Uitspraken

Gezien de aard van de vordering heeft [eiseres] een voldoende spoedeisend belang bij de door haar verlangde voorziening.

In deze procedure moet aan de hand van de door partijen gepresenteerde feiten zonder nader onderzoek naar die feiten, beoordeeld worden of de vordering van [eiseres] in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft, dat, vooruitlopend daarop, gelet op de wederzijdse belangen, toewijzing van de vordering reeds nu gerechtvaardigd is.

Het uitgangspunt is dat een werknemer na hersteld en geschikt verklaard te zijn tot het verrichten van de eigen arbeid, daartoe in de gelegenheid gesteld moet worden. Burger Liner erkent dat [eiseres] ten tijde van de reorganisatie in maart 2016 qua anciënniteit (aantal dienstjaren) ‘niet de eerste was waar afscheid van moest worden genomen’. Zij stelt dat zij dat toch heeft gedaan om de redenen genoemd in ‘de brief’. De betreffende brief is niet ingebracht in deze procedure. De inhoud daarvan is dus onbekend. Wat daar ook van zij, van een rechtsgeldige opzegging is dan ook geen sprake.

Voor het geval Burger Liner heeft bedoeld om zich daarmee op het standpunt te stellen dat er sprake is van een wijziging van de arbeidsovereenkomst ten aanzien van de werkplek en/of functie, heeft te gelden dat [eiseres] daar niet mee heeft ingestemd. Er is ook geen sprake van een schriftelijk eenzijdig wijzigingsbeding en evenmin is naar het oordeel van de kantonrechter sprake van een zodanig zwaarwegend belang van Burger Liner dat de belangen van [eiseres] daarvoor moeten wijken. Dat betekent dat [eiseres] de voorstellen van Burger Liner om op andere locaties en in andere functies te gaan werken terecht, en overigens ook gemotiveerd, heeft afgewezen. Dat betekent dat [eiseres] in beginsel aanspraak kan maken op wedertewerkstelling in haar eigen functie.

Burger Liner voert aan dat het gelet op alle omstandigheden toch niet redelijk zou zijn om de vordering van [eiseres] toe te wijzen. Daartoe stelt zij zich op het standpunt dat zij niet heeft hoeven verwachten dat [eiseres] eind november 2017 weer volledig arbeidsgeschikt zou zijn voor haar eigen werk. In september 2017 had de bedrijfsarts immers aangegeven dat de verwachting was dat zij blijvend arbeidsongeschikt zou zijn voor haar eigen functie, aldus Burger Liner. Het is niet duidelijk welke juridische consequenties Burger Liner aan deze stelling wenst te verbinden. Gelet op het standpunt van Burger Liner dat [eiseres] al in maart 2016 boventallig is verklaard en dat zij überhaupt niet meer kon terugkeren op haar oude werkplek valt ook niet in te zien wat Burger Liner hier mee bedoelt. Inmiddels zijn er bovendien enkele maanden verstreken sinds de hersteld melding van [eiseres], zodat er geen sprake (meer) kan zijn van tijdnood aan de zijde van Burger Liner om een en ander in orde te maken voor terugkeer van [eiseres] op de werkvloer. Het ingenomen standpunt van ‘tijdsnood’ strookt overigens helemaal niet bij de rest van de door Burger Liner ingenomen stellingen. Burger Liner heeft ten behoeve van de voortgezette mondelinge behandeling uitgebreid toegelicht waarom zij - ondanks het feit dat er op de afdeling Import van Burger Liner een werknemer met een korter dienstverband werkzaam is - toch heeft besloten om [eiseres] in maart 2016 ‘boventallig te verklaren’. Die omstandigheden zijn echter allemaal niet relevant als toetsingscriterium in het kader van eventuele boventalligheid. De wet schrijft voor op welke wijze een werkgever een arbeidsovereenkomst kan beëindigen en die weg dient Burger Liner te bewandelen als zij juridische gevolgen wil verbinden aan het door haar gestelde disfunctioneren van [eiseres]. Het is bovendien in strijd met (de bedoeling van) het arbeidsrecht om iemand met een contract voor onbepaalde tijd boventallig te verklaren terwijl er op de betreffende afdeling ook mensen werken met een contract voor bepaalde tijd, ‘omdat het einde van de contracten voor bepaalde tijd niet samen viel met het moment dat Burger Liner de betreffende afdeling anders wilde inrichten’, zoals door Burger Liner is aangevoerd

