Uitspraken

[gedaagde] heeft gesteld dat hij meende dat het hem op grond van de vaststellingsovereenkomst slechts verboden was om in dienst te treden bij P-Line Netherlands B.V. in de functie van monteur.

Hieromtrent overweegt de voorzieningenrechter als volgt.

Nu in de vaststellingsovereenkomst is opgenomen dat het geheimhoudings- en relatiebeding, alsmede het daarop betrekking hebbende boetebeding in stand blijven en het concurrentiebeding wordt beperkt, zonder verdere verwijzing naar de inhoud van deze bedingen, is naar voorlopig oordeel voor de inhoud van deze bedingen artikel 10 van de arbeidsovereenkomst bepalend. Nu in dit artikel onder ‘b’ wordt gesproken over het verrichten van ‘enigerlei werkzaamheden’, moet het er voorshands voor worden gehouden dat het uitoefenen van iedere denkbare functie bij één van de in de vaststellingsovereenkomst onder artikel 4 genoemde bedrijven onder de werking van het concurrentiebeding valt.

Dat [gedaagde] de binding aan en de strekking van deze bepaling niet begrepen zou hebben, zoals door hem gesteld, leidt naar voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter niet tot de conclusie dat hij niet aan dit concurrentiebeding kan worden gehouden. Door [gedaagde] is erkend dat op de zitting van 11 september 2013 is gesproken over het concurrentiebeding, waarna de in overweging 2.7 onder 4 geciteerde passage is opgenomen in de vaststellingsovereenkomst. Ook als deze besprekingen niet zo lang en intensief zouden zijn geweest als door Tubus gesteld, heeft [gedaagde], die op de zitting werd bijgestaan door een raadsman, uit deze besprekingen en artikel 4 van de vaststellingsovereenkomst redelijkerwijs af kunnen en moeten leiden dat Tubus het van groot belang achtte dat [gedaagde] niet in dienst zou treden bij één van de genoemde bedrijven en mocht hij er niet te snel op vertrouwen dat hij dit beding niet zou schenden als hij bij één van de genoemde bedrijven in dienst zou treden, ook als dat was in een andere functie dan monteur. Het had derhalve op de weg van [gedaagde] gelegen om bij onduidelijkheid aan zijn kant opheldering te vragen bij zijn raadsman of bij Tubus alvorens in dienst te treden bij P-Line Netherlands B.V., zodat het door hem gestelde gebrek aan begrip over de omvang van het concurrentiebeding voor zijn rekening en risico dient te blijven. Het gestelde lage opleidingsniveau van [gedaagde] doet aan het voorgaande evenmin af.

[gedaagde] is derhalve in beginsel gebonden aan het concurrentiebeding. Daarmee komt de vraag aan de orde of voorshands aanleiding is om te oordelen dat in verhouding tot het te beschermen belang van Tubus er aan de zijde van [gedaagde] zodanige gerechtvaardigde belangen zijn dat hij door dat beding onbillijk worden benadeeld zodat in een te entameren bodemprocedure het concurrentiebeding waarschijnlijk zou worden vernietigd (artikel 7:653 lid 2 BW). Bij de beantwoording van die vraag moet voorop gesteld worden dat een concurrentiebeding uit zijn aard bezwarend is voor de uit dienst tredende werknemer, omdat deze daardoor wordt beperkt in zijn recht om na het einde van de arbeidsovereenkomst werkzaam te zijn op een wijze die hij geheel zelf heeft gekozen. Aldus kan een concurrentiebeding een werknemer treffen in een zwaarwegend belang, namelijk in de wijze waarop hij in zijn levensonderhoud voorziet. Daarbij komt dat het initiatief voor beëindiging van de arbeidsovereenkomst is uitgegaan van Tubus, die [gedaagde] immers in eerste instantie op staande voet heeft ontslagen.

Desondanks acht de voorzieningenrechter voorshands niet aannemelijk dat [gedaagde] onbillijk wordt benadeeld door hem te houden aan het concurrentiebeding.

