Uitspraken

Uit de onbetwiste inhoud van het proces-verbaal blijkt dat [gedaagde] tijdens de mondelinge behandeling heeft ingestemd met de door Albeda College aangeboden regeling zoals opgenomen in de brief van 14 november 2014, met uitzondering van een drietal aanpassingen/wijzigingen maar met bekrachtiging van de overige voorwaarden. In de brief van 14 november 2014 is expliciet vermeld dat [gedaagde] na de beëindiging van het dienstverband geen aanspraak zal maken op WW/BWW/WIA-rechten. De in het proces-verbaal benoemde aanpassingen/wijzigingen zien expliciet niet op deze afspraak. Weliswaar is in het proces-verbaal opgenomen dat de zaak is aangehouden teneinde partijen in de gelegenheid te stellen om de (daarboven genoemde) “gemaakte afspraken” nader uit te werken. Gesteld noch gebleken is dat partijen vervolgens op de afspraak omtrent de uitkeringen zijn teruggekomen. De afspraak dat [gedaagde] afstand zal doen van zijn (eventuele) WW/BWW/WIA-rechten maakt dan ook deel uit van de tussen partijen gesloten vaststellingsovereenkomst. Nu [gedaagde] op 20 oktober 2015 bij het UWV een WW-uitkering heeft aangevraagd en deze over de periode van 3 augustus 2015 tot en met 2 oktober 2018 toegekend heeft gekregen, is hij tekortgeschoten in de nakoming van de tussen partijen gesloten vaststellingsovereenkomst. Deze tekortkoming kan aan [gedaagde] worden toegerekend, nu voldoende gebleken is dat hij ten tijde van het aanvragen van de uitkering op de hoogte was van het feit dat Albeda College hem zou houden aan de inhoud van de tijdens de mondelinge behandeling gesloten vaststellingsovereenkomst.

De door Albeda College gevorderde veroordeling van [gedaagde] om binnen 5 werkdagen na de datum van dit vonnis, het UWV schriftelijk te berichten dat de WW-uitkering per de eerst mogelijk datum dient te worden beëindigd en de vordering Albeda College hiervan direct een kopie te verstrekken zal gelet op het bovenstaande worden toegewezen. De gevorderde dwangsom van € 200,- voor iedere dag dat [gedaagde] niet aan deze veroordeling voldoet, zal worden toegewezen tot een maximumbedrag van € 8.000,-.

De vordering [gedaagde] te verbieden voor nu en in de toekomst af te zien van een hernieuwde aanvraag voor een uitkering krachtens de sociale verzekeringswetten voor zover het Albeda College daarvan nadelige financiële consequenties kan ondervinden zal gelet op het vorenoverwogene eveneens worden toegewezen.

Nu [gedaagde] niet heeft betwist dat hij van het UWV in het kader van WW-rechten uitkeringen heeft ontvangen en niet weersproken is dat deze bedragen (deels) ten laste van Albeda College komen, zal de door Albedag College gevorderde betaling van deze bedragen ter zake schadevergoeding aan Albeda College worden toegewezen. Nu de schade thans nog niet is vast te stellen en nog niet vaststaat over welke periode [gedaagde] de WW-uitkering definitief toegekend zal krijgen, zal de kantonrechter de vordering voor wat betreft de schade verwijzen naar de schadestaatprocedure.

De onweersproken gebleven rente zal worden toegewezen, zij het vanaf de respectievelijke data dat Albeda College door het UWV is aangesproken op betaling nu van vermogensschade vanaf een eerdere niet gesteld of gebleken is.

Albeda College maakt aanspraak op een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten. Voldoende is gebleken dat de aan dit geding voorafgaande verrichtingen meer hebben omvat dan de verrichtingen waarvoor de in artikel 237 tot en met 240 Rv bedoelde kosten een vergoeding plegen in te sluiten. Nu sprake is van een vordering van onbepaalde waarde wordt het bedrag – conform het advies van de werkgroep Rapport Voorwerk II – vastgesteld op de helft van het gemiddelde van tariefgroep II van het liquidatietarief. Dit bedrag van € 462,50 zal worden toegewezen.

[gedaagde] wordt, als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij respectievelijk de belanghebbende partij, veroordeeld in de kosten van de procedure en de kosten van het vrijwaringsincident.

Beoordeeld dient te worden of van de zijde van FNV sprake is geweest van een beroepsfout die een verplichting tot vrijwaring met zich brengt.

