Uitspraken

Bij een vordering tot het treffen van een voorlopige voorziening als de onderhavige dient te worden beoordeeld of [eiser] een zodanig spoedeisend belang heeft dat van hem niet mag worden verwacht dat hij de uitkomst van een bodemprocedure afwacht. De aard van de procedure maakt dat [eiser] een spoedeisend belang heeft bij zijn vordering.

De vorderingen van [eiser] zijn alleen toewijsbaar als voldoende aannemelijk is geworden dat een bodemrechter het concurrentie- en relatiebeding geheel of gedeeltelijk zal vernietigen. De kantonrechter zal dan ook beoordelen of voldoende aannemelijk is dat de bodemrechter tot dat oordeel zal komen. Het navolgende is dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

Tussen partijen is niet in geschil dat [naam bedrijf 2] (al dan niet indirect) als concurrent moet worden beschouwd van Isero en onder de reikwijdte van het tussen partijen overeengekomen concurrentiebeding valt.

Beoordeeld dient te worden of de bodemrechter het concurrentiebeding op grond van artikel 7:653 lid 3 sub b BW geheel of gedeeltelijk zou vernietigen op de grond dat, in verhouding tot het te beschermen belang van de werkgever, de werknemer door dat beding onbillijk wordt benadeeld. De belangen van de werkgever en de werknemer dienen dus tegen elkaar afgewogen te worden.

De kantonrechter stelt daarbij voorop dat een concurrentiebeding bedoeld is om het bedrijfsdebiet van de werkgever - de opgebouwde knowhow en goodwill - te beschermen. Het gaat om bescherming van bedrijfsgeheimen en andere concurrentiegevoelige informatie en niet om binding van werknemers of het voorkomen van precedentwerking. Het enkele feit dat een werknemer in de uitoefening van zijn functie kennis heeft opgedaan, betekent nog niet dat de werkgever bij het vertrek van die werknemer, en ook niet bij het vertrek van die werknemer naar een concurrent, in zijn bedrijfsdebiet is aangetast op een wijze die bescherming verdient. Dat een werknemer bij zijn vertrek kennis en ervaring die is opgedaan bij zijn werkgever ‘meeneemt’ is inherent aan zijn vertrek. Van een aantasting van het bedrijfsdebiet kan wel sprake zijn indien de nieuwe werkgever in het voordeel is doordat werknemer essentiële relevante commerciële en technische informatie of kennis van unieke werkprocessen en strategieën van de oude werkgever meeneemt en deze nieuwe informatie leidt tot een concurrentievoordeel dat de nieuwe werkgever anders niet zou hebben gehad of wanneer werknemer zodanige klantenbinding heeft dat bepaalde klanten overstappen van de oude naar de nieuwe werkgever.

De kantonrechter is van oordeel dat onvoldoende concreet gesteld of gebleken is dat [eiser] door zijn werk bij Isero over essentiële relevante commerciële en technische informatie over producten of diensten en/of kennis van unieke werkprocessen en strategieën van Isero is gaan beschikken en deze meeneemt naar [naam bedrijf 2], wat voor [naam bedrijf 2] zal leiden tot een concurrentievoordeel omdat [naam bedrijf 2] die informatie anders niet zou hebben gehad. Isero heeft het vertrek van [eiser] en de indiensttreding bij [naam bedrijf 2] wel in een groter kader geplaatst en daarbij de werkwijze van [naam bedrijf 2] ter discussie gesteld, maar daarbij is niet gesteld dat [eiser] essentiële informatie meeneemt over producten, diensten en/of werkprocessen en/of dat [eiser] een zodanige binding met klanten had, dat deze klanten zullen overstappen. Dit is wel nodig om belang te hebben bij het handhaven van een concurrentiebeding. Dat Isero het door en bij haar opgeleide personeel wil behouden, is begrijpelijk maar geen belang dat kan worden beschermd door een concurrentiebeding.

