Uitspraken

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding, zoals deze op de terechtzitting overeenkomstig de vordering van de officier van justitie is gewijzigd.

De tekst van de gewijzigde tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

In artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) zijn de eisen opgenomen waaraan de tenlastelegging moet voldoen, namelijk vermelding van feit, tijd, plaats en de wettelijke voorschriften waarbij het feit strafbaar is gesteld. Hieraan ligt ten grondslag dat de beschrijving van het gebeuren in de tenlastelegging voldoende specifiek moet zijn. De tenlastelegging dient de verdachte immers te informeren over het voorval waarvoor hij terecht moet staan, zodat hij weet waartegen hij zich moet verdedigen. Ook voor de rechter is de tenlastelegging leidend. Het strafrechtelijk verwijt dat de verdachte ten laste wordt gelegd moet derhalve voldoende worden verfeitelijkt in de tenlastelegging opdat iedereen weet waar tijdens het proces de aandacht zich op moet richten.

In feit 4 is ten laste gelegd dat de verdachte, al dan niet samen met een of meer anderen, van het plegen van witwassen een gewoonte heeft gemaakt. De feitelijke omschrijving houdt in dat aan de verdachte wordt verweten dat hij en/of zijn mededader(s) (telkens) meermalen, althans eenmaal een of meer voorwerpen, te weten ten minste 13.000,- euro, althans één of meerdere geldbedragen heeft verworven, voorhanden heeft gehad, heeft overgedragen of een of meer andere in de tenlastelegging omschreven handelingen heeft verricht.

Het is, mede gezien de grote hoeveelheid verschillende bedragen in het dossier, voor de rechtbank niet duidelijk op welk bedrag of welke bedragen, al dan niet als een totaal van een aantal bedragen, de officier van justitie heeft gedoeld bij het opstellen van de tenlastelegging. De uitleg van de officier van justitie ter terechtzitting is daartoe niet toereikend geweest.

De rechtbank zal de dagvaarding dan ook voor dit feit nietig verklaren, omdat de tenlastelegging niet voldoet aan de wettelijke eisen.

Voor het overige is de dagvaarding geldig.

Feit 1

De verdachte wordt verweten dat hij, al dan niet samen met een ander of anderen, door geweld en of bedreiging met geweld het slachtoffer heeft gedwongen tot de afgifte van meerdere geldbedragen. Het slachtoffer heeft verklaard dat zij op enig moment ontdekte dat er vreemde geldbedragen op haar bankrekening waren gestort. Vervolgens is het slachtoffer benaderd door een onbekende man en is haar gesommeerd zo veel mogelijk geld te gaan pinnen van haar rekening. Als zij dat niet zou doen, dan zou zij in de problemen komen. Het slachtoffer zou bang zijn geworden en zich geïntimideerd voelen. Zij heeft vervolgens 250 euro gepind en dat bedrag bewaard in een kluisje op haar werk. Daarna werd zij gebeld door een persoon die zei dat hij langs zou komen om het geld op te halen. Bovendien werd het slachtoffer op haar werk bezocht door twee personen die tegen haar zeiden dat zij het geld kwamen ophalen. Uiteindelijk heeft het slachtoffer het geld overhandigd aan een jongen die vroeger bij haar op school had gezeten.

Van enig geweld is in ieder geval niet gebleken. Uit de inhoud van de wettige bewijsmiddelen is voorts niet onomstotelijk komen vast te staan dat het slachtoffer door bedreiging met geweld is gedwongen tot de afgifte van voormeld geldbedrag.

Daarvoor is de verklaring van het slachtoffer niet voldoende, temeer daar enig ondersteunend bewijs ontbreekt. Dat op de rekening van het slachtoffer meerdere vreemde transacties voorkomen is niet ondersteunend en maakt het oordeel niet anders. Daarom dient vrijspraak te volgen voor dit feit.

Feit 5

De verdachte wordt verweten dat hij, al dan niet samen met een ander of anderen, gegevens heeft verworven en voorhanden heeft gehad waarmee op illegale wijze toegang kon worden verkregen tot een geautomatiseerd werk, te weten een website, een server, een netwerk van een creditcardmaatschappij of een ander privaat bedrijf. Een werkneemster van een hotel zou creditcardgegevens van gasten hebben verzameld en die aan de verdachte hebben verstrekt.