Burger Liner verwijt [eiseres] verder dat zij geen oog heeft voor de belangen van Burger Liner. Op [eiseres] rust de verplichting zich te gedragen als goed werknemer en die norm houdt in dat zij op redelijke voorstellen van Burger Liner in verband met gewijzigde omstandigheden op het werk, in het algemeen positief behoort in te gaan en dat zij dergelijke voorstellen alleen mag afwijzen wanneer aanvaarding redelijkerwijs niet van haar kan worden gevergd. Voor de beantwoording van de vraag of [eiseres] zich op grond van voormelde verplichting met betrekking tot de aangeboden andere werkzaamheden soepeler had moeten opstellen, dient eerst te worden onderzocht of Burger Liner daarin als goed werkgever aanleiding heeft kunnen vinden tot het doen van haar voorstel en of het door haar gedane voorstel redelijk is. Anders en kort gezegd, [eiseres] moet in beginsel positief reageren op een wijzigingsvoorstel van Burger Liner, maar dan moet het voorstel wel redelijk zijn en dat is in deze zaak niet het geval. Het voorstel van Burger Liner is niet redelijk omdat de functie van [eiseres] niet is vervallen maar door een andere werknemer is overgenomen. Het [eiseres] gemaakte verwijt is dan ook niet terecht.

Burger Liner spreekt in deze procedure ook haar zorgen uit over de gezondheid en belastbaarheid van [eiseres]. Dat noemt zij onder andere als argument om [eiseres] niet terug te laten keren in haar oude functie. Burger Liner wordt hierin niet gevolgd. Burger Liner had haar zorgen kunnen wegnemen, of bevestigen, door het aanvragen van een deskundigenoordeel bij het UWV. Dat heeft zij niet gedaan. Daarom wordt in deze procedure uitgegaan van het laatste oordeel van de bedrijfsarts, namelijk dat [eiseres] volledig is hersteld voor haar eigen werk. Dat eigen werk is, zoals hiervoor geoordeeld, het werk dat zij ook deed voordat zij ziek werd. Het is voldoende aannemelijk dat de vordering tot wedertewerkstelling van [eiseres] in een bodemprocedure zal worden toegewezen, zodat daar in deze procedure op vooruit gelopen zal worden door toewijzing van die vordering als voorlopige voorziening.

Burger Liner vraagt zich, naar eigen zeggen in het belang van [eiseres], af of het wel goed is voor [eiseres] om terug te keren naar haar oude afdeling. Het is echter niet aan Burger Liner om die vraag te beantwoorden. Het antwoord op de vraag of [eiseres] het recht heeft om (in beginsel) terug te keren is hiervoor gegeven en er zijn door Burger Liner geen relevante omstandigheden aangevoerd die desondanks tot een ander oordeel nopen. Dat een gespannen arbeidsverhouding geen goede start is, zoals door Burger Liner aangevoerd, is evident. Het is in maart 2016 een bewuste keuze van Burger Liner geweest om [eiseres] zonder enige juridische grond ‘boventallig te verklaren’. Aan [eiseres] is in dat verband niets te verwijten. Zij dient van die keuze van Burger Liner, anders dan dat zij zich daardoor genoodzaakt zag om deze procedure te starten, geen (verdere) hinder te ondervinden. Datzelfde geldt ten aanzien van de beslissing van Burger Liner om de afdeling van [eiseres] anders in te richten. Het is dan ook aan Burger Liner om, zoals het een goed werkgever betaamt, de terugkeer van [eiseres] op de werkvloer op een zo prettig mogelijke manier te laten verlopen. Om Burger Liner daartoe goed in staat te stellen zal de termijn waarop die terugkeer dient plaats te vinden worden vastgesteld op een week na betekening van dit vonnis. Deze termijn geeft partijen tevens de gelegenheid voor nader overleg omtrent de ontstane situatie.

De gevorderde dwangsom zal worden toegewezen tot een bedrag van € 500,00 per dag met een maximum van € 20.000,00.

De vorderingen zoals opgenomen onder II en III worden afgewezen. Door Burger Liner is haar loondoorbetalingsverplichting niet betwist. Zij heeft wel gesteld dat het loon van [eiseres] altijd is doorbetaald. Dat is door [eiseres] onvoldoende gemotiveerd weersproken zodat daarvan uit wordt gegaan. De salarisspecificaties heeft [eiseres] tot en met december 2017 altijd in het haar bekende systeem kunnen inzien. Kennelijk maakt Burger Liner sinds 1 januari 2018 gebruik van een nieuw systeem dat nog niet bij [eiseres] bekend was. Burger Liner heeft toegezegd om de loonstrook van januari 2018 aan [eiseres] toe te sturen.

Burger Liner wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de kosten van deze procedure.