Uitspraken

Bij brief van 7 juli 2021 heeft Soenissa de arbeidsovereenkomst per direct ontbonden vanwege het verwijtbaar niet nakomen van de re-integratieverplichtingen, maar met verwijzing naar de c-grond (frequent ziekteverzuim). Ontbinding op grond van de c-grond (of e-grond) van artikel 7:669 lid 3 BW kan slechts door de kantonrechter worden uitgesproken. Daarvan is geen sprake geweest, zodat evenmin sprake is van een rechtsgeldige opzegging. Voor zover Soenissa [verzoeker] met de brief van 7 juli 2021 op grond van artikel 7:677 lid 1 BW op staande voet heeft willen ontslaan wegens het verwijtbaar niet nakomen van zijn re-integratieverplichtingen, is – nog daargelaten of onverwijld is opgezegd onder onverwijlde mededeling van de reden – onvoldoende komen vast te staan dat sprake is van een dringende reden. Soenissa heeft niet weersproken dat [verzoeker] zich bereid heeft verklaard tot het opstellen van het Plan van Aanpak via zijn gemachtigde. Het enkel niet op een fysieke bespreking invullen van een Plan van Aanpak is niet aan te merken als een dringende reden voor ontslag op staande voet. Bovendien heeft Soenissa niet onderbouwd, bijvoorbeeld op basis van een verklaring van een bedrijfsarts, dat [verzoeker] zonder geldige reden niet op het werk is verschenen. De gevorderde verklaring voor recht dat het ontslag niet rechtsgeldig is gegeven zal dan ook worden toegewezen.

[verzoeker] heeft mondeling ter zitting verzocht om zijn verzoek aan te vullen met een verzoek tot vernietiging van het ontslag op staande voet. Soenissa heeft hiertegen bezwaar gemaakt. Zolang de rechter nog geen eindbeschikking heeft gegeven, is de verzoeker bevoegd het verzoek of de gronden daarvan schriftelijk te veranderen of te vermeerderen. [verzoeker] heeft niet schriftelijk verzocht zijn verzoek te veranderen of te vermeerderen, zodat deze wijziging niet kan worden meegenomen. Nu [verzoeker] niet om vernietiging van de opzegging van 7 juli 2021 heeft verzocht, blijft deze opzegging in stand. De arbeidsovereenkomst tussen partijen is derhalve per deze datum geëindigd. Bij het verzoek de arbeidsovereenkomst te beëindigen na ommekomst van twee jaar ziekte heeft verzoeker daarom geen belang.

Nu de arbeidsovereenkomst op initiatief van Soenissa is geëindigd, is Soenissa op grond van artikel 7:673 lid 1 sub a onder 1 BW aan [verzoeker] de transitievergoeding verschuldigd. Dit bedrag kan niet worden gematigd. Op basis van het aantal dienstjaren en het omgerekend loon van € 2.409,33 bruto en 8% vakantiegeld per maand bedraagt de transitievergoeding € 2.486,04. Dit bedrag zal worden toegewezen.

Nu Soenissa ten onrechte geen rekening heeft gehouden met de geldende opzegtermijn, is zij op grond van het bepaalde in artikel 7:672 lid 11 BW aan [verzoeker] de onregelmatigheidsvergoeding verschuldigd, gelijk aan het bedrag van het in geld vastgestelde loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging had behoren voort te duren. Ten aanzien van het maandloon van [verzoeker] moet, als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid worden uitgegaan van 70% van het (omgerekend) bruto maandloon van € 2.409,33, zijnde € 1.686,53 bruto, exclusief vakantiegeld. Kijkend naar de 4wekenkalender betreft 18 augustus 2021 de eerste datum na afloop van de 4-wekenperiode na 7 juli 2021 dat kon worden opgezegd. Dit betreft 43 dagen. De gefixeerde schadevergoeding inclusief vakantiegeld bedraagt derhalve € 2.574,98 (43 dagen x € 1.686,53 bruto x 12/365 x 1,08). Dit bedrag zal dan ook worden toegewezen.

Soenissa heeft niet weersproken dat zij het tot 7 juli 2021 door [verzoeker] opgebouwde vakantiegeld verschuldigd is. De gevraagde veroordeling tot uitbetaling van het vakantiegeld zal dan ook worden toegewezen.

[verzoeker] vordert voorts betaling van niet genoten vakantiedagen. Soenissa heeft betwist dat er nog dagen openstaan en deze post is door [verzoeker] ook niet onderbouwd. Aangezien daarmee niet kan worden vastgesteld of er nog vakantiedagen open staan en, zo ja, hoeveel, zal de gevorderde uitbetaling van deze dagen worden afgewezen.

Soenissa heeft ten aanzien van de toegepaste loonsanctie per 23 februari 2021 onvoldoende onderbouwd dat [verzoeker] zonder geldige reden niet op kantoor is verschenen, zodat ervan moet worden uitgegaan dat de loonsanctie niet terecht is toegepast. De gevorderde verklaring voor recht dat de loonsanctie niet rechtsgeldig is gegeven zal dan ook worden toegewezen. Soenissa heeft niet onderbouwd dat in deze periode nog loonbetalingen zijn verricht. Het op basis hiervan door Soenissa gevorderde loon vanaf 23 februari 2021, exclusief vakantietoeslag en andere emolumenten, zal dan ook worden toegewezen over de periode van 23 februari 2021 tot aan de einddatum van de arbeidsovereenkomst van 7 juli 2021.

De onweersproken gebleven rente zal, als op de wet gegrond, worden toegewezen op de wijze als in het dictum weergegeven.

Gelet op hetgeen onder punt 4.7 is overwogen zal de door Soenissa gevraagde verklaring voor recht dat de loonsanctie, met ingang van 23 februari 2021, terecht is opgelegd worden afgewezen.

Gelet op hetgeen onder punt 4.1 is overwogen zal ook de door Soenissa gevraagde verklaring voor recht dat de arbeidsovereenkomst met ingang van 7 juli 2021 rechtsgeldig is ontbonden worden afgewezen.

Het verzoek van Soenissa de transitievergoeding af te wijzen althans de transitievergoeding in billijkheid te matigen in verband met het niet meewerken aan
re-integratieverplichtingen, zal gelet op hetgeen onder punt 4.3 is overwogen eveneens worden afgewezen.

Ten aanzien van het verzoek van Soenissa [verzoeker] te veroordelen tot terugbetaling van de geïncasseerde dwangsommen ter hoogte van € 20.794,15 wordt het volgende overwogen. Aangezien discussie bestaat over de tenuitvoerlegging van de beschikking d.d. 10 november 2020 is sprake van een executiegeschil over andere verzoeken dan in de onderhavige zaak aan de orde zijn. Derhalve is geen sprake van “daarmee verband houdende andere vorderingen” als bedoeld in artikel 7:686a lid 3 BW. Reeds hierom wordt aan de behandeling van dit tegenverzoek niet toegekomen.
De kantonrechter merkt ten overvloede op dat Soenissa onvoldoende heeft onderbouwd dat de bedrijfsarts door haar eerder dan 5 januari 2021 is ingeschakeld, dat de loonspecificaties tijdig door haar zijn verstrekt en/of dat door haar meer loonbetalingen zijn verricht. Door haar is derhalve onvoldoende inzichtelijk gemaakt dat [verzoeker] te hoge bedragen aan loon en dwangsommen heeft geïncasseerd, zodat het tegenverzoek ook op deze grond zou zijn afgewezen.

Soenissa zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van de procedure.