Weliswaar is uit de inhoud van wettige bewijsmiddelen vast komen te staan dat de verdachte rekeningnummers van creditcards en zogenoemde CVC-codes heeft verworven en voorhanden heeft gehad, maar het bewijs ontbreekt dat het zijn bedoeling is geweest met die gegevens binnen te dringen in een geautomatiseerd werk alsmede dat het met de verkregen gegevens mogelijk is toegang te verkrijgen tot een geautomatiseerd werk zoals bedoeld in artikel 139d van het Wetboek van Strafrecht. Ook voor dit feit zal de verdachte dan ook worden vrijgesproken.

Feit 6

De verdachte wordt verweten dat hij in de periode van 1 januari 2018 tot en met 21 januari 2019 met anderen heeft deelgenomen aan een organisatie, die tot doel had het plegen van misdrijven, te weten computervredebreuk, oplichting, diefstal en witwassen.

Onder een organisatie als bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) moet worden verstaan een samenwerkingsverband met een zekere duurzaamheid en structuur tussen de verdachte en ten minste één andere persoon.

Uit de inhoud van wettige bewijsmiddelen en het onderzoek ter terechtzitting valt het bewijs te construeren dat de verdachte en anderen, soms in wisselende, soms in dezelfde samenstelling, vele malen hebben samengewerkt om geld te “maken”. Zoals hierna in dit vonnis nog besproken zal worden kan met de bewijsmiddelen die zich in het dossier bevinden aangetoond worden dat de verdachte zich in een aantal gevallen met een ander of anderen heeft schuldig gemaakt aan deelneming aan strafbare feiten. Om te kunnen bewijzen dat er meer was dan deze vormen van strafbare deelneming is het nodig dat uit de bewijsmiddelen tevens kan worden afgeleid dat er in de ten laste gelegde periode tussen verdachte en die ander(en) een samenwerkingsverband bestaan heeft, met een zekere duurzaamheid en structuur, dat het plegen van misdrijven nastreeft.

De verdachten hebben zich over het bestaan van een dergelijk samenwerkingsverband niet uitgelaten. Uit de bewijsmiddelen blijkt weliswaar dat de verdachten in wisselende verbanden met elkaar samenwerkten, maar de bewijsmiddelen leveren - ook in onderlinge samenhang bezien - te weinig basis om te komen tot de conclusie dat het niet anders kan zijn dan dat er tussen de verdachten een samenwerkingsverband met een zekere duurzaamheid en structuur als hiervoor bedoeld heeft bestaan. Ook ten aanzien van dit feit dient daarom vrijspraak te volgen.

Feiten 3 en 7

De verdachte wordt verweten dat hij samen met anderen slachtoffers heeft bewogen geld over te maken voor de aankoop van concert- en voetbalkaarten of andere producten, die vervolgens niet werden geleverd. Bij een van de slachtoffers zou de verdachte of een van zijn medeverdachten zich hebben voorgedaan als een familielid van het slachtoffer en hem hebben bewogen om geld over te maken omdat het internetbankieren niet zou werken.

Uit de inhoud van wettige bewijsmiddelen valt op te maken dat de daders als volgt te werk gingen. Een van de daders zorgde er voor dat hij de beschikking kreeg over de bankpas met pincode van een ander, al dan niet door het uitoefenen van enige dwang. Vervolgens werden via Marktplaats of Facebook kaartjes voor een concert of een voetbalwedstrijd of andere producten te koop aangeboden. De kopers werden verzocht het aankoopbedrag over te maken naar de rekening waarvan de bankpas in het bezit was van een van de daders. Na betaling van het overeengekomen aankoopbedrag werd er vervolgens niets geleverd. Het overgemaakte bedrag werd vrij kort daarna door een van de daders gepind met de verkregen bankpas.

In de onderhavige zaak zijn voetbalkaarten (zaken [zaaknaam 2] , [zaaknaam 4] , [zaaknaam 6] en [zaaknaam 10] ) via Marktplaats of Facebook te koop aangeboden. Het slachtoffer maakte door middel van een betaalverzoek het aankoopbedrag over naar een door de verkoper, een van de daders, genoemde rekening. Deze rekening stond op naam van iemand anders dan de verkoper. Vrij kort na bijschrijving van het aankoopbedrag, werd dit bedrag door middel van pinnen van de rekening gehaald. De voetbalkaarten werden niet geleverd, ondanks de pogingen van het slachtoffer om in contact te komen met de verkoper.

