Uitspraken

Voldoende is gebleken dat [eiser] een spoedeisend belang heeft bij de door hem gevorderde voorziening, zodat hij in zoverre ontvankelijk is in zijn vordering.

In dit kort geding dient, mede op basis van hetgeen partijen naar voren hebben gebracht, te worden beoordeeld of de in deze zaak aannemelijk te achten omstandigheden een ordemaatregel vereisen dan wel of de vordering van [eiser] in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft dat het gerechtvaardigd is op de toewijzing daarvan vooruit te lopen door het treffen van een voorziening zoals gevorderd. Het navolgende behelst dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

Tussen partijen is in geschil de vraag of het concurrentiebeding dat in de arbeidsovereenkomst is opgenomen [eiser] belemmerd om (per 1 januari 2016) in dienst te treden bij NS.

Volgens vaste rechtspraak heeft de rechter bij de uitleg van een schriftelijke bepaling in een overeenkomst niet uitsluitend acht te slaan op een zuiver taalkundige uitleg van de bepalingen van het contract, maar komt het aan op de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan deze bepalingen mochten toekennen en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Bij deze uitleg heeft de rechter rekening te houden met alle bijzondere omstandigheden van het gegeven geval (onder meer HR 13 maart 1981, ECLI:NL:HR:1981:AG4158 en HR 20 februari 2014, ECLI:NL:HR:2014:AO1427).

Naar het oordeel van de kantonrechter verbiedt het concurrentiebeding [eiser] om bij een bedrijf werkzaam te zijn die activiteiten of werkzaamheden verricht, dan wel daaromtrent adviezen geeft, soortgelijk of aanverwant aan die, welke verricht worden door Living-IT. Beoordeeld dient te worden of NS een dergelijk bedrijf is.

Tussen partijen is niet in geschil dat Living-IT IT-werkzaamheden verricht voor derden. Evenmin is tussen partijen in geschil dat Living-IT zowel volledige teams als individuele experts inzet voor ICT-projecten. Living-IT maakt daarbij ook gebruik van detachering. Weliswaar heeft Living-IT betwist een detacheringsbureau voor IT’ers te zijn, echter Living-IT heeft niet betwist dat zij [eiser] telkens als individuele consultant bij derden heeft gedetacheerd, zo ook bij NS.

NS is een bedrijf dat zich richt op het vervoer van reizigers over het spoor. Het feit dat NS beschikt over een omvangrijke ICT-afdeling waar IT-werkzaamheden worden verricht die zich niet uitsluitend beperken tot het vervoer over het spoor maar zich ook richten op dienstverlening aan de reiziger, heeft naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter niet tot gevolg dat NS moet worden aangemerkt als een onderneming die activiteiten of werkzaamheden verricht, dan wel daaromtrent adviezen geeft, soortgelijk of aanverwant aan die, welke verricht worden door Living-IT. Bij NS staan de IT-werkzaamheden ten dienste van de ‘core business’ het vervoeren van reizigers over het spoor, terwijl bij Living-IT het verrichten van IT-werkzaamheden voor derden juist haar ‘core business’ is.

Indien Living-IT met het concurrentiebeding heeft bedoeld dat het [eiser] niet was toegestaan bij een relatie in dienst te treden, had Living-IT dat ook in die bewoordingen moeten duiden. Het gebruik van de woorden ‘zakelijke relaties’ in de tweede alinea van het concurrentiebeding is daarvoor onvoldoende. De tweede alinea voorziet immers in een beperking van het in de eerste alinea opgenomen beding, dat de werknemer verbiedt werkzaam te zijn voor een bedrijf die activiteiten of werkzaamheden verricht, dan wel daaromtrent adviezen geeft, soortgelijk of aanverwant aan die, welke verricht worden door Living-IT. De stelling van Living-IT dat de duiding ‘zakelijke relaties’ in de tweede alinea voor [eiser] een aanwijzing moet zijn geweest dat onder de eerste alinea ook zakelijke relaties vallen waarvan de core business niet op IT-werkzaamheden is gericht, kan naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter niet worden gevolgd. Een dergelijke aanwijzing kan niet uit het concurrentiebeding worden afgeleid.

Gelet op het feit dat een concurrentiebeding de werknemer beperkt in zijn recht om na het einde van de arbeidsovereenkomst werkzaam te zijn op een wijze die de werknemer geheel zelf heeft gekozen, is de kantonrechter van oordeel dat de omvang van een concurrentiebeding voor de werknemer bij het aangaan daarvan duidelijk moet zijn en dat bij onduidelijkheid over de inhoud daarvan het beding in het algemeen in het voordeel van de werknemer dient te worden uitgelegd. Naar het oordeel van de kantonrechter is de door Living-IT beoogde omvang van het concurrentiebeding, dat het tevens niet is toegestaan bij een IT-bedrijfsonderdeel van een grote onderneming werkzaam te zijn, gelet op hetgeen hiervoor is overwogen voor [eiser] niet duidelijk en was dat zeker niet het geval bij het aan gaan van de overeenkomst. Deze onduidelijkheid komt voor risico van Living-IT. Voorgaande heeft tot gevolg dat de kantonrechter van oordeel is, dat het concurrentiebeding [eiser] niet verbiedt om bij NS werkzaam te zijn.

Nu het concurrentiebeding naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter [eiser] niet verbiedt om bij NS in dienst te treden, is een verdere beoordeling van de overige standpunten niet meer van belang.

Gelet op dit oordeel, komen de gevraagde voorzieningen Living-IT te verbieden [eiser] te houden aan het concurrentiebeding in zijn arbeidsovereenkomst, c.q. dit beding te schorsen of op te heffen en voorts Living-IT te gebieden [eiser] toe te staan in dienst te treden bij NS en/of een aan NS gelieerde vennootschap op verbeurte van een dwangsom niet voor toewijzing in aanmerking. Wel zal de kantonrechter als ordemaatregel bepalen dat het concurrentiebeding in de arbeidsovereenkomst niet aan indiensttreding bij de NS in de weg staat.

Als de in het ongelijk gestelde partij zal Living-IT worden veroordeeld in de proceskosten.