Uitspraken

De dagvaarding is betekend aan het adres van Snel Transport . De dagvaarding is niet betekend aan het woonadres van [Partij B] en aan het woonadres van [Partij B] . [Partij B] en [Partij B] zijn dan ook nooit gedagvaard in deze procedure, waardoor zij daarbij ook geen partij zijn. Tegen hen is op 4 mei 2023 ook geen verstek verleend, waardoor de veroordelingen in het verstekvonnis alleen zijn uitgesproken jegens Snel Transport .

In de verzetdagvaarding komen alle drie de gedaagden in verzet. Nu tegen [Partij B] en [Partij B] geen verstek is verleend, kunnen zij echter niet tegen dat vonnis in verzet. Ook kunnen zij geen vorderingen in reconventie instellen. Wel kunnen zij Snel Transport vertegenwoordigen.

De voorzieningenrechter zal de vorderingen in conventie en in reconventie dan ook slechts inhoudelijk beoordelen, voor zover die zien op de rechtsverhouding tussen [Partij A] en de vennootschap onder firma Snel Transport .

Het spoedeisend belang is gegeven bij de aard van de vordering, nu iemand in de regel afhankelijk is van zijn loon en emolumenten om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien.

De voorzieningenrechter overweegt dat een werknemer in beginsel recht heeft op loondoorbetaling tijdens ziekte.

Snel Transport heeft het loon niet doorbetaald, omdat zij ervan overtuigd is dat [Partij A] niet ziek is.
De voorzieningenrechter overweegt dat het echter aan een bedrijfsarts is om vast te stellen of een werknemer ziek is en daardoor niet in staat is de werkzaamheden te verrichten. De bedrijfsarts is nooit geraadpleegd, ondanks verzoeken daartoe door [Partij A] . Snel Transport brengt naar voren dat [Partij A] niet op telefoonoproepen van haar reageerde, dus dat hij vast ook niet op oproepen van de bedrijfsarts zou hebben gereageerd. Nu [Partij A] echter nooit is opgeroepen, kan Snel Transport dat niet weten. Bovendien heeft [Partij A] al op 20 februari 2023, slechts enkele dagen na zijn ziekmelding, laten weten graag op korte termijn een uitnodiging van de bedrijfsarts te willen ontvangen. Die oproep is niet gekomen omdat Snel Transport dat niet heeft georganiseerd. Dat de bedrijfsarts niet heeft beoordeeld of [Partij A] ziek is, komt voor rekening van Snel Transport . De voorzieningenrechter gaat er dan ook (voorlopig) van uit dat [Partij A] (nog altijd) ziek is.

Snel Transport verwijst nog naar diverse schriftelijke verklaringen, waaruit onder meer zou moeten blijken dat [Partij A] na zijn ziekmelding werkzaamheden voor andere bedrijven heeft verricht. Voor bewijslevering is in een kortgedingprocedure echter geen ruimte. Aan Snel Transport kan worden toegegeven dat [Partij A] , door mee te gaan op ritten van andere bedrijven, verwarring heeft veroorzaakt over de vraag waartoe hij gelet op zijn ziekmelding in staat was, maar uitsluitsel daarover kan niet worden gegeven nu er geen medische verklaring voorhanden is.

Tot slot is relevant dat Snel Transport [Partij A] op 22 februari 2023 heeft geschorst. Tijdens een schorsing heeft een werknemer in beginsel recht op loondoorbetaling. Dat [Partij A] sinds 22 februari 2023 geen werkzaamheden heeft verricht voor Snel Transport , kan ook om die reden niet voor rekening van [Partij A] komen.

Snel Transport is dan ook verplicht het loon door te betalen vanaf de ziekmelding tot het moment dat de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig is geëindigd.

Aangezien ingevolge artikel 10.2 van de arbeidsovereenkomst het salaris maandelijks tegen het eind van de maand uitbetaald moet worden, geldt als tijdstip van opeisbaarheid de eerste dag van de opvolgende maand. Dat [Partij A] jarenlang het salaris pas halverwege de opvolgende maand kreeg uitbetaald en hij daar niet eerder een punt van heeft gemaakt, maakt niet dat [Partij A] daar nu geen punt van mag maken. Hij mag dan ook nu nakoming vorderen van hetgeen in de arbeidsovereenkomst is overeengekomen, te weten uitbetaling van het salaris tegen het einde van de maand.

Bij verstekvonnis is Snel Transport veroordeeld tot het betalen van 50% wettelijke verhoging over het salaris en het vakantiegeld. Snel Transport is van mening dat dit percentage dient te worden gematigd.

De voorzieningenrechter ziet geen reden voor matiging. Snel Transport heeft willens en wetens het loon niet betaald, zelfs nadat zij daartoe bij verstek was veroordeeld door de voorzieningenrechter. Via executoriaal beslag heeft [Partij A] dit loon moeten innen. Het kan zo zijn dat Snel Transport ervan overtuigd is dat [Partij A] niet ziek is en om die reden geen recht op loon heeft, maar dan had Snel Transport dat tenminste door de bedrijfsarts moeten laten onderzoeken. Dat zij dat (nog steeds) niet heeft gedaan, komt voor haar rekening en risico.