In de overige hieronder vermelde zaken is dezelfde werkwijze gehanteerd. De slachtoffers hebben geld overgemaakt voor de aankoop van voetbal- of concertkaarten of een muziekinstrument, maar hebben vervolgens niets ontvangen.

Het slachtoffer [naam slachtoffer 8] ontving via Whatsapp een bericht van een persoon die zich voordeed als zijn zus. Het bericht hield in dat het internetbankieren van zijn zus niet werkte. Aan het slachtoffer werd verzocht een rekening voor zijn zus te betalen. Het slachtoffer heeft toe via twee betaalverzoeken in totaal € 1.838,39 overgemaakt naar een door de persoon die zich voordeed als zijn zus aangewezen rekening. Kort hierop werd het bedrag door middel van pinnen van de rekening gehaald.

Oplichting

De rechtbank stelt voorop dat voor een veroordeling ter zake van oplichting is vereist dat een verdachte bij een ander door een specifieke, voldoende ernstige vorm van bedrieglijk handelen een onjuiste voorstelling in het leven heeft willen roepen teneinde daarvan misbruik te maken. De vraag die de rechtbank derhalve heeft te beantwoorden is of de slachtoffers door aanwending van een of meer van de in artikel 326, eerste lid, Sr bedoelde oplichtingsmiddelen (het aannemen van een valse naam of een valse hoedanigheid, het toepassen van listige kunstgrepen en/of het gebruik maken van een samenweefsel van verdichtsels) zijn bewogen tot een bepaalde gedraging, te weten de afgifte van een geldbedrag. Hierbij is van belang (telkens) te bepalen of het aangewende oplichtingsmiddel ertoe bestemd en geschikt is slachtoffers daadwerkelijk tot afgifte te bewegen, oftewel dat sprake is van een causaal verband.

In het licht van de hierboven geschetste werkwijze wordt het navolgende overwogen. De advertenties zijn onder het gebruik van een valse naam en bijpassende e-mailadressen geplaatst. Het enkele aanwenden van een valse naam staat niet zonder meer in causaal verband met de afgifte van een geldbedrag door de slachtoffers. Of bewezen kan worden dat de verkoper zich heeft bediend van een valse naam als bedoeld in artikel 326 Sr en voorts of er een causaal verband is tussen het aanwenden van de valse naam en de afgifte van geld door de slachtoffers, moet worden beoordeeld aan de hand van de feiten en omstandigheden in het concrete geval. In de onderhavige zaken acht de rechtbank de volgende feiten en omstandigheden van belang.

Via Marktplaats of Facebook worden verkopers en kopers van nieuwe en tweedehands producten samengebracht. De verkoper heeft in de onderhavige zaken onder een normale naam voetbalkaarten, concertkaarten en muziekinstrumenten voor gangbare prijzen aangeboden. Via Whatsapp-berichten van mobiele telefoonnummers heeft de verkoper gecommuniceerd met potentiële kopers om tot overeenstemming te komen over de prijs die zou moeten worden betaald voor het door de verkoper te leveren product.

De verkoper heeft in geen van de onderhavige zaken de betaalde producten geleverd. De door hem gebruikte naam bleek telkens vals, in de zin van onrechtmatig gebruikt, te zijn.

Gelet op deze feiten en omstandigheden staat het voor de rechtbank vast dat een van de verdachten zich valselijk heeft gepresenteerd als bonafide verkoper. De verkoper heeft op onverdachte wijze producten aangeboden en hij heeft door gebruikmaking van een normale naam – niet zijn werkelijke naam – en mobiele telefoonnummers de indruk gewekt dat hij met open vizier handelde en traceerbaar was, wat van belang is in geval van niet-nakoming. De slachtoffers werden hierdoor bewogen hun eigen verplichting – de betaling van de koopsom – na te komen. De verkoper heeft aldus op valse wijze gebruik gemaakt van het op Marktplaats en Facebook gangbare handelspatroon op basis van welk patroon de betrokken kopers mochten verwachten dat de verkoper de producten voor de afgesproken prijs en op de afgesproken wijze zou leveren. In die verwachting hebben zij geld naar de verkoper overgemaakt.

