Uitspraken

Het spoedeisend belang volgt uit de stellingen van [eiser] . In het algemeen geldt dat een non-actiefstelling of vrijstelling van werkzaamheden tegen de zin van de werknemer een zeer ingrijpende maatregel is die vaak een diffamerend karakter heeft. Een werknemer heeft er, zeker in de situatie dat (de uitkomst van) een ontbindingsprocedure op zich laat wachten, belang bij dat hij zo snel mogelijk zijn werkzaamheden weer kan oppakken, zulks ook met het oog op het bijhouden van kennis en het onderhouden van vaardigheden en contacten om zijn arbeidsmarktpositie te handhaven.

In dit kort geding dient, mede op basis van hetgeen partijen naar voren hebben gebracht, te worden beoordeeld of de in deze zaak aannemelijk te achten omstandigheden een ordemaatregel vereisen dan wel of de vordering van [eiser] in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft dat het gerechtvaardigd is op de toewijzing daarvan vooruit te lopen door het treffen van een voorziening zoals gevorderd. Het navolgende behelst dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

De toewijsbaarheid van een vordering van een werknemer om in de gelegenheid gesteld te worden de bedongen arbeid te verrichten, dient beoordeeld te worden aan de hand van de algemene maatstaf van artikel 7:611 BW, die inhoudt dat een werkgever zich jegens de werknemer als een goed werkgever dient te gedragen. In algemene zin brengt deze maatstaf voor een dergelijke vordering mee dat de toewijsbaarheid daarvan afhangt van de aard van de dienstbetrekking, de overeengekomen arbeid en de omstandigheden van het geval. Uitgangspunt is dat van een goed werkgever gevergd mag worden dat hij de werknemer tegen diens wil slechts de mogelijkheid onthoudt om de overeengekomen arbeid te verrichten indien hij daarvoor een redelijke grond heeft en die grond voldoende zwaar weegt, gelet op het in beginsel zwaarwegend te achten belang van de werknemer om de bedongen arbeid te kunnen blijven verrichten. Een ingrijpende maatregel als een op non-actiefstelling mag slechts worden genomen als toelating van de werknemer op het werk aan de goede gang van zaken bij de werkgever grote schade zou toebrengen of indien vanwege andere zwaarwegende redenen, waartegen de belangen van de werknemer niet opwegen, in redelijkheid van de werkgever niet gevergd kan worden dat hij de werknemer nog langer op het werk duldt, ondanks het in beginsel diffamerende karakter van die maatregel.

De vraag die partijen in dit kort geding (onder meer) verdeeld houdt, is of RET een redelijke en voldoende zwaarwegende grond had om [eiser] vanaf 12 juli 2021 niet meer toe te laten tot de bedongen werkzaamheden en de op non-actiefstelling te handhaven in afwachting van de uitspraak in een eventuele ontslagprocedure, die overigens ten tijde van de mondelinge behandeling van dit kort geding nog niet aanhangig was gemaakt.

RET stelt zich op het standpunt dat dat het geval is. Volgens [eiser] staat de afdeling EV – kort gezegd – ‘in brand’ en is een goede aansturing essentieel. [eiser] is hiervoor niet de juiste persoon en RET heeft zich dan ook genoodzaakt gezien om [eiser] uit zijn functie te ontheffen. Concreet liggen voor de RET onderstaande feiten ten grondslag aan de genomen maatregel:

1. Het gebrek aan zelfreflectie dat [eiser] toont.

2. De bedrijfsarts die zijn zorgen uitte dat medewerkers van de afdeling van de [eiser] op consultgesprekken spreken over een angstcultuur die op de afdeling heerst.

3. Diverse medewerkers die rechtstreeks hun beklag hebben gedaan bij [naam 1] over [eiser] .

4. Een exitgesprek met een werkvoorbereider die aangaf dat hij vanwege [eiser] had besloten om bij de RET te vertrekken.

5. Een gesprek met de Installatieverantwoordelijke die aangeeft al enkele jaren zorgen te hebben over hoe [eiser] zijn afdeling aanstuurt. Deze wijze heeft gezorgd voor een hoog verloop aan medewerkers en diverse incidenten in de bedrijfsvoering

6. Een hoog verloop op de afdeling waarbij monteurs, werkvoorbereiders en leidinggevende direct en indirect vanwege [eiser] zijn betrokken

In deze situatie kan volgens RET in redelijkheid niet van haar worden verwacht dat zij [eiser] weer tot het werk toelaat.

[eiser] meent dat er voor de non-actiefstelling geen enkele redelijke grond bestaat. Dat volgt alleen al uit het feit dat de kritiek op zijn functioneren, geuit door zijn nieuwe leidinggevende op 21 juni 2021, leidt tot de schriftelijke mededeling dat een verbetertraject wordt gestart met een looptijd van 4 maanden en op 2 juli 2021 al wordt getracht een afspraak te maken voor een gesprek waarin [eiser] op non-actief zal worden gesteld. Ook de verbeterpunten kunnen geen reden zijn voor een non-actiefstelling. Het ziekteverzuim en personeelstekort zijn immers problemen die [eiser] niet kan oplossen. Dat is een structureel probleem bij RET. [eiser] is een werknemer die langer dan een decennium ten minste goed en vaak veel beter dan goed heeft gefunctioneerd blijkens de functioneringsverslagen. Zijn leidinggevenden waren zeer tevreden over hem, totdat zijn nieuwe leidinggevende per
1 april 2021 bij RET in dienst is getreden. [naam 1] heeft nauwelijks rondgekeken bij RET en neemt dan een dramatische en ingrijpende maatregel voor [eiser] . Hij zet hem niet alleen op non-actief, maar brandt hem ook volledig af door de e-mail van 13 juli 2021 aan maar liefst 140 geadresseerden te versturen en in die e-mail bovendien onnodig grievende bewoordingen te gebruiken. [eiser] vordert daarom niet alleen wedertewerkstelling, maar ook dat RET wordt veroordeeld om haar e-mail aan personeelsleden en derden te rectificeren. Van zwaarwegende belangen die de non-actiefstelling rechtvaardigen is niet gebleken, aldus nog steeds [eiser] .

