Uitspraken

Het UWV heeft een zelfstandige opdracht om vast te stellen wat de omvang van de aanspraak van de werknemer op de werkgever is. Bij het ontbreken van een (fictieve) opzegdatum als bedoeld in artikel 64 WW voert het UWV het beleid dat de loonbetalingsverplichting wordt overgenomen over de periode van dertien weken voorafgaand aan de surseanceverlening. Vakantiegeld, vakantiebijslag en bedragen die de werkgever aan derden verschuldigd is, worden in dat geval niet overgenomen.

De arbeidsovereenkomst van [eiser] is geëindigd van rechtswege, namelijk door verloop van de tijd waarvoor het dienstverband is aangegaan. In dat geval is er, net als bij beëindiging op basis van een vaststellingsovereenkomst of ontbinding door de kantonrechter, geen sprake van een opzegdatum. Anders dan door SPM is aangevoerd, is de vraag wanneer een en ander door SPM aan [eiser] is medegedeeld en vervolgens door [eiser] is doorgegeven aan het UWV daarmee irrelevant geworden. Hetzelfde geldt voor het door [eiser] ingenomen standpunt in de procedure bij het UWV. Wel relevant is dat het UWV conform haar beleid (enkel) de loondoorbetalings-verplichting heeft overgenomen en het achterstallig loon tot datum surseance aan

[eiser] heeft uitgekeerd. Dat [eiser] geen beroep heeft ingesteld tegen de beslissing van het UWV is gelet op het voorgaande begrijpelijk en maakt niet dat hij thans niet in zijn vordering zou kunnen worden ontvangen.

Vakantiebijslag

Door SPM is niet betwist dat [eiser] over de periode van

1 augustus 2015 tot en met 31 december 2016 nog een bedrag van € 4.960,- bruto tegoed heeft ter zake van vakantiebijslag. Het netto-equivalent van dit bedrag zal dan ook worden toegewezen.

Vakantiedagen

Door [eiser] wordt vergoeding van 23 opgebouwde en niet genoten vakantiedagen gevorderd. Volgens [eiser] is hij op 14 december 2016 naar aanleiding van de verlening van de surseance door SPM naar huis gestuurd. Deze vrijstelling voor het verrichten van werkzaamheden komt voor rekening van SPM. Daarnaast is eind 2015 mondeling overeengekomen dat opgenomen vakantiedagen zouden worden verrekend met overuren. Niet eerder dan bij conclusie van antwoord stelt SPM zich op het standpunt dat er geen saldo aan vakantiedagen resteert.

Door SPM wordt betwist dat [eiser] per 14 december 2016 werd vrijgesteld van het verrichten van werkzaamheden en ook wordt betwist dat er een afspraak is gemaakt voor het compenseren van overuren, voor zover [eiser] al overuren maakte. SPM verwijst in dit verband naar e-mailberichten uit 2016 van [eiser] met de verzoeken vrij te krijgen op 26 februari (middag), 29 april, 2 mei, 24 juni, 15 en 19 juli, 8 en 15 augustus, 17 en 18 oktober, 31 oktober tot en met 13 november en 25 tot en met

28 november en naar een door SPM op 30 oktober 2015 verstuurd e-mailbericht waarin

[eiser] wordt gewezen op het bestand waarin vrije dagen, ziekmeldingen en vakanties worden bijgehouden en hem een wachtwoord wordt verstrekt.

Door beide partijen wordt blijkbaar uitgegaan van het totaal aantal vakantiedagen over de gehele periode dat [eiser] werkzaam was bij SPM. Uit de

arbeidsovereenkomst volgt dat er recht is op 25 vakantiedagen per jaar, over de periode van

1 augustus 2015 tot 1 januari 2017 zijn dat 35,5 dagen.

Door [eiser] is niet betwist dat hij de door SPM in het geding gebrachte

e-mailberichten heeft verstuurd en vrij is geweest op die dagen. Dat levert een totaal van 21,5 genoten vakantiedagen op. Gelet op de gemotiveerde betwisting door SPM had het op de weg van [eiser] gelegen zijn stelling dat hij deze vakantiedagen op gemaakte overuren in mindering mocht brengen, te onderbouwen met concrete en specifieke feiten en omstandigheden. Dat heeft hij nagelaten zodat deze stelling wordt gepasseerd.

Resteert een saldo van 14 dagen. Volgens SPM heeft [eiser] in de periode van maandag 14 december tot en met donderdag 31 december deze 14 dagen opgenomen in plaats van dat hij is vrijgesteld van het verrichten van werkzaamheden door haar. Hier had het op de weg van SPM gelegen om deze stelling nader te onderbouwen met concrete en specifieke feiten en omstandigheden. Dat heeft zij nagelaten (een enkel door haar zelf opgesteld verlofoverzicht is daartoe immers onvoldoende) zodat deze stelling wordt gepasseerd.

Door SPM is niet betwist dat 23 vakantiedagen staat voor een bedrag van € 4.246,72 bruto; omgerekend zal voor 14 dagen een bruto bedrag van € 2.584,96 worden toegewezen. Dat SPM – voor zover juist – niet eerder dan in deze procedure het verweer heeft gevoerd dat er geen saldo vakantiedagen resteert, maakt dit oordeel niet anders nu SPM niet eerder dan na de beslissing op het bezwaar van het UWV van 17 oktober 2019 inhoudelijk op dit punt hoefde te reageren.

Wettelijke verhoging

Matiging

Wettelijke rente

Jaaropgave

Bij gebreke aan een inhoudelijke betwisting zal SPM worden veroordeeld [eiser] een correcte op schrift gestelde jaaropgave 2016 te doen toekomen.

De gevorderde dwangsom zal worden afgewezen nu daarvoor geen belang is gesteld noch daarvan is gebleken.

Buitengerechtelijke incassokosten

[eiser] maakt aanspraak op een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten. De vergoeding waarop ingevolge het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten aanspraak kan worden gemaakt zal worden berekend aan de hand van de toewijsbare hoofdsom. De vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten zal worden toegewezen tot een bedrag van € 846,56.

De gevorderde rente over de buitengerechtelijke kosten is niet toewijsbaar nu niet is gesteld of gebleken dat de kosten voor dagvaarding dan wel voor de ingebrekestelling door [eiser] zijn betaald aan de gemachtigde.

Conservatoire beslagen

Door [eiser] is onbetwist gesteld dat de activiteiten van SPM in Nederland op een laag pitje staan, dat de (indirect) bestuurder van SPM zich in Amerika bevindt en dat diens woning in Nederland te koop staat. Daarnaast is uit de processtukken gebleken dat er ten tijde van het homologatieakkoord geen zekerheid was gesteld voor de vorderingen van de werknemers, dat [eiser] bij brieven van 18 februari 2020,

18 mei 2020 en 10 juni 2020 SPM heeft gesommeerd de vakantieaanspraken te voldoen, dat medio augustus 2020 verlof is gevraagd conservatoir beslag te mogen leggen en dat op

1 september 2020 twee bankbeslagen zijn gelegd. Door SPM is aangevoerd dat zij schade lijdt door het beslag, maar anders dan het bedrag van € 100,- dat Nationale Nederlanden haar in rekening heeft gebracht voor het bankbeslag wordt deze schade niet onderbouwd. Er wordt dan ook geen grond gezien voor het opheffen van de conservatoire bankbeslagen.

Proceskosten

SPM wordt als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten veroordeeld, tot aan deze uitspraak aan de zijde van [eiser] bepaald op € 106,47 aan dagvaardingskosten, € 168,- aan vast recht, € 777,50 aan salaris (2½ punt) voor de gemachtigde en € 585,90 aan beslagkosten (inclusief € 68,- griffierecht).

Voor zover SPM een bedrag van € 100,- heeft willen terugvorderen zal dit worden afgewezen nu niet is gesteld of gebleken dat het beslag nietig, onnodig of onrechtmatig was (zie 3.12)

De apart gevorderde nakosten zullen worden toegewezen als hierna vermeld, nu de proceskostenveroordeling hiervoor reeds een executoriale titel geeft en de kantonrechter van oordeel is dat de nakosten zich reeds vooraf laten begroten.