Uitspraken

Een vordering in kort geding kan worden toegewezen als de partij die de voorziening vraagt hierbij zoveel spoed heeft dat hij de uitkomst van een gewone procedure niet hoeft af te wachten. Bij die beoordeling is van belang hoe aannemelijk het is dat de vordering in een gewone procedure zal worden toegewezen. Verder moet het belang van Waterweg Wonen bij toewijzing van de vordering worden meegewogen en de gevolgen van toewijzing van de vordering voor De Rots als deze uitspraak later wordt teruggedraaid. Als partijen een gewone procedure starten, is de rechter in die procedure niet gebonden aan deze uitspraak.

Waterweg Wonen heeft de bewindvoerder van [gedaagde] gedagvaard. Tijdens het bewind komen het beheer en de beschikking over de onder bewind staande goederen toe aan de bewindvoerder, met inachtneming van de in de wet vermelde voorwaarden (artikel 1:438 lid 1 en 2 BW). Ingevolge artikel 1:441 lid 1 BW geldt tijdens het bewind dat de bewindvoerder bij de vervulling van zijn taak de rechthebbende in en buiten rechte vertegenwoordigt. Uit deze artikelen vloeit voort dat De Rots in haar hoedanigheid van bewindvoerder ter zake de onder bewind staande goederen optreedt als formele procespartij ten behoeve van [gedaagde] .

Op grond van artikel 7:213 BW is [gedaagde] verplicht om zich ten aanzien van het gebruik van het gehuurde als een goed huurder te gedragen, terwijl hij op grond van artikel 7:219 BW bovendien jegens Waterweg Wonen op gelijke wijze als voor eigen gedragingen aansprakelijk is voor de gedragingen van hen die met zijn goedvinden het gehuurde gebruiken. Dit houdt onder meer in dat [gedaagde] , zoals ook in artikel 6.7 van de toepasselijke algemene huurvoorwaarden is opgenomen, ervoor dient te zorgen dat er voor omwonenden geen overlast ontstaat ten gevolge van zijn eigen gedragingen of van die van derden die zich met zijn goedvinden in het gehuurde bevinden.

Waterweg Wonen verwijst ter onderbouwing van haar stelling dat [gedaagde] overlast veroorzaakt voor omwonenden naar de bestuurlijke rapportage van 21 maart 2022. Uit de bestuurlijke rapportage blijkt dat de politie sinds 19 oktober 2021 meldingen heeft ontvangen van buurtbewoners over geluidsoverlast afkomstig uit het gehuurde. Daarnaast is een melding van mishandeling gedaan, waarvoor [gedaagde] tevens strafrechtelijk veroordeeld is. De gemachtigde van De Rots heeft tijdens de mondelinge behandeling betwist dat [gedaagde] overlast heeft veroorzaakt en wijst er in dit kader onder meer op dat de politie slechts tweemaal heeft geconstateerd dat sprake zou zijn van overlast.

De kantonrechter overweegt in dit kader als volgt. Voorop wordt gesteld dat de bestuurlijke rapportage op ambtseed/ambtsbelofte is opgemaakt waardoor in deze procedure een grote mate van betrouwbaarheid aan de inhoud van die rapportage wordt toegekend. Uit de rapportage komt duidelijk het beeld naar voren dat [gedaagde] geluidsoverlast veroorzaakt voor omwonenden en daarmee doorgaat ondanks waarschuwingen. Ook blijkt uit de rapportage dat [gedaagde] agressief kan reageren wanneer hij op zijn gedrag wordt aangesproken, hetgeen een dieptepunt heeft bereikt met de mishandeling van een buurman. Het feit dat hoger beroep is ingesteld tegen de veroordeling voor deze mishandeling doet aan deze veroordeling tot op heden niet af. De uitleg die (de gemachtigde van) De Rots geeft aan de bestuurlijke rapportage getuigt van een (te) subjectieve lezing. Zo duidt de constatering van politiemedewerkers dat hard gepraat en gegil uit de woning kwam en dat dit geluid duidelijk hoorbaar was aan de overkant van de straat uiteraard op geluidsoverlast, ook al wordt dat niet als zodanig bestempeld in de rapportage (melding 14 maart 2022). Een objectieve lezing van de bestuurlijke rapportage leidt er dan ook toe dat het voorshands voldoende aannemelijk is dat sprake is van structurele overlast. Gelet op de ernst en structurele aard van de overlast, is het aannemelijk dat de rechter in een bodemprocedure op deze grond de huurovereenkomst zal ontbinden.

Hoewel onderkend wordt dat [gedaagde] belang heeft bij behoud van zijn woning, is het belang van Waterweg Wonen van zwaarder gewicht en zodanig spoedeisend dat van Waterweg Wonen niet mag worden verwacht dat zij een bodemprocedure afwacht. Er is immers sprake van een structurele overlastsituatie waardoor omwonenden in hun woongenot worden geschaad en zich niet meer veilig voelen in hun eigen woonomgeving als gevolg van het handelen van [gedaagde] en/of de personen die bij hem verblijven. Waterweg Wonen heeft er terecht op gewezen dat zij de taak heeft om omwonenden, tevens huurders van Waterweg Wonen, het ongestoord huurgenot te geven.

Gelet op het voorgaande ziet de kantonrechter aanleiding op de beëindiging van de huurovereenkomst vooruit te lopen en de gevorderde ontruiming in deze procedure toe te wijzen. De termijn voor ontruiming wordt gesteld op veertien dagen na betekening van dit vonnis.

De Rots krijgt ongelijk en moet daarom de proceskosten betalen. De kantonrechter stelt deze kosten aan de kant van Waterweg Wonen tot vandaag vast op € 133,45 aan dagvaardingskosten, € 128,00 aan griffierecht en € 498,00 aan salaris voor de gemachtigde. Dit is totaal € 759,45.

Dit vonnis wordt, zoals gevorderd, uitvoerbaar bij voorraad verklaard.