Dat [gedaagde] door het concurrentiebeding wordt getroffen in zijn huidige mogelijkheden om te voorzien in zijn levensonderhoud en hij als gevolg daarvan ook mogelijk zijn financiële verplichtingen niet meer na kan komen, vloeit voort uit zijn keuze om binnen enkele dagen na de vaststellingsovereenkomst toch in dienst te treden bij één van de bedrijven waarvoor het concurrentiebeding nog geldt. Dat hem geen reële andere mogelijkheden ter beschikking stonden om elders werk te vinden, heeft [gedaagde] weliswaar gesteld, maar niet onderbouwd en acht de voorzieningenrechter ook niet op voorhand aannemelijk, gelet op de veelheid aan functies die hij naar eigen zeggen in het verleden heeft uitgeoefend. Dat [gedaagde], ondanks bijstand van een raadsman in de ontslagprocedure, meende geen aanspraak te kunnen maken op een WW-uitkering en zich daardoor genoodzaakt voelde snel aan het werk te gaan, maakt dit niet anders.

Evenmin kan in de aard van de functie die [gedaagde] bij P-Line Netherlands B.V. uitoefent voorshands aanleiding gevonden worden voor het oordeel dat [gedaagde] onbillijk wordt benadeeld door het concurrentiebeding, reeds nu door [gedaagde] niet voldoende aannemelijk is gemaakt wat de aard van zijn werkzaamheden is. Zijn stellingen over de inhoud van zijn functie heeft hij niet onderbouwd, terwijl dit wel op zijn weg had gelegen. De functiebenaming ‘medewerker Logistiek en Kwaliteit’ lijkt bovendien op een functie met een bredere verantwoordelijkheid te wijzen dan door [gedaagde] ter zitting geschetst.

Verder heeft [gedaagde] geen concrete persoonlijke belangen naar voren gebracht, maar heeft hij slechts gesteld dat door zijn handelswijze Tubus niet zou zijn benadeeld, omdat P-Line Netherlands B.V. een geheel andere techniek dan Tubus hanteert bij de uitvoering van haar werkzaamheden. Deze stelling is door Tubus met verwijzing naar haar marktpositie en die van P-Line Netherlands B.V., gemotiveerd betwist. Voorshands acht de voorzieningenrechter, mede gelet op de stellingen van Tubus over het door [gedaagde] genoten opleidingstraject (ongeacht of dit aan iedere werknemer werd aangeboden), en de door hem meegemaakte bedrijfsontwikkeling van Tubus, voldoende aannemelijk gemaakt dat Tubus een reëel en gerechtvaardigd belang heeft bij handhaving van het concurrentiebeding jegens [gedaagde].

Of Tubus concreet schade heeft geleden of zal lijden door de handelwijze van [gedaagde] is niet van belang, nu een concurrentiebeding juist beoogt die schade te voorkomen.

Ten aanzien van het onder 3.1 onder c gevorderde, overweegt de voorzieningenrechter als volgt.

Met betrekking tot een voorziening in kort geding, bestaande in veroordeling tot betaling van een geldsom, is terughoudendheid op zijn plaats. De rechter zal daarbij niet alleen hebben te onderzoeken of het bestaan van een vordering van de eiser op de gedaagde voldoende aannemelijk is, maar ook of daarnaast sprake is van feiten en omstandigheden die meebrengen dat uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening is vereist, terwijl de rechter in de afweging van de belangen van partijen mede zal hebben te betrekken de vraag naar - kort gezegd - het risico van onmogelijkheid van terugbetaling, welk risico kan bijdragen tot weigering van de voorziening.

Dat er een reëel restitutierisico bestaat bij veroordeling van [gedaagde] is niet aannemelijk geworden. Voorshands is wel voldoende aannemelijk dat [gedaagde] het bepaalde in artikel 10 van de arbeidsovereenkomst (gelezen in samenhang met punt 4 van de in het proces verbaal vervatte vaststellingovereenkomst) heeft geschonden en, gelet op de recente verlenging van zijn arbeidscontract bij P-Line Netherlands B.V., nog immer schendt. Gelet op de korte tijd tussen het sluiten van de overeenkomst op 11 september 2013 en de overtreding op 16 september 2013, valt [gedaagde] naar voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter van deze overtreding een zwaar verwijt te maken, waarbij de voorzieningenrechter ook relevant acht dat [gedaagde] ondanks sommaties van Tubus en ondanks deze procedure, zonder nadere uitleg of berichtgeving aan Tubus zijn werkzaamheden voor P-Line Netherlands B.V. blijft voortzetten. Hierin ligt naar voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter een voldoende spoedeisend belang van Tubus bij toewijzing van een voorschot op de nog nader vast te stellen contractuele boete. Nu echter nog niet is te voorzien of en zo ja in hoeverre de contractuele boete zal worden gematigd, acht de voorzieningenrechter toewijzing van een voorschot op deze boete van € 5.000,- redelijk.