Uitspraken

Tussen partijen staat vast dat [verzoeker] op 3 oktober 2023 bij DFNetworks is begonnen en dat eerst een contract voor bepaalde tijd van 6 maanden is afgesproken, tot 3 april 2024. Ook staat vast dat de cao Technisch Installatiebedrijf van toepassing is en dat [verzoeker] na 3 april 2024 is blijven werken voor DFNetworks. De belangrijkste vraag in deze zaak is hoe die arbeidsverhouding na 3 april 2024 moet worden gekwalificeerd.

Partijen hebben gemotiveerd gesteld dat sprake is van een contract voor bepaalde tijd van 7 maanden (volgens DFNetworks) dan wel voor bepaalde tijd van 12 maanden (volgens [verzoeker] ). De kantonrechter constateert dat DFNetworks [verzoeker] in korte tijd twee schriftelijke arbeidscontracten heeft overhandigd (één voor 7 maanden en één voor 12 maanden), die al door DFNetworks van een handtekening waren voorzien. Geen van partijen heeft een exemplaar overgelegd die door beide partijen is ondertekend. Het staat vast dat [verzoeker] het contract voor 7 maanden nooit heeft ondertekend. Volgens DFNetworks zou uit de omstandigheden toch moeten worden afgeleid dat daarover overeenstemming is bereikt (wat [verzoeker] heeft weersproken). Over het contract voor 12 maanden stelt [verzoeker] dat hij DFNetworks op 2 april 2024 een ook door hem ondertekend exemplaar van dat contract heeft gegeven, wat door DFNetworks weer wordt ontkend. Volgens DFNetworks ondertekende [verzoeker] geen enkel contract, ook het eerste contract niet, dat liep tot 3 april 2024.

De kantonrechter constateert dat enig bewijs (anders dan de verklaring van [verzoeker] ), dat [verzoeker] inderdaad een ook door hem ondertekend exemplaar van het contract voor 12 maanden aan DFNetworks heeft gegeven (en voordat het nieuwe aanbod door DFNetworks voor 7 maanden werd gedaan), er niet is. De kantonrechter passeert dit standpunt van [verzoeker] gelet op de betwisting van deze stelling door DFNetworks en het feit dat op dit punt geen specifiek bewijsaanbod is gedaan.

De cao bepaalt dat standaard contracten voor onbepaalde tijd worden gesloten en dat een arbeidsovereenkomst alleen maar tijdelijk kan zijn als dat schriftelijk is afgesproken, juist ook om onzekerheid over aard en duur van een arbeidscontract te voorkomen. Vergelijkbare bepalingen uit een eerdere versie van de cao (destijds de artikelen 13 en 14 uit de versie 2011-2013) hebben geleid tot het arrest van de Hoge Raad van 30 september 2016 (ECLI:NL:HR:2016:2224). Uit de conclusie van de Advocaat-Generaal blijkt onder meer dat uit de twee bepalingen, in samenhang bezien, voortvloeit dat als partijen over de aard van de dienstbetrekking niets schriftelijk vastleggen, sprake is van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. De strekking van beide bepalingen is om duidelijkheid te verschaffen over de vraag of partijen een dienstbetrekking voor bepaalde of onbepaalde tijd zijn aangegaan. Die duidelijkheid strekt bovendien, zoals ook het hof had overwogen, ten voordele van de werknemer, omdat wordt aangenomen dat bij het ontbreken van een schriftelijke arbeidsovereenkomst, sprake is van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Bescherming van de werknemer ligt derhalve eveneens besloten in de strekking van beide bepalingen. Gelet op die strekking, het verschaffen van duidelijkheid alsmede bescherming van de werknemer, ligt het in de rede de cao zo uit te leggen dat het schriftelijkheidsvereiste ook geldt voor een opvolgende arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd (ECLI:NL:PHR:2016:912, onder 5.12 en 5.13).

De kantonrechter is van oordeel dat onder de gegeven omstandigheden de conclusie niet anders kan zijn dan dat niet schriftelijk een contract voor bepaalde tijd is afgesproken en daarom op grond van de cao een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd tot stand is gekomen tussen partijen. Dat [verzoeker] in zijn standpunt niet zover is willen gaan dat een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan, en slechts een beroep doet op het ontstaan zijn van een contract voor bepaalde tijd van 12 maanden, brengt hierin geen verandering. Er bestaat ook geen door beide partijen ondertekend contract voor 12 maanden. DFNetworks heeft betwist dat zij een door beide partijen ondertekend exemplaar heeft ontvangen (en zij betwist ook dat zij dat contract zou hebben verscheurd) en [verzoeker] heeft dat onvoldoende onderbouwd. Ook het standpunt van DFNetworks, dat [verzoeker] impliciet of mondeling expliciet heeft ingestemd met het contract voor 7 maanden, brengt hierin geen verandering. Een door beide partijen ondertekend contract voor de duur van 7 maanden is er niet. Dat er is gesproken over een contract voor 7 maanden tijdens een gesprek in Arnhem staat wel vast, maar niet vast staat dat [verzoeker] toen uitdrukkelijk heeft ingestemd met het contract voor 7 maanden. Instemming van [verzoeker] met het contract voor bepaalde tijd van 7 maanden op of omstreeks 3 april 2024 blijkt verder ook niet uit de omstandigheden nadien die DFNetworks naar voren heeft gebracht. Zo kan uit het feit dat [verzoeker] niet eerder heeft geprotesteerd tegen het standpunt van DFNetworks geen instemming worden afgeleid en dat geldt ook voor de omstandigheid dat [verzoeker] in de personeelsportal een einddatum van 3 november 2024 op salarisspecificaties heeft moeten kunnen zien. De bepalingen in de cao zien nu juist mede op het voorkomen van onduidelijke situaties over aard en duur van de arbeidsovereenkomst. Het lag op de weg van DFNetworks om tijdig een ondertekend exemplaar van de door haar aangeboden arbeidsovereenkomst van [verzoeker] te verlangen en om passende maatregelen te treffen als [verzoeker] dat niet tijdig zou ondertekenen. De door [verzoeker] verzochte verklaring voor recht zal worden toegewezen in overeenstemming met de conclusie dat sprake is van een contract voor onbepaalde tijd. Het ligt op de weg van partijen om als zij dat wensen in onderhandeling te gaan over beëindiging van deze arbeidsovereenkomst, mede gelet op het feit dat [verzoeker] inmiddels elders werkt.

[verzoeker] heeft ook verzocht om vernietiging van een door DFNetworks gedane opzegging en eventueel toekenning van een billijke vergoeding, maar er heeft geen opzegging plaatsgevonden. DFNetworks heeft een beroep gedaan op een einde van rechtswege en heeft dat einde aangezegd in haar brief van 23 september 2024. Deze verzoeken zijn dus niet toewijsbaar.

Het verzoek van [verzoeker] wordt toegewezen als volgt en DFNetworks dient, als de in het ongelijk gestelde partij, de proceskosten te dragen.