De rechtbank merkt op dat niet voor iedere oplichting op zich het bewijsminimum wordt behaald. Daar is meer voor nodig. Dat meerdere kan worden gevonden in steunbewijs, in de vorm van zogenoemd schakelbewijs. Bij schakelbewijs gaat het er, kort gezegd, om dat de feiten en omstandigheden die met betrekking tot een strafbaar feit blijkens de gebezigde bewijsmiddelen zijn vastgesteld, steun bieden voor de conclusie dat de verdachte en of zijn medeverdachten een ander strafbaar feit ook zo heeft of hebben begaan. Daarbij moet het gaan om bewijsmateriaal ten aanzien van die andere feiten dat op essentiële punten belangrijke overeenkomsten of kenmerkende gelijkenissen vertoont met het bewijsmateriaal van het te bewijzen feit en dat duidt op een herkenbaar en gelijksoortig patroon in de handelingen van de verdachte en zijn medeverdachten.

Uit de inhoud van de wettige bewijsmiddelen concludeert de rechtbank dat de verdachte en zijn medeverdachten in essentie telkens dezelfde werkwijze hebben gehanteerd.

Die werkwijze is hierboven uiteengezet. De rechtbank is van oordeel dat die werkwijze op essentiële punten overeenkomt met de werkwijze in de zaken waar het bewijsminimum niet wordt behaald wanneer die zaken als op zichzelf staand zouden moeten worden beoordeeld. Daarmee levert die werkwijze het steunbewijs op dat leidt tot de conclusie dat het niet anders kan zijn dan dat ook die feiten door verdachte en zijn medeverdachten zijn gepleegd.

Uit de rechtspraak kan weliswaar worden afgeleid dat niet elke vorm van bewust oneerlijk zaken doen onder het strafrecht moet worden gebracht. In veel gevallen staan bij wanprestatie immers civielrechtelijke wegen open om nakoming af te dwingen of om schade te verhalen. Dat wordt echter bemoeilijkt als – zoals in de onderhavige zaken – de oneerlijke verkoper onder een valse naam handelt en de indruk wekt een bonafide verkoper te zijn.

De rechtbank is dan ook van oordeel dat in de onderhavige zaken sprake is geweest van oplichting, als omschreven in artikel 326 Sr.

Medeplegen

De rechtbank is van oordeel dat uit de inhoud van wettige bewijsmiddelen onmiskenbaar de betrokkenheid van de verdachte bij de onder 3 en 7 ten laste gelegde handelingen blijkt. Naar het oordeel van de rechtbank kan deze betrokkenheid niet anders worden geduid dan het medeplegen van deze feiten. In dat kader overweegt de rechtbank dat uit de aard van de onder 3 en 7 ten laste gelegde feiten volgt dat de verschillende handelingen op elkaar moeten worden afgestemd: al dan niet onder dwang, de beschikking krijgen over een betaalrekening van een zogenaamde katvanger, de beschikking krijgen over de bankpas en pincode van die rekening, het te koop aanbieden van kaartjes of andere producten, het communiceren met de koper, het pinnen van het door de koper overgemaakte bedrag van de rekening van de katvanger.

Als dergelijke handelingen - zoals in de onderhavige zaken - door meerdere daders worden verricht, blijkt daaruit hun opzet op nauwe en bewuste samenwerking ten aanzien van het geheel. Ook uit de inhoud van getapte gesprekken blijkt de nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en andere verdachten. Zo wordt tijdens gesprekken onder meer besproken wanneer er gepind kan worden. Gelet op het voorgaande is naar het oordeel van de rechtbank dan ook sprake van medeplegen.

De onder 3 en 7 ten laste gelegde feiten zijn dan ook bewezen.

Feit 8

De verdachte wordt verweten dat hij meerdere malen opzettelijk en wederrechtelijk identificerende persoonsgegevens van anderen heeft gebruikt, met de bedoeling zijn eigen identiteit te verbergen of de identiteit van die anderen te misbruiken. Hij zou daartoe namen en identiteitsbewijzen van die anderen hebben gebruikt.

Uit de inhoud van wettige bewijsmiddelen en het onderzoek ter terechtzitting zijn de volgende feiten en omstandigheden naar voren gekomen.

