Uitspraken

Gelet op de aard van de vordering, betaling van een vergoeding die is bedoeld als aanvulling op een elders te verdienen lager loon of enige uitkering krachtens de sociale zekerheidswetten, heeft [eiser] een spoedeisend belang bij de door hem gevorderde voorziening, zodat [eiser] in zoverre ontvankelijk is in zijn vordering.

In dit kort geding dient, mede op basis van hetgeen partijen naar voren hebben gebracht, te worden beoordeeld of de in deze zaak aannemelijk te achten omstandigheden een ordemaatregel vereisen dan wel of de vordering van [eiser] in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft dat het gerechtvaardigd is op de toewijzing daarvan vooruit te lopen door het treffen van een voorziening zoals gevorderd. Het navolgende behelst dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

In het licht van de werkafspraken die [gedaagde] en [eiser] per 5 oktober 2016, kort nadat [eiser] vennoot van [naam V.O.F.] was geworden, hebben gemaakt en mede gelet op de verklaring ter zitting van de gemachtigde van [gedaagde] dat [gedaagde] wist van de handel in auto’s maar dacht dat het puur een hobby was en gelet op de mededeling in de brief van 7 maart 2019 van het bedrijf dat het outplacement traject heeft begeleid aan [gedaagde] dat [eiser] zelfstandig solliciteert en deels voor zichzelf wil gaan werken, is voldoende aannemelijk dat [gedaagde] ten tijde van het aangaan van de vaststellingsovereenkomst bekend was met de activiteiten van [eiser] bij [naam V.O.F.] . Daarbij komt dat [eiser] ter zitting onweersproken heeft gesteld dat tijdens het outplacement traject juist gesproken is over het uitbreiden van de activiteiten van [naam V.O.F.] en dat hem ook cursussen zijn aangeboden voor uitbreiding van die activiteiten. De positie die [eiser] ten tijde van het aangaan van de vaststellingsovereenkomst bij [naam V.O.F.] had en thans nog heeft, kan daarom naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter niet aan [eiser] worden tegengeworpen als zijnde een vooruitzicht op een dienstverband of positie elders. Dat [eiser] besloten heeft om de activiteiten uit te breiden, heeft evenmin tot gevolg dat moet worden geoordeeld dat sprake was van een vooruitzicht op een dienstverband of een dienstbetrekking elders, zeker niet nu niet gesteld of gebleken is dat [eiser] daarmee veel geld verdient en bovendien aan [eiser] per 1 juli 2019 een WW-uitkering is toegekend. Bij het opstellen van een vaststellingsovereenkomst als de onderhavige, is het vanzelfsprekend dat de werknemer op zoek gaat naar een nieuwe dienstbetrekking. Het kan echter niet zo zijn dat naast het vinden van een nieuwe dienstbetrekking een werknemer niets zou mogen ondernemen om in zijn inkomen te voorzien naast een WW-uitkering en ter vervanging van die uitkering.

Gelet op het vorenstaande is de kantonrechter voorshands van oordeel dat [eiser] bij de totstandkoming van de vaststellingsovereenkomst geen vooruitzicht had op een dienstbetrekking of positie elders en is het voldoende aannemelijk dat [gedaagde] in een bodemprocedure zal worden veroordeeld tot betaling van de overeengekomen vergoeding van € 15.000,- bruto.

Omdat de vergoeding is bedoeld ter aanvulling van een elders te verdienen lager loon of enige uitkering krachtens de sociale zekerheidswetten, betreft de vergoeding een vorm van inkomen. Gelet hierop is geen sprake van een normale geldvordering waarvoor in kortgeding strengere eisen gelden om tot toewijzing te komen. Voldoende gebleken is dat [eiser] een spoedeisend belang bij de gevraagde voorziening heeft, zeker nu hem bij brief van 19 augustus 2019 per terugwerkende kracht met ingang van 1 juli 2019 een WW-uitkering is toegekend en het [eiser] voorts is toegestaan daarnaast 20 uur te werken. Daarbij komt dat tegenover de betwisting van [eiser] dat hij flink verdient met de activiteiten bij [naam V.O.F.] onvoldoende gebleken is dat [eiser] beschikt over andere middelen om in zijn levensonderhoud te voorzien. Bovendien is het verweer van [gedaagde] dat de WW-uitkering de eerste maanden gelijk is aan het laatst verdiende loon onjuist. In de regel bedraagt de WW-uitkering de eerste twee maanden 75% van het laatst verdiende loon en daarna 70% van het laatste verdiende loon. [eiser] wordt aldus geconfronteerd met een inkomensdaling. De vordering tot betaling van de overeengekomen vergoeding zal daarom worden toegewezen.

De gevorderde wettelijke rente komt als op de wet gegrond en overigens niet weersproken voor toewijzing in aanmerking.

Nu geen stukken in het geding zijn gebracht waaruit kan worden afgeleid dat daadwerkelijk buitengerechtelijke werkzaamheden zijn verricht, zullen de gevorderde buitengerechtelijke kosten worden afgewezen.

Als de overwegend in het ongelijk gestelde partij zal [gedaagde] in de proceskosten worden veroordeeld. Tot aan deze uitspraak worden deze kosten vastgesteld op € 104,54 aan dagvaardingskosten, € 486,00 aan griffierecht en € 480,00 aan salaris voor de gemachtigde.

De apart gevorderde nakosten worden toegewezen als hierna vermeld, nu de proceskostenveroordeling hiervoor reeds een executoriale titel geeft en de kantonrechter van oordeel is dat de nakosten zich reeds vooraf laten begroten.