Uitspraken

Oorzaak overlijden slachtoffer

Op grond van de bevindingen en conclusies van apotheker-toxicoloog Bosman van het NFI in zijn rapport van 30 maart 2015, stelt de rechtbank vast dat in het bloed van het slachtoffer een carboxyhemoglobine-gehalte van 72% ten opzichte van het totaal hemoglobine aanwezig was, terwijl een carboxyhemoglobine-gehalte boven 60-65% van het totaal hemoglobine over het algemeen dodelijk is. De conclusie van het rapport luidt dat op grond van de verkregen resultaten van het koolmonoxide-onderzoek het overlijden van het slachtoffer kan worden verklaard.

Deze conclusie wordt ondersteund door het proces-verbaal van bevindingen van 10 april 2015 waaruit blijkt dat het slachtoffer lichtroze lijkvlekken op haar dijen had, ten aanzien waarvan de FARR-arts jegens de verbalisant heeft verklaard dat deze kenmerkend zijn voor CO vergiftiging. De stelling van de verdediging dat het exacte tijdstip van overlijden niet kan worden c.q. is vastgesteld, doet daar niet aan af nu een andere doodsoorzaak niet aannemelijk is geworden.

Het verweer van de verdediging inhoudende dat in het bloed van het slachtoffer sporen van alcohol en verdovende middelen zijn aangetroffen die van invloed geweest kunnen zijn, wordt gepasseerd. Nog daargelaten dat de raadsman dit verweer niet voldoende heeft geconcretiseerd, is de rechtbank van oordeel dat uit het toxicologisch rapport niet volgt dat de aangetroffen stoffen in het bloed van het slachtoffer de dood van het slachtoffer kunnen verklaren.

Op grond van voormelde feiten en omstandigheden stelt de rechtbank vast dat het slachtoffer op 26 maart 2015 is overleden als gevolg van een koolmonoxidevergiftiging.

Oorzaak hoge CO-uitstoot.

Op 27 maart 2015 hebben ing. S.L.M. Lueb en R. Holtrop, beiden werkzaam bij [naam bedrijf] , in de woning aan de [adres delict] een onderzoek ingesteld naar de mogelijke oorzaak van de koolmonoxidevergiftiging. Uit het naar aanleiding van dit onderzoek opgestelde rapport van 8 juni 2015 volgt dat in de keuken van de woning een afvoerloze geiser van het merk Fasto is geplaatst. Er is een simulatiemeting uitgevoerd, waaruit is gebleken dat de concentratie CO zoals gevormd door de geiser veel te hoog is en hierdoor binnen de doucheruimte na 20 minuten een dodelijke concentratie CO gevormd kan worden. Uit het rapport volgt verder dat de toevoer van de verbrandingslucht voor de geiser onvoldoende is (afsluitbare toevoeropeningen) die niet conform de NEN-voorschriften 1078 en daaropvolgende regelgeving zijn. Dit beperkt de afvoer van ventilatielucht met daarin rookgassen van de geiser. Ook de plaats van de geiser is niet correct. De doucheruimte staat in directe verbinding met de opstelplaats. Dit is niet toegestaan volgens NEN-voorschriften 1078 en daaropvolgende regelgeving. Als gevolg van deze opstelling kunnen rookgassen eenvoudiger de doucheruimte bereiken. Tenslotte is vastgesteld dat de geiser overbelast is en de concentratie koolstofmonoxide zoals gevormd door de geiser veel te hoog is als gevolg van een foutieve instelling van de gastoevoer en een scheef staande brander en/of vervuilende venturi’s. Op grond van de inhoud van voornoemd rapport en de daarop ter terechtzitting door de deskundige Lueb gegeven toelichting, stelt de rechtbank vast dat het koolmonoxide-ongeval is veroorzaakt door de geconstateerde gebreken aan de geiser.

Ten aanzien van het verweer van de verdediging dat eventuele ander bronnen (zoals de gaskachels) in het onderzoek ten onrechte buiten beschouwing zijn gelaten, stelt de rechtbank vast dat daartoe in het rapport is overwogen dat de gashaard ten tijde van het ongeval niet in gebruik was. De gaskraan van de gashaard is door de bewoners afgesloten en er is een elektrisch kacheltje in de woonkamer geplaatst, aldus het rapport. Het gaskomfoor is in het onderzoek betrokken. Het verweer hieromtrent wordt dan ook verworpen.

