Uitspraken

[eiser] vordert nakoming.

Het geschil tussen partijen betreft in het bijzonder de voorwaarde van artikel 4, lid 2, aanhef en onder b van de koopovereenkomst (zie hiervoor onder 2.3). [eiser] geeft aan deze voorwaarde een uitleg die overeenkomt met de tekst daarvan. Tyreteam heeft haar visie op de uitleg als volgt verwoord:

Bepalingen van een overeenkomst moeten worden uitgelegd in overeenstemming met het zogenoemde Haviltexcriterium. Dat komt er in de kern op neer dat beslissend is de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan de bepalingen mochten toekennen en hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten.

Tyreteam heeft naar het oordeel van de rechtbank geen feiten of omstandigheden gesteld die meebrengen dat [eiser] erop bedacht diende te zijn dat Tyreteam een uitleg gaf aan de voorwaarde van artikel 4, lid 2 aanhef en onder b van de koopovereenkomst als hiervoor onder 4.2 weergegeven.

Tyreteam heeft de koopovereenkomst door een door haar ingeschakelde jurist doen opstellen. De heer [persoon A] van Tyreteam heeft hierover gecorrespondeerd met die jurist. In een e-mail van 5 juli 2017 heeft hij daarvan verslag gedaan aan [eiser] . Voor zover voor dit geschilpunt van belang, luidt die e-mail als volgt:

Het in artikel 4, lid 2, aanhef en onder b van de koopovereenkomst genoemde Purse-systeem is evenals het zogeheten Silicomp-systeem, een ERP-systeem. ERP staat voor enterprise resource planning. ERP-systemen zijn computerprogramma’s die binnen organisaties worden gebruikt ter ondersteuning van alle processen binnen het bedrijf. Quality Tyres maakte gebruik van het Silicomp-systeem. Binnen de organisatie van Tyreteam werd gebruik gemaakt van het Purse-systeem. Tyreteam heeft er na de overname voor gekozen om per 1 oktober 2018 binnen Quality Tyres volledig over te gaan op het Purse-systeem. De rechtbank is van oordeel dat [eiser] het in redelijkheid zo heeft mogen begrijpen dat die overgang per 1 oktober 2018 de objectief waarneembare overgang betrof die in de e-mail van 5 juli 2017 van [persoon A] werd bedoeld. Vanaf 1 oktober 2018 werd van het voorheen door Quality Tyres gebruikte Silicomp-systeem geen gebruik meer gemaakt en werd in plaats daarvan van het Purse-systeem gebruik gemaakt. Dat nadien bepaalde aansluitingsverschillen in de administratie mogelijk niet volledig naar tevredenheid van Tyreteam zijn opgelost, heeft er niet aan in de weg gestaan dat Quality Tyres – in de betekenis zoals [eiser] die heeft mogen begrijpen – reeds per 1 oktober 2018 volledig is overgegaan op het Purse-systeem.

Tyreteam is derhalve niet gerechtigd het bedrag van € 250.000 in te houden op grond van de stelling dat niet is voldaan aan de voorwaarde dat Quality Tyres binnen 24 maanden na de leveringsakte volledig is overgegaan op het Purse-systeem.

Tyreteam heeft subsidiair het verweer gevoerd dat zij het volledige bedrag van € 250.000 kan inhouden op de koopprijs uit hoofde van verschillende “Inbreuken”. Hetgeen Tyreteam [eiser] in feite verwijt is inderdaad dat in haar visie de administratie die door Quality Tyres werd gevoerd gebreken vertoonde. Tyreteam meent dat die gebreken impliceren dat de door haar gekochte aandelen destijds minder waard waren dan zij ten tijde van het sluiten van de transactie op basis van de beschikbare administratie mocht veronderstellen.

Ter zake van de deugdelijkheid van de gevoerde administratie zijn door [eiser] – zoals gebruikelijk bij dit soort transacties – specifieke garanties afgegeven (zie hiervoor onder 2.4). Op eventuele (dreigende) inbreuken op garanties en tekortkomingen is artikel 9 van de koopovereenkomst van toepassing. Dit artikel stelt – zoals evenzeer gebruikelijk – termijnen waarbinnen Tyreteam [eiser] schriftelijk in kennis had moeten stellen van zich haars inziens voordoende (dreigende) inbreuken op de garanties. Het artikel schrijft tevens specifiek voor op welke wijze Tyreteam dat diende te doen. In lid 4 onder b is bijvoorbeeld expliciet bepaald dat de aansprakelijkheid van [eiser] voor inbreuken met betrekking tot balansgaranties geldt voor zover die inbreuken zijn ingeroepen voor 31 december 2018.

