Uitspraken

Partijen zijn het er op zichzelf over eens dat [verweerster] een transitievergoeding aan [verzoeker] verschuldigd is, maar verschillen van mening over de hoogte daarvan.

[verzoeker] stelt zich primair op het standpunt dat de transitievergoeding moet worden berekend aan de hand van zijn gemiddelde arbeidsurenomvang in de drie maanden voorafgaand aan zijn arbeidsongeschiktheid en subsidiair dat de transitievergoeding moet worden berekend op basis van een arbeidsomvang van 40 uur per week. Ter onderbouwing van deze standpunten verwijst [verzoeker] naar de loonvorderingsprocedure waarin hij heeft betoogd dat hij tijdens zijn ziekte ook recht had op uitbetaling van het gemiddelde aantal gewerkte overuren in de 12 weken voorafgaand aan zijn arbeidsongeschiktheid, althans op het salaris dat is gebaseerd op een arbeidsduur van 40 uur per week.

[verweerster] betwist de juistheid van dit betoog van [verzoeker] en stelt zich op het standpunt dat zij slechts de meer subsidiair gevorderde transitievergoeding van € 26.951,13 bruto aan hem verschuldigd is.

In de loonvorderingsprocedure heeft de kantonrechter bij vonnis van heden geoordeeld dat [verzoeker] niet alsnog aanspraak kan maken op uitbetaling van het gemiddelde aantal gewerkte overuren in de 12 weken voorafgaand aan zijn arbeidsongeschiktheid en dat hij evenmin recht heeft op uitbetaling van een salaris dat gebaseerd is op een arbeidsduur van 40 uur per week. Dit leidt in de onderhavige procedure tot de conclusie dat [verzoeker] slechts aanspraak kan maken op een transitievergoeding die gebaseerd is op een arbeidsduur van 32 uur per week. Partijen zijn het erover eens dat deze vergoeding € 26.951,13 bruto bedraagt.

Voor zover [verzoeker] meent dat bij het berekenen van de transitievergoeding hoe dan ook, dus los van zijn stellingen in de loonvorderingsprocedure, acht moet worden geslagen op een overwerkvergoeding, geldt dat hij dit standpunt onvoldoende heeft toegelicht en onderbouwd, zodat hieraan voorbij wordt gegaan.

De primaire en subsidiaire verzoeken van [verzoeker] zullen dus worden afgewezen en zijn meer subsidiaire verzoeken zullen worden toegewezen. Daarbij zal de wettelijke rente gelet op het bepaalde in artikel 7:686a lid 1 BW worden toegewezen vanaf 2 juni 2022.

De proceskosten komen voor rekening van [verweerster] , omdat zij niet uit zichzelf tot betaling van de transitievergoeding van € 26.951,13 bruto is overgegaan. Het feit dat de reden hiervan is gelegen in eventuele moeilijkheden bij het toepassen van de compensatieregeling van het UWV ligt in de risicosfeer van [verweerster] en kan niet aan [verzoeker] worden tegengeworpen. De proceskosten worden aan de zijde van [verzoeker] begroot op een bedrag van € 86,00 aan griffierecht en een bedrag van € 498,00 aan salaris gemachtigde. Dat is in totaal € 584,00.