Daar komt bij dat [eiser] niet direct bij [naam bedrijf 2] in dienst is gegaan, maar eerst een aantal maanden in een heel ander branche is gaan werken, zodat de kennis die hij wel had inmiddels niet meer actueel is. Daarnaast heeft [eiser] onweersproken gesteld dat klanten dagelijks dan wel wekelijks contact opnemen, dat hij geen ‘eigen’ (vaste)klanten had en dat klanten zich na het vertrek van [eiser] al snel bij Isero zullen hebben gemeld. Dat er dan ook klanten zullen overstappen van Isero naar [naam bedrijf 2] juist vanwege het feit dat [eiser] daar nu werkzaam zal zijn, is dan ook onvoldoende komen vast te staan. Ook heeft Isero ten tijde van het uitdienst gaan van [eiser] hem wel duidelijk op het geheimhoudingsbeding gewezen, maar niet op het concurrentiebeding zodat het belang van Isero daarbij voor [eiser] niet duidelijk kenbaar was. En ook nadat Isero [eiser] op 2 december 2021 liet weten dat zij hem aan het concurrentiebeding hield en [eiser] daar op 17 december 2021 op reageerde waarbij hij laat weten dat hij niet denkt dat hij een gevaar is voor Isero en ook geen geheime informatie of zelfstandige bevoegdheden had, zodat het te ver gaat hem aan het concurrentiebeding te houden, heeft Isero niet eerder dan 19 januari 2022 gereageerd, zodat het er in de tussentijd op leek dat er geen probleem voor Isero was. Daarnaast heeft te gelden dat ook het belang van [eiser] van een vrije arbeidskeuze een rol speelt waarbij hij een hoger salaris krijgt dan hij destijds bij Isero kreeg.

Gelet op alle hiervoor genoemde feiten en omstandigheden heeft Isero naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende onderbouwd dat zij belang heeft bij het handhaven van het geformuleerde concurrentiebeding. Dat [naam bedrijf 2] van dezelfde inkoopcombinatie haar producten afneemt en aldus voor een groot deel dezelfde producten aanbiedt, dat [naam bedrijf 2] haar positie op de ijzerwarenmarkt uitbreidt op gelijke wijze als Isero (zoals door Isero gesteld maar door [eiser] overigens is betwist) en dat in de afgelopen jaren verschillende werknemers van Isero naar [naam bedrijf 2] zijn overgestapt, maakt niet dat [eiser] met zijn overstap het bedrijfsdebiet van Isero aantast. Vorenstaande leidt tot de conclusie dat aannemelijk is dat het concurrentiebeding in een bodemzaak vernietigd zal worden, zodat het concurrentiebeding vooruitlopend hierop zal worden geschorst in de zin dat het [eiser] zal worden toegestaan zijn werkzaamheden voor [naam bedrijf 2] voor te zetten.

[eiser] heeft ook gevorderd het tussen partijen overeengekomen relatiebeding geheel of gedeeltelijk te schorsen. Uitgangspunt bij de beoordeling is dat een werkgever in beginsel het recht heeft om zich, ter bescherming van zijn zakelijke relaties, te beroepen op de gelding van een met een werknemer overeengekomen relatiebeding. Dit wordt anders indien in verhouding tot het te beschermen belang van de werkgever, de werknemer door dat relatiebeding onbillijk wordt benadeeld. Ten aanzien van het relatiebeding dient aldus eveneens een belangen afweging te worden gemaakt.

Isero heeft er, mede gelet op haar positie op de ijzerwarenmarkt, belang bij haar klantenkring te beschermen. Niet in geschil is dat [eiser] in zijn laatste functie bij Isero als telefonisch verkoper contact heeft gehad met klanten. Gelet op het feit dat klanten dagelijks dan wel wekelijks contact opnemen, zoals onweersproken gesteld door [eiser], en niet gesteld of gebleken is dat [eiser] vaste klanten had, acht de kantonrechter het aannemelijk dat de klanten van Isero zich al kort na het vertrek van [eiser] bij Isero hebben gemeld. Isero heeft daarom naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter voor het veiligstellen van haar klantenrelaties geen belang bij de overeengekomen duur van twee jaar. Bij handhaving van deze periode zou [eiser], mede gelet op de ruime formulering van het relatiebeding, onbillijk worden benadeeld. Het relatiebeding verbiedt [eiser] immers om zonder schriftelijke toestemming van Isero op enige wijze zakelijke betrekkingen aan te gaan of te onderhouden met relaties van Isero en/of aan Isero gelieerde ondernemingen. Nu [eiser] bij Isero een binnendienstfunctie had en ook bij [naam bedrijf 2] een binnendienstfunctie heeft gekregen en in die functies niet actief naar buiten treedt om klanten te bezoeken en relaties uit te breiden, is naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter een periode van zes maanden voor Isero voldoende om de klantrelaties veilig te stellen. Vorenstaande leidt tot de conclusie dat aannemelijk is dat in een bodemprocedure het relatiebeding zal worden beperkt in duur, zodat het relatiebeding vooruitlopend hierop in dit kort geding gedeeltelijk zal worden geschorst, in die zin dat de duur daarvan wordt beperkt tot zes maanden.

Aan een beoordeling van de subsidiaire vordering komt de kantonrechter niet toe, nu de primaire vordering wordt toegewezen.

Isero wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeelt in de proceskosten van [eiser]. Voor de apart gevorderde nakosten is geen belang gesteld, zodat dit deel van de vordering zal worden afgewezen.