De rechtbank stelt vast dat Tyreteam mogelijk relevante inbreuken niet op de overeengekomen wijze tijdig heeft ingeroepen. Zij beroept zich er weliswaar op dat er contacten zijn geweest en dat er e-mails zijn uitgewisseld, maar uit haar stellingen en de door haar overgelegde producties kan niet worden afgeleid dat zij tijdig en op correcte wijze enige concrete inbreuk heeft ingeroepen. Dat betekent dat zij eventuele inbreuken niet meer kan inroepen; niet rechtstreeks en evenmin alsnog via een omweg door de bepaling over het overgaan op het Purse-systeem thans zo uit te leggen dat daar in feite aansprakelijkheid voor eventuele inbreuken op garanties onder zou kunnen worden gebracht.

Dat het materiële geschil tussen partijen in feite betrekking heeft op vermeende inbreuken op garanties blijkt ook uit hetgeen Tyreteam heeft verwoord in haar conclusie van antwoord onder 4.27 tot en met 4.34. Daar specificeert Tyreteam precies op welke garanties haar inziens inbreuk is gemaakt. Een en ander blijkt ook uit de na de mondelinge behandeling nog door Tyreteam genomen akte uitlating producties. Ook daarin stelt zij – onder 2.42 – dat haar is gebleken dat het werkelijk eigen vermogen van Quality Tyres per 31 december 2016 lager was dan het op de overnamebalans zichtbare vermogen. Volgens Tyreteam heeft zij in de jaarrekening 2018 uiteindelijk een correctie op het eigen vermogen moeten aanbrengen van € 269.962. Uit de specificatie van dat bedrag – onder 2.43 – blijkt dat dit volgens haar is opgebouwd uit posten zoals voorraadmutaties, aansluitverschillen, niet opgenomen reserveringen, versnelde afschrijving van activa en wijziging van de kostenvoorziening debiteuren. Een en ander heeft weinig of niets van doen met het overgaan op het Purse-systeem. Voor zover Tyreteam materieel gelijk zou hebben dat de administratie van Quality Tyres gebreken vertoonde, betreft het inbreuken op garanties. Daar had Tyreteam echter binnen de overeengekomen termijnen onderzoek naar moeten en kunnen verrichten zodat zij die inbreuken desgewenst tijdig en op correcte wijze conform de koopovereenkomst had kunnen inroepen.

Dat [eiser] zich beroept op het verstreken zijn van de termijnen waarbinnen Tyreteam op de overeengekomen wijze inbreuken had kunnen inroepen, acht de rechtbank niet naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. Partijen zijn deze bepalingen inclusief de daarin opgenomen termijnen bewust overeengekomen. Bij de vaststelling daarvan is door de door Tyreteam ingeschakelde jurist op evenwichtige wijze rekening gehouden met de gerechtvaardigde belangen van koper en verkoper. Koper heeft er uiteraard belang bij dat zinvolle garanties worden verstrekt en dat hij voldoende tijd krijgt om na overname te onderzoeken of er mogelijk sprake is van inbreuken zodat die op de overeengekomen wijze gemotiveerd kunnen worden ingeroepen. Daar staat tegenover dat verkoper er belang bij heeft dat koper op grond van de overeenkomst gehouden is om binnen een redelijke termijn na de overname het door koper gewenste (nader) onderzoek te verrichten en voor een afgesproken datum definitief duidelijkheid te verschaffen over de vraag of er zijns inziens sprake is van inbreuken die hij wenst in te roepen en, zo ja, welke concrete inbreuken dat zijns inziens betreft. Het met het contract beoogde evenwicht tussen de gerechtvaardigde belangen van partijen zou ten guste van Tyreteam en ten nadele van [eiser] volledig worden verstoord indien de uitleg die Tyreteam wenst te geven aan de voorwaarde van artikel 4, lid 2 aanhef en onder b van de koopovereenkomst zou worden gevolgd. Tyreteam heeft over de totstandkoming van de Koopovereenkomst aangevoerd dat er ten minste acht concepten over en weer zijn gegaan waarop ook [eiser] input heeft gegeven. [eiser] mocht er in de gegeven omstandigheden van uit gaan dat Tyreteam hetgeen partijen met die Koopovereenkomst waren overeengekomen over het eventueel inroepen van inbreuken correct zou nakomen en dat zij bij gebreke daarvan vermeende inbreuken niet meer zou kunnen inroepen.