[Partij A] heeft op basis van de wet recht op wettelijke rente. De gevorderde wettelijke rente wordt dan ook toegewezen.

[Partij A] heeft recht op toegang tot zijn loonstroken. Snel Transport stelt dat [Partij A] daar al toegang toe heeft. Zij stelt tijdens de mondelinge behandeling dat zij kan bewijzen dat [Partij A] zijn loonstroken heeft kunnen inzien.

De voorzieningenrechter oordeelt dat Snel Transport geen begin van bewijs heeft overgelegd van het feit dat [Partij A] reeds digitaal toegang had tot zijn loonstroken. Voor nadere bewijslevering is in een kortgedingprocedure bovendien geen plaats. De voorzieningenrechter gaat er dan ook (voorlopig) van uit dat [Partij A] geen toegang had tot zijn loonstroken. Als Snel Transport er bovendien zeker van wilde zijn geen dwangsommen te verbeuren, had zij inmiddels de loonstroken ook schriftelijk aan [Partij A] kunnen verstrekken.

[Partij A] maakt aanspraak op vergoeding van de buitengerechtelijke incassokosten. De voorzieningenrechter stelt vast dat het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: Besluit) van toepassing is. De voorzieningenrechter stelt bovendien vast dat [Partij A] voldoende heeft gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht.

Het gevorderde bedrag aan buitengerechtelijke incassokosten valt binnen het in het Besluit bepaalde tarief en zal dan ook worden toegewezen.

Aangezien Snel Transport in het ongelijk wordt gesteld, veroordeelt de rechtbank Snel Transport in de proceskosten van [Partij A] . Tegen de hoogte van de proceskosten is geen verweer gevoerd; de proceskostenveroordeling in het verstekvonnis blijft dan ook in stand.

Het verstekvonnis wordt (volledig) door de rechtbank bekrachtigd.

In de verzetprocedure heeft [Partij A] zijn eis (in conventie) vermeerderd.

[Partij A] stelt dat het vakantiegeld over de periode juni 2022 tot en met januari 2023 niet is betaald, terwijl dit in mei van dit jaar had moeten gebeuren.

Nu Snel Transport geen verweer heeft gevoerd tegen deze vordering, wordt de vordering toegewezen.

De gevorderde wettelijke verhoging wordt toegewezen. Nu Snel Transport dit vakantiegeld ook zonder gegronde reden niet heeft uitbetaald. ziet de kantonrechter ook ten aanzien van deze vordering geen reden tot matiging.

[Partij A] heeft op basis van de wet recht op wettelijke rente. De gevorderde wettelijke rente wordt dan ook toegewezen.

Aangezien Snel Transport in het ongelijk wordt gesteld, veroordeelt de rechtbank Snel Transport in de proceskosten van [Partij A] in de verzetprocedure. De kosten aan de zijde van [Partij A] worden begroot op € 793,00 (1 punt x tarief € 793,00).

De gevorderde nakosten wijst de voorzieningenrechter toe overeenkomstig de Aanbeveling tarieven kort gedingen kantonzaken en handelszaken. Ook de wettelijke rente wordt toegewezen.

In een kortgedingprocedure als deze zal de voorzieningenrechter de vorderingen inhoudelijk beoordelen als de eisende partij een zodanig spoedeisend belang heeft dat van hem niet mag worden verwacht de uitkomst van een bodemprocedure af te wachten.

Snel Transport heeft niet toegelicht dat zij een spoedeisend belang heeft bij de gevorderde boete, die [Partij A] volgens Snel Transport heeft verbeurd door het in strijd handelen met het nevenwerkzaamhedenbeding.

De voorzieningenrechter ziet het spoedeisend belang van Snel Transport niet om nu, bij voorlopige voorziening, vooruit te lopen op een eventuele bodemprocedure door (voorlopig) te oordelen over het al dan niet verbeurd zijn van een boete wegens het al dan niet schenden van een nevenwerkzaamhedenbeding.

De voorzieningenrechter wijst de vorderingen van Snel Transport dan ook reeds daarom af. De vraag of het nevenwerkzaamhedenbeding in dit geval was gerechtvaardigd op grond van een objectieve reden (zoals bedoeld in het nieuwe artikel 7:653a BW), kan dan ook in het midden blijven.

Aangezien Snel Transport in het ongelijk wordt gesteld, veroordeelt de rechtbank Snel Transport in de proceskosten van [Partij A] . De kosten aan de zijde van [Partij A] worden begroot op € 396,50 (tarief € 793,00 x 0,5 punt wegens samenhang met de conventionele vordering). De daarover gevorderde wettelijke rente wordt toegewezen, zoals hieronder vermeld in de beslissing.

De gevorderde nakosten wijst de voorzieningenrechter toe overeenkomstig de Aanbeveling tarieven kort gedingen kantonzaken en handelszaken, zoals hieronder vermeld in de beslissing.

[Partij A] heeft niet gevraagd de proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad te verklaren, zodat de voorzieningenrechter daarin niet zal voorzien.