Uitspraken

De officier van justitie heeft bij requisitoir gevorderd dat verdachte ter zake van het door hem bewezen geachte feit zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van negen maanden.

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals van een en ander ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan belastingfraude, door opzettelijk vervalste facturen ter ondersteuning van de ingediende aangiften omzetbelasting bij de Belastingdienst in te (laten) dienen ten name van de besloten vennootschap, waarvan hij enig aandeelhouder en bestuurder was. Op deze manier zou er te weinig belasting worden geheven.

Met het begaan van belastingfraude zijn grote financiële belangen gemoeid. Het is een feit van algemene bekendheid dat dit type strafbare feiten lastig op te sporen is en leidt tot fiscaal nadeel. Door het indienen van onjuiste aangiften en die te ondersteunen met vervalste facturen is de Belastingdienst niet in staat belastingverplichtingen vast te stellen en correcte aanslagen op te leggen. Het benadelingsbedrag dat zou zijn uitgekeerd als de Belastingdienst de door verdachte opgeworpen schijnwerkelijkheid niet had doorzien, betreft € 265.440,-.

Vast staat dat door aldus te handelen verdachte de verantwoordelijkheden die de belastingwetgeving bedrijven en hun bestuurders oplegt, niet serieus heeft genomen en de integriteit van het financiële en economische verkeer in de kern heeft geschonden. Ook heeft hij het door de Belastingdienst gehanteerde – voor bonafide ondernemers zeer belangrijke – systeem van een snelle belastingteruggave, dat erop berust dat steeds op de juistheid van de gedane aangiften en onderliggende administratie moet kunnen worden vertrouwd, ondergraven. Hierdoor is de overheid, en daarmee de gehele samenleving, fors benadeeld en de algemene belastingmoraal ernstig ondermijnd. Verdachte is erop uit geweest geldelijk gewin te behalen, zonder zich daarbij te laten weerhouden door de gevolgen.

De raadsvrouw heeft ter zitting haar vermoeden geuit dat verdachte is gebruikt als katvanger en zij heeft verzocht om met die omstandigheid rekening te houden bij de strafoplegging. Zij heeft dit verder niet kunnen onderbouwen. De rechtbank heeft voor een dergelijke constructie in het dossier geen enkel aanknopingspunt gevonden. Om die reden wordt aan dit vermoeden geen gevolg verbonden.

De rechtbank heeft bij de straftoemeting acht geslagen op de oriëntatiepunten van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht voor fraude. Daarin is voor fraude met benadelingsbedragen tussen € 250.000,- tot € 500.000,- als oriëntatiepunt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf opgenomen voor de duur van 12 tot 18 maanden. Daarnaast heeft de rechtbank acht geslagen op het uittreksel uit de justitiële documentatie van 25 juli 2017 betreffende verdachte. Daaruit blijkt dat verdachte niet eerder voor een soortgelijk feit is veroordeeld. De rechtbank zal dan ook de ondergrens van het LOVS oriëntatiepunt aanhouden. Verder houdt de rechtbank in matigende zin rekening met het feit dat het bedrag aan omzetbelasting dat volgens de gedane valse opgaaf zou moeten zijn uitgekeerd, niet daadwerkelijk is uitgekeerd. Al met al acht de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van acht maanden passend.