV Media betrekking hebben.

OSG heeft als bewijsstuk ook nog een (foto van een) bericht van de heer [Y] overgelegd, waarin deze bevestigt dat hij de in productie 6 van [A] bedoelde promotievideo heeft gemaakt. In het tussenvonnis heeft de rechtbank echter reeds overwogen dat BV Media uiteindelijk geen bedrijfsfilm voor OSG heeft gemaakt, alsmede dat de verschillende stukken die [A] en AL c.s. in het geding hebben gebracht ter onderbouwing van de op de facturen van 27 december 2018, 3 januari 2019 en 15 januari 2019 in rekening gebrachte werkzaamheden, er – desalniettemin – op wijzen dat BV Media eind 2018/begin 2019 inderdaad werkzaamheden voor OSG heeft verricht. Het bericht van de heer [Y] voegt gelet hierop niets toe en levert geen bewijs op van de stelling dat de werkzaamheden in kwestie niet zijn uitgevoerd.

Aangezien OSG verder geen bewijsstukken heeft overgelegd of op een andere wijze bewijs heeft geleverd, is de conclusie dat zij niet is geslaagd in het aan haar opgedragen bewijs. Dit betekent dat niet is komen vast te staan dat de facturen van BV Media van 27 december 2018, 3 januari 2019 en 15 januari 2019 spookfacturen zijn.

Gelet op de reeds in het tussenvonnis genomen beslissingen, leidt het voorgaande in conventie tot de eindconclusie dat [A] en AL c.s. hoofdelijk zullen worden veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 60.674,20 en dat [A] , AL en [B] daarnaast hoofdelijk zullen worden veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 124.214,41
(€ 184.888,61 - € 60.674,20). De over deze bedragen gevorderde wettelijke rente zal in verband met de vertraging ook worden toegewezen en wel vanaf de datum dat [A] en AL c.s. ter zake van de betreffende bedragen in verzuim zijn geraakt.

[A] en AL c.s. zijn de partijen die grotendeels ongelijk krijgen en zij zullen daarom hoofdelijk in de proceskosten worden veroordeeld. Tot aan dit vonnis worden de proceskosten aan de zijde van OSG in conventie als volgt vastgesteld:

- kosten van de dagvaardingen € 244,96

- griffierecht € 2.866,00 (€ 4.200 – 2 x € 667,00)

- salaris advocaat € 5.310,00 + (3,00 punten × € 1.770,00)

Totaal € 8.420,96

De gevorderde veroordeling in de nakosten is toewijsbaar voor zover deze kosten op dit moment kunnen worden begroot. De nakosten zullen dan ook worden toegewezen op de wijze zoals in de beslissing vermeld.

Zoals eerder overwogen, worden de veroordelingen deels hoofdelijk uitgesproken. Dat betekent dat iedere veroordeelde kan worden gedwongen het hele bedrag te betalen. Als de één (een deel) betaalt, hoeft de ander dat (deel van het) bedrag niet meer te betalen.

In het tussenvonnis is reeds geoordeeld dat de vordering in reconventie moet worden afgewezen. [A] zal als de in het ongelijk gestelde partij daarom in de proceskosten in reconventie worden veroordeeld. Tot aan dit vonnis worden die proceskosten aan de zijde van OSG vastgesteld op een bedrag van € 563,00 aan salaris advocaat (2 punten × factor 0,5 × € 563,00).