Uitspraken

[gedaagde] heeft bij antwoord het gevorderde bedrag van € 2.716,19 erkend. Hij is bereid dit bedrag te betalen, op voorwaarde dat er een betalingsregeling komt. [gedaagde] heeft niet weersproken dat de huurachterstand op het moment van dagvaarding € 1.573,- bedroeg. Dit bedrag heeft betrekking op de huur tot en met de maand december 2021. [gedaagde] zal daarom worden veroordeeld om dit bedrag aan Woonbron te betalen. De wettelijke handelsrente zal ook worden toegewezen, omdat vaststaat dat [gedaagde] met betaling van de huur in verzuim was.

Woonbron heeft recht op een vergoeding voor buitengerechtelijke kosten als hij [gedaagde] op correcte wijze heeft aangemaand om het verschuldigde bedrag alsnog te betalen. Door [gedaagde] wordt niet betwist dat aan deze eis door Woonbron is voldaan. Door [gedaagde] wordt ook niet betwist dat de hoogte van de gevorderde vergoeding overeenkomt met de daarvoor overeengekomen tarieven. Ook dit bedrag zal daarom worden toegewezen.

De gevorderde boete zal eveneens worden toegewezen, nu daartegen geen nader verweer is gevoerd.

Als de huurder zijn verplichting om tijdig de huur betalen niet nakomt, mag de verhuurder de rechter vragen om de huurovereenkomst te beëindigen (ontbinden). De rechter kan deze vordering alleen toewijzen als de huurachterstand een beëindiging van de huurovereenkomst rechtvaardigt. Bij de huur van bedrijfsruimte wordt als uitgangspunt genomen dat een huurachterstand van meer dan twee maanden ernstig genoeg is om de huurovereenkomst te beëindigen. De rechter moet echter ook dan alle omstandigheden afwegen. Zo is van belang of de lopende huur wordt betaald en of de huurder (een deel van) de achterstand alsnog heeft voldaan (zie HR 28 september 2018, ECLI:NL:HR: 2018:1810).

In het kader van de gevorderde ontbinding en ontruiming weegt de kantonrechter de volgende omstandigheden af. Op het moment van dagvaarden was de huurachterstand van [gedaagde] gelijk aan 5 maanden. [gedaagde] voert allereerst aan dat hij bij het opstarten van zijn kledingzaak een aantal afspraken had met bedrijven, die uiteindelijk niet zijn afgerond. Hierdoor is hij financieel in de problemen gekomen. [gedaagde] geeft aan dat deze problemen in inmiddels (eind januari 2022) volledig zijn opgelost. Dit blijkt echter niet uit zijn betaalgedrag. Zo heeft [gedaagde] volgens Woonbron ook na dagvaarding slechts twee van de vier huurtermijnen betaald, waardoor de huurachterstand is toegenomen in plaats van afgenomen. [gedaagde] heeft aangegeven dat hij een betalingsregeling zou willen met Woonbron. [gedaagde] heeft echter nagelaten te verschijnen op de mondelinge behandeling om deze wens nader toe te lichten en te reageren op de stelling van Woonbron omtrent de opgelopen huurachterstand. Woonbron heeft ter zitting aan de kantonrechter medegedeeld dat zij dan ook geen regeling wenst te sluiten. [gedaagde] heeft verder geen omstandigheden aangevoerd waaruit blijkt dat zijn huurrecht op de bedrijfsruimte zwaarder weegt dan het belang dat Woonbron heeft bij het (weer) beschikken over het gehuurde. De kantonrechter zal [gedaagde]’ verweer dan ook afwijzen.

Gelet op het bovenstaande staat voldoende vast dat [gedaagde] een huurachterstand heeft die ontbinding en ontruiming rechtvaardigt. De vordering zal daarom worden toegewezen. De ontruimingstermijn wordtbepaald op veertien dagen na betekening van het vonnis.

[gedaagde] moet de huur blijven betalen tot het moment dat hij het gehuurde met al zijn spullen heeft verlaten. Dit deel van de vordering wordt daarom ook toegewezen.

[gedaagde] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld.

Dit vonnis wordt ‘uitvoerbaar bij voorraad’ verklaard. Dit betekent dat [gedaagde] aan dit vonnis moet voldoen, ook als daartegen in hoger beroep wordt gegaan.