Uit de overgelegde functioneringsverslagen blijkt naar het oordeel van de kantonrechter dat het functioneren van [eiser] tot 2020 altijd ‘voldoende’ tot ‘goed’ is beoordeeld. Tot het moment van indiensttreding van [naam 1] bij RET is niet gebleken dat [eiser] eerder door zijn voormalige leidinggevenden (schriftelijk) op onvoldoende functioneren is aangesproken. Het goed werkgeverschap brengt mee dat de werknemer, in een situatie waarin de werkgever in de persoon van een nieuwe leidinggevende van mening is dat de werknemer onvoldoende functioneert, met hem in gesprek gaat, de punten waarop de werknemer onvoldoende presteert bespreekt, eventueel een verbeterplan opstelt en in ieder geval dit schriftelijk vast legt, zodat de werknemer duidelijk weet wat er van hem wordt verwacht en in welk opzicht hij zijn functioneren dient te verbeteren. Weliswaar heeft [naam 1] op 21 juni 2021 drie verbeterpunten genoemd en daarbij vermeld - na twee wekelijkse evaluatie - in oktober 2021 een eindconclusie te willen trekken in een functioneringsgesprek, maar zover is het niet gekomen.

[eiser] is niet in de gelegenheid gesteld - nog afgezien van de vraag of de door [naam 1] genoemde verbeterpunten juist zijn en hij op die punten invloed kan uitoefenen - aan deze verbeterpunten te werken, vanwege de non-actiefstelling op 12 juli 2021. Het is de kantonrechter niet duidelijk geworden wat er tussen het gesprek van 21 juni 2021 en 11 juli 2021 is gebeurd en wat voor RET precies reden is geweest om [eiser] direct op 12 juli 2021 op non-actief te stellen. Ter zitting is door RET slechts aangegeven dat het noodzakelijk was, omdat de afdeling EV “in brand” staat. Hoe die “brand” is ontstaan, wie die “brand” heeft veroorzaakt en welke rol [eiser] daarin heeft gespeeld, is echter niet duidelijk geworden. In dit verband is van belang dat RET niet alleen heeft verzuimd om de non-actiefstelling en de redenen daarvoor onmiddellijk aan [eiser] schriftelijk te bevestigen, maar bovendien komt betekenis toe aan het feit dat RET de vragen over die non-actiefstelling die de advocaat van [eiser] heeft gesteld onbeantwoord heeft gelaten. Pas in haar pleitnota heeft RET te kennen gegeven welke feiten ten grondslag liggen aan de genomen maatregel. Die feiten heeft RET slechts onderbouwd met één anonieme e-mail van 2 juli 2021 aan de P&O-adviseur en met een overzicht, kennelijk van de hand van [naam 1] , waaruit zou moeten blijken dat niet alleen verschillende medewerkers van de afdeling EV, maar ook medewerkers van andere afdelingen klachten hebben geuit over “stijl en leidinggeven” van [eiser] . Uit dat laatste overzicht blijkt echter niet wie er geklaagd heeft, wat de inhoud van de klacht was en wanneer het voorval zich zou hebben voorgedaan. [eiser] heeft een en ander betwist en derhalve kan de kantonrechter in het kader van dit kort geding de juistheid van de stelling van RET dat direct ingrijpen noodzakelijk was niet vaststellen

Het voorgaande leidt de kantonrechter tot de slotsom dat niet aannemelijk is geworden dat RET een redelijke en voldoende zwaarwegende grond had om [eiser] vanaf 12 juli 2021 niet meer toe te laten tot de bedongen werkzaamheden te verrichten. Dat betekent dat de door [eiser] gevorderde wedertewerkstelling dient te worden toegewezen. Voor toewijzing van de wedertewerkstelling binnen 24 uur na betekening van dit vonnis zoals gevorderd door [eiser] ziet de kantonrechter echter geen aanleiding. Duidelijk is immers dat RET de terugkeer van [eiser] dient voor te bereiden, dat is ook in het belang van [eiser] zelf. Om die reden zal de kantonrechter de wedertewerkstelling gelasten uiterlijk op termijn van één week te rekenen vanaf de betekening van dit vonnis

Oplegging van een dwangsom is passend en geboden. De gevorderde dwangsom zal worden opgelegd en deze zal worden gematigd en gemaximeerd, zoals hierna in het dictum van deze uitspraak vermeld, waarbij geldt dat RET die dwangsom verbeurt in het geval zij geen gevolg geeft aan de veroordeling om [eiser] weer te werk te stellen, uiterlijk binnen één week na de betekening van dit vonnis.

Ten aanzien van de vordering tot rectificatie is de kantonrechter eveneens van oordeel dat deze dient te worden toegewezen. Ter zitting is door [naam 1] uitdrukkelijk erkend dat hij de e-mail met deze bewoordingen niet had moeten versturen. Nu door RET geen verder inhoudelijk verweer is gevoerd tegen de inhoud van de voorgestelde tekst, zal de vordering tot rectificatie eveneens worden toegewezen, zoals hierna vermeld.

RET zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten.