Uitspraken

De ontruiming van de woning is gepland op 18 januari 2017. Daarmee is het spoedeisend belang van [eiser] bij zijn vordering in voldoende mate gegeven. Bovendien heeft Havensteder het spoedeisend belang niet betwist.

Vooropgesteld zij dat Havensteder op grond van het uitvoerbaar bij voorraad verklaarde vonnis van 7 oktober 2016 jegens [eiser] over een executoriale titel beschikt om op 18 januari 2017 tot ontruiming van de woning over te gaan.

In een executiegeschil kan de voorzieningenrechter de tenuitvoerlegging van een vonnis slechts schorsen, indien hij van oordeel is dat de executant mede gelet op de belangen aan de zijde van de geëxecuteerde die door de executie zullen worden geschaad - geen in redelijkheid te respecteren belang heeft bij gebruikmaking van zijn bevoegdheid tot tenuitvoerlegging over te gaan. Dat zal het geval kunnen zijn indien het te executeren vonnis klaarblijkelijk op een juridische of feitelijke misslag berust of indien de tenuitvoerlegging op grond van na dit vonnis voorgevallen of aan het licht gekomen feiten klaarblijkelijk aan de zijde van de geëxecuteerde een noodtoestand zal doen ontstaan, waardoor een onverwijlde tenuitvoerlegging niet kan worden aanvaard.

Expliciet gesteld noch gebleken is dat het vonnis van 7 oktober 2016 berust op een feitelijke of juridische misslag. Thans dient enkel beoordeeld worden of sprake is van een noodtoestand aan de zijde van [eiser] dan wel van misbruik van bevoegdheid door Havensteder.

De voorzieningenrechter is niet gebleken dat sprake is van na het vonnis van 7 oktober 2016 voorgevallen of aan het licht gekomen feiten die klaarblijkelijk aan de zijde van [eiser] een noodtoestand doen ontstaan. De in het kader van de gestelde noodtoestand aangevoerde omstandigheden zien uitsluitend op de gevolgen van de ontruiming. De ontruiming is een logisch gevolg van het vonnis van 7 oktober 2016 en levert volgens vaste rechtspraak geen noodtoestand op.

Dan resteert de vraag of sprake is van misbruik van bevoegdheid aan de zijde van Havensteder. De voorzieningenrechter beantwoordt deze vraag bevestigend. In reactie op het standpunt van [eiser] dat hij thans over een stabiel inkomen beschikt, hulpverlening heeft ingeschakeld en op 16 januari 2017 onder bewind is gesteld en derhalve aan zijn (achterstallige) betalingsverplichtingen zal kunnen voldoen, heeft Havensteder het volgende aangevoerd. [eiser] is stelselmatig tekortgeschoten in zijn betalingsverplichting. Hoewel partijen minimaal twee keer een betalingsregeling zijn overeengekomen tot betaling van de huurachterstand, is [eiser] deze regelingen niet nagekomen. Havensteder zag zich in juli 2016 daarom genoodzaakt een deurwaarderskantoor in te schakelen en heeft [eiser] op dat moment schriftelijk gewezen op schuldhulpverlening. [eiser] heeft echter, ook nadat bij vonnis van 7 oktober 2016 de gevorderde ontbinding van de huurovereenkomst en de ontruiming van de woning door de kantonrechter was toegewezen, de huurachterstand laten oplopen. Volgens Havensteder blijkt hieruit dat [eiser] niet in staat of bereid is het verschuldigde bedrag tijdig en volledig te voldoen. Gelet op het vorenstaande stelt Havensteder dat zij gebruik mag maken van haar bevoegdheid om tot tenuitvoerlegging van het vonnis van 7 oktober 2016 over te gaan. De door [eiser] aangevoerde omstandigheden maken het standpunt van Havensteder niet anders.

Hoewel bijzonder laat, heeft [eiser] inmiddels de weg naar de hulpverlening gevonden en is hij op 16 januari 2017 onder bewind gesteld. Die bewindvoerder heeft in de korte tijdspanne tot aan de zitting nog niet veel meer kunnen doen dan, op basis van de beschikbare gegevens, aan te bieden de lopende huur tijdig te zullen betalen en een aflossing van € 50,00 per maand te gaan voldoen.

Ter zitting is gebleken dat Havensteder nagelaten heeft bij het Meldpunt Preventie Huisuitzetting (hierna: MPH) tijdig een melding te maken van de op(ge)lopen(de) betalingsachterstand van [eiser] . Gelet op het blijkbaar nog steeds geldende convenant had dat van haar wel verwacht mogen worden. Mogelijk zou de betalingsachterstand bij [eiser] niet zo hoog opgelopen zijn indien door een tijdige melding van Havensteder bij het MPH de hulpverlening (eerder) op gang was gekomen.

Het een bij het ander gevoegd is de voorzieningenrechter van oordeel dat sprake is van misbruik van bevoegdheid aan de kant van Havensteder bij executie van het vonnis van 7 oktober 2016. De voorzieningenrechter is daarom van oordeel dat de ontruiming van de woning gedurende een periode van drie maanden geen doorgang mag vinden. In deze periode dient de hulpverlening op gang te komen, kunnen de schulden van [eiser] door de bewindvoerder in kaart gebracht worden en kan worden bezien of er eventueel extra aflossingen aan Havensteder mogelijk zijn.

Vanwege de omvang van de achterstand, maar ook gelet op het aanbod dat al in de dagvaarding gedaan is, zullen aan de toewijzing van de vordering de voorwaarden worden verbonden dat [eiser] de komende drie maanden steeds tijdig de huur betaalt en dat [eiser] met ingang van heden de komende drie maanden steeds € 50,- betaalt ter aflossing van de huurachterstand. Indien niet aan deze voorwaarden wordt voldaan, herleeft het recht van Havensteder om het vonnis van 7 oktober 2016 ten uitvoer te leggen.

De gevorderde uitvoerbaarverklaring op de minuut wordt afgewezen, omdat die vordering niet op de wet gebaseerd is.

Havensteder zal als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eiser] worden begroot op:

- dagvaarding € 80,42

- griffierecht 78,00

- salaris advocaat 527,00

Totaal € 685,42