Dat [eiser] in het kader van uitgewisselde informatie over de administratie, en bij beantwoording van vragen, Tyreteam aan het lijntje heeft gehouden teneinde zich nadien op het verstreken zijn van de termijnen te kunnen beroepen, volgt niet uit de stukken en het verhandelde ter zitting. Veeleer volgt daaruit dat [eiser] vragen van de zijde van Tyreteam steeds heeft trachten te beantwoorden. Daarbij is destijds ook de – inmiddels voormalige – externe accountant van Quality Tyres ingeschakeld. Als het zo zou zijn geweest dat Tyreteam de indruk had dat [eiser] en de externe accountant van Quality Tyres haar aan het lijntje hielden voor wat betreft de beantwoording van vragen met betrekking tot de administratie van Quality Tyres, had het temeer op de weg van Tyreteam gelegen om vermeende inbreuken tijdig en op correcte wijze in te roepen. Zo nodig had zij haar schriftelijke mededelingen daarover later nog nader kunnen motiveren en specificeren.

De slotsom uit het voorgaande is dat Tyreteam het Restant van € 250.000 aan [eiser] dient te betalen.

Over het bedrag van € 250.000 is Tyreteam de overeengekomen contractuele rente verschuldigd. Dat betreft over een periode van 24 maanden vanaf de leveringsdatum (1 mei 2018) enkelvoudig te berekenen rente van 3 % op jaarbasis.

Ter vermijding van misverstand wijst de rechtbank erop dat bij enkelvoudig te berekenen rente er alleen rente wordt berekend over het beginkapitaal en dus niet ook over de na een jaar bijgeschreven rente. Vanaf 24 maanden na de leveringsdatum (2 mei 2020) is Tyreteam over het bedrag van € 250.000 vermeerderd met de contractuele rente (tweemaal € 7.500), dus hoofdsom vermeerderd met contractuele rente in totaal € 265.000, de wettelijke rente ex artikel 6:119 BW verschuldigd.

De gevorderde wettelijke handelsrente ex artikel 6:119a BW is niet toewijsbaar. De overeenkomst waarbij [eiser] aandelen heeft verkocht kwalificeert niet als handelsovereenkomst in de zin van artikel 6:119a BW. Bij het verkopen van die aandelen handelde [eiser] immers niet in de uitoefening van een beroep of bedrijf, althans dat is niet gesteld of gebleken.

De gevorderde vergoeding ter zake van buitengerechtelijke incassokosten is toewijsbaar. Die berekent de rechtbank conform de gebruikelijke normen (staffel Buitengerechtelijke Incassokosten) op een bedrag van € 3.025.

Tyreteam zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eiser] worden begroot op:

- dagvaarding € 100,89

- griffierecht 1.639,00

- salaris advocaat 4.804,00 (2,0 punten × tarief € 2.402,00)

Totaal € 6.543,89

De rechtbank ziet geen aanleiding om het vonnis niet uitvoerbaar bij voorraad te verklaren dan wel om aan [eiser] de verplichting op te leggen om zekerheid te stellen. Dat waarschijnlijk is dat [eiser] geen verhaal zal bieden indien hij in een eventueel hoger beroep alsnog in het ongelijk zou worden gesteld, kan uit de stellingen van Tyreteam niet worden afgeleid. In de gegeven omstandigheden weegt het belang van [eiser] om over de toegewezen bedragen te kunnen beschikken zwaarder dan het belang van Tyreteam dat zij voorlopig nog niet hoeft te betalen, dan wel dat een verplichting tot zekerheidstelling wordt opgelegd aan [eiser] .