Naar de kantonrechter begrijpt doelt [eiser] erop dat omdat het lopen van surveillancerondes niet meer tot zijn bedongen arbeid behoorde de passende arbeid zijn bedongen arbeid is geworden. Passende arbeid kan de bedongen arbeid worden als partijen dat schriftelijk overeenkomen of als de werknemer er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat de door hem verrichte passende arbeid stilzwijgend de bedongen arbeid is geworden, zowel voor wat betreft haar aard als haar duur.
Van een schriftelijk vastleggen is hier geen sprake. Van een stilzwijgend gerechtvaardigd vertrouwen echter ook niet. [eiser] heeft weliswaar voor 1 januari 2018 geen surveillancerondes gelopen maar tijdens het gesprek van 15 december 2017 is hem te kennen gegeven dat hij die weer moet gaan lopen op de locaties Ashland en Stadskantoor. Volgens [eiser] heeft hij tijdens dit gesprek aangegeven dat niet te kunnen, maar die stelling is niet onderbouwd en strookt niet met de inhoud van de brief van Seris van
18 december 2017 waarvan [eiser] niet heeft betwist deze te hebben ontvangen en waarvan niet is gebleken dat hij met de inhoud van die brief niet akkoord is gegaan.
Dat [eiser] vanaf 1 januari 2018 medisch gezien geen surveillancerondes zou kunnen lopen, is ook niet gebleken. [eiser] stelt zich op dit standpunt en verwijst daarbij naar de rapportage van de bedrijfsarts van 23 november 2011. Uit deze rapportage volgt echter dat [eiser] verdeeld over de dag twee uur kan lopen. Daarbij schrijft [eiser] zelf in zijn
e-mail van 29 september 2018 naar aanleiding van de discussie bij Ashland over het (niet) dragen van veiligheidsschoenen en het weigeren door Seris van de daarmee gepaarde gaande ziekmelding c.q. waarschuwing dat hij ‘de veiligheidsschoenen in de loge aantrekt wanneer hij zijn ronde loopt’. Dat Seris als reactie hierop in haar brief van 11 oktober 2018 schrijft dat ‘vanwege de dubbele bezetting op het Stadskantoor een andere collega de volledige sluitronde kan lopen’ maakt niet - zoals door [eiser] aangevoerd - dat het lopen van de surveillanceronde voor Seris geen zwaarwichtig belang heeft voor de invulling van de functie en daardoor niet behoort tot de bedongen arbeid. Deze enkele mededeling dient namelijk, zoals uit de volledige brief blijkt, in het licht te worden gezien van het vertrek van [eiser] na de discussie over de veiligheidsschoenen bij Ashland en het niet afmaken van zijn dienst die dag door niet meer te gaan naar de locatie Stadskantoor.
Op geen enkele wijze valt dan ook in te zien dat [eiser] gerechtvaardigd erop mocht vertrouwen hij van Seris geen surveillancerondes hoefde te lopen. Dit leidt tot de conclusie dat de surveillancerondes nog steeds tot de werkzaamheden behoren zodat de passende werkzaamheden niet de bedongen arbeid vormen.
Deze conclusie wordt - anders dan door [eiser] gesteld – juist versterkt door de e-mail van een directe collega van 17 juni 2019 die Seris verzoekt de surveillanceronde bij het Stadskantoor te mogen overnemen van [eiser] . Deze e-mail dateert weliswaar van na de ziekmelding op 12 november 2018 maar toont wel aan dat Seris er nog steeds van uit gaat dat het lopen van de sluitronde tot de bedongen arbeid behoort.
In de periode tussen 1 april 2019 en 9 juli 2019 is dan ook niet de bedongen arbeid conform artikel 72 lid 1 van de cao verricht. Seris gaat dan ook terecht uit van een ziektejaar dat een aanvang nam op 12 november 2018. Dat er na 1 april 2019 geen opbouw in ziekte-uren meer vermeld staat op de loonstroken is slordig geweest (Seris heeft deze administratieve fout ondertussen teruggedraaid) maar maakt niet dat [eiser] hierdoor wel een gerechtvaardigd vertrouwen kreeg. Seris heeft dan ook niet te weinig salaris en als gevolg daarvan te weinig eindejaarsuitkering aan [eiser] uitbetaald. De (neven)vorderingen die hierop zien worden dan ook afgewezen.