FNV is van mening dat tussen [gedaagde] en Albeda College is overeengekomen dat hij geen aanspraak zou maken op een WW-uitkering, hetgeen ook reeds in conventie is komen vast te staan. Beoordeeld dient te worden of, zoals [gedaagde] stelt, deze afspraak zonder zijn medeweten is gemaakt althans dat hij onvoldoende over de (financiële) gevolgen en consequenties van de regeling is geïnformeerd.

FNV heeft aangevoerd dat dat de onderhandelingen tijdens de schorsing van de mondelinge behandeling in aanwezigheid van [gedaagde] en zijn echtgenote hebben plaatsgevonden en dat Albeda College steeds expliciet heeft aangegeven dat een regeling zonder de voorwaarde dat [gedaagde] geen WW zou aanvragen niet mogelijk was. Voorts heeft FNV aangevoerd dat dit aspect ook expliciet tussen [gedaagde] en de gemachtigde van FNV, mr. Vis (hierna: Vis), is besproken. Hoewel zonder nader bewijs niet beoordeeld kan worden wat exact tussen [gedaagde] en Vis is besproken, blijkt uit het door [gedaagde] ondertekende proces-verbaal in elk geval dat hij van de afspraak op de hoogte is geweest.
Naar het oordeel van de kantonrechter is dan ook voldoende komen vast te staan dat [gedaagde] is gekend in de beslissing akkoord te gaan met de regeling.

Voorts dient beoordeeld te worden of FNV [gedaagde] onvoldoende heeft geïnformeerd over de gevolgen en risico’s van de regeling en hem daarmee ernstig heeft benadeeld door hem te adviseren akkoord te gaan met het afzien van zijn aanspraken op WW-rechten. Daargelaten het feit dat het treffen van een vaststellingsovereenkomst dient ter beslechting van een geschil waarvan de uitkomst in meer of mindere mate onzeker is, is niet gebleken dat FNV [gedaagde] heeft benadeeld. De stelling van [gedaagde] dat de afspraak af te zien van het aanvragen van een WW-uitkering voor hem (zonder meer) zeer nadelig zou uitpakken volgt de kantonrechter niet. In de ontbindingsprocedure is uitspraak gedaan op basis van oud arbeidsrecht, waarbij de kantonrechter naast afwijzen kon ontbinden op grond van een dringende reden (zonder vergoeding) dan wel op grond van een verandering van omstandigheden (met een eventuele vergoeding). [gedaagde] heeft weliswaar gesteld dat hij met de getroffen regeling een aanzienlijk lager bedrag heeft ontvangen dan het geval zou zijn geweest bij een ontbinding wegens een verandering van omstandigheden en de toekenning van een vergoeding op basis van de kantonrechtersformule, maar door hem is onvoldoende betwist dat de kantonrechter tijdens de mondelinge behandeling op 7 april 2015 te kennen heeft gegeven dat [gedaagde] een “ernstig en verwijtbaar vergrijp” heeft begaan door zonder examinering examenresultaten op te stellen. Op basis hiervan is dan ook aannemelijk dat de kantonrechter in de ontbindingsprocedure, ingeval van een inhoudelijke beoordeling, een beschikking zou hebben gewezen waarin de gevorderde ontbinding op grond van een dringende reden zou zijn [toegewezen]. In deze situatie zou [gedaagde] geen vergoeding hebben ontvangen en had hij evenmin aanspraak kunnen maken op een WW-uitkering vanwege het feit dat hij verwijtbaar werkloos zou zijn geweest. FNV heeft aangevoerd dat de regeling in dat licht, mede gelet op de gevolgen van de beëindiging gezien de leeftijd van [gedaagde] van destijds 63 jaar, alsnog tot stand is gekomen. Zij stelt dan ook terecht dat [gedaagde] een zwakke onderhandelingspositie had. Nu FNV voorts onbetwist heeft bewerkstelligd dat de ontbindingsdatum vier maanden laten (op 31 juli 2015) is vastgelegd dan in eerdere schikkingsvoorstellen van Albeda College, zodat [gedaagde] vier maanden langer zijn loon doorbetaald heeft gekregen en dat bovendien het bedrag dat in het Pensioenfonds van ABP is gestort met € 20.000,- is verhoogd, is gebleken dat FNV zich voldoende voor [gedaagde] heeft ingespannen en is van een verkeerde of onvolledige advisering niet gebleken.

Gelet op het voorgaande is niet komen vast te staan dat van de zijde van FNV sprake is geweest van een beroepsfout. Op haar rust dan ook geen verplichting tot vrijwaring van [gedaagde] , zodat zijn vordering en de daarop gebaseerde nevenvorderingen zullen worden afgewezen.

[gedaagde] wordt, als de in het ongelijk gestelde partij, veroordeeld in de kosten van de procedure.