Uitspraken

Artikel 7:677 BW bepaalt dat de partij die door opzet of schuld aan de wederpartij een dringende reden heeft gegeven om de arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen, aan de wederpartij een vergoeding verschuldigd is, indien de wederpartij van die bevoegdheid gebruik heeft gemaakt.
Voor toekenning van de door Dentiz gevraagde vergoeding is aldus vereist dat sprake is van een dringende reden voor ontslag én dat die dringende reden is veroorzaakt door opzet of schuld van [verweerster01] .

Als dringende redenen voor een werkgever worden beschouwd zodanige daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die tot gevolg hebben dat van de werkgever redelijkerwijs niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren (artikel 7:678 BW).
Volgens Dentiz is sprake van dergelijke gedragingen door [verweerster01] . Dentiz heeft met betrekking tot de reden voor het ontslag op staande voet naar voren gebracht dat [verweerster01] op 26 januari 2022 heeft gelogen over een positieve coronatest en dat zij een foto van een positieve coronatest heeft overgelegd die niet van haarzelf was.

Dat [verweerster01] een foto naar Dentiz heeft gestuurd van een positieve zelftest die niet door haar is ondergaan, staat vast. Door [verweerster01] is echter aangevoerd dat zij deze foto per ongeluk naar Dentiz heeft gestuurd. Ter zitting heeft [verweerster01] verklaard dat zij op 26 januari 2022 een zelftest op het werk heeft gedaan, dat die zelftest weliswaar wazig was, maar wel een positieve uitslag gaf, dat zij een foto van de zelftest had gemaakt maar de zelftest niet mee naar huis had genomen en dat zij door haar manager naar huis was gestuurd om een afspraak bij de GGD te maken. Terwijl ze telefonisch in de wacht stond bij de GGD ontving [verweerster01] het volgende Whatsappbericht van mevrouw [naam01] : “Hi, ineens was jij weg. Kun jij vandaag wel de pcr test zo snel mogelijk inplannen?? Heb jij een foto van de test?” . [verweerster01] heeft vervolgens de verkeerde foto toegestuurd .

Ter zitting heeft [verweerster01] de foto van de zelftest die zij op de werkvloer heeft gemaakt aan de kantonrechter en de wederpartij laten zien. De kantonrechter heeft geconstateerd dat de foto op 26 januari 2022 om 08:49 uur is gemaakt en dat het beeld van de foto ‘ vaag’ is. Dentiz erkent, na het zien van de foto, dat de foto van de zelftest op de praktijk is gemaakt. Vastgesteld wordt dat [verweerster01] een foto heeft gemaakt van de door haar op de werkvloer afgenomen corona zelftest. De kantonrechter heeft daarnaast geconstateerd dat [verweerster01] niet enkel deze foto met als datum 26 januari 2022 op haar telefoon had staan, maar dat er nog zeven andere foto’s van zelftesten met als datum 26 januari 2022 op haar telefoon staan. [verweerster01] heeft desgevraagd toegelicht dat de andere foto’s c.q. afbeeldingen van zelftesten van internet afkomstig zijn en dat zij die gebruikte voor haar blog op social media over het onderwerp ‘corona’. Eén van die foto’s die afkomstig is van internet met als datum 26 januari 2022 en tijdstip 10:51 uur wordt door zowel de kantonrechter als Dentiz herkend als de foto die [verweerster01] aan Dentiz heeft toegestuurd.

Tegen de achtergrond van het voorgaande acht de kantonrechter het mogelijk dat [verweerster01] in een voor haar stressvolle situatie, mede gelet op de vele foto’s van zelftesten op haar telefoon, per ongeluk een verkeerde foto van een zelftest naar Dentiz heeft opgestuurd. Het ligt dan op de weg van Dentiz om voldoende concreet te onderbouwen dat [verweerster01] (bewust) heeft gelogen over een positieve coronatest en met opzet een verkeerde foto heeft gestuurd. Anders dan door Dentiz bepleit, leidt de omstandigheid dat [verweerster01] niet direct haar ‘fout’ (het toesturen van de verkeerde zelftest) had toegegeven, er niet toe dat dit een dringende reden voor ontslag op staande voet is. Evenmin wordt Dentiz gevolgd in haar standpunt dat [verweerster01] de verkeerde foto tot driemaal toe heeft gestuurd, nu enkel gebleken is van het toesturen van de foto naar een collega en haar manager en het plaatsen van de foto op haar eigen Facebookpagina. Dat de uitslag van een later afgenomen coronatest negatief was, kan ook niet leiden tot het oordeel dat [verweerster01] (bewust) heeft gelogen over de door haar op 26 januari 2022 afgenomen positieve zelftest. Het kwam immers vaker voor dat een zelftest een positieve uitslag gaf en de uitslag van de coronatest bij de GGD anders was. Aldus heeft Dentiz, gelet op het voorgaande, haar stelling tegenover de betwisting van [verweerster01] onvoldoende onderbouwd. Aan bewijslevering komt de kantonrechter daarom niet toe.

De slotsom is dan ook dat het verzoek van Dentiz om [verweerster01] te veroordelen tot betaling van de onregelmatigheidsvergoeding zal worden afgewezen nu niet kan worden vastgesteld dat [verweerster01] door opzet of schuld aan Dentiz een dringende reden heeft gegeven om de arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen.

[verzoekster01] stelt dat zij geen deugdelijke eindafrekening heeft ontvangen. Dit is ter zitting door Dentiz erkend. Weliswaar heeft Dentiz vervolgens bij akte voortzetting procedure – anders dan op de zitting – aangevoerd dat zij een eindafrekening aan [verzoekster01] heeft verstrekt, maar dit is verder niet onderbouwd zodat dit niet kan worden vastgesteld. De verzochte verstrekking van een deugdelijke eindafrekening zal daarom alsnog worden toegewezen, nu artikel 7:626 lid 1 BW Dentiz daartoe verplicht. De door [verzoekster01] verzochte dwangsom hierover zal worden toegewezen als hierna te melden.

De proceskosten komen voor rekening van Dentiz, omdat zij ongelijk krijgt. Vanwege de nauwe samenhang met het verzoek en omdat niet is gebleken van (afzonderlijke) proceskosten die zijn gemaakt voor dit tegenverzoek, worden de proceskosten vastgesteld op nihil.