Culpoos handelen verdachte

De vraag die vervolgens beantwoord moet worden is of het overlijden van het slachtoffer het gevolg is van aanmerkelijk onvoorzichtig, onachtzaam en/of nalatig handelen van de verdachte.

Verdachte was, zo blijkt uit de huurovereenkomst, als eigenaar van de woning en verhuurder verantwoordelijk voor het (laten) plegen van regelmatig onderhoud aan de woning. Uit de installatiehandleiding van de geiser volgt dat de geiser eenmaal per jaar onderhouden moet worden. Niet is gebleken dat dit is gebeurd. Voor wat betreft de toevoer van verbrandingslucht en de opstelplaats van de geiser is bovendien in strijd met de geldende voorschriften gehandeld wat van nadelige invloed is geweest op de afvoer van ventilatielucht met daarin rookgassen (zoals koolstofmonoxide) en het binnendringen van rookgassen in de doucheruimte.

De verdediging heeft aangevoerd dat de verdachte een monteur, de getuige [naam getuige] , naar de geiser heeft laten kijken en dat de verdachte zich hiermee voldoende van zijn onderhoudsverplichting heeft gekweten. [naam getuige] heeft echter verklaard dat hij geen opdracht heeft gekregen tot het verrichten van onderhoud c.q. het nakijken van de geiser, doch slechts een reparatie aan de geiser (en de gaskachel) heeft verricht. Op de door de verdachte en de getuige [naam getuige] overgelegde factuur en werkbon van de door hen bedoelde werkzaamheden aan de geiser gedateerd 15 november 2014, is ook slechts ‘reparatie geiser’ vermeld.

Het niet verrichten van het verplichte jaarlijkse onderhoud aan de geiser wringt te meer nu uit de verklaring van [naam slachtoffer 2] volgt dat hij vanaf eind december 2014 meermalen bij de verdachte en/of diens beheerder zou hebben geklaagd over de gaskachel dan wel een gaslucht. Gebleken is verder dat [naam slachtoffer 2] zelfs de Energiewacht en het huurteam heeft ingeschakeld in verband met problemen aan de gaskachel. Dit had voor de verdachte tenminste aanleiding moet zijn om aan zijn onderhoudsverplichtingen te voldoen. Hoewel de verdachte naar aanleiding van deze klachten wel enige actie heeft ondernomen, in die zin dat hij [naam getuige] heeft gevraagd om de geconstateerde gebreken te verhelpen, had dit voor de verdachte temeer aanleiding moeten zijn om een grondige controle c.q. de verplichte onderhoudsbeurt aan de gaskachel en geiser te laten verrichten. Niet is gebleken dat dit is gebeurd.

Samenvattend komt de rechtbank tot de volgende conclusies.

Tijdens het ongeval verkeerde de geiser in een slechte staat van onderhoud en de gastoevoer was foutief ingesteld. De toevoer van de verbrandingslucht voor de geiser was bovendien onvoldoende en de opstelplaats van de geiser was niet correct. De verdachte was als eigenaar en verhuurder van de woning daarvoor verantwoordelijk. Het is een feit van algemene bekendheid dat bij een slecht functionerende geiser koolmonoxide kan vrijkomen en voorts dat vrijgekomen koolmonoxide kan leiden tot de dood van mensen die aan die koolmonoxide worden blootgesteld. Nu bovendien niet is gebleken dat de verdachte gedurende de twee jaar dat hij de woning in eigendom had enig onderhoud dan wel het jaarlijks voorgeschreven onderhoud aan de geiser heeft laten verrichten, is de rechtbank van oordeel dat de verweten gedragingen (deels) bewezen kunnen worden verklaard, dat deze in onderling verband en samenhang bezien opleveren aanmerkelijk onzorgvuldig en nalatig handelen van verdachte en dat het overlijden van het slachtoffer in redelijkheid aan dit handelen van verdachte kan worden toegerekend.

Conclusie

Op grond van het voorgaande kan het ten laste gelegde worden bewezen verklaard, met uitzondering van het ten laste gelegde voor zover dat betrekking heeft op de ventilatiemogelijkheden in de woning, en levert het bewezen verklaarde op het aanmerkelijk onachtzaam en nalatig handelen van de verdachte als gevolg waarvan het overlijden van het slachtoffer aan de verdachte kan worden toegerekend.