Uitspraken

Het verloop van de procedure volgt uit de volgende processtukken, waarvan de kantonrechter kennis heeft genomen.

• -

  het exploot van dagvaarding van 6 augustus 2020, met producties;

• -

  de producties zijdens ASVZ, ter griffie ingediend bij brief van 21 augustus 2020;

• -

  het faxbericht zijdens [eiseres] van 25 augustus 2020, met aanvullende producties;

• -

  de pleitaantekeningen van ASVZ.

De mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden op 27 augustus 2020. [eiseres] is in persoon verschenen, bijgestaan door haar gemachtigde de heer mr. M. Dreessen, en vergezeld van een vriend, [naam 1] . Namens ASVZ is verschenen [naam 2] (manager bedrijfsvoering) en [naam 3] (P&O-adviseur), tezamen met de gemachtigde de heer mr. R.J. Kitsz. Partijen hebben ieder het eigen standpunt (nader) toegelicht, waarbij ASVZ zich heeft bediend van de door haar gemachtigde overgelegde pleitaantekeningen. Van het verhandelde ter zitting is aantekening gehouden door de griffier.

De kantonrechter heeft de uitspraak van dit vonnis bij vervroeging bepaald op heden.

[eiseres] , geboren op [geboortedatum eiseres] , is sinds 9 maart 2009 in dienst van ASVZ en laatstelijk werkzaam in de functie van senior administratief medewerker. Het laatstverdiende salaris van [eiseres] bedraagt, met ingang van 1 juni 2020, € 1.935,06 bruto per maand, te vermeerderen met 8% vakantietoeslag. Tot en met 31 mei 2020 bedroeg het salaris € 1.871,43 exclusief 8% vakantietoeslag.

[eiseres] is per 4 december 2017 arbeidsongeschikt.

[eiseres] heeft op 17 december 2019 bezwaar aangetekend tegen de beslissing van het UWV van 6 november 2019.

Op 4 februari 2020 heeft [eiseres] een afspraak bij de bedrijfsarts gehad. De bedrijfsarts heeft hiervan op 4 februari 2020 per e-mail een terugkoppeling gegeven aan de leidinggevende van [eiseres] . De inhoud daarvan luidt - voor zover thans van belang - als volgt:

Met ingang van 21 april 2020 is de re-integratie van [eiseres] bij ASVZ aangevangen en verricht zij in dat kader werkzaamheden op de afdeling Kassen & Banken, waarbij het aantal te werken uren steeds verder opgebouwd wordt. De bedoeling is dat [eiseres] uiteindelijk zal terugkeren in haar oude functie, maar dan op de afdeling Crediteuren.

In haar beslissing op bezwaar van 5 juni 2020 heeft het UWV het bezwaar van [eiseres] gegrond verklaard. De inhoud van de beslissing op bezwaar luidt - voor zover thans van belang - als volgt:

Bij beslissing van 18 juni 2020 heeft het UWV aan [eiseres] medegedeeld dat zij uiterlijk 31 december 2020 een bedrag van € 6.734,91 aan te veel betaalde WGA-uitkering terug dient te betalen.

ASVZ is op 2 juli 2020 tegen de beslissing op bezwaar van het UWV in beroep gegaan bij de bestuursrechter van de Rechtbank Rotterdam.

[eiseres] heeft gevorderd bij vonnis in kort geding, uitvoerbaar bij voorraad:

Aan haar vorderingen legt [eiseres] - zakelijk weergegeven en voor zover thans van belang - het volgende ten grondslag. [eiseres] is vanaf 2 december 2019 in staat haar volledige werkzaamheden weer te verrichten en heeft zich hiervoor ook steeds beschikbaar gesteld. De omstandigheid dat het UWV aanvankelijk in haar beslissing van
6 november 2019 heeft geoordeeld dat [eiseres] 46,61% arbeidsongeschikt was en aanspraak maakte op een WGA-uitkering én dat dit oordeel - blijkens de beslissing op bezwaar van 5 juni 2020 - achteraf onjuist bleek te zijn, ligt in de risicosfeer van ASVZ. Dat geldt ook voor de omstandigheid dat de functie van [eiseres] op de afdeling Debiteuren inmiddels sinds maart 2020 door een derde wordt ingevuld.

[eiseres] heeft een spoedeisend belang bij een voorlopige voorziening, nu zij voor haar levensonderhoud afhankelijk is van tijdige en volledige betaling van het salaris. [eiseres] heeft sinds 2 december 2019 geen salaris ontvangen en dient nu de toegekende WGA-uitkering (grotendeels) terug te betalen.

ASVZ heeft de vordering betwist en heeft daartoe - zakelijk weergegeven en voor zover thans van belang - het volgende aangevoerd. Er is geen grondslag voor loondoorbetaling bij ziekte in het derde ziektejaar, nu er geen loonsanctie is opgelegd.

ASVZ streeft een zorgvuldige opbouw van de re-integratie na. Het is onverantwoord na een langdurige periode van volledige arbeidsongeschiktheid ineens tot een volledige inzet van de alle contracturen van [eiseres] over te gaan, hetgeen bovendien in strijd zou zijn met de richtlijnen van de NVAB (Nederlandse Vereniging van Arbeid en Bedrijfsgeneeskunde), NVV (Nederlandse Vereniging van Verzekeringsgeneeskundigen) en GAV (Geneeskundige Adviezen Verzekeringsgeneeskundigen).

Voor het ASVZ was er geen grond of concrete aanleiding om af te wijken van het advies van de bedrijfsarts of van de aanvankelijke beslissing tot toekenning van de WGA-uitkering van het UWV van 6 november 2019. ASVZ kan niet verweten worden dat zij niet louter op de mededeling van [eiseres] is afgegaan, dat zij weer zou kunnen werken, aangezien deze mededeling niet onderbouwd was en in strijd was met eerder correspondentie van [eiseres] , de bevindingen van de bedrijfsartsen, het arbeidskundig rapport en de beschikking van het UWV van 6 november 2019. Van ASVZ kan niet verwacht worden dat zij overeenstemmende adviezen van de bedrijfsarts en bevindingen van het UWV volledig negeert.

[eiseres] heeft er voorts zelf, voor eigen risico, bij het UWV op aangedrongen om haar WGA-uitkering met terugwerkende kracht in te trekken. ASVZ is hierin, als derde belanghebbende, niet door het UWV gekend.

[eiseres] is ten onrechte uitgegaan van het vooruitzicht dat ASVZ met terugwerkende kracht 100% van het loon zou betalen, ook over niet-gewerkte uren en ondanks het feit dat [eiseres] zich voor of op 2 december 2019 helemaal niet arbeidsgeschikt achtte noch zich voor werk beschikbaar stelde. De herziene beslissing van het UWV geeft in elk geval geen aanspraak op loon met terugwerkende kracht.