Op 14 januari 2019 deed hoofdagent [naam agent] aangifte van oplichting. Hij verklaarde dat hij via internet concertkaarten wilde kopen. Op verzoek van het slachtoffer stuurde de verkoper een foto van ‘zijn’ identiteitsbewijs. Dit bewijs bleek op naam van ene [naam slachtoffer 1] te staan. Deze [naam slachtoffer 1] had een paar dagen eerder aangifte gedaan van identiteitsfraude. Vervolgens heeft het slachtoffer het geld voor de kaarten overgemaakt naar de door de verkoper genoemde rekening. De kaarten werden niet geleverd.

Hierop heeft het slachtoffer een foto van zijn politielegitimatiebewijs naar de verkoper gestuurd. Het slachtoffer heeft contact gehad met de verkoper via telefoonnummer [telefoonnummer] en hij heeft het geld overgemaakt op de rekening met nummer [bankrekeningnummer 1] . Meerdere slachtoffers hebben aangifte gedaan van oplichting waarbij de identiteitsgegevens van voornoemde [naam agent] zouden zijn gebruikt.

Van het telefoonnummer [telefoonnummer] is in de woning aan de [adres verdachte] te Rotterdam, waar de verdachte woonde en is aangehouden, een lege SIM-kaarthouder aangetroffen. Het genoemde rekeningnummer komt in het dossier meerdere malen voor als een rekening waarop slachtoffers geld hebben gestort voor de aankoop van kaarten of andere producten.

In samenhang met de bewijsmiddelen in andere zaken is de rechtbank van oordeel dat het de verdachte is die zich schuldig heeft gemaakt aan de omschreven identiteitsfraude. Feit 8 zal dan ook bewezen worden verklaard.

2.

openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen;

7.

medeplegen van oplichting, meermalen gepleegd;

8.

opzettelijk en wederrechtelijk identificerende persoonsgegevens, niet zijnde biometrische persoonsgegevens, van een ander gebruiken met het oogmerk om zijn identiteit te verhelen of de identiteit van de ander te misbruiken, waardoor uit dat gebruik enig nadeel kan ontstaan, meermalen gepleegd.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

De feiten zijn dus strafbaar.

De verdachte is dus strafbaar.

(feit 3)

(feit 7)

(feit 8)

De wettelijk vertegenwoordiger van de benadeelde partij [naam slachtoffer 18] heeft tevens vergoeding van proceskosten gevorderd. Volgens de toelichting betreffen de proceskosten de aankoop van nieuwe concertkaartjes voor een bedrag van € 239,80.

verklaart de dagvaarding nietig voor zover het betreft feit 4;

verklaart de dagvaarding voor het overige geldig;

verklaart niet bewezen, dat de verdachte de onder 1, 5 en 6 ten laste gelegde feiten heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij;

verklaart bewezen, dat de verdachte de onder 2, 3, 7 en 8 ten laste gelegde feiten, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte ook daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert de hiervoor vermelde strafbare feiten;

verklaart de verdachte strafbaar;

Strafoplegging

veroordeelt de verdachte tot een jeugddetentie voor de duur van 165 (honderdvijfenzestig) dagen;

bepaalt dat van deze jeugddetentie een gedeelte, groot 120 (honderdtwintig) dagen niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten;

verbindt hieraan een proeftijd, die wordt gesteld op 2 (twee) jaar;

tenuitvoerlegging kan worden gelast als de veroordeelde de algemene voorwaarde niet naleeft en ook als de veroordeelde gedurende de proeftijd een bijzondere voorwaarde niet naleeft of een voorwaarde die daaraan van rechtswege is verbonden;

stelt als algemene voorwaarde:

de veroordeelde zal zich vóór het einde van de proeftijd niet aan een strafbaar feit schuldig maken;

stelt als bijzondere voorwaarden:

verstaat dat van rechtswege de volgende voorwaarden zijn verbonden aan de hierboven genoemde bijzondere voorwaarden:

geeft aan Reclassering Nederland opdracht toezicht te houden op de naleving van de voorwaarden en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde jeugddetentie in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere vrijheidsstraf in mindering is gebracht;

veroordeelt de verdachte tot een taakstraf, bestaande uit een werkstraf, voor de duur van 150 (honderdvijftig) uren, waarbij de Raad voor de Kinderbescherming dient te bepalen uit welke werkzaamheden de taakstraf dient te bestaan;

beveelt dat, voor het geval de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren verricht, vervangende jeugddetentie zal worden toegepast voor de duur van 75 (vijfenzeventig) dagen;

bepaalt dat de vervangende jeugddetentie ten uitvoer kan worden gelegd als vervangende hechtenis, indien de veroordeelde bij aanvang van de eventuele tenuitvoerlegging van de vervangende jeugddetentie de leeftijd van achttien jaren heeft bereikt;

Voorlopige hechtenis

heft op het bevel tot voorlopige hechtenis van de verdachte, die bij eerdere beslissing is geschorst;

Beslag

beslist ten aanzien van de voorwerpen, geplaatst op de lijst van inbeslaggenomen en nog niet teruggegeven voorwerpen, als volgt:

Benadeelde partijen

Feiten 3 en 7

veroordeelt de verdachte hoofdelijk met diens mededaders, om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan de hierna te noemen benadeelde partijen te betalen de hierna te vermelden bedragen, ter vergoeding van materiële schade, telkens te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf de hierna te noemen datum tot aan de dag der algehele voldoening:

(feit 3) vergoeding: wettelijke rente vanaf:

(feit 7)

Feit 8

veroordeelt de verdachte, om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan de hierna te noemen benadeelde partij te betalen het hierna te vermelden bedrag, ter vergoeding van materiële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf de hierna te noemen datum tot aan de dag der algehele voldoening:

vergoeding: wettelijke rente vanaf:

Afwijzing

wijst af het door de benadeelde partijen [naam benadeelde 11] en [naam benadeelde 15] meer of anders gevorderde;

Kosten

veroordeelt de verdachte in de proceskosten door de benadeelde partijen gemaakt, tot op heden aan de zijde van de benadeelde partijen begroot op nihil en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken;

Schadevergoedingsmaatregel

Feiten 3, 7 en 8

legt aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op, inhoudende de verplichting aan de staat ten behoeve van de hierna te noemen benadeelde partijen te betalen de hierna te vermelden bedragen, telkens te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen datum tot aan de dag van de algehele voldoening;

(feit 3) vergoeding: wettelijke rente vanaf:

(feit 7)

(feit 8) vergoeding: wettelijke rente vanaf:

verstaat dat betaling aan een benadeelde partij, waaronder begrepen betaling door zijn mededaders, tevens geldt als betaling aan de staat ten behoeve van die benadeelde partij en omgekeerd.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. A.M.H. Geerars, voorzitter,

en mrs. I.W.M. Laurijssens en M.P. van der Stroom, rechters,

in tegenwoordigheid van D.J. Boogert, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op de datum die in de kop van dit vonnis is vermeld.

Bijlage I

Tekst gewijzigde tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij op één of meer tijdstippen op of omstreeks 18 mei 2018 te Amsterdam en/of

Rotterdam, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of

anderen, althans alleen,

met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen

door geweld en/of bedreiging met geweld [naam slachtoffer 23] heeft gedwongen

tot de afgifte van één of meerdere geldbedrag(en), (in totaal ongeveer 250,-

euro), in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [naam slachtoffer 23]

en/of één of meer andere perso(o)n(en), in elk geval aan een

ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welk geweld en/of

welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het meermalen, althans eenmaal

(vervolgens) (dwingend en/of dreigend) de woorden toe te voegen: "ga zo

veel mogelijk geld pinnen, ander kom je in de problemen" en/of "ik kom langs

om het geld op te halen", althans woorden van gelijke (dreigende) aard en/of

strekking en/of (vervolgens)

(vervolgens) die [naam slachtoffer 23] (aldaar) aan te spreken en/of (vervolgens)

(dwingend en/of dreigend) de woorden toe toe voegen: "geef mij het geld"

en/of "ik wil nu het geld", althans woorden van gelijke (dreigende) aard

en/of strekkingen/of (vervolgens)

moet in winkels gaan pinnen" en/of "maak het geld over naar bankrekening [bankrekeningnummer 2] ten name van [naam] ", althans woorden van gelijke

(dreigende) aard en/of strekking; (Artikel 317 juncto artikel 47 Wetboek van Strafrecht)

hij op of omstreeks 04 mei 2018 te Rotterdam, op of aan de openbare weg, de

Spartastraat, in elk geval op of aan een openbare weg, openlijk in vereniging

geweld heeft gepleegd tegen [naam slachtoffer 2] en/of [naam slachtoffer 3] , welk geweld

bestond uit meermalen, althans éénmaal (met kracht)

3.

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 januari 2018

tot en met 21 januari 2019 te Rotterdam, althans in Nederland,

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, (telkens)

met het oogmerk om zich en/of een ander wederrechtelijk te bevoordelen

(telkens) door het aannemen van een valse naam en/of een valse hoedanigheid

en/of door listige kunstgrepen en/of door een samenweefsel van verdichtsels,

in elk geval genoemde perso(o)n(en) (telkens) heeft bewogen tot de afgifte van

een geldbedrag, althans enig goed, hebbende verdachte en/of zijn mededader(s)

toen aldaar (telkens( met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven -

(telkens) valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de

waarheid,

bericht (een) goed(eren) (concertkaarten en/of voetbalkaarten en/of andere

producten) te koop aangeboden en/of

Marktplaatsaccount en/of Facebookaccount, althans een account waartoe hij

verdachte en/of zijn mededader(s) niet gerechtigd was/waren gebruikt en/of

[naam slachtoffer 7] en/of [naam slachtoffer 8] en/of [naam slachtoffer 9] en/of [naam slachtoffer 10] en/of

[naam slachtoffer 11] en/of [naam slachtoffer 12] en/of [naam slachtoffer 13] en/of [naam slachtoffer 24] en/of

[naam slachtoffer 26] en/of [naam slachtoffer 16] en/of [naam slachtoffer 25] en/of [naam slachtoffer 18]

en/of [naam slachtoffer 19] en/of [naam slachtoffer 20] (per mail en/of whatsapp, althans

via internet) gevraagd (een deel van) het bedrag voor dat goed vooruit te

betalen en/of over te maken naar (een) bankrekeningnummer(s)

ten name van een ander(e) perso(o)n(en) dan verdachte en/of zijn

mededader(s) (terwijl hij verdachte en/of zijn mededader(s) de beschikking

had(den) over de bankpas(sen) en/of de daarbij behorende pincode(s) van die rekeningnummer(s)) en/of

verdachte, de zus van die [naam slachtoffer 8] en/of (vervolgens) medegedeeld dat dit

haar nieuwe telefoonnummer was en/of dat haar internetbankieren het niet

deed en dat zij een rekening moest betalen en/of hij, die [naam slachtoffer 8] , dat voor

haar kon doen en/of (vervolgens) (via whatsapp) één of meerdere

betaalverzoeken naar die [naam slachtoffer 8] verzonden en/of

althans via internet) medegedeeld dat het/de goed(eren) zouden worden

opgestuurd of afgeleverd, zodra het geld op genoemde rekeningen zou staan

en/of

kunnen en/of willen leveren, waardoor genoemde perso(o)n(en) (telkens)

werd(en) bewogen tot bovenomschreven afgifte(s);

4.

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 januari 2018

tot en met 21 januari 2019, te Rotterdam, althans in Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

van het plegen van witwassen een gewoonte heeft gemaakt, immers heeft/hebben

hij, verdachte en/of zijn mededader(s), (telkens) meermalen, althans eenmaal

(een) voorwerp(en), te weten (tenminste) 13.000,- euro, althans één of

meerdere geldbedragen, verworven, voorhanden gehad, overgedragen en/of omgezet

en/of van een of meer voorwerp(en) te weten de zojusit benoemde voorwerp(en),

was/waren of wie voornoemd(e) voorwerp(en) voorhanden had(den) en/of

voornoemde voorwerp(en) verworven en/of voorhanden gehad en/of overdragen

en/of omgezet en/of gebruik van gemaakt, terwijl hij, verdachte en/of zijn

mededader(s), wist(en), althans redelijkerwijs had(den) kunnen vermoeden,

dat/die voorwerp(en) - onmiddellijk of middelijk - afkomstig was/waren uit

enig misdrijf;

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode 1 januari 2018 tot

en met 21 januari 2019 te Rotterdam en/of Capelle a/d IJssel, althans in

Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) een computerwachtwoord, toegangscode en/of daarmee vergelijkbaar

gegeven, waardoor toegang kon worden gekregen tot een (deel van een)

geautomatiseerd werk, te weten rekeningnummers van creditcards, althans (toegangs)gegevens van creditcardrekeningen en/of betaalpassen en/of één of

meer andere persoonsgegevens, bestemd voor het verrichten of verkrijgen van

betalingen of andere prestaties lang geautomatiseerde weg, heeft verkocht

en/of verworven en/of verspreid en/of anderszins ter beschikking heeft gesteld

en/of voorhanden heeft gehad, met het oogmerk dat daarmee een misdrijf als

bedoeld in artikel 138ab, tweede of derde lid van het Wetboek van Strafrecht

werd gepleegd (immers door zich toegang (proberen) te verschaffen op één of

meer geautomatiseerd(e) werk(en), zijnde een website en/of een server en/of

een netwerk van (een) creditcardmaatschappij(en) en/of een ander privaat

bedrijf);

6.

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2018 tot en met 21 januari 2019

te Rotterdam, althans in Nederland,

heeft deelgenomen aan een organisatie die werd gevormd door hem, verdachte,

en/of [naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 3] en/of één of meer

anderen, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, te weten

(onder meer)

het plegen van computervredebreuk (artikel 138ab Wetboek van Strafrecht) en/of

het plegen van oplichting (artikel 326 Wetboek van Strafrecht) en/of

het plegen van diefstal door middel van een valse sleutel (artikel 311 Wetboek

van Strafrecht) en/of

het plegen van witwassen (artikel 420bis Wetboek van Strafrecht);

hij op één of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 5 januari 2019

tot en met 14 januari 2019 te Rotterdam en/of Almere, althans in Nederland,

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, (telkens)

met het oogmerk om zich en/of een ander wederrechtelijk te bevoordelen

(telkens) door het aannemen van een valse naam en/of een valse hoedanigheid

en/of door listige kunstgrepen en/of door een samenweefsel van verdichtsels,

in elk geval genoemde perso(o)n(en) (telkens) heeft bewogen tot de afgifte van

een geldbedrag, althans enig goed, hebbende verdachte en/of zijn mededader(s)

toen aldaar (telkens( met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven -

(telkens) valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de

waarheid,

bericht (een) goed(eren) (concertkaarten en/of voetbalkaarten en/of andere

producten) te koop aangeboden en/of

Marktplaatsaccount en/of Facebookaccount, althans een account waartoe hij

verdachte en/of zijn mededader(s) niet gerechtigd was/waren gebruikt en/of

en/of whatsapp, althans via internet) gevraagd (een deel van) het bedrag

voor dat goed vooruit te betalen en/of over te maken naar (een)

bankrekeningnummer(s) ten name van een ander(e) perso(o)n(en) dan verdachte

en/of zijn mededader(s) (terwijl hij verdachte en/of zijn mededader(s) de

beschikking had(den) over de bankpas(sen) en/of de daarbij behorende

pincode(s) van die rekeningnummer(s)) en/of

althans via internet) medegedeeld dat het/de goed(eren) zouden worden

opgestuurd of afgeleverd, zodra het geld op genoemde rekeningen zou staan

en/of

kunnen en/of willen leveren, waardoor genoemde perso(o)n(en) (telkens)

werd(en) bewogen tot bovenomschreven afgifte(s);

hij op één of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 5 januari 2019

tot en met 14 januari 2019 te Rotterdam en/of Almere en/of elders in

Nederland, opzettelijk en wederrechtelijk identificerende persoonsgegevens,

te weten (telkens)

(politie)legitimatiebewijzen op naam van die [naam agent] en/of [naam slachtoffer 1]

en/of

heeft gebruikt met het oogmerk om zijn, verdachtes, identiteit te verhelen of

de identiteit van die [naam agent] en/of [naam slachtoffer 1] te verhelen of te

misbruiken, uit welk gebruik enig nadeel kon ontstaan en welk gebruik erin

bestond dat hij, verdachte, deze foto's en/of namen en/of personalia en/of

rijbewijs en/of identiteitsbewijzen en/of (politie)legitimatiebewijs van die

[naam agent] en/of [naam slachtoffer 1] (meermalen) via whatsapp, althans via

internet, heeft verzonden naar derden en zich heeft voorgedaan als zijnde hij,

verdachte, die [naam agent] en/of [naam